تورنتو

تورنتو

تورنتو (Toronto) بزرگترین شهر کانادا و پنجمین شهر پر جمعیت در آمریکای شمالی با 2.7 میلون نفر است. تورنتو قلب منطقه ی تورنتوی بزرگ (Greater Toronto Area) که به اختصار GTA یاد می شود، است. جمعیت این منطقه ی شهری حدود 6 میلیون نفر است. دولت کانادا انتظار دارد که جمعیت GTA تا سال 2025 به 7.7 میلیون نفر برسد.

تورنتو به دلیل موقعیت دریاچه های بزرگش معمولا آب و هوا معتدلی دارد. این شهر در تابستان ها گرم و در زمستان ها آب و هوای بسیار سردی دارد.

تورنتو در تمام طول سال شاهد بارش ملایم و پایدار است که در طول زمستان تبدیل به برف می‌شود. ماه‌ خشک یا به‌طور غیرمعمول مرطوب در این شهر وجود ندارد.

تورنتو به خاطر اینکه نیمی از جمعیت آن را مهاجران تشکیل می دهند، به عنوان یکی از چندفرهنگی ترین شهرهای جهان شناخته می شود که به خاطر طیف گسترده ای از فرهنگ ها، زبان ها، غذاها و هنرها به خود می بالد.

شعار تورنتو ( تنوع و گوناگونی ، قدرت ماست )

پیشینه‌ی سکونت بشر در این منطقه به بیش از ۱۱ هزار سال قبل برمی‌گردد. به عبارت دقیق‌تر، پس از عصر یخبندان، سکونت بشر در این منطقه آغاز شد.

تورنتو که در ابتدا متعلق به بریتانیا بود، از سال ۱۷۹۳ شکل شهری به خود گرفت و در سال ۱۸۳۴ به عنوان شهری مستقل تشکیل شد.

تورنتو در ارتفاع ۷۶ متری از سطح دریا قرار دارد. همچنین بالاترین نقطه‌ی این شهر ۲۰۹ متر ارتفاع از سطح دریا دارد.

نام «تورنتو» (Toronto) از واژه‌ی سرخپوستی (Tkaronto) به معنی «محلی که درختان در آب می‌رویند» وام گرفته شده است.

تورنتو بزرگ‌ترین شهر کانادا محسوب می‌شود. این شهر بیش از ۵ میلیون نفر را در خود جای داده است.

تورنتو سالانه پذیرای بیش از ۴۰ میلیون گردشگر است. این میزان از گردشگر، به طور میانگین ۷ میلیارد دلار پول را با خود به این شهر می‌آورند.

سردترین دما در تاریخ این شهر، به سال ۱۹۸۱ برمی‌گردد که دما به ۳۲ درجه زیر صفر رسید. این در حالی بود که با لحاظ کردن سرمای حاصل از باد و سوز، دما به ۴۵ درجه زیر صفر می‌رسید.

میانگین کمترین دما در این شهر، ۴ درجه زیر صفر و میانگین بالاترین دما در آن، ۲۱ درجه بالای صفر است.

تورنتو که از ۴۳ کیلومتر نوار ساحلی بهره می‌برد، در حدود ۱۰ میلیون درخت را در خود جای داده است.

بیش از ۳۰٪ مردم تورنتو علاوه بر زبان‌های انگلیسی و فرانسوی، قادر به صحبت کردن به حداقل یک زبان دیگر هستند.

مردم این منطقه با بیش از ۱۸۰ زبان و گویش گوناگون در این منطقه تکلم می‌کنند.

تقریبا نیمی از مردم تورنتو خارج از این شهر متولد شده‌اند.

پنج نژاد پرجمعیت این شهر را مردم آسیای جنوبی با ۱۶٪، چینیها با ۱۱٪، سیاه‌پوست‌ها با ۸٪ و لاتینی‌ها با ۳٪، تشکیل می‌دهند.

تورنتو در جایگاه سوم شهرهای مهاجرپذیر قرار دارد. دبی با ۷۱٪، میامی با ۶۰٪ و تورنتو با ۵۰٪، سه شهر مهاجرپذیر جهان محسوب می‌شوند.

نزدیک به ۲۵٪ مردم این منطقه در حومه‌ی شهری تورنتو زندگی می‌کنند.

مسیحیت با ۵۷٪ اولین دین شهر تورنتو محسوب می‌شود.

خیابان «یانگ» (Yonge) با ۸۶ کیلومتر طولانی‌ترین خیابان در جهان به شمار می‌رود. قدمت این خیابان به سال ۱۷۹۴ بازمی‌گردد.

۱۶۰ آسمان خراش‌ در این شهر قد علم کرده‌اند. این در حالی است که تا این لحظه ۱۱۲ آسمان خراش دیگر در دست ساخت است.

برج سی ان تاور (CN Tower) با ۵۵۳ متر به عنوان نماد این شهر مشهور است.

این برج که در سال ۱۹۷۶ افتتاح شد، تا سال ۲۰۰۷ بلندترین برج جهان محسوب می‌شد.

ساخت این برج ۶۳ میلیون دلار هزینه در پی داشت. اکنون این برج سالانه بیش از ۲ میلیون بازدیدکننده را به خود می‌بیند.

باغ وحش تورنتو بزرگ‌ترین باغ وحش کانادا و سومین باغ وحش بزرگ جهان محسوب می‌شود. ۱۶ هزار جانور از ۴۹۱ گونه‌ی مختلف، در این باغ وحش زندگی می‌کنند.

زیر گذر «پث» (Path) بزرگ‌ترین و طولانی‌ترین زیرگذر در جهان محسوب می‌شود. این زیرگذر ۳۰ کیلومتری، ۵۰ برج را به یکدیگر متصل کرده است و از خیابان‌های بسیاری می‌گذرد. همچنین علاوه بر ۱۰۰۰ فروشگاه کوچک و بزرگ، ۵ ایستگاه مترو در این زیرگذر قرار گرفته است.

بورس این شهر در سال ۱۸۶۱ توسط ۲۴ نفر افتتاح شد. در ابتدا تنها ۱۸ سهام در لیست این بورس قرار داشت که عمده‌ی آن‌ها متعلق به بانک‌ها بود. امروزه بازار بورس تورنتو، هفتمین بازار بورس بزرگ در جهان محسوب می‌شود.

این شهر بیش از ۸ هزار رستوران و کافه را در خود جای داده است. این تعداد، ۷٪ شغل مردم این شهر را تشکیل می‌دهد.

برای آخرین مورد جالب است بدانید که ۲۵٪ فیلم‌های هالیوودی در این شهر فیلمبرداری شده‌اند.

فیلادلفیا

فیلادلفیا

فیلادلفیا شهری دیدنی در ایالت پنسیلوانیای آمریکا است که بیش از ۴۰ جاذبه گردشگری را در خود جای داده است و هرساله گردشگران بسیاری را به سوی خود می‌کشاند. با کجارو همراه باشید تا با جاذبه‌های فیلادلفیا چون زادگاه استقلال آمریکا، موزه‌های هنری و زیردریایی‌های منحصربه‌فرد آشنا شوید.

فیلادلفیا ششمین شهر پرجمعیت آمریکا محسوب می‌شود و اولین پایتخت آمریکا بوده است.

مرکز شهر کمتر از ۳۰ دقیقه از فرودگاه فاصله دارد و تنها حدود ۷ ساعت از انگلستان فاصله دارد و می‌توان با پرواز مستقیم با خطوط هوایی دلتا از انگلستان به فیلادلفیا رفت. فیلادلفیا نسبتا کوچک است؛ بدین معنا که می‌توانید هر جا که بخواهید پیاده بروید. در این مقاله می خواهیم شما را با اماکن دیدنی فیلادلفیا آشنا کنیم. در ادامه با ما همراه باشید.

پارک تاریخی ملی استقلال

قلب تاریخی فیلادلفیا، پارک ملی استقلال است. سالن استقلال جزو میراث جهانی یونسکو است و در سال ۱۷۵۳ ساخته شده است. در این محل بیانیه استقلال و قانون اساسی آمریکا مطرح و به بحث گذاشته شد و در اواخر قرن هجدهم میلادی به تصویب رسید. این مکان از جاذبه‌های برجسته فیلادلفیا محسوب می‌شود.

در عرض خیابان، درون برج استقلال، ناقوس آزادی قرار گرفته است. این ناقوس نخستین بار در ۸ جولای ۱۷۷۶ برای بزرگداشت اعلام عمومی استقلال آمریکا به صدا درآمد و از آن زمان به عنوان سمبل استقلال آمریکا نام گرفت.

در این پارک همچنین اولین ساختمان‌های بانک آمریکا و تالار نجاران دیده می‌شود. تالار نجاران از سال ۱۷۷۵ بنا شده است و مکان برگزاری اولین کنگره قاره‌ای مستعمره‌های متحد امریکای شمالی است. این بنا هنوز متعلق به شرکت نجاران شهر فیلادلفیا است. در این پارک می‌توانید موزه تعاملی مدرن را هم ببینید که مرکز ملی قانون اساسی است.

موزه ملی تاریخ یهودیان آمریکا

این موزه تنها موزه آمریکا است که به طور انحصاری به کاوش‌ها و تفاسیر یهودیان آمریکایی از تجربیات خود اختصاص داده شده است. این موزه‌ی ۴ طبقه، داستان‌های زیادی را در خود دارد، ماجرای اولین یهودی که در سال ۱۶۵۴ به دلیل آزار و اذیت پرتغالی‌ها از برزیل فرار کرده و به آمریکا آمده است، ماجراهای مهاجرت میلیون‌ها مهاجر از اروپا در قرن ۱۹ میلادی، داستان‌هایی در مورد جنگ جهانی دوم و پناهندگانی که از اروپای جنگ‌زده، خاورمیانه، کارائیب و اتحاد جماهیر شوروی به سوی آمریکا روانه شدند و بسیاری از ماجراهای شنیدنی دیگر.

در طبقه همکف داستان‌هایی در مورد افراد واقعی و اشیا آن‌ها می‌توانید بیابید، ازجمله اولین دوربین استیون اسپیلبرگ (Steven Spielberg) کارگردان و تهیه کننده امریکایی، پیانوی ایروینگ برلین (Irving Berlin) آهنگ‌ساز بزرگ و پیپ معروف ایون انیشتین (Even Einstein) فیزیک‌دان پرآوازه جهان.

موزه بندر استقلال

در نزدیکی موزه یهودیان موزه بندر استقلال در عرض رودخانه دلاور (Delaware River) واقع شده است. موزه‌ای در مورد تاریخ دریانوردی در فیلادلفیا که در بیرون آن دو کشتی بسیار با ارزش و دیدنی لنگر انداخته‌اند. یکی از آن‌ها رزم‌ناو متعلق به سال ۱۸۹۲ است که قدیمی‌ترین شناور جهان است. این شناور تنها کشتی نیروی دریایی است که از جنگ آمریکا و اسپانیا باقی مانده است و البته در سال ۱۹۲۱ از رده خارج شده و تبدیل به موزه‌ای دیدنی در آب گشته است.

شناور دیدنی دوم زیردریایی بکانا (Becuna) متعلق به سال ۱۹۴۴ است که آب‌های اقیانوس آرام را برای یافتن کشتی‌های ژاپنی در می‌نوردیده است و موفق به غرق ۳ کشتی ژاپنی در این آب‌ها شده است. پله‌هایی باریک در این زیردریایی شما را به اقامتگاه خدمه و اتاق موتور می‌رساند که بدون شک از رفتن به این مکان و سپری کردن اوقاتتان در زیر آب لذت خواهید برد.

موزه هنر فیلادلفیا

فیلادلفیا به داشتن مجموعه‌ای عالی از هنرهای متعدد مشهور است. موزه هنر (Museum of Art) این شهر، سومین موزه بزرگ آمریکا است. اگر فیلم راکی (Rocky) سال ۱۹۷۶، را دیده باشید، نمایی از این موزه و مجسمه‌ای در جلوی آن را باید به یاد آورید؛ هنگامی‌که سیلوستر استالون (Sylvester Stallone) از پله‌های این موزه بالا می‌رود.

داخل این موزه می‌توانید شاهکارهای دوره رزونانس، مجموعه‌ای عالی از امپرسیونیست فرانسوی و آثار پیکاسو (Picasso)، دوچامپ (Duchamp) و متیس (Matisse) را ببینید. امپرسیونیسم، شیوه‌ای هنری است که هنرمند با استفاده از لخته‌های رنگ‌ لرزش‌های نور خورشید را نشان می‌دهد و اصول رایج طراحی و پرسپکتیو را رعایت نمی‌کند. این گالری هنری آمریکایی، آثار نقاشی ظریفی از وینسلو هومر (Winslow Homer) و توماس ایاکینز (Thomas Eakins) را در خود نگاه داشته است. در نزدیکی این مکان، موزه دیگری به نام موزه رودین (Rodin Museum) هم وجود دارد که بزرگترین مجموعه از کارهای تندیس‌گری پاریس در بیرون از این شهر را در خود جای داده است.

بنیاد بارنز

بنیاد بارنز (Barnes Foundation) بین سال‌های ۱۹۱۲ و ۱۹۵۱ توسط آلبرت بارنز (Albert Barnes) که یک مهندس شیمی ثروتمند بود ساخته شد. این محل، مجموعه‌ای از نقاشی‌های مدرن، امپرسیونیست و پست امپرسیونیست است. در میان ۳۰۰۰ شاهکار هنری این مجموعه، آثاری از هنرمندان مشهور جهان وجود دارد ازجمله ۵۹ اثر از متیس، ۶۴ اثر از پیکاسو، ۱۶ اثر از مودیگلیانیز (Modiglianis) و ۷ اثر از ونگوک (Van Goghs). بارنز با کنار هم قرار دادن دوره‌های زمانی، نواحی جغرافیایی و سبک‌ها مجموعه‌ای به مساحت چند مترمربع خلق کرده است که با تماشای آن می‌توانید به یک بینش هنری دست یابید.

نقاشی‌های دیواری

تماشای آثار هنری در هوای آزاد ایده‌ی بسیار جالبی می‌تواند باشد. فیلادلفیا پایتخت نقاشی‌های دیواری در جهان محسوب می‌شود؛ به‌طوری‌که بیش از ۴۰۰۰ نقاشی دیواری در آن دیده می‌شود. این آثار هنری در طول ۳۰ سال کشیده شده‌اند و البته این رقم همچنان در حال افزایش است. پیشنهاد می‌کنیم در یکی از تورهای پیاده‌روی بازدید از نقاشی‌های دیواری فیلادلفیا عضو شوید و با صرف تنها ۲ ساعت از وقت خود اطلاعات جالبی کسب کنید؛ اطلاعاتی در مورد داستان‌های مردم، مکان‌های مختلف و ریشه‌ی هریک از این نقاشی‌های دیواری.

بازار ترمینال

بازار ترمینال که قدیمی‌ترین بازار کشاورزان در آمریکا است، از سال ۱۸۹۲ فعالیت بی‌وقه خود را آغاز کرده‌ است. در این محل بیش از ۸۰ تاجر مشغول به فعالیت هستند. در این بازار می‌توانید محصولات تازه، انواع گوشت و غذاهای دریایی متنوع و خوشمزه را خریداری کنید. اما جاذبه اصلی این بازار وجود انواع مختلف غذاهای بین‌المللی و محلی در آن است که هر گردشگری را به سوی خود می‌کشاند. در این بازار می‌توانید کالاهای ویژه پنسیلوانیایی-هلندی را خریداری کنید. علاوه‌بر کالاهای مکزیکی کالاهای تایلندی، آلمانی و چینی هم پیشنهادهای خوبی هستند.

اگر هم فقط به قصد خوردن صبحانه به این محل رفتید، ۵ مغازه نانوایی و شیرینی‌پزی در این بازار وجود دارد که قطعا از خرید از آن‌ها لذت خواهید برد.

کنیسه فرانک لیورد رایت

بث شلوم (Beth Sholom) در نواحی اطراف شهر فیلادلفیا در پارک الکینز (Elkins Park) واقع شده است. این کنیسه (پرستشگاه یهودیان) تنها کنیسه طراحی شده توسط فرانک لیورد رایت (Frank Lloyd Wright)، معمار و طراح داخلی معروف آمریکایی است که بیش از ۱۰۰۰ بنا را طراحی کرده است. این مکان مقدس در سال ۱۹۵۹ به بهره‌برداری رسیده است. شکل ظاهری این بنا که به صورت برج هرمی با جداره‌های شیشه‌ای است تداعی کننده خیمه و کوهی است که حس تقدس جمعی را منتقل می‌سازد. در داخل این برج شیشه‌ای هرمی مملو از نور طبیعی حاصل از صفحه‌هایی از جنس پلکسی گلاس رنگی است. این صفحه‌ها در کنار هم شبیه بادبادکی ۳ بعدی هستند که فرانک رایت آن ها را «سبد نور» نامیده است.

سان فرانسیسکو

سان فرانسیسکو

سان فرانسیسکو شهر مدرنی است که برای فرهنگ، موسیقی، تنوع و مناظر زیبایش کاملا شناخته شده است. این شهر با آنچه که مردم تصور می‌کنند، متفاوت است. مردم آمریکا می‌گویند ”فقط سان‌ فرانسیسکو“ و برای این موضوع هم دلیل دارند.

سبک‌های زندگی مختلفی در سان‌فرانسیسکو وجود دارد،افرادی که سبک زندگی متفاوت از مردم در غرب را بر می‌گزینند و اغلب موهای بلند دارند و لباس‌های رنگی می‌‌پوشند) گرفته تا دانشجویان کالج در این شهر پیدا می‌شوند. در هرصورت شما با یکی از جالب‌ترین و آزاد‌ترین شهرهای آمریکا روبرو هستید.

هزینه‌ها در سان‌فرانسیسکو

هزینه‌ی خوابگاه

هر اتاق خوابگاه، قیمتی بین ۲۵ تا ۴۰ دلار آمریکا و اتاق‌های خصوصی دو نفره هزینه‌‌ای معادل ۱۰۰ دلاری برای هر شب دارند.

هزینه‌ی هتل

قیمت یک اتاق دونفره به ازای هر شب در هتل‌های این شهر بین ۶۰ تا ۱۰۰ دلار آمریکا است.

هزینه‌ی متوسط مواد غذایی

رستوران‌های مختلفی در شهر سان‌فرانسیسکو وجود دارند که قیمت‌های متوسط و متنوعی دارند. غذاهای چینی در اینجا بسیار عالی است و نسبت به انتخاب‌های دیگر قیمت مناسب‌تری دارند.

حمل و نقل عمومی

قیمت‌های آژانس حمل و نقل عمومی سان‌فرانسیسکو به اختصار SFMTA برای اتوبوس‌ها، مترو و تراموای شهری اعمال می‌شوند.

شما می‌توانید یک کارت عبور مخصوص بزرگسال به قیمت ۲.۲۵ دلار آمریکا، یا کارت عبور یک روزه به قیمت ۱۷ دلار، ۳ روزه ۲۶ دلار و ۷ روزه به قیمت ۳۵ دلار آمریکا تهیه کنید.

توصیه‌هایی برای صرفه‌جویی در هزینه‌ها

به دنبال رویداد‌های رایگان بگردید

از آنجا که شرکت در رویداد‌های تفریحی و داشتن سرگرمی‌های مختلف هزینه‌بر هستند بهتر است دنبال مکانی باشید که بدون صرف هزینه‌ای از این خدمات بهره‌مند شوید. میدان اتحادیه (UnionSquare) یکی از جاهایی است که نمایشگاه‌ها و سرگرمی‌های مختلف و رایگانی دارد. همچنین این میدان نقطه‌ای عالی برای تماشای آثار هنرمندان محلی به شمار می‌رود.

از سیستم حمل و نقل عمومی استفاده کنید

هزینه‌ی پارک کردن ماشین شخصی در سان‌فرانسیکو فوق‌العاده گران است و با توجه به اینکه این شهر یکی از بهترین سیستم‌های حمل و نقل عمومی را در سرتاسر ایالات متحده دارد بهتر است برای جابجا شدن از این طریق اقدام کنید.

بهترین تفریحات و سرگرمی‌ها

قدم زدن روی پل گلدن‌گیت (GoldenGateBridge)

پل گلدن گیت یکی از مشهور‌ترین و قابل توجه‌ترین نقاط سان‌فرانسیسکو است که علاوه بر زیبایی، تکه‌ای از هنر مهندسی را به نمایش می‌گذارد. پیشنهاد می‌شود روی این پل قدم بزنید و از مرکز بازدیدکنندگان دیدن کنید تا از جریان و تاریخ پارک آگاه شوید یا فقط به هر گوشه از آن خیره شوید و عکس‌های زیبایی بگیرید. ضمنا فراموش نکنید که از منطقه‌ی ملی و تفریحی گلدن گیت دیدن کنید که تفرجگاهی آبی، مناظری خاص از پل و تعدادی مسیر پیاده‌روی را ارایه می‌دهد. همچنین یکی از موزه‌های والت دیزنی در این منطقه واقع شده است.

بازدید از کریسی‌فیلد (Crissy Field) پارک کریسی فیلد در نزدیکی پل گلدن گیت قرار دارد و دارای ساحلی زیبا، رستوران‌ها، اسکله‌های ماهیگیری و مکان‌هایی برای انجام بازی Frisbee ( نوعی بازی که دو نفر یک شی پلاستیکی صفحه‌مانند را به سمت هم پرت می‌کنند) است.

شما می‌توانید در این پارک مردم محلی زیادی را ببینید که یا در حال قدم زدن با حیوان خانگی‌شان هستند یا روی شن‌های ساحل دراز کشیده‌اند.

کاخ هنرهای زیبا

کاخ هنرهای زیبا بنایی به سبک رومی و باقی مانده از نمایشگاه بین‌المللی پاناما و اقیانوس آرام در سال ۱۹۱۵ میلادی است. یکی از خوش‌منظر‌ه‌ترین نقاط شهر، ساختمان مدور بیرونی این کاخ به همراه تالابی در آن است. بهتر است از قدم زدن اطراف تالاب، استراحت در سایه‌ی ساختمان مدور و پیک‌نیک روی چمن‌ها غافل نشوید و از آن‌ها نهایت لذت را ببرید.

تور آلکاتراز

آلکاتراز زندان سابق پلیس فدرال در جزیره‌ی آلکاتراز است و زمانی که در حال فعالیت بود تعدادی از بدترین جنایتکاران ایالات متحده در این مکان زندانی بودند. این زندان در سال ۱۹۷۰ تعطیل شد و به محلی برای بازدید عموم تبدیل شد تا به صورت رایگان از آن بازدید کنند. البته باید هزینه‌ی قایق برای سفر به این نقطه را پرداخت کنید. شما می‌توانید در طی یک تور بازدید از جزیره، از زبان تفنگداران و محیط‌بانان از تاریخ آن مطلع شوید.

بازدید از امکانات آبی و تفریحی(Warf) ماهیگیران warrenton, اسکله‌ی ۳۹ و میدان جیراردلی (Ghirardelli)

بازدید از این ناحیه که تعداد زیادی شهرک در طول اسکله را تحت پوشش خود دارد یکی از محبوب‌ترین کار‌هایی است که توریست‌ها انجام می‌دهند. از ویژگی‌های این ناحیه وجود نوازندگان خیابانی، مغازه‌های خرید سوغاتی و تعدادی رستوران با قیمت‌های بسیار گزاف است. در واقع منطقه‌ای مناسب برای تماشا و گشت و گذار است اما به هیچ وجه برای خوردن ناهار یا شام پیشنهاد نمی‌شود. قیمت غذاها بسیار گران است و اگر بخواهیم صادق باشیم کیفیت غذای خوبی هم ندارند.

اسکله‌ی ۳۹

میدان جیراردلی

اقامت در منطقه‌ی Mission

منطقه‌ی Mission مکانی افسانه‌ای و شگفت‌انگیز است که می‌توانید شب را در آنجا سپری کنید. بعد از یک روز خسته کننده، در پارک دولورس با دیدی عالی از محیط شهری استراحت کنید و از غذاهای فوق‌العاده‌ی مکزیکی لذت ببرید.

سوار تراموای برقی شوید

راندن تراموای برقی روش بسیار مناسبی برای دیدن شهر سان‌فرانسیکو و تجربه‌ی محله‌های مختلف آن است. از مغازه‌های خیابانی تراموای برقی اجاره کنید و از راندن آن‌ها لذت ببرید. به علاوه در وقت خود صرفه‌جویی کنید.

بازدید از خیابان لومپارد

در حالی که مشغول راندن تراموا هستید مطمئن شوید که در خیابان لومپارد توقف می‌کنید و پیچ در پیچ‌ترین خیابان جهان را به تماشا می‌نشینید.

بازدید از Coit Tower

یکی از نقاط دیدنی و برجسته سان‌فرانسیسکو کویت‌تاور است که بر بالای تپه‌ی تلگراف قرار دارد. این برج در سال ۱۹۳۳ به منظور زیبا‌کردن چهره‌ی شهر ساخته شد. ویژگی برج وجود ۲۷ نقاشی دیواری کشیده شده توسط هنرمندان مختلف روی دیوارهای آن است. از بالای کویت‌تاور می‌توان با دیدی ۳۶۰ درجه تمام شهر را تماشا کرد که خالی از لطف نخواهد بود و البته مجبور هستید هزینه‌ی ۸ دلاری آنرا تقبل کنید. در غیر این صورت شما می‌توانید به بررسی نقاشی‌های و بنای یادبود در طبقه‌ی همکف بپردازید.

بازدید از منطقه‌ی چینی‌ها

بعد از محله‌ی چینی‌ها در نیویورک، محله چشم‌بادامی‌ها در سان‌فرانسیسکو ، بزرگ‌ترین محله‌ی چینی‌ها در سراسر ایالات متحده محسوب می‌شود. مهاجران چینی اولین بار به ساحل غربی آمدند و مغازه‌هایشان را در شهر سان‌فرانسیسکو برپا کردند. با توجه به وجود تبعیض نژادی، این ناحیه تبدیل به محله‌ی چینی‌ها شد، اگرچه هنوز هم رنگ بوی تبعیض نژادی از بین نرفته است. این محله‌ یکی از بهترین مکان‌های غذاخوری (DimSum) را در سراسر کشور دارا است.

واشنگتن

واشنگتن

واشنگتن ایالتی در غرب آمریکا می‌باشد. ایالتی در شمال غربی اقیانوس آرام، از شمال با استان بریتیش کلمبیا کانادا و از جنوب با ایالت اورگن و از شرق با ایالت آیداهو مرز دارد. پایتخت آن الیمپیا و شهرهای مهم آن سیاتل، واشینگتن و سپوکین هستند. نام این ایالت از جرج واشینگتن نخستین رئیس‌جمهور آمریکا گرفته شده‌است. ایالت واشینگتن در سال ۱۸۸۹ به عنوان چهل و دومین ایالت آمریکا ثبت شد.

واشنگتن مکان جالبی است. به عنوان پایتخت ایالات متحده و حضور مردم مختلفی از سراسر جهان، تنوع زیادی در این شهر موج می‌زند.

در واقع به زبان ساده می‌شود گفت از آن دست شهرهایی در ایالات متحده است که حتما باید دید. در این اینجا می‌توان بزرگترین مجموعه‌ی بنای یادبود و موزه‌های آمریکای شمالی، همراه با محله‌های جالب را به تماشا نشست.

واشنگتن از نظر پهناوری رتبه ۱۸ و از نظر جمعیت ۱۳ را دارد. حدود ۶۰ درصد از جمعیت واشینگتن در منطقه متروپلیس سیاتل زندگی می‌کنند.

پس از کالیفرنیا واشینگتن دومین ایالت از نظر جمعیت در ساحل غرب و غرب ایالات متحده می‌باشد. مرکز حمل و نقل، کسب و کار، و صنعت در منطقه پیوجت سائند در دریای سایلیش است، دریایی با ورودی از اقیانوس آرام متشکل از جزایر متعدد و خلیج از یخچال‌های طبیعی پوشیده شده‌است؛ و باقی ایالت از جنگل‌های انبوه و رشته کوهها در غرب تشکیل شده‌است.

تاریخ ایالت واشنگتن شامل هزاران سال از تاریخ بومیان آمریکا قبل از ورود اروپاییان و پس از آن ورود مربوط می‌شود؛ و شواهد باستانی نشان می‌دهد که شمال غربی اقیانوس آرام نخستین مکان‌هایی بوده که در آمریکا در آن زیست می‌شده؛ و انسان شناسان تخمین می‌زنند که ۱۲۵ قبیله با ۵۰ گویش متفاوت در این سرزمین وجود داشته‌است؛ و تا قبل از ورود اروپاییان در آنجا می‌زیستند؛ و نیز در ۱۸ مه ۱۹۸۰ در کوه سنت هلن آتش فشانی در ایالت واشینگتن رخ داد.

در سال ۲۰۱۲، این ایالت تولید ناخالص داخلی برابر با ۴۱۲٬۹۰۶ میلیارد دلار داشت، که قابل مقایسه با تولید ناخالص داخلی کشور اتریش (۳۹۴٬۴۵۴ میلیارد دلار) بود.

واشنگتن در حساب مالیات نسبت به دیگر ایالات نظام پیشرفته‌ای ندارد. ایالت واشینگتن یکی از ۷ ایالتی است که برای درآمد اشخاص مالیات وضع نمی‌کند. همچنین این دولت از شرکت‌ها تجاری نیز مالیات جمع‌آوری نمی‌کند، ولی شرکت‌ها مسئول پرداخت دیگر عوارض مختلف دولتی هستند. در واشنگتن مالیات بر فروش ۶٫۵ درصد می‌باشد. معمولاً مالیات بر سیگار و مشروبات الکلی را خرج مدارس دولتی و آتش‌نشانی‌ها، پارک‌ها و غیره می‌کنند.

با توجه به سرشماری ایالات متحده در سال ۲۰۱۰ واشینگتن حدود ۶۷۲۴۵۴۰ نفر جمعیت داشت، که از سال ۲۰۱۰، ۱۴٫۱ درصد یعنی ۸۳۰٬۴۱۹ نفر افزایش داشته بود.

در سرشماری سال ۲۰۱۰ جمعیت متروپلیتین سیاتل ۳٬۴۳۹٬۸۰۹ حدود نیمی از جمعیت واشنگتن را تشکیل می‌داد. در واشینگتن ۶٫۷ درصد زیر پنج سال سن، ۲۵٫۷ درصد از جمعیت زیر ۱۸ سال سن و ۱۱٫۲ نیز ۶۵ سال یا مسن‌تر بوده‌اند؛ و حدود ۵۰٫۲ درصد از جمعیت را زنان تشکیل می‌دادند. در سال ۲۰۰۸ دقیقاً ۲۶۷۶۹۴ عدد جرم گزارش شده بود که ۱۹۶ عدد از آن‌ها قتل بود.

سرزمین واشنگتن به افتخار نخستین رئیس‌جمهور ایالات متحده جرج واشنگتن نامگذاری شده.

نام این سرزمین در اصل کلمبیا بوده که از رود کلمبیا در این سرزمین گرفته شده‌است.ایالت واشینگتن تنها ایالتی است که نام یک رئیس‌جمهور را دارد. اهالی ایالت واشینگتن و شمال غربی ایالات متحده به راحتی خود را اهل واشینگتن معرفی می‌کنند؛ ولی اهالی واشینگتن دی.سی خود را اهل واشینگتن دی. سی معرفی می‌کنند.

پارک ملی المپیک، پارک ملی کوه رینیر، و پارک ملی کسکیدز شمالی در این ایالت قرار دارد.

آدیس آبابا

آدیس آبابا

آدیس آبابا پایتخت و بزرگترین شهر اتیوپی است که ۳٫۳۸۴٫۵۸۹ نفر بر اساس سرشماری سال ۲۰۰۷ جمعیت داشته‌است.

مقر اتحادیه آفریقا در این شهر است و دفتر اصلی نهادهای متعدد بین‌المللی و قاره‌ای از جمله کمیسیون اقتصادی ملل متحد برای آفریقا در آن قرار دارد

و از همین رو و با توجه به اهمیت تاریخی، دیپلماتیک، و سیاسی که این شهر در عرصه این قاره ایفا می‌کند به «پایتخت سیاسی قاره آفریقا» شهرت یافته‌است.

اگر به نقشه اتیوپی نگاه کنید موقعیت این شهر دقیقا در مرکز کشور است

و تعداد جمعیتش در سرشماری سال ۲۰۰۷ حدود ۳/۵ میلیون نفر بوده است. در اوایل دهه ۱۹۰۰ این شهر برای تامین سوخت با کمبود هیزم روبرو شد و به همین دلیل شروع به واردات درخت اوکالیپتوس از استرالیا و کاشت آن در شهر و اطراف آن کرد آن درخت کاشتن ها باعث شده که امروز کمربند سبزی از آن جنگل ها شهر را احاطه و به آن جلوه ای زیبا ببخشد. آدیس آبابا که به معنی گل جدید است از مردمی از نقاط مختلف اتیوپی و دیگر کشورهای آفریقایی تشکیل شده است.

در سال ۱۹۱۷ درست شدن خط راه آهن شهر به کشور جیبوتی باعث سرعت رشد و پیشرفت این شهر شد.

در ۵ می ۱۸۳۶ نیروهای ایتالیایی در جریان حمله به ایتیوپی آدیس آبابا را تصرف کردند و این شهر را به مدت ۵ سال پایتخت آفریقایی خود کردند در این مدت خانه های سنگی مدرن ساخته شد، جاده ها سنگفرش و شهر صاحب سد و ایستگاه نیروی برق آبی شد. در کوه entoto تعدادی کلیسا، موزه لباس های مذهبی و یک پارک وجود دارد که از جاذبه های زیبای این شهر هستند.

الجزیره

الجزیره

الجزایر کشوری است در شمال قاره آفریقا، میان مراکش و تونس. پایتختش الجزیره نام دارد. مردم الجزایر عرب و بربر هستند، و دین رسمی‌شان اسلام و مذهبشان سنی است. مساحت آن ۲/۳۸۱/۷۴۱ کیلومتر مربع و در آمار سال ۲۰۰۹ (میلادی) جمعیت آن ۳۵/۳۶۹/۰۰۰ نفر بوده‌است. زبان رسمی الجزایر عربی است ولی به زبان فرانسوی و بربر نیز صحبت می‌کنند.

در ژوئیه سال ۱۹۶۲ الجزایر پس از ۱۳۲ سال، استقلال خود را اعلام کرد و از استعمار فرانسه رها شد. پیش‌درآمد این رهایی هشت سال جنگ بود با صدها هزار کشته. سایه این گذشته بر مناسبات فرانسه و الجزایر هم‌چنان سنگینی می‌کند.

الجزایر تحت تأثیر ناآرامی‌های سیاسی موسوم به بهار عربی که بخش‌هایی از خاورمیانه و شمال آفریقا را فرا گرفت، واقع نشد و عمدتاً از آن مصون ماند. ناظران معتقدند علت عدم سرایت بهار عربی به الجزایر، تجربه تلخی بود که مردم این کشور از کشتارهای خونین دهه ۱۹۹۰ داشتند.

الجزایر کشوری در شمال قاره آفریقا است،

که از سمت شرق به تونس و لیبی از سمت غرب به مراکش و صحرا، از جنوب غربی موریتانی، از سمت شمال به دریای مدیترانه و از سمت جنوب به نیجر و مالی محدود است. مساحت آن حدود ۲/۳۸۱/۷۴۱ کیلومتر مربع یعنی تقریباً سه برابر فرانسه و در حدود یک برابر و نیم ایران است.

از شهرهای بزرگ الجزایر، الجزیره پایتخت کشور، و وهران و قسنطینه و عنابه و باتنه را باید نام برد.

الجزایر بزرگترین کشور در آفریقا به لحاظ مساحت می‌باشد.

مساحت این کشور ۲ میلیون و ۳۸۱ هزار و ۷۴۰ کیلومتر مربع است، قسمت اعظم مناطق ساحلی الجزایر کوهستانی است و بنادر طبیعی اندکی دارد. منطقه‌ای که از ساحل شروع می‌شود و تا تل اطلس امتداد می‌یابد، حاصل‌خیز می‌باشد. در جنوب تل اطلس استپ‌هایی وجود دارند که تا اطلس صحرایی امتداد پیدا می‌کنند، صحرا در مناطق جنوبی‌تر قرار دارد. جبال هقار منطقه‌ای مرتفع در مرکز صحرا و در جنوب الجزایر است. شهرهای مهم الجزایر، الجزیره، آوران، قسنطینه و عنابه می‌باشند.

شمال الجزایر آب و هوای معتدل مدیترانه‌ای دارد.

در تل اطلس، دمای هوا در تابستان بین ۲۱ تا ۲۴ درجه سانتی‌گراد و در زمستان بین ۱۰ تا ۱۲ درجه سانتی‌گراد می‌باشد و رطوبت هوا زیاد است. در شرق الجزایر هوا اندکی سردتر است. از مشخصه‌های آب و هوایی الجزایر، بروز طوفان‌های شن می‌باشد. در الجزایر تنها بخشی از صحرا که در مدار رأس‌السرطان قرار می‌گیرد بسیار گرم است. میزان بارندگی در طول سواحل زیاد بوده و سالانه بین ۴۰۰ تا ۶۷۰ میلی‌متر برآورد می‌شود. بیشترین بارندگی در بخش مالی شرق الجزایر وجود دارد که به ۱۰۰۰ میلی‌متر در سال می‌رسد.

بربرها نخستین کسانی بودند که از روزگار خیلی دور در این سرزمین سکونت داشتند.

اولین بار فنیقی‌ها در سدهٔ دوازدهم پیش از میلاد به ان کشور هجوم آوردند و مهاجر نشین‌هایی در کرانه‌های شمالی آن پدید آوردند. سپس کارتاژی‌ها به آن جا وارد شدند و نواحی شرقی آن را به تصرف درآوردند. رومی‌ها، پس از برانداختن دولت کارتاژ، به این سرزمین دست یافتند و چندی بر سواحل شمالی آفریقا و سرزمین‌های ساحلی الجزایر حکومت کردند. واندال‌ها در ۴۳۰ بعد از میلاد، دست رومی‌ها را از الجزایر کوتاه کردند.

مردم الجزایر در آغاز قرن هشتم میلادی با آمدن اعراب به این سرزمین به اسلام گرویدند. از سال ۶۴۴ تا ۶۵۶، اولین قبیله بربر الجزایری که به اسلام گروید، مَغراوی‌ها بودند. به نوشته ابن خلدون، مورخ قرون وسطی، «اوزمار بن سکلب» رهبر مغراوی‌ها به درخواست عثمان بن عفان، خلیفه سوم، اسلام آورد. مغراوی‌ها نیز با بازگشت رهبر خود، دسته جمعی، به اسلام گرویدند. به سال ۶۶۵، حکومت بنی امیه اولین حمله خود به مغرب را آغاز کرد. سال ۶۸۳، فتوحات عقبة ابن نافع آغاز گردید. اگر چه مقاومت‌های بیزانسی‌ها اندکی مانع آنها شد، اما بربرها کوتاه نیامدند. از سوی دیگر، این مغراوی‌ها بودند که از ابتدای جنگ به بنی امیه پیوستند.

سال ۷۰۸، بنی امیه همچنان الجزایر را در دست داشتند و دوره پیشا-اسلام در این کشور پایان یافت. همچنان که زبان‌های لاتین و فینیقی از یادها می‌رفتند، الجزایر رفته رفته به اسلام پیوست. پس از فتح الجزایر توسط مسلمانان، اندک اندک زبان عربی در میان شهرنشینان جایگاه خود را به دست آورد.

یاماسوکرو

یاماسوکرو

یاموسوکرو پایتخت کنونی کشور ساحل عاج در غرب آفریقا است .

یاموسوکرو پایتخت کنونی کشور ساحل عاج (پیش از یاموسوکرو، آبیجان، در 240 کیلومتری یاموسوکرو پایتخت ساحل عاج بود)، در غرب آفریقا با جمعیت بیش از سیصد و پنجاه هزار نفر مرکز اداری- سیاسی این کشور است.

مطمئن باشید که این شهر تمیز و زیبا ارزش سفر و بازدید دارد. مساحت این شهر با ساحل، دشت و تپه ها، به 3500 کیلومتر مربع می رسد.

اشیا سنگی که در اکتشافات این شهر یافت شده، همه نشان دهنده ی این است که در هزاران سال پیش اطراف یاموسوکرو زندگی جریان داشته و احتمالا به علت افزایش بیابان ها و شرایط سخت، این تمدن از بین رفته و احتمالا به جاهای دیگر منتقل شده است. کشور ساحل عاج به مدت 63 سال مستعمره ی فرانسه بوده است. در یاموسوکرو بیش از نیمی از مردم به کشاورزی مشغولند و حاصل آن صادرات کاکائو، قهوه، الوار، نفت، پنبه، موز، آناناس، روغن خرما و ماهی به کشورهای فرانسه، هلند، امریکا، نیجریه و آلمان است و در ازای آن ها سوخت، مواد غذایی و کالاهای اساسی زندگی از فرانسه و چین دریافت می کنند.

نرخ بیکاری در این کشور بیش از 40 درصد می باشد و درصدی از مردم زیر خط فقر زندگی می کنند. 35 تا 40 درصد از مردم این کشور مسلمان و 20 تا 30 درصد مسیحی هستند و بقیه پیرو ادیان محلی اند. زبان مردم فرانسوی است و فرهنگ آن ها تحت تاثیر فرانسه قرار گرفته است. سفر به این شهر مناسب کسانی است که به تمدن و طبیعتند.

آب و هوای یاموسوکرو

گرمسیری است و میزان بارندگی در تابستان بسیار کم و دمای هوا بالاست. میانگین دمای سالیانه ی این شهر 25.9 سانتی گراد است و بهترین فصل برای سفر بین ماه های اکتبر تا مارس (پاییز و زمستان) است.

خوراکی های یاموسوکرو

غذاخوری های یاموسوکرو ارزان و غذاهای لذیذی را ارائه می کنند. حتی زمانی که بخواهید یک میان وعده ی سبک از غذاخوری های خیابانی نیز بخرید برایتان ارزان و خوشمزه تمام می شود. تخم مرغ، ادویه های تند، سبزیجات، ماهی، مرغ، گوشت چرب از مواد اولیه ی تهیه ی غذاهای یاموسوکرو هستند. البته جالب است بدانید که بخشی از رژیم غذایی مردم این کشور تحت تاثیر رژیم های غذایی لبنانی، سوری و فرانسوی است. اکثر رستوران هایی که در یاموسوکرو غذاهای سنتی سرو می کنند، ماکیس نام دارند.

این رستوران ها معمولا در فضای بازند. غذاهای محلی معروف یاموسوکرو کیدنجو، آتییک و خوراک ران قورباغه است. آلکو غذاهای خیابانی ویژه ی این شهر است که روی گاری ها و غرفه های کوچک خیابانی به فروش می رسد. آلکو ترکیبی است چیلی از موز سرخ شده و پیاز!! غذاها در این شهر با کره ی بادام زمینی پخته می شود و طعمی خاص به خود می گیرد. این غذاها را می توانید در رستوران های La Brise، بانیان، Chez Mario، Restaurant Hollywood Chez Georgesو رستوران برنوس بیابید و از خوردن آن ها لذت ببرید.

آکرا

آکرا

آکرا‎‎ پایتخت جمهوری غنا در غرب آفریقا است.

شهر آکرا در امتداد سواحل اقیانوس اطلس و گسترش شمالی به داخل غنا قرار دارد.

آکرا به عنوان مرکز اقتصادی و اداری منطقه آکرا بزرگ را خدمت می کند.کسب و کار منطقه مرکزی آکرا شامل بانک در شهرهای اصلی و فروشگاه های بزرگ، و یک منطقه شناخته شده به عنوان وزارتخانه ها، که در آن دولت دولت غنا متمرکز شده است. فعالیت های اقتصادی در آکرا شامل بخش های مالی و کشاورزی، ماهیگیری اقیانوس اطلس، و تولید پردازش مواد غذایی، چوب، تخته سه لا، منسوجات، پوشاک و مواد شیمیایی میباشد.

موقعیت شهر آکرا

آکرا مرکزی جمع و جور است، بر محور تاریخی بریتانیا ، دانمارکی، هلندی و قلعه میباشد.تقاطع جریان Lafa و محل اتصال Mallam به عنوان مرز غربی این شهر خدمت می کند. تالار بزرگ دانشگاه غنا در مرز شمالی آکرا تشکیل میشود، در حالی که کالج دریایی مرز شرقی تشکیل میشود. خلیج گینه در مرز جنوبی قرار دارد. این مرزها وجود، نقاط درگیری با مناطق مجاور وجود دارد، و در نتیجه در سال های اخیر عملا کوچک شدن محدوده میباشد.

تونس

تونس

شهر تونِس پایتخت کشور جمهوری تونس می‌باشد. جمعیت این شهر در سال ۲۰۰۳ برابر با ۶۹۹٬۷۰۰ بوده و مرکز استان تونس نیز هست. شهر تونس در انتهای خلیج تونس قرار گرفته است.

شهر تاریخی کارتاژ (غرطاجنه در منابع عربی و اسلامی) نزدیک این شهر بوده است. تونس شمالی‌ترین کشور قاره آفریقاست.

پهناوری آن ۱۶۳،۶۱۰ کیلومتر مربع بوده و دارای ۹۶۵ کیلومتر مرز مشترک با الجزایر و ۴۵۹ کیلومتر مرز مشترک با لیبی است. هم‌چنین امتداد کرانه‌های آن ۱۱۴۸ کیلومتر است. بلندترین نقطهٔ آن کوه شعانبی با بلندی ۱۵۴۴ متر می‌باشد. کشور تونس طی پیمان پاریس که در سال ۱۹۵۶ میلادی امضاء شد، استقلال خود را به دست آورد.

شهر تونس در سده پنج هجری (۱۳ میلادی) پایتخت دولت حفصی شمال آفریقا شد و تبدیل به یک کانون بازرگانی در دریای مدیترانه گشت.

در سال ۱۵۳۴ میلادی عثمانیان به سرکردگی بارباروس خیرالدین پاشا تونس را اشغال کردند ولی از سال ۱۵۹۱ حکومت محلی به گونه‌ای مستقل از استانبول عمل می‌کرد. در سال ۱۸۸۱ شهر تونس بدست فرانسویان افتاد و در معماری آن دگرگونی بزرگی پیش آمد. از پایان ۱۹۴۲ تا میانه‌های ۱۹۴۳ شهر تونس در دست نیروهای متفقین بود.

شهر تونس شهر مساجد است. مسجد زیتونیه یکی از معروف‌ترین مکان‌های مذهبی این شهر محسوب می‌شود.کوی گل‌ها، کوی باغچه‌ها، منطقه بلودر در شمال شهر که باغ وحش هم دارد موزه ملی باردو العمران، المناره والمنار از مکان‌های دیدنی این شهر هستند.

تونس دارای سیستم مترو، اتوبوس و تاکسی می باشد. سیستم مترو برای دسترسی به مراکز مهم شهر می باشد. سیستم مترو در واقع بصورت تراموا عمل می نماید. برای استفاده از تاکسی حتما با راننده طی کنید و یا مطمئن شوید که از تاکسی متر استفاده می نماید و مراقب او باشید که به تاکسی متر ور نرود!!

آبوجا

آبوجا

نیجریه یا جمهوری نیجریه از پرجمعیت ترین کشورهای غرب قاره آفریقا است. آبوجا پایتخت و بزرگترین شهر نیجریه است.

کشور نیجریه بزرگترین تولید کننده ی روغن و دومین قدرت برتر اقتصادی در این قاره می باشد.

زمانی که در سال ۱۹۷۶ تصمیم گرفته شد پایتخت نیجریه را از لاگوس جابجا کنند، یک ناحیه پایتختی برای ساخت پاتخت در مرکز کشور در نظر گرفته شد.

آبوجا که به صورت یک شهر طراحی‌شده است در این ناحیه پایتختی فدرال ساخته شد.

جابجایی پایتخت دو دلیل اصلی داشت، یکی ازدیاد بیش از اندازه جمعیت در لاگوس و دیگری قرار دادن پایتخت جدید در ناحیه‌ای بیطرفانه از نظر قومی.

تکمیل ساخت زیربنای این شهر با مقداری تعویق در دهه ۱۹۸۰ به پایان رسید.

اطلاعات کلی کشور نیجریه

• زبان رسمی: انگلیسی
• واحد پول: نایرا (₦)
• تفاوت زمانی: +۱
• ولتاژ برق کشور نیجریه: ۲۲۰ ولت
• پیش شماره: +۲۳۴

فرودگاه های نیجریه

فرودگاه بین‌المللی ننامدی آزیکیوه، فرودگاه بین‌المللی اکانو ایبیام، فرودگاه بین‌المللی مالام آمینو کانو

شمارهای ضروری

پلیس، آمبولانس و آتش نشانی : ۱۱۲

داکار

داکار

داکار پایتخت و بزرگ‌ترین شهر کشور سنگال است.

این شهر بر شبه‌جزیرهٔ کیپ-ورت در سواحل اقیانوس اطلس قرار دارد و قدیمی‌ترین شهر بر قدیم است. موقعیت این شهر که در حاشیهٔ غربی آفریقا قرار گرفته، باعث شده‌بود تا به‌عنوان نقطه‌ای برای سفرهای بین-قاره‌ای و تجارت به اروپا محسوب شود که همین امر باعث رشد آن به بندر بزرگ منطقه‌ای شد.

بنا بر تخمین‌های رسمی ۳۱ دسامبر ۲۰۰۵ میلادی، شهر داکار ۱٬۰۳۰٬۵۹۴ تن جمعیت داشته، در حالی که جمعیت منطقهٔ شهری داکار ۲٫۴۵ میلیون تن برآورد شده‌است.

این شهر در نزدیکی شهرهای Ngaparou و Niaga و Somone قرار دارد.

شهر داکار یک انجمن ملی است. یکی از 64 انجمن محلی سنگال که در 17 ژوئن سال 1887 ، توسط سیستم اداری استعمار فرانسه در داکار ایجاد شد.

سیستم اداری داکار کاملاً شبیه به سیستم اداری پاریس می باشد.از نظر جاذبه های گردشگری، شهر داکار دارای یک کلیسای اعظم می باشد.

هنگ کنگ

هنگ کنگ

در جنوب کشور چین منطقه‌ای خود مختار در حال پیشرفت و توسعه‌ی روزافزون است؛ البته از خیلی جهات هنگ کنگ به چین وابسته و تابع است. هنگ کنگ همواره از جنبه‌های مختلف اقتصادی و گردشگری مورد توجه بوده است. منطقه‌ای که به نوعی یکی از قطب‌های اقتصادی و سرمایه‌داری در جهان محسوب می‌شود.

در ابن مطلب توجه شما را به ۲۵ حقیقت جالب از هنگ کنگ جلب می‌کنیم.

همان‌طور که گفته شد، هنگ کنگ منطقه‌ای خود مختار از کشور چین است.

هنگ کنگ با جمعیت ۷/۵ میلیونی خود و با تعداد ۱۳۰۰۰۰ نفر در هر کیلومتر مربع بیشترین تراکم جمعیت را در جهان دارد.

تنها ۲۵ درصد هنگ کنگ شهری و قابل سکونت است. مابقی آن شامل ۲۴ پارک، تپه و کوه‌های کوچک و بزرگ، جنگل‌های انبوه و سواحلی است که البته دسترسی آسانی دارند.

طبیعت هنگ کنگ

هنگ کنگ که در جنوب چین واقع شده است، شامل بیش از ۲۰۰ جزیره‌ی مختلف است. در نتیجه از شرایط اقلیمی مطبوعی بهره می‌برد.

نام هنگ کنگ برگرفته از دو کلمه‌ی چینی (Heung) و (Gong) به معنی «عطر خوش بندر» است که به رایحه‌ی آب جاری در رودخانه‌ها اشاره دارد.

هنگ کنگ در سال ۱۶۹۹ توسط کمپانی انگلیسی هند شرقی به تصاحب در آمد. بعدتر در سال ۱۸۹۸ دیگر جزایر این منطقه نیز تحت تصرف انگلستان شد. بالاخره در اول جولای ۱۹۹۷ بود که به طور رسمی از انگلستان به چین واگذار شد.

هنگ کنگ قدیم

بیش از ۹۰ درصد جمعیت این منطقه را چینی‌ها تشکیل داده‌اند. در جایگاه‌های بعدی مردم کشورهای فیلیپین، اندونزی و هند قرار دارند.

زبان اصلی مردم هنگ کنگ، چینی و در رده‌ی بعدی انگلیسی است.

بالاترین میانگین عمر متعلق به هنگ کنگ است. این میزان برای مردان ۸۱ سال و برای زنان ۸۶ است.

مردم هنگ کنگ

مردم هنگ کنگ با داشتن میانگین ضریب هوشی ۱۰۷، در صدر باهوش‌ترین مردم جهان قرار دارند.

در سال ۲۰۱۱ رکورد میزان گردشگر برای این منطقه و حتی جهان با تعداد ۴۲ میلیون نفر شکسته شد.

واحد پول هنگ کنگ، «دلار هنگ کنگ» (HKD) است. واحد پولی که عنوان هشتم پرمصرف‌ترین پول‌ها را دارد. هر دلار هنگ کنگ تقریبا برابر ۴۰۰ تومان است.

میزان مالیات در هنگ کنگ به نسبت کم است؛ به طوری که میزان مالیات بر درآمد از ۲ درصد تا ۱۷ درصد تعریف شده است.

هنگ کنگ بیشترین تعداد آسمان‌خراش‌ها را دارد. با ۸۰۰۰ ساختمانی که بیشتر از ۱۴ طبقه را در خود جای داده است. این تعداد ۲ برابر شهر نیویورک است.

آسمان خراش های هنگ کنگ

در سال ۲۰۰۵ دیزنی لند در این منطقه احداث شد که به عنوان سومین دیزنی لند در خارج از خاک آمریکا و اولین آن در چین بود.

بروس لی و جکی چان دو تن از سرشناس‌ترین بازیگران هالیوود در فیلم‌های رزمی، اصلیتی هنگ کنگی دارند.

پل «تسینگ ما» (Tsing Ma Bridge) با ۱۳۷۷ متر طول، بلندترین پل معلق جهان محسوب می‌شود که هم از ریل قطار و هم مسیر ماشین‌رو بهره می‌برد. این پل از پل گلدن گیت در سانفرانسیسکو، ۱۰۰ متر بیشتر طول دارد. همچنین نام این پل از دو منطقه‌‌ی «تسینگ یی» (Tsing Yi) و «ما وان» (Ma Wan) که در دو طرف آن قرار دارند، گرفته شده است.

پل تسینگ ما در هنگ کنگ

عنوان گران‌ترین و لوکس‌ترین منطقه در جهان نیز به هنگ کنگ تعلق گرفته است. عنوانی که پس از ۱۱ سال از نیویورک گرفته شد. بیشترین خریداران رولزرویس در هنگ کنگ قرار دارند.

با میزان تولید سالیانه‌ی ۹/۸ کیلوگرم چای، هنگ کنگ بیشترین میانگین مصرف چای را نیز دارد. میانگین ۱/۴ کیلوگرم برای مصرف هر نفر در سال ثبت شده است. همچنین گران‌ترین چای تولید شده با قیمت ۱۰ میلیون تومان برای هر یک کیلوگرم در این منطقه تولید می‌شود.

بزرگ‌ترین تلکابین آسیا نیز در این منطقه قرار دارد. در مسیری که این تلکابین از آن می‌گذرد، مناظر زیبایی از جزایر و جنگل‌ها پیش روی است.

تله کابین هنگ کنگ

یکی از پیشرفته‌ترین خطوط مترویی در جهان متعلق به هنگ کنگ است. با میزان بیش از ۹۰ درصدی سر وقت بودن قطارهایی که توسط کامپیوتر و هوش مصنوعی برنامه‌ریزی می‌شوند.

همان‌طور که اشاره شد با چنین خطوط مترویی طبیعی است که ۹۰ درصد رفت و آمدهای این شهر نیز با حمل و نقل عمومی باشد. حمل و نقل عمومی در هنگ کنگ روزانه به ۵ میلیون نفر مسافر سرویس می‌دهد.

یکی دیگر از وسایل نقلیه‌ی حیاتی در هنگ کنگ تراموا یا قطارهای شهری است. به طور متوسط روزانه ۲۳۰,۰۰۰ مسافر با این وسیله جا به جا می‌شوند.

چنین منطقه‌ای می‌بایست یکی از بهترین فرودگاه‌ها را نیز داشته باشد. فرودگاه هنگ کنگ به عنوان بهترین فرودگاه سال ۲۰۱۶ و همچنین بهترین فرودگاه ۱۵ سال اخیر برگزیده شده است.

در انتها جالب است بدانید مردم هنگ کنگ برای شام تولدهای خود نودل می‌خورند تا طول عمرشان مانند طول نودل‌ها بلند و طولانی باشد!

جاکارتا

جاکارتا

جاکارتا (Daerah Khusus Ibukota Jakarta) پایتخت کشور اندونزی و بزرگ‌ترین شهر این کشور است. نام‌های قبلی آن سوندا کلاپا، جایاکارتا و بعد باتاویا بود.

جاکارتا بر کرانه شمال غربی جاوه قرار گرفته و ۸٬۷۹۲٬۰۰۰ نفر جمعیت دارد. جاکارتا یکی از بزرگ ترین و پرجمعیت ترین شهرهای اسلامی است.

جاکارتا بزرگ ترین شهر اندونزی و مرکز اقتصادی ـ تجاری ، حمل ونقل و صنعتی این کشور و مرکز سیاسی ـ اداری ایالت جاکارتاست . ایالت جاکارتا ــ که حدود 590 کیلومترمربع مساحت دارد و یکی از پنج ایالت جزیرة جاوه است. امروزه جاکارتا مرکز آسه آن (انجمن ملل آسیای جنوب شرقی ) است و مقرّ وزارتخانه ها و سازمانهای مهم اندونزی به شمار می رود.

جاکارتا از مناطق صنعتی اندونزی است .

دولت در دهة 1350 ش /1970 برنامه هایی برای گسترش صنایع آن (در مغرب شهر و نیز در جنوب بندر تانجونگ پریوک ) اجرا کرد که در پی آن جاکارتا مرکز عمدة صنایع ساخت ظروف شیشه ای ، ماشین آلات ، ابزار و ورقهای فلزی ، تولید روغن و لاستیک صنعتی ، صابون سازی و نساجی کشور شد .

جاکارتا شهری قلعه ای و قدیمی است و در منطقه ای با تاریخ کهن قرار دارد.

گفته شده که این منطقه مقرّ انسانهای نخستین بوده است . در سدة چهارم میلادی ، دولتی هندو ـ جاوه ای در آنجا فرمانروایی می کرد . سابقة جاکارتا، به سبب واقع شدنش در جزیرة جاوه ، با پیشینة این جزیره در آمیخته است.

از سدة پنجم /یازدهم ، نام آن سونداکلاپا / سونداکلبا بود و در 1525 یا 1527، به جایاکرتا/ سوراکارتا (از ریشة سنسکریت به معنای فرخنده و پیروز) تغییر یافت و کمی پیش از 1619 به جاکارتا تبدیل شد . در دوازدهم مارس همین سال ، هلندیها در اجلاسی ، این نام را به باتاویا (از بتاوی ، نام قبیلة باستانی ژرمن در هلند) تغییر دادند . در زمان جنگ جهانی دوم ژاپنیها شهر را اشغال کردند و آن را دوباره جاکارتا نامیدند.

مهمترین مراکز خرید جاکارتا

حمل و نقل عمومی در جاکارتا متنوع، ارزان و جالب می تواند باشد. در جاکارتا می توان از اتوبوس، مینی بوس (با نام انگ کوت و یا کوپاجا)، وانتهای هندی بنام باجاج و یا موتور با نام اوجک استفاده کرد. این وسایل تقریبا ارزان بوده و برای تردد در شهر مناسب می باشد. برای مسافتهای کوتاه باجاج و اوجک پیشنهاد میگردد ولی چانه زدن را فراموش نکنید!

ایروان

ایروان

ایروان، پایتخت کشور ارمنستان و شهر محبوب ارمنیان جهان است که در جوار رود هرازدان و دامنه‌ی کوه آرارات واقع شده. ایروان صدها سال قبل بارها در نبرد ایران و عثمانی، به تاراج رفت و دوباره به ایران بازگشت، تا این‌که در ١٨٢٨، به دنبال جنگ ایران و روس و بر اساس عهدنامه‌ی ترکمن‌چای، رسماً از تسلط ایران خارج شد.

امروز، ایروان به خاطر جاذبه‌های طبیعی زیبایش و تلاشی که در توسعه‌ گردشگری آن صورت گرفته، شهری تماشایی در میان کشورهای همسایه است.

سفر به ارمنستان، برای ایرانی‌ها نیازی به ویزا ندارد و مسیر کوتاه آن – چه با هواپیما و چه با اتومبیل- مسافران زیادی را به این شهر می‌کشاند.

شهر ایروان از مراکز مهم اصلی صنعتی، فرهنگی، و علمی منطقهٔ قفقاز است.

خطوط راه آهن گسترده‌ای از این شهر منشعب شده و شهر مرکز بازرگانی فراورده‌های کشاورزی است. علاوه بر این، کارخانه‌های ایروان در زمینه فراوری فلزات، ماشین‌افزار، لوازم برقی، شیمیایی، بافندگی و غذایی فعالیت دارند.

از ۴۰۰۰ سال پیش از میلاد مسیح، انسانها در محدوده ایروان زندگی می‌کرده‌اند. استحکامات عصر برنز شامل شنگاویت، کارمیربلور، کارمیربرد و بردادزور در این منطقه یافت شده‌اند. اکتشافات باستانشناسی قلعهٔ اورارتویی به نام اربونی را که در ۷۸۲ پیش از میلاد و بنا به امر شاه آرگیشیتیس اول بنا شده بود را نمایان ساخت که در محل ایروان فعلی و برای محافظت از حملات قفقازیان شمالی قرار داشت. کانال‌های آبیاری و مخرن آب اورارتویی نیز در این محل کشف شده‌است.

قلعه تیش‌ابیانی (کارامیربلور) به دست سیت‌ها در ۵۸۵ پیش از میلاد تخریب شد. بین سده‌های ۶ و ۴ پیش از میلاد، ایروان یکی از مراکز مهم قلمرو ساتراپ ارمنی در امپراطوری هخامنشی بود.

دوره زمانی بین قرون ۴ و ۳ پیش از میلاد نیز به عصر سیاه ایروان معروف است چراکه دانش تاریخی درباره آنچه در این دوره بر ایروان گذشت در دسترس نیست. نخستین کلیسا در ایروان، کلیسای سنت پیتر و پاول در سده پنجم ساخته شد که در ۱۹۳۱ فروریخت. در دوران عظمت اعراب، ایروان در ۶۵۸ به دست آنها افتاد.

از آن زمان به مرکزی استراتژیک به عنوان گذرگاه کاروان‌های بازرگانی اروپا و هند مبدل شد. از سده هفتم به بعد نام ایروان به این شهر اطلاق شد و بین سده‌های ۹ و ۱۱ و بیش از حمله سلجوقیان، ایروان بخش امنی در پادشاهی باگراتونی بود. ایروان در ۱۳۸۷ به چنگ تیمور درآمد و به تاراج رفت. شهر به عنوان مرکز اجرایی ایلخانیان درآمد، و به لحاظ اهمیت استراتژیک خود در طی قرن‌ها، بارها میان عثمانی‌ها و ایرانیان رد و بدل شد.

در اوج جنگ‌های میان ایران و عثمانی در ۱۵۱۳ تا ۱۷۳۷، شهر ۱۴ بار دست به دست شد.

در دوران شاه عباس اول و در ۱۶۰۴، ده‌ها هزار ارمنی به ایران کوچانده شدند. نخستین نتایج این کوچ‌ها این بود که درصد مسلمین ساکن در این شهر به ۸۰ درصد رسید در حالیکه جمعیت ارمنیان محلی باقی‌مانده در سرزمین به ۲۰ درصد هم نمی‌رسید. در طی جنگ ایران و روس، و در تاریخ ۱ اکتبر ۱۸۲۷ شهر ایروان به دست ارتش روس (تحت ریاست ایوان پاسکویچ) افتاد و در ۱۸۲۸ و بر اساس عهدنامه ترکمنچای رسماً از تسلط ایرانیان خارج شد.

بازار خرید ورنیساج معمولاً شما در این بازار آخر هفته‌ای می‌توانید انواع قطعات خودرو و تجهیزات لوله‌کشی را پیدا کنید. اما اگر به دنبال مدال‌های قدیمی و ارزشمند دوره‌ی کمونیست‌ها هستید و یا می‌خواهید شطرنج قدیمی یا جعبه‌ی جواهر دست‌ساز بخرید، این بازار انتخاب بسیار خوبی است. . بازار هنری ورنیساج نزدیک مجسمه‌ی مارتیروس ساریا و در امتداد میدان اُپرا، بازار هنری ورنیساج قرار گرفته است که کارهای نقاشی بسیار زیبایی دارد. در این بازار می‌توانید جواهرات و شاهکارهای هنری بسیار زیبایی را با قیمت‌های منصفانه و توافقی بخرید.

اثرهای هنری معمولاً یا توسط واسطه‌ها فروخته می‌شود و یا خود نقاش‌ها اثرهای خود را می‌فروشند. سالت ساک در این مغازه می‌توانید سوغاتی‌های بی‌نظیر، صنایع دستی بسیار زیبا، نقشه‌ی شهر و کتاب بخرید.

جواهرات، کارهای سفال، صنایع دستی، عروسک و انواع تی‌شرت نیز در این مغازه به فروش می‌رسد. گنجینه ارمنستان ‌صنایع دستی و کارهای هنری هنرمند محلی، نینا هووانیان در این مغازه به فروش می‌رسد. درکنار آن، انواع جواهرات بی‌نظیر، صنایع دستی، کوسن و لباس نیز به فروش می‌رسد. در این مغازه، اتاق چای نیز وجوددارد که می‌توانید خستگی خرید خود را در آنجا از تن به‌در کنید.

اگر با هواپیما به این شهر سفر کنید، از طریق فرودگاه زوارتنوتس وارد ایروان خواهید شد.

فرودگاه بین‌المللی زوارتنوتس حدوداً چهارده کیلومتر با مرکز شهر، یعنی میدان اپرا، فاصله دارد؛ برای رسیدن به شهر، هم تاکسی موجود است و هم اتوبوس. ولی از آن‌جایی که هزینه‌ی تاکسی خیلی گران نیست، بهترین گزینه برای رفت و آمد از فرودگاه و حتی داخل شهر برای مسیرهای طولانی، تاکسی‌ها هستند که مسافر را تا مقصد نهایی می‌رسانند. هزینه‌ی تاکسی از فرودگاه تا مرکز شهر معمولاً کم‌تر از ده هزار تومان خرج دارد. برای مسیرهای داخل شهر نیز، جاهای دیدنی خیلی از هم فاصله‌ای ندارند و آن‌قدری شهر تمیز و مرتب است که ترجیح می‌دهید بیشتر خیابان‌ها را پیاده طی کنید ولی اگر خیلی هم راه طولانی بود، مترو، اتوبوس و مینی‌بوس هم وجود دارد. مطمئناً برای تاکسی بیشتر از سه هزار درام پرداخت نخواهید کرد ولی متروی ایروان هم بسیار تمیز و مدرن است.

بالی

بالی

بالی جزیره ای در اندونزی یکی از محبوبترین مقاصد گردشگری در جهان می باشد. این جزیره سالها به عنوان بهترین جزیره از طرف مجله بین المللی مسافرت انتخاب گردیده است.

جزیرهٔ بالی جزو یک رشته‌جزایر است که جزیرهٔ جاوه در غرب آن و جزیرهٔ لومبوک در شرق آن قرار گرفته است. هنرهای گوناگون همچون تندیسگری، نگارگری، چرمگری، فلزکاری و بویژه موسیقی سبک گاملان در این جزیره در سطح بسیار بالایی قرار دارند.

تا سه دهه پیش اقتصاد بالی بر پایه کشاورزی و ماهیگیری بوده است. بیشتر مردم بومی این جزیره در گذشته کشاورز و یا ماهیگیر بوده اند و در کنار این مشاغل به صنایع دستی ، طراحی روی پارچه و لباس ، کنده کاری چوبی و سنگی و نقاشهای هنری می پرداختند و امروزه نیز این کارها مرسوم باقی مانده است.

از محصولات کشاورزی این منطقه برنج ، میوه و سبزیجات می باشد و قهوه تولید شده در مناطق کوهستانی کینتامانی به قهوه بالیایی معروف است.

امروزه به دلیل صنعت گردشگری ، جزیره بالی یکی از ثروتمند ترین مناطق کشور اندونزی محسوب می شود و 80 درصد اقتصاد این جزیره از این صنعت تامین می گردد.مردم بالی از تبار نژادی ماقبل‌ تاریخی هستند که از راه خاک اصلی قارهٔ آسیا در حدود 2500 پیش از میلاد به مجمع‌الجزایر اندونزی کوچ کردند. با رسیدن هندوها دوره ماقبل تاریخ به پایان رسید. رسیدن هندوها در سال 100 پیش از میلاد بوسیله سفال نوشته‌های براهمی که بدست آمده اند تائید شده است.

شاهنشاهی ماجاپاهیت که در سالهای 1293 تا 1520 میلادی در جاوه شرقی مستقر شده بوده اند در سال 1343 یک کوچ نشین هم در جزیره بالی برپا کردند. در پی حملات پیاپی، شاهنشاهی ماجاپاهیت کمی پیش از 1500 میلادی، سرنگون شد و این امر باعث مهاجرت گسترده به بالی شد.

صنایع دستی، نقاشیهای زیبا، مجسمه بودا و دیگر مجسمه های هندو، پارچه های تزئینی و زیبا از جمله وسایلی است که توریست ها را وادار به خرید می کند.

یکی از بهترین مکانها برای خرید در منطقه کوتا، فروشگاه دیسکاوری در میدان کرتیکا می باشد که انتهای این فروشگاه به ساحل ختم می شود.

درفاصله چند دقیقه ای، مرکز خرید ماتاهاری (Matahari) با فروشگاه و رستورانهای متنوع و شیک قرار دارد.

برخی از مرکز خرید در دنپاسار واقع شده اند و یکی از آنها پاسار بادونگ (Pasar Badung) است که مرکزی عظیم در کنار رودخانه میباشد و این مکان یک مجموعه پر از تکاپو با ساختار چند طبقه از فروشگاه ها و دکه هایی است که هر چیزی از ماهی های تازه ، آب میوه ها و سبزیجات معطر گرفته تا تندیس ها و صنایع دستی اهالی بالی و جاوه در آن به فروش می‌رسد. در ساحل مقابل رودخانه، مجموعه کومباساری(Kumbasari) ، منزل گاه بسیاری از فروشگاه های کوچک است که لباس های طرح دار ارزان قیمت، جواهرات، نقره جات و عتیقه جات مشکوک و ناچیز را به فروش می‌رسانند.

دنپاسار همچنین چندین فروشگاه زنجیره ای مدرن و مجهز به تهویه مطبوع مثل نیو دواتا آیو (New Dewata Ayu) وماتاهاری (Matahari) دارد.

خارج از شهر، صنایع دستی گیریا سانگاهارا (Kriya Sanggraha) در شرقی‌ترین حومه توپاتی (Topathi) درهشت کیلومتری مرکز شهر، مجموعه عظیمی از تمام محصولات صنایع دستی بالی را در خود جای داده است، و البته قیمت‌ها همگی ثابت هستند.

دنپاسار (Denpasar) ، مرکز شلوغ بالی و راه ارتباطی تجاری و اداری آن است که به صورت زیرکانه ای با معابر آرام هندو، زمین‌های پلکانی سبز برنج و سواحل شنی عالی آن در تقابل است. دنپاسار یک شهر مدرن بین‌المللی است که طی 3 دهه به سرعت رشد نموده است و از راه‌های بسیاری با سایر مراکز نواحی اندونزی در ارتباط است.

این شهر، یک مرکز عمده تجاری و اداری است و منزل گاه ترکیبی از جمعیت‌های بالی‌ شین، جاوا نشین و سایر مهاجرین از مجمع‌الجزایر دیگر است.

اکثر بازدیدکنندگان مستقیماً به تفریح‌گاه‌هایی نظیر سانور(Sanur) ، کوتا (Kuta) و نوسادوآ (Nusa Dua) عزیمت می‌کنند، جایی که اکثر هتل‌ های جزیره، رستوران‌ها و امکانات خرید در آنجا واقع شده است.

شهر دیگر در این جزیره کوتا (Kuta) است.اولین و بزرگ ‌ترین تفریح ‌گاه بالی، در چند کیلومتری جنوب مرکز قرار گرفته است و از هسته اصلی اش به طول تقریبی 20 کیلومتر در طول ساحل توسعه یافته است تا به همسایگی‌های خود ملحق شود. اینجا تعدادی هتل گران قیمت وجود دارد، اما بیشتر برای مسافرین کم خرج و یا با خرج متوسط محبوب تر است. جاذبه اصلی آن، ساحل با‌شکوه آن است که به دلیل قابلیت موج سواری در آنجا معروف است.

تفلیس

تفلیس

شهر تفلیس پایتخت جمهوری گرجستان بوده و در حدود 1500 سال قدمت دارد. وقتی در بالای ارتفاعات Mtatsminda بایستید و به شهر بنگرید، شما میتوانید مناظر خیره کننده شهر را که به طور باشکوهی در میان رودخانه Mtkvari قرار دارد و سایه ای از تاریخ گذشته و حال را در خود حفظ کرده را تماشا کنید.

تفلیس اولین شهری است که در قرن چهارم توسط جغرافی شناس رومانیایی "Castorisus" به روی نقشه نمایش داده شده است. افسانه زیبایی راجع به اینکه چرا تفلیس به عنوان پایتخت برای Mtsheta انتخاب شد، وجود دارد.

یکبار که شاه Kartli برای شکار با همراهانش بیرون رفته بود، شاهین دست آموزش که دنبال طعمه او یعنی یک قرقاول بود به طور اتفاقی در چشمه گوگرد کوچکی افتاد و سوخت. شاه دستور داد که درست در همان محل شهری بسازند و بخاطر چشمه آبگرم گوگردی آن در زبان جرجیها نام آنرا Tblisi یعنی گرم گذاشت. انتخاب Tblisi به عنوان پایتخت گرجستان اتفاقی نبود. به خاطر رونق زیاد این شهر Christian Georgia دائم در حال جنگ با شورشیان خارجی بود.

خصوصاً بخش جنوب شرقی این کشور دائماً در کشمکش قرار داشت. بخاطر موقعیت خاص، تفلیس توانست از اراضی داخلی خود حمایت کند. تفلیس یک محیط طبیعی با تعداد زیادی مناظر بکر، صخره های بلند اطراف رودخانه Mtkvari، سنگهای سختی که تمام شرق را در بر گرفته، و رشته کوههای Trialeti که از غرب تا دو طرف رودخانه را به صورت دژی محکم احاطه کرده و طبیعت منحصر بفردی ساخته است. بر اساس آخرین سرشماری (۱۹۸۹) جمعیت شهر تفلیس ۹۳۶ ۲۴۶ ۱ تن بوده‌است.

تفلیس در هزاره چهارم تا سوم پیش از میلاد مسکونی شد.

برای اولین بار در سالنامه‌های قرن چهارم میلادی از تفلیس به عنوان قلعه ـ شهر نام برده شده‌است. تفلیس به علت واقع شدن در محل تلاقی راههای مهم همیشه دارای اهمیت منطقه‌ای بوده و همین ویژگیها سبب گسترش و توسعه این شهر از دیرباز تاکنون شده‌است.

تفلیس در گذشته‌های دور ابتدا در طول سواحل رودخانه رشد کرد. بعدها با افزایش جمعیت ساخت و ساز به دامنه‌ها و تپه‌ها و فلاتهای اطراف رودخانه کشیده شد که این فلاتها در شمال و شمال شرقی شهر واقع شده‌است. قسمتهای جنوب شرقی شهر از خیابانهای تنگ و خانه‌های قدیمی دو یا سه طبقه تشکیل شده که مجموعة قدیمی شهر تفلیس را تشکیل می‌دهد.

شهر تفلیس غیر از بازار مرکزی شهر،

دارای چندین مرکز خرید دیگر میباشد از جمله مرکز تجاری گرجستان، میدان مرجانشویلی و خیابان پکینی. برخی دیگر از مراکز و فروشگاههای معروف عباتند از: بازار فرش Cervin - عرضه کننده لباسهای کتانه زنانه Fashion House Material - عرضه کننده لباسهای ورزشی آقایان و خانمها JNBY - عرضه کننده البسه با جنسهای کاملا طبیعی Kid Style - عرضه کننده لباسهای مخصوص کودکان و اسباب بازی

حمل و نقل عمومی در تفلیس شامل اتوبوس های زرد، مترو و تاکسی می باشد.

اتوبوس های زرد معمولا مسیر آنها بر روی شیشه یا پنجره نوشته شده است. مترو از ساعت 6 صبح تا نیمه باز بوده و بلیط آن در حدود 0.50 GEL است. جهت سهولت در استفاده از مترو میتوانید از کارت های اعتباری استفاده نمائید. در هنگام استفاده از تاکسی حتما دقت کنید که تاکسی متر روشن باشد. از سوار شدن بر تاکسی های نا امن بپرهیزید و همیشه بعد از پیاده شدن پول خود را پرداخت نمائید.

دبی

دبی

دبی یا دوبی یکی از امیرنشین‌های هفت گانه امارات متحده عربی است. دبی بیشترین جمعیت را در میان این هفت امارت دارد و دومین امارت بزرگ آن، و با تنها ۵ درصد از مجموع وسعت خاک امارات عربی متحده بعد از امارت ابوظبی است.

امیرنشین دبی در جنوب کشور ایران و در حاشیه خلیج فارس قرار دارد و جزئی از کشور امارات متحده عربی است.

این شهر بندری گردشی با جاذبه‌های مدرن و بعضی جاذبه‌های تاریخی و طبیعی است. حاکم این امارت، شیخ محمد بن راشد است و نایب حاکم شیخ حمدان بن راشد می باشد. شاید شهر دبی مهم‌ترین شهر امارات باشد. در واقع بعد از امارت ابوظبی که پایتخت سیاسی کشور امارات متحده عربی است می توان گفت دبی پایتخت تجارتی امارات متحده عربی است.

دبی از دیگر امارت‌های امارات متحده عربی متمایز می‌باشد از این لحاظ که درآمد نفت آن تنها 6 درصد از تولید ناخالص داخلی را تشکیل می‌دهد و اکثر درآمد امارت دبی از منطقه آزاد جبل علی، فروش ملک به اتباع خارجی در مناطق آزاد، اعطای اقامت، صدور مجدد کالا، ترانزیت مسافر و کالا و همچنین قسمت بزرگی نیز از گردشگری و دیگر خدمات مالی و تجاری تشکیل می‌گردد. تأسیسات و پیشرفتهای زیاد در صنایع و فعالیتهای مختلف در دبی باعث شده تا توجه جهانی را در تمام زمینه‌ها و پروژه‌ها جلب کند.

دبی و دیره، بنادر مهمی برای تولیدکنندگان غربی است. بیشتر مراکز مالی و بانکها در منطقه بندری می‌باشد.

دبی اهمیتش را به عنوان یک مسیر تجاری در دهه ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ به دست آورد. شهر دبی تجارت آزاد طلا دارد. بندر جبل علی در دهه ۱۹۷۰ ساخته شده و بزرگترین بندر دست ساز بشر در جهان است. اما دبی به صورت فزاینده‌ای در حال پیشرفت به عنوان مرکزی برای صنایع خدماتی از قبیل فناوری اطلاعات و سرمایه گذاری می‌باشد. خطوط حمل و نقل توسط هواپیمایی امارات تقویت شده و در سال ۲۰۰۶ حدود ۲۸ میلیون مسافر را جا به جا کرده‌است. همچنین در دبی مناطق آزاد برای صنایع بخصوص وجود دارد از قبیل شهر اینترنتی دبی و شهر رسانه دبی.

اصل نام دبی از دو حرف "د" و "با" تشکیل شده و نام نوعی ملخ کوچک است قبل از اینکه بال در آورد.

این نوع ملخ در زمان گذشته در این منطقه وجود داشته، به همین جهت نام منطقه را دُبا گذاشته بودند که به مرور زمان به دبی تبدیل شده است.

دبی تا قبل از سال ۱۸۳۳ میلادی دهکده ای از توابع مشایخ ابوظبی بوده است، در سال ۱۸۳۳ شیخ مکتوم بن بطی آل مکتوم به همراه ۸۰۰ نفر از خویشاوندان و وابستگان وهمراهان خود، از امارت ابوظبی به این دهکده می‌کوچند واز آن تاریخ دوران حکمرانی قبیله آل مکتوم، وتاسیس امارت دبی آغاز می‌شود. قبل از این تاریخ دبی یک روستای کوچک بیش نبود وهیچ امتیازی از سایر روستاهای اطراف خود نداشته بود.

نسبت قیبله آل مکتوم به قبیله آل بوفلاسه یکی از فروع قبائل بزرگ بنی یاس می‌رسد. واصل نام این قبیله از نام فلاسة خواهر فلاح بن هلال الیاسی جد آل نهیان یکی از حکام امارت ابوظبی گرفته شده‌است. تاریخ نویسان چنین نوشته اند که فلاسة به ازدواج پسر عموی خود راشد بن عامر بن هلال الیاسی در می‌آید، وصاحب چند پسر می‌شوند که به الرواشد معروف می‌شوند. و از آنجائیکه فلاسة آل نهیان از شخصیت برجسته ای بین عشیره خود داشت و از نفوذی قوی برخوردار بود، فرزندانش نام آل بوفلاسه برخود می‌گیرند وبه قبیله آل بوفلاسه مشهور می‌شوند. و قبیله بنی یاس از چند قبیله بزرگ تشکیل یافته بود وبه نام حلف بنی یاس معروف بود. که بیشتر آنان از قبیله نوادگان و عموزادگان بودند، که جد مستقیم آل نهیان و آل مکتوم می‌باشد. قبیلهٔ بنی یاس از نفوذ خاصی در منطقه برخوردار بوده اند، و در قیام اتحاد دولت امارات متحده عربی نقش مهمی داشته اند.

دبی یا همان پایتخت خرید خاورمیانه دارای مراکز خرید مدرن و مجهز، بازارهای فراوان و خیابانهایی با فروشگاه های عرضه کننده مارک های معروف جهان است .

فستیوال خرید دبی هر ساله در زمستان برگزار می شود. در دبی مالیات فروش اخذ نمی شود و حقوق گمرکی پائینی هنگام ورود کالا به کشور دریافت می شود، لذا قیمت بسیاری ازکالاها برابر با قیمت آنها در کشور مبدا و یا پایین تر می باشد. مسافران می توانند هر کالایی اعم از ساعت، جواهرآلات، عطر و ادکلن، لوازم آرایش، کامپیوتر و لوازم جانبی آن، کیف وکفش، اسباب بازی، لباس های طراحی توسط معروفترین طراحان لباس جهان و غیره را خریداری نمایند. دبی دارای مراکز خرید مدرنی در منطقه است که این مراکز همگی دارای پارکینگ ، سیستم های خنک کننده قوی، رستورانها، کافی شاپ ها متعدد می باشند. مراکز بزرگ تر از امکانات بیشتری برخوردارند. محل ویژه بازی برای بچه ها، سالن های متعدد سینما، پارکینگ های وسیع و رایگان از جمله این امکانات می باشند.تمامی امکانات برای یک خرید لذت بخش در این مراکز در نظر گرفته شده است. در هنگام برگزاری فستیوال خرید و یا جشنواره تابستانی در دبی، برنامه های جذاب و دیدنی بسیاری مانند رقص گروه های مختلف از سراسر جهان، شعبده بازی ، اجرای موسیقی زنده و غیره در این مراکز برگزار می شود. در طول این ماهها جوایز ویژه ای که معمولا اتومبیل می باشد به خریداران از این مراکز بصورت قرعه کشی اهدا می شود. اکثر مراکز خرید بصورت یکسره از ساعت 10 صبح تا 10 شب باز می باشند. ساعت کار این مراکز در روزهای جمعه از ساعت2 بعد از ظهر تا 10 شب می باشد.

خور دبی شهر دبی را به دو بخش دیره و بر دبی تقسیم کرده. دو پل به نام‌های قرهود و آل مکتوم که از روی خور و یک تونل به نام نفق الشندقه که از زیر آب می‌گذرد این دو قسمت را به هم مربوط می‌کنند.

دیره در شرق راست و بر دبی در غرب چپ قرار دارند. دیره محلی بازاری، سنتی و قدیمی و کارگری است. اما بخش بر دبی محلی است که مسئولین دبی قصد دارند از آن شهری مدرن با بافت مدرن درست کنند. خیابان شیخ زاید با ساختمان‌های مجلل و بلند، پایین شهر جدید دبی شده‌است و بزرگ‌ترین برج دنیا را در خود جای داده‌است. بالای شهر دبی، ساحل کناری جمیرا خواهد بود با انواع ویلاهای مجلل چندین ملیون دلاری و پالم‌هایی که در دل خلیج فارس پی ریزی و بنا شده. حدود ۵۰ درصد سرمایه وارد شده در سالهای اخیر به دبی از طریق بخش املاک بوده، به طوری که متقاضیان با خرید خانه‌ها و آپارتمان‌ها به صورت هوایی و ۹۹ ساله، صاحب امتیاز اقامت خواهند شد. قبلا اختیار خانه بدون اجاره کردن آن برای بیگانه تباران امکان‌پذیر نبود.

ساخت و ساز در دبی خیلی سریعتر از کشورهای غربی پیش می‌رود و علتش اینست که نیروی کار ارزانی از آسیا در اختیار گرفته. یکی از مهم‌ترین علل پیشرفت در ساخت و ساز اینست که دبی در حال متنوع ساختن اقتصادش است. در واقع دبی نمی‌خواهد به درآمد نفت که تصور می‌شود تا سال 2015 تمام شود، تکیه کند.

دهکده میراثی در نزدیکی دهانه خور و خانه شیخ سعید آل مکتوم یک آبادی قدیمی را مشاهده می کنید که به صورت زنده سنتها و فرهنگ مردمان قدیم دبی را به تصویر می کشد افراد حاضر در این آبادی مانند یک کتاب مصور زندگی بادیه نشینی و قبیله ای مردم این خطه را در دوران نه چندان دور در معرض تماشای شما قرار می دهند. بازدید از این آبادی تاریخی و قدم زدن در کنار خور دبی و صرف چای یا قهوه در این مکان خالی از لطف نخواهد بود. اقامتگاه تابستانی شیخ راشید بن سعید آل مکتوم که در انتهای منطقه جمیرا واقع است پارک کوچکی است که در سال 1995 بنا شده است. شامل یک ساختمان ساده دو طبقه ساخته شده از گچ، سنگ، مرجان با در و پنجره هایی از چوب ساج است و طبقه اول این بنا به صورت یک توان یا رواق می باشد. در طبقه دوم، مجلس آن قرار دارد که با فرشها، بالشها، چراغهای توری، تفنگ و قوریهای قهوه تزیین شده است.

اسکی دبی اولین زمین اسکی سرپوشیده در منطقه، با وسعت 22500 مترمربع با برف طبیعی است.

دارای پنج مسیر اسکی که بلندترین آن 400 متر با سکویی به طول 60 متر می باشد. پارک برفی واقع در پایین دامنه آن مکان پرجاذبه ای برای کودکان است که می توانند برف بازی کنند. یک رستوران نیز در میانه ی راه قرار دارد.

واید وادی افتخار این را دارد که بزرگترین پارک مدرن آبی در خاورمیانه باشد. پارک از 30 مسیر و جاذبه های تفریحی که چهارده تای آن به یکدیگر راه دارد تشکیل شده است. مسیر مورد علاقه ما جمیره سیره با 33 متر ارتفاع که در آن سرعت آب به 80 کیلومتر در ساعت هم می رسد. حوله و صندوق نگهداری اسباب با حداقل هزینه جهت اجاره در دسترس عموم است. تور بیگ باس گزینه ای راحت و امن برای دیدن شهر است هر بلیط به شما امکان بازدید یک ساعته رایگان را از منطقه عربین ترژرواک در اطراف بازار می دهد. بلیط ها برای 24 ساعت معتبر هستند و مسافران با یک تور ممکن است از مکانهای مختلف زیادی دیدن کنند.

تور صحرا نیز از جاذبه های خاصی برخوردار است بطوریکه شما با ماشین های شاستی بلند بر روی شن های روان صحرا حرکت کرده و از طبیعت صحرای شن لذت می برید.

فرودگاه بین‌المللی دبی بزرگترین فرودگاه کشور امارات متحده عربی بوده و دارای یک مرکز خرید می‌باشد. این فرودگاه جوایز بسیاری به خاطر طراحی و سرویس عالی اش برده است.

این فرودگاه دارای دو ترمینال است که مرکز خرید اصلی آن در ترمینال یک واقع شده است.

از تمامی پروازهای ایرانی فقط پروازهای ایران ایر به این ترمینال هدایت می شوند.

در حاشیه اغلب خیابانها و اتوبانها پارکینگهای عمومی وجود دارد و عبور و مرور در مرکز شهر و خیابانهای اطراف به دلیل ترافیک سنگین کمی با کندی صورت می گیرد. البته طراحی هندسی خیابانها و علائم رانندگی مناسب به کاهش ترافیک کمک بسیاری نموده است. اغلب خیابانها و چهارراه های اصلی دبی توسط دوربین های پلیس کنترل می شود به همین دلیل قوانین راهنمایی و رانندگی توسط رانندگان بیشتر رعایت می گردد. استفاده از اتومبیل شخصی و تاکسی رایج ترین روش جابه جایی در این شهر می باشد. البته تعداد قابل توجهی اتوبوس نیز مسافران را جابه جا می نمایند. پیاده روی و دوچرخه سواری متداول نیست. اتوبوسهای برقی، قطار شهری و مترو در این شهر وجود ندارد. استفاده از موتور سیکلت نیز بسیار محدود است. اجاره یک اتومبیل در خیلی از مواقع از هزینه کرایه تاکسی در طول یک روز کمتر خواهد شد ولی قیمت تاکسی در مقایسه با شهرهای دیگر از نرخ بالایی برخوردار نیست.

بانکوک

بانکوک

بانکوک که مقصد بسیاری از گردشگران از سراسر جهان است، بین مردم تایلند با نام شهر فرشتگان خوانده می شود. این شهر یکی از بزرگترین شهرهای جهان و یکی از پر جنب و جوش ترین پایتخت های آسیاست. بانکوک مانند بسیاری از شهرهای مدرن جهان، دارای آسمان خراش ها ، هتل های لوکس و مراکز خرید پیشرفته و مدرن و فرودگاه بین المللی بسیار مدرنی است که همه روزه پروازهای مستقیم بسیاری از پایتخت های آسیایی، استرالیا، کانادا، اروپا و آمریکا دارد.

این شهر اکنون با بیش از ۱۵۰۰ کیلومترمربع مساحت، حدود ۱۰ میلیون نفر جمعیت را در خود جای داده است.

بانکوک به علت بیش از ۴۰۰ معبد بودایی بی نظیر خود شهرت دارد و اگر اقامت شما در بانکوک کوتاه باشد، قادر به بازدید از تمامی جاذبه های این شهر گرم، شلوغ و هیجان انگیز نخواهید بود. بانکوک به همراه پوکت و هواهین، محل مناسبی برای استراحت و اقامت خانواده هاست. هواهین، قدیمی ترین و سنتی ترین استراحتگاه ساحلی تایلند است که در نزدیکی بانکوک قرار دارد و استراحتگاه خانواده سلطنتی نیز در آنجا واقع شده است.

مردم بانکوک به غذا خوردن علاقه بسیار دارند که به این موضوع می توان از رستوران های بسیار و انواع غذاهایی که در کنار خیابان ها فروخته می شوند، پی برد.

انعام دادن درتایلند کاملا رایج است و روز به روز بیشتر می شود.

بانکوک مرکز تجاری تایلند است. بنادر متعدد ، خطوط راه آهن ، فرودگاهها امکاناتی را فراهم آورده تا بانکوک به یک مرکز تجاری برای واردات و صادرات به کشور تایلند وهمچنین آسیای جنوب شرقی باشد.

محصولات ویژه بانکوک قطعات خودرو، لوازم منزل ، اشیای عتیقه می باشد.در گذشته محصولات کشاورزی منبع اصلی درآمد این شهر محسوب می شد ولی امروزه تولید منسوجات و قطعات الکترونیکی و کامپیوتر نیز به آنها اضافه شده است.

با افزایش تعداد گردشگران از بانکوک ، صنعت گردشگری به یکی از منابع اصلی درآمد برای این شهر بشمار می رود.

پیش از دهه ۱۷۸۰ میلادی، حومه بانکوک شامل قلمروهای کوچک شاهزادگان و پادشاهانی بدون مسند رسمی بود. بانکوک در آغاز و در دوران سلسله پادشاهی آیوتایا، ۱۳۵۰ تا ۱۷۶۷ میلادی، جامعه‌ای کوچک از تجار را در کرانه غربی رودخانه چائوفرایا تشکیل می‌داد. درباره نام این شهر برخی آنرا ترکیب بنگ ماکوک می‌دانند، بنگ در زبان تایلندی مرکزی به شهرهای کوچکی که در مرز رودخانه بنا شده‌اند، اطلاق می‌شود و ماکوک به گیاه الائوکارپوس هیگروفیلوس با میوه‌ای شبیه زیتون گفته می‌شود. برخی دیگر نیز نام بانکوک را آمده از بنگ کوه می‌شمارند، کوه به معنی جزیره است، و می‌توانسته دلالت بر رودخانه‌ها و کانال‌های آبی بسیاری که اطراف بانکوک را فراگرفته‌اند، دلالت کند.

پس از سقوط سلسله آیوتایا به دست پادشاهان برمه در ۱۷۶۷، سلطان جدید، تاکسین، منطقه‌ای در کرانه غربی رود چائوفریا را به پایتختی برگزید که بعدها تونبوری نام گرفت. با پایان حکومت تاکسین در ۱۷۸۲، پادشاه بودا یودفا چولالوکه پایتخت خود را بر کرانه شرقی رود چائوفریا و بانکوک امروزی قرارداد و بدان نام تشریفاتی کرونگ تپ ماها ناخون به معنی شهر فرشتگان را اطلاق کرد. وی همچنین سلسله چاکری را بنیان نهاد. به دستور او در ۲۱ آوریل ۱۷۸۲ بانکوک رسماً به عنوان پایتخت تایلند و جلوسگاه دولت برگزیده شد.

از دهه ۱۷۸۰ میلادی به بعد بیشتر تاریخچه این شهر حکایت از بازسازی مکرر معابد قدیمی، قصرها، و بناهای یادگاری دارد، چراکه وظیفه الهی شاه در حمایت از مذهب بودایی چنین ایجاب می‌نمود.

شاه مونگکوت، رامای چهارم درسال 1865 میلادی و پس از او پسرش، شاه چولالونگکورن، رامای پنجم در سال 1868 میلادی به توسعه و مدرنیزاسیون بانکوک و تایلند همت گماشتند. اولین خیابان سنگفرش شده بانکوک در سال 1863 و در زمان سلطنت مونگکوت احداث شد و پسرش به توسعه راه‌ها، احداث خط راه‌آهن و راه تراموا پرداخت.

شهر بانکوک محل بسیار مناسبی برای خرید است زیرا اگر بدانید از کجا خرید کنید، می توانید اجناس بسیار ارزانی پیدا کنید. یکی از این مناطق بازار پتونم است که در مرکز بانکوک قرار دارد، از صبح تا بعدازظهر باز است و کوچه های باریک آن مملو از مغازه های لباس فروشی است که در آن می توانید با خرید دو یا سه قطعه جنس، از قیمت عمده فروشی برخوردار شوید. در نزدیکی این بازار، برج بایوک و دو مرکز خرید پتونم و پتینم وجود دارد. فروشگاه ورلد ترید سنتر نیز در نزدیکی پتونم قرار دارد و دارای سینما نیز هست.

یکی از مهمترین مراکز خرید در بانکوک میدان سیام می باشد. در این میدان فروشگاههای زیادی از جمله سیام دیسکاوری، سیام سنتر ، سیام باراگون و فروشگاه بزرگ ام بی کی که یکی از بزرگترین فروشگاههای بانکوک و آسیا در هشت طبقه و دارای مجموعه های تفریحی واقع شده است. از دیگر فروشگاههای مهم شهر بانکوک می توان به رابینسون، سنترال ، زن و خیابان سیلوم و بازار شبانه نام برد.

بانکوک نظیر سایر شهرهای بزرگ و مدرن دنیا به داشتن ساختمانهای عظیم، هتلهای بسیار مجلل، مراکز خریدو نیز فرودگاهی مدرن و بین المللی افتخار می کند، ضمن آنکه زیبایی بافت و رسوم سنتی خود را حفظ کرده است. این شهر ترکیبی از جلوه های غربی، شرقی و نیز مدرن و باستانی است. رونمای آن چهره امروزی به خود گرفته است در حالیکه سنتهای دیرین، همچنان در زندگی روزمره مردم تجلی می کنند. بنابراین صرف نظر از مدرن شدن آن هنوز امتاز و ارزش خود را جهت نگاهی گذرا به هنرهای سنتی، معماری، مذهبی و سایر جنبه های فرهنگی مردم تایلند، آن هم در بهترین شرایط حفظ کرده است.

بانکوک جایی خارق‌العاده برای دیدار است. شهرت این شهر به ترافیک شدید خیابان‌ها زیر سایه جاذبه‌های این شهر گم شده است. آنقدر دیدنی در بانکوک وجود دارد که می‌توانید یک هفته تمام را تنها به بازدید از آنها اختصاص دهید. البته بیشتر آنها در شهر کهن در جزیر راتاناکوسین مجتمع شده‌اند. کاخ‌های مجلل و دیدنی فراوانی در این شهر وجود دارند که برخی از آنها همچنان سکناگاه خانواده پادشاهی تایلند است. دیدار از کاخ بزرگ تجربه‌ای یکتا را برای شما برجای خواهد گذاشت. معابد بانکوک برخی از بهترینِ انواع خود را در جهان شکل می‌دهند. معابد وات پرا کئو، وات پو و وات آرون از جمله دیدنی‌ترین‌ها هستند و در آنها از میزان کاربرد طلا و جواهرات در شگفت خواهید ماند. موزه‌های بانکوک اکثرا به هنر و معماری تایلندی پرداخته‌اند اما موزه ملی بانکوک جایی است که هنر سایر ملل را نیز در کنار معرفی تاریخ این کشور به نمایش گذارده است.

پارک‌ها، باغ‌وحش‌ها و مجموعه‌های حیات وحش چون مزرعه کروکدیل‌ها و مزرعه مارها نیز از جذابیت بی‌همتایی برخوردارند. شما می توانید شیر دادن به مار را از نزدیک ببینید.

پروازهای بین المللی از فرودگاه جدید بانکوک که در سال 2006 افتتاح گردید، انجام میگردد. این فرودگاه در جنوب شرقی بانکوک قراردارد.

گردشگران در طول اقامت خود در بانکوک می توانند از وسایل نقلیه مختلف برای سفرهای درون شهری استفاده کنند.

تاکسی های بانکوک در رنگ های مختلف وجود دارد و همگی با سیستم تاکسی متر کار می کنند. ورودی تاکسی برای ۱ تا ۴ نفر یکسان بوده و معادل ۳۵ بات است و به ازای مسافت و زمان به این مبلغ اضافه می شود.

وسیله نقلیه سنتی دیگر توک توک است که در بانکوک مورد استفاده قرار می گیرد و در واقع یک موتور سه چرخه است که معمولا هزینه آن به طور توافقی بین راننده و مسافر تعیین می شود.

یکی از مهمترین وسایل نقلیه مدرن در بانکوک، قطار هوایی است که هزینه آن به نسبت مسافت بین ۱۰ تا ۴۰ بات متغیر است.

وسیله ای دیگر که برای گریز از ترافیک بانکوک می توان از آن استفاده کرد موتور سیکلت است که موتورسواران با جلیقه های رنگی مشخص شده اند. هزینه آن نیز به طور توافقی میان موتور سوار و مسافر تعیین می شود و برای مسیرهای کوتاه معمولا بین ۲۰ تا ۴۰ بات است.

یکی دیگر از وسایل نقلیه بانکوک، اتوبوس است که تنوع زیادی داشته و هزینه های آن نیز متفاوت است. برای مثال مینی بوس ۳ بات، اتوبوس معمولی ۵ بات، اتوبوس کولردار ۱۵ بات و در مسیرهای طولانی ۳۵-۲۵ بات است.

توکیو

توکیو

توکیو پایتخت زیبای کشور ژاپن در گذشته دهکده ای کوچک بوده است با نام «ادو » که در آن ماهی گیری رونق داشته اما امروزه توکیو از کلان شهرهای بزرگ دنیاست.

شهر توکیو در شرق جزیره ی هونشوی کشور ژاپن قرار دارد و یکی از چهل و هفت استان کشور ژاپن است.

این شهر سومین پایتخت صنعتی جهان به شمار می رود. در این زمینه فقط شهرهای لندن، انگلیس و نیویورک آمریکا از توکیو جلوتر هستند که البته شاید بزودی پایتخت ژاپن بتواند از این دو شهر نیز سبقت بگیرد.منطقه ی شهری آن با بیش از سی و شش میلیون و هفتصد هزار نفر جمعیت ، پر جمعیت ترین شهر دنیا می باشد. یکی دیگر از افتخارات شهر توکیو این است که این شهر بزرگترین اقتصاد شهری دنیا را به خود اختصاص داده است. نزدیک به پنجاه شرکت بزرگ جهانی در این شهر مستقر هستند. این شهر بارها به سبب زلزله های شدید ویران شده است و به همین خاطر آثار تاریخی در این شهر بسیار نادر و کمیاب هستند.از زیبایی های طبیعی شهر توکیو این است که بیش از سی و شش درصد این شهر را پارک های طبیعی در بر گرفته اند و این شهر از لحاظ داشتن فضای سبز و پارک های طبیعی پس از استان شیگا مقام دوم کشور ژاپن را داراست.رودخانه ی مقدس برای ژاپنی ها (سومیدا) از میان شهر عبور می کند. مسافرانی که می خواهند با مردم معاشرت داشته باشند عاشق این شهر خواهند شد. محدوده شهری پایتخت ژاپن پرجمعیت‌ترین در جهان است. از دیدن شکوفه‌های گیلاس بهاری در باغ‌های سنتی تا بازار ماهی در تسوکیجی توکیو شهری بسیار دیدنی است. از زیارتگاه‌ها تا کافه‌های کارائوکه، توکیو زمان باستانی را با زمان جدید ترکیب می‌کند. فقط قدم زدن در خیابان‌های این شهر بیش‌فعال می‌تواند یک تجربه انرژی‌ دهنده باشد. هنگامی که آهنگ حرکت در این شهر بیش از حد آشفته می‌شود، به بازدید کنندگان پیمایش باغ ملی زیبای شینجوکو گیوئن توصیه می‌شود.از نظر آب وهوا،پایتخت ژاپن دارای تابستان های گرم و زمستان های معتدل است. بهترین زمان سفر به این شهر فصل بهار است که هوا خنک و شاداب است و گل ها و گیاهان روییده اند . اول فروردین تا آخر خرداد برای سفر به این شهر توصیه می شود.هتل های توکیو نیاز به تعریف ندارند و همه هتل های زیبا و مدرن و با امکانات تمام و کمالی هستند. برای نمونه سه هتل grand pacific le daiba و mandarin orienta و park heatt tokyo از زیباترین هتل های این شهر می باشند.اگر اهل سفر هستید حتما از توکیو و جاذبه های آن دیدن فرمایید.

موزه ی ملی توکیو

این موزه قدیمی ترین موزه ی ملی کشور ژاپن است

این موزه در سال ۱۸۷۲ میلادی ساخته شده است و نزدیک به صد و پنجاه سال قدمت دارد. این موزه که قدیمی ترین موزه ی ملی کشور ژاپن است تعداد بسیار زیادی از آثار هنری و تاریخی را در خود جای داده است.این موزه در منطقه ی تایتو واقع است.

معبد یوشیما

این معبد بسیار زیبا در ناحیه ی بونکئو ی شهر قرار دارد

این معبد بسیار زیبا در ناحیه ی بونکئو ی شهر قرار دارد. یوشیما از معابد سبک کنفسیوس به شمار می رود .

دیزی لند توکیو

یزنی لند توکیو بیش از پانزده هکتار مساحت دارد.

دیزی لند توکیو که از مناطق زیبا و پربازدید شهر می باشد در سال ۱۹۸۳ میلادی ساخته شده است و بیش از پانزده هکتار مساحت دارد.

باغ وحش اوئنو

اوئنو قدیمی ترین باغ وحش شهر توکیو می باشد

اوئنو قدیمی ترین باغ وحش شهر توکیو می باشد که نزدیک به پانزده هکتار مساحت دارد. در این باغ وحش انواع مختلفی از حیوانات زیبا و جانوران وحشی نگهداری می شود. این باغ وحش از مکان های پر بازدید این شهر است.

کوه آتشفشانی فوجی

ارتفاع کوه فوجی توکیو ۳۷۷۶ متر است

ارتفاع کوه فوجی توکیو ۳۷۷۶ متر است. این کوه که کوهی آتشفشانی و البته فعلا خاموش است در جنوب غربی توکیو قرار دارد.

برج اسکای تری

این برج بزرگترین برج مخابراتی جهان است

این برج بزرگترین برج مخابراتی جهان است که ۶۳۴ متر ارتفاع دارد و ساخت آن از سال ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۲ به مدت چهار سال طول کشیده است.

پارک یویوگی

پارک یویوگی در منطقه ی شیبویا کنار معبد میجی قرار دارد

پارک یویوگی (yoyogi) یکی از بزرگ ترین پارک های شهر می باشد که در منطقه ی شیبویا کنار معبد میجی قرار دارد.

دهلی نو

دهلی نو

دهلی دومین کلانشهر بزرگ هند است و دهلی نو، پایتخت هند، نیز بخشی از این کلانشهر است. دهلی طبق سرشماری سال ۲۰۰۱ با جمعیتی برابر 14 میلیون نفر جمعیت مرکزی و بیش از ۲۲ میلیون نفر در کلان شهر دهلی یکی از بزرگترین شهرهای هند است و با قدمتی افزون بر ۵۰۰۰ سال به همراه دمشق و بنارس از قدیمی‌ترین شهرهای جهان محسوب می شود.

این شهر تاکنون ۱۱ بار ویران گشته و از نو ساخته شده‌است.

دهلی قدیمی ترین ناحیه مسکونی جهان به شمار می‌رود که تاکنون همواره مسکون بوده است. دهلی آمیخته ای است از جامعه سنتی و مدرن و نمودی است از اجتماع مذاهب ، قومیت ها و فرهنگ های مختلف.

موقعیت جغرافیایی استثنایی دهلی سبب شده است تا این شهر از دیرباز بر مسیر تجاری که از شمال غربی هند به کرانه های رود گنگ کشیده شده بود، تسلط پیدا کند.

این وضعیت رونق شهر دهلی را در پی آورد و به تبع آن این شهر به یکی از مراکز اصلی فرهنگی و روشنفکری هند تبدیل شد.

دهلی نو از نظر اقتصادی وضعیت بسیار مطلوبی دارد و از این لحاظ اقتصاد آن به سرعت در حال رشد است. براساس آمار سال ۲۰۰۱ نزدیک به ۱۳ میلیون نفر در دهلی زندگی می کردند که این میزان در سال ۲۰۰۵ به ۱۵ میلیون نفر رسیده است. این آمار نشانگر آن است که جمعیت دهلی در سال های اخیر با ۶۰درصد رشد مواجه بوده است.

این در حالی است که با احتساب شهرک های نویدا ، گورگاون ، فریدآباد و قاضی آباد جمعیت این ابرشهر به ۲۰ میلیون نفر می رسد.

با توجه به موقعیت‌های مناسب و زیاد کار، میلیون‌ها نفر از مناطق روستایی ایالت های همجوار هاریانا ، پنجاب ، اوتارپرادش و بیهار جذب شهر دهلی شده اند.

در همین چارچوب نیز فشارها بر دولت ایالتی دهلی در راستای منطبق کردن زیرساخت های شهر با جمعیت ساکن دهلی به شدت افزایش یافته است.

در سال ۲۰۰۱ دولت طرح جدیدی را به عنوان نقشه اصلی به اجرا درآورد. این طرح به منظور گسترش مناطق جدید مسکونی، تجاری و صنعتی در محدوده شهر دهلی و حتی نواحی خارج از آن به اجرا درآمد.

از سال ۱۷۷۲ میلادی تا ۱۹۱۱ میلادی شهر کلکته پایتخت هندوستان بود ولی به خاطر مرکزیت دهلی، جرج پنجم بریتانیا، که در دههٔ ۱۹۰۰ پادشاه هند به شمار می آمد پایتخت را از کلکته به دهلی نو منتقل کرد.

این شهر دارای پنج هزار سال قدمت است و آثار دوران تمدن موهنجودارو و یا دره رود سند در آن یافت شده است.

دهلی اولین پایتخت حکومت مسلمانان از قرن دوازده تا ۱۹ میلادی بوده و طی قرون متمادی، جنگها و ویرانیهای فراوانی را به خود دیده است که از مهمترین آنها حمله تیمور و نادر شاه به این شهر را می توان نام برد. تخت طاووس و الماس معروف دریای نور از غنائم با ارزشی است که از این شهر به ایران منتقل شده است.

اولین جنگ برای استقلال سرزمین هند، درسال ۱۸۷۵ میلادی در شهر دهلی به وقوع پیوست.

انگلیسی ها در سال ۱۹۱۱ میلادی مرکز حکومت خود را از کلکته به این شهر انتقال دادند. طراحی و احداث دهلی نو بلافاصله پس از استقرار حکومت انگلیسی ها، توسط یک معمار برجسته انگلیسی به نام ادوین لوتینز در جنوب دهلی آغاز گردید. دهلی نو پس از استقلال به عنوان پایتخت هند معرفی شد.

دهلی در طول تاریخ مهمترین مرکز تجاری و تبادل کالا در کل کشور هند بوده است. نام برخی از مکان های خرید و تجاری دهلی نیز ریشه در همین پیشینه تاریخی دارد.

نام هایی مانند شیخ سارای (Sheikh Sarai) و یوسف سارای (Yusuf Sarai) .

امروزه این شهر تجاری پر است از مراکز تجاری و فروش کالا و مغازه های کوچکی که در کل شهر پخش شده است. اجناس مهمی مانند جواهرات ، فرش و انواع زیرانداز، روسری های رنگارنگ ، سنگ های با ارزش و لباس های ابریشمی و نقره ای در این شهر خرید و فروش می شوند.

از مراکز مهم و ناحیه های خرید می توان به باغ کارول (Karol Bagh) ، کوناوت (Connaught) و چندنی چوک (Chandni Chowk) را نام برد.

خیابان بابا خاراک (Baba Kharak) که در نزدیکی پارلمان هند واقع شده است نیز یکی از مهترین مراکز فروش لباس ها و روسری های هندی است.

مرکز خرید بهشت نیز (Delhi is a shoppers paradise) نیز یکی دیگر از مراکز مهم خرید کالا در دهلی است که لباس هایی ساده و سنتی را زیر نظر بزرگترین طراحان با قیمتی مناسب به مردم عرضه می کنند.

روستای حوض خاص (Hauz Khas Village) که در 12 کیلومتری جنوب غربی شهر قرار دارد نیز یکی دیگر از مراکز مهم خرید جواهرات و اجناس با ارزش است.

مجتمع خرید سانتوشی (Santushi) که در کنار هتل های مهم دهلی قرار دارد نیز یکی دیگر از مراکز بزرگ و قابل توجه دهلی است. در این مرکز خرید بهترین لباس هایی که نخ های آن به وسیله دست ریسیده شده است به مشتریان عرضه می شود. در برخی از مراکز خرید سنتی دهلی حجم زیاد لباس های های آویخته شده بر در مغازه های به حدی است که مشتریان به سختی می توانند آسمان را ببینند. تمامی مراکز یاد شده بافت سنتی و قدیمی شهر دهلی را در خود به یادگار گذاشته است و هر بازدیدکننده ای را مجذوب خود می کند.

باغ کارول (Karol Bagh) مهمترین مرکز خرید در حوض خاص (Hauz Khas) است.

یکی دیگر از مراکز تجاری شهر دهلی مرکز دیلی هت(Dilli Haat) است. این مرکز که ظاهری مانند بازار دارد و در تمامی روزهای هفته باز می باشد. در این مکان می توان انواع پارچه ها و لباس ها و روسری های محلی هند را خرید. خریدی که تجربه ای هنری را برای گردشگر به ارمغان خواهد آورد.

از دیگر مراکز خرید در دهلی می توان به بازار سدر (Sadar) اشاره کرد. مکانی پرانرژی و پویا که بزرگترین ناحیه تجاری دهلی است.

تمامی اجناس مورد احتیاج گردشگران در آن موجود است و خود به ناحیه های بسیار متنوع و گسترده ای تقسیم می شود.

شهر دهلی در ناحیه مرکزی نیمه شمالی هند و در ساحل غربی رود یامونا یا جمنا واقع شده است. وسعت ناحیه پایتختی ملی دهلی برابر ۱۴۸۳ کیلومتر مربع است که ۷۰۰ کیلومتر آن ناحیه شهری و ۷۴۳ کیلومتر مربع ناحیه روستایی است و از بزرگترین کلانشهرهای جهان محسوب می گردد. ناحیه پایتختی ملی دهلی یا ایالت دهلی که دهلی‌ نو مرکز آن می ‌باشد، از طرف شرق به ایالت اوتارپرادش و از طرف شمال ، غرب و جنوب به ایالت هاریانا محدود می‌گردد و تماما بر روی جلگه رود گنگ واقع است.

دهلی امروز، آخرین شهر از شهرهایی است که پس از تاسیس پاندوراس در ایندراپراست ها تاکنون به صورت پی در پی در این ناحیه ساخته شده اند. زمانی که شهرهای ساحلی هند باتلاق هایی بیش نبودند، دهلی به دلیل ارزش جغرافیایی خود در بین رود یامونا و تپه های اراولی (Araveli) ، محل تاخت و تاز پادشاهان هندو از جنوب و کشورگشایان مسلمان از آسیای مرکزی بوده و بارها تصرف ، ویران و دوباره ساخته شده است. از هر فرمانروا و امپراطوری بناهای تاریخی مهمی به یادبود مانده است که آثاری از فرهنگ، حوادث، و سبک معماری دوره خود را به نمایش می گذارد و امروزه در نقاط مختلف دهلی قابل توجه مورخان و گردشگران است.

اکنون دهلی به عنوان پایتخت بزرگترین دموکراسی جهان، همچنان در کشاکش بین مذاهب و فرقه ها و نژادهای گوناگون است.

دهلی گام های بلندی در جهت رشد اقتصادی برداشته است. امروز دهلی در کنار بافت قدیمی که ردپایی از تاریخ پر فراز و نشیب خود را دربردارد، شامل ادارات و مناطق مسکونی مدرن و فضاهای وسیع سرسبزی است که به آن لقب باغ شهر داده است.

سیستم حمل و نقل این شهر از اتوبوس ها ، ریکشاو یا همان سه چرخه‌های موتوری ، مترو ، تاکسی و قطارهای حومه شهری تشکیل شده است. متروی این شهر یکی از مدرن ترین سیستم های حمل و نقل زیرزمینی دنیا به شمار می رود. در سال ۲۰۰۷ این سامانه در ۳ خط فعال بود ، ۶۵ کیلومتر طول داشت و به ۵۹ ایستگاه سرویس می داد. در حال حاضر چندین خط جدید در حال ساخت است و به زودی ایستگاه های بیشتری افتتاح خواهند شد.

یکی از پرطرفدار ترین وسایل حمل و نقل عمومی در دهلی ریکشاو یا همان سه چرخه های موتوری هستند که معمولا به رنگ سبز در شهر دیده ‌می شوند.

این وسیله حمل و نقل عمومی که از سی ان جی یا همان گاز استفاده می کند و بسیار ارزن تر از تاکسی ها زرد و مشکی دولتی و خصوصی است.

در کنار همه این ها سیستم اتوبسرانی شهری دهلی قرار دارد که ۶۰ درصد سفرهای درون شهری دهلی توسط آن ها انجام می شود. اتوبوسرانی دهلی برای ارائه تسهیلات بیشتر به شهروندان ، با شرکت متروی این شهر قرار داد بسته است و ایستگاه‌های متروی دهلی را به خوبی پوشش می دهد.