ساختمان شهرداری مونیخ

 

 

برج بلند این ساختمان عظیم حسی از کلیساهای جامع را به بیننده القا می‌کند.

ساختمان جدید شهرداری مونیخ یک ساختمان باشکوه به سبک نئو گوتیک بوده و ضلع شمالی میدان مارین پلاتز را اشغال کرده است. طراحی و ساخت بنای جدید شهرداری توسط «گئورگ فون هابرسر» (Georg von Hauberrisser) بیست و چهار ساله در بین سال‌های ۱۸۶۷ تا ۱۸۷۴ به پایان رسید. رشد سریع شهر باعث شد تا خیلی زود نیاز به ساختمان‌های الحاقی برای گسترش شهرداری ظهور کند. این بخش‌ها در بین سال‌های ۱۸۹۹ تا ۱۹۰۳ ساخته شدند. ساختمان جدید شهرداری محل اداره شهردار مونیخ، شورای شهر و سران وزارت‌خانه‌های مختلف است. خوشبختانه ساختمان قدیمی شهرداری تخریب نشد و هنوز هم در نزدیکی ساختمان جدید قرار دارد.

از دیدنی‌های معماری این بنا می‌توان به پنجره‌هایی با شیشه‌های رنگی، سقف‌های طاقی زیبا، حکاکی‌های روی چوب دقیق و زمینی با طرح هزارتو در حیاط مرکزی اشاره کرد. معمار ساختمان شهرداری به تک تک جزئیات کار خود توجه داشته و نتیجه این دقت او شاهکاری است که امروز شاهدش هستیم. برخی آثار این معمار پر شور که حتی مبلمان داخلی شهرداری را نیز خودش طراحی کرده بود، طی جنگ آسیب دیدند. بسیاری از این موارد را در کتابخانه حقوق در طبقه سوم و تالار کوچک شورا می‌توان مشاهده کرد. سقف آسیب دیده به سرعت بعد از جنگ ترمیم شد اما قسمت‌های دیگر زمان بیشتری لازم داشتند.

نمایش تاریخ مونیخ
ورودی اصلی ۱۰۰ متری میدان مارین پلاتز با تزئینات غنی سبک نئو گوتیک پوشیده شده است. ساعت «گلوکن اشپیل» (Glockenspiel) در بالکن برج ساختمان جدید شهرداری، از شهرت جهانی برخوردار بوده و ارزش دیدن را دارد. از سال ۱۹۰۸ پیکره‌هایی کوچک که شامل ۳۲ عدد تندیس با اندازه طبیعی هستند، نمایشی از تاریخ مونیخ را به صورت گردشی در دو طبقه اجرا می‌کنند. این نمایش روزانه در ساعت‌های ۱۱، ۱۲ و ۵ عصر شروع می‌شود و موضوعات آن شامل عروسی دوک ویلیام پنجم در سال ۱۵۶۸ و رقصی به نام «شفلرتانز» (Schäfferltanz) می‌شود که اولین بار در سال ۱۵۱۷ برای نشان دادن پایان بیماری طاعون اجرا شد. این رقص را ۷ سال یک بار به صورت زنده در میدان مارین پلاتز برگزار می‌کنند. بازدیدکنندگان شب‌ها نگهبانی را خواهند دید که در بوق خود می‌دمد و یک فرشته نگهبان مونیخ، به متبرک کردن شهر می‌پردازد.

مونیخ از بالای ساختمان شهرداری
در بالای برج ۸۵ متری ساختمان شهرداری، تراسی برای تماشای شهر وجود دارد که می‌توان به وسیله یک آسانسور به آن دسترسی داشت. از این بالا مناظری بسیار باشکوه و دیدنی از سقف‌های خوش رنگ شهر و حتی مناظر آلپ در دور دست را می‌توان تماشا کرد. در قسمت سرداب طاقی ساختمان شهرداری یک رستوران قدیمی مونیخی از سال ۱۸۶۷ فعالیت می‌کند. این رستوران علاوه بر دولتمردان آلمانی به تمام مردم نیز خدمات رسانی می‌کنند. پس از تماشای ساختمان باشکوه و پر عظمت شهرداری، می‌توانید به سایر جاذبه‌های میدان مرکزی این شهر یا همان میدان مارین پلاتز سر بزنید. این میدان را قلب شهر مونیخ می‌نامند و با ستونی مرکزی و تندیس طلایی حضرت مریم روی آن، کلیسای «سن پیتر» و مناظر زیبایی از کوه‌های آلپ تجربیات لذت بخشی را برایتان رقم می‌زند.

 

بلیط قطار     خرید بلیط قطار    قیمت بلیط قطار

 

رستوران های بوینس آیرس

 

هر کسی که تا کنون به آرژانتین سفر کرده احتمالاً با دیدن قیمت‌ها و به ویژه غذا غافلگیر شده است.

اگر خبر گرانی‌های آرژانتین به گوش شما هم رسیده و نگران سفر اقتصادی خود به این کشور هستید، این راهنما خبرهای خوبی برایتان دارد. تورم رو به رشد این کشور آمریکای لاتین به شما این هشدار را می‌دهد که قیمت‌ها مانند قبل نخواهد بود و این احتمالاً کمی گردشگران اقتصادی که انتظار ذخیره کردن پول در تعطیلات را دارند، ناراحت می‌کند. در این راهنما برخی از بهترین رستوران‌های اقتصادی بوئنوس آیرس به شما معرفی می‌شود تا بتوانید با خرج کردن کمترین میزان پول، غذایی خوشمزه نوش جان کنید.تیتوز سیکرت پاریا
غذاهای گوشتی خوشمزه تیتوز سیکرت پاریا (Tito’s Secret Parrilla) دیگر یک راز محلی نیستند. اینجا منویی گسترده دارد که شامل برخی غذاهای جانبی غیرمعمول مانند اسفناج خامه‌ای می‌شود. این گزینه‌ها را در بسیاری از پاریاهای گران‌تر پیدا نخواهید کرد. پیشنهاد می‌کنیم حتماً از قبل در این خانه استیک محبوب میز رزرو کنید. این رستوران مبنای مشتری محوری دارد و از خیلی قبل‌تر به خوبی فهمیده که چطور غذاهای خوشمزه‌اش را با کمترین قیمت ارائه کند. با ورودی معمولی و دکور رستوران گول نخورید و به استیک‌هایش اعتماد کنید. همین چیزها هستند که از آن یک گوهر ارزشمند پنهان می‌سازند.

برگر جوینت
اعتبار برگر جوینت (Burger Joint) کماکان در حال رشد است زیرا هنوز هم قیمت‌هایش را پایین نگه داشته است. یک برگر، به همراه سیب زمینی و نوشیدنی برای شما تنها ۱۱ دلار تمام می‌شود. برگر خالی حدود ۹۰ دلار آرژانتینی قیمت دارد. وقتی به موقعیت این رستوران که درست در وسط محله پالرمو سوهو (Palermo Soho) واقع شده فکر کنید، دیگر قدیمی بودن فضای آن چندان هم به چشم نمی‌آید. پیشنهاد می‌کنیم برای پرهیز از صف‌های طولانی پیشخوان جلویی، به اتاق پشتی بروید.

کومیدا پور پزو
برای کسانی که واقعاً به قیمت‌ها اهمیت می‌دهند، یا کسانی که دوست دارند در میان مسیر غذایی فوری بخرند، بهترین گزینه رستوران‌های کومیدا پور پزو (comida por peso) هستند که به راحتی می‌توانید یکی از شعبه‌هایشان را در پایتخت پیدا کنید. این بوفه‌ها ترکیبی از غذاهای سنتی مانند میلانساس (milanesas) و تارت کدو تنبل، غذای چینی و حتی سالادهای ترکیبی را به مشتریان عرضه می‌کنند. با توجه به اینکه قیمت‌ها بر اساس وزن غذا تعیین می‌شوند، تقریباً پایین‌ترین قیمتی را که در شهر وجود دارد، می‌توانید در اینجا پیدا کنید. بیشتر بوفه‌های کومیدا پور پزو گیاهی هستند اما برخی گزینه‌های گوشتی هم ارائه می‌کنند که قیمت پایینی دارند.

وینو تینتو
این کافه کوچک و دنج در «پالرمو» واقع شده و در میان مردم محلی و گردشگران خارجی که می‌دانند برای ناهاری خوشمزه و ارزان به کجا سر بزنند به یک اندازه محبوبیت دارد. وقتی ببینید این کافه بسیار کوچک چقدر در ارائه غذاهای خوشمزه‌ای مانند ماهی و چیپس یا کوفته گوشت مهارت دارد و آن‌ها را تنها با قیمتی معادل ۶ دلار عرضه می‌کند حتماً شگفت زده می‌شوید. وینو تینتو (Vino Tinto) می‌تواند خدماتی را که رستوران‌های دیگر با قیمت دو برابر به مشتریان ارائه می‌کنند با هزینه‌ای بسیار کمتر انجام دهد. برای اینکه گرفتار شلوغی نشوید و صندلی خالی پیدا کنید، باید زودتر اقدام کنید زیرا ناهارهای خوشمزه و ویژه برای کسی صبر نمی‌کنند.

اوگیز
اوگیز (Ugi’s) سلطان ارائه پیتزاهای ارزان است. قیمت پیتزاهای بزرگ اینجا به خوبی تصوری از وضعیت تورم به مشتریان می‌دهد ولی یک پای بزرگ آن تنها ۹۰ دلار آرژانتینی قیمت دارد. اوگیز تا زمانی که دنبال یک پیتزای ارزان باشید پایین‌ترین قیمت‌ها را به شما پیشنهاد می‌کند اما بسیاری از مشتریان اعتقاد دارند که پای ساده بسیار خوشمزه‌تر است. خمیر ترد و نازک آن در تنور ذغالی برشته شده و اگر نمی‌خواهید هزینه زیادی متحمل شوید، پیشنهاد می‌کنیم یک چهارم یا نصف یک پیتزا را سفارش دهید.

ال رفوئرزو
اگر دنبال ارزش قیمتی مناسب هستید، پیشنهاد می‌کنیم به رستوران ال رفوئرزو (El Refuerzo) در سان تلمو (San Telmo) بروید زیرا نسبت بین چیزی که دریافت می‌کنید و هزینه‌ای که می‌پردازید بسیار قابل قبول است. این رستوران کوچک ترکیبی غنی از آشپزی آرژانتینی و فرانسوی را به مهمانان پیشنهاد کرده و مقدار غذاهایش بسیار سخاوتمندانه است. مزه بی‌نظیر آن‌ها نیز شما را کاملاً راضی خواهد کرد. این رستوران محیطی آرام و دلپذیر دارد.

کنتاکی
پیتزا، اِمپانادا و نوشیدنی ارزان چیزهایی هستند که هر مسافر اقتصادی دوست دارد با قیمتی ارزان سفارش دهد. «کنتاکی» یک رستوران پیتزا فروشی زنجیره‌ای است که امپاناداهای بزرگ و خوشمزه‌ای به مهمانانش عرضه می‌کند. می‌توانید شعبه‌های مختلف این برند معروف را در گوشه و کنار پایتخت پیدا کنید و برای غذا هزینه کمتری متحمل شوید. اگر واقعاً گرسنه هستید، پیشنهاد می‌کنیم یک برش از فاینای نخود را هم علاوه بر پیتزایتان سفارش دهید و آن را با چاقو و چنگال، پشت پیشخوان میل کنید. این تجربه به شما حس یک بومی آرژانتینی را خواهد داد.

 

بلیط قطار     خرید بلیط قطار    قیمت بلیط قطار

 

شهر زیبای کانکون مکزیک

 

کانکون شهری «L» شکل با 21 کیلومتر طول، تفریحگاهی شیک با زیرساخت‌های گردشگری است که در سواحل شمالی یوکاتان قرار دارد.

در 10 سال گذشته، این شهر تفریحی بزرگ با وجود سواحل خوش آب و هوا، بانک‌های مرجانی و شن و ماسه‌های سفید، توجه بیش از 4 میلیون گردشگر که مکزیک را برای سفر انتخاب کرده‌اند؛ جلب می‌کند و تا به امروز، کانکون در بین دیگر نقاط مکزیک، رقیبی نداشته است.  در ادامه به مهم‌ترین جاذبه‌های گردشگری شهر کانکون خواهیم پرداخت:

1. سواحل زیبای کانکون | Cancún's Beautiful Beaches
بیشتر تفرجگاه‌های کانکون، روبه سواحلی با چشم اندازی فوق العاد آرامش بخش و مشرف به آب‌های شفاف دریای کانکون است که به زبان محلی «playas» گفته می‌شوند و در میان آن‌ها: «las perlas de»، «juventud»، «linda»، «langosta»، «paseo kukulkan» و «tortugas» از محبوبیت بیشتری برخوردارند. همچنین برای علاقه‌مندان به ورزش گلف، در هفت و نیم کیلومتری «paseo kukulkan» یک زمین گلف، برای عموم مهیا شده است.2. خرابه‌های ال ری مایا | El Rey Maya Ruins
تنها چند دقیقه بعد از «punta nizuc» در جنوب کانکون، خراب‌ه‌های به جا مانده از خانه‌های سرخوپستان که امروزه «EL REY» گفته می‌شود؛ قابل مشاهده است. این مکان متشکل از 47 خانه و تعدادی مقبره است که به دست سرخپوستان ساخته شده و قدمت آن به ابتدای سال 900 میلادی باز می‌گردد. لازم به ذکر است که دو ناحیه در این مکان گردشگری، توجه توریست‌های زیادی را به خود جلب کرده که در مکان اول، مراسم‌های تشریفاتی‌ای است که برگزار می‌شود و دیگری، مکانی مناسب برای استراحت مسافران!3. موزه مایا | The Maya Museum
موزه‌ی مایا در مرکز کانکون، برای درک بهتر تاریخ غنی و باارزش کانکون، حداقل ارزش یک بار دیدن را دارد؛ این موزه بعد از موزه‌ی «Templo mayar» در مکزیک که در سال 1987 میلادی افتتاح شد؛ توانسته است به خوبی ریشه‌های فرهنگ سرخپوستی (مایا) را، از گذشته تا دنیای مدرن امروزی به تصویر بکشد. این موزه 350 مجسمه و آثار به جای مانده در اطراف کانکون مانند بقایای اسکلت «Tulum» (که قدمت آن به 14000 سال پیش باز می‌گردد‌‌) و بقایایی از «women of the palms» (با قدمتی 1000 ساله) را در خود جای داده است؛ همچنین نقاشی‌های معمار مایایی و مجسمه‌هایی از «Chichen itza» هر بیننده‌ای را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

4. موزه‌ی زیر آبی کانکون | The Cancun Underwater Museum
یکی از غیر معمول‌ترین جاذبه‌های گردشگری کانکون، موزه زیر آبی است که در سال ۲۰۰۹، در پی خساراتی که طوفان به پارک ملی دریایی کانون وارد کرد؛ تأسیس شد؛ این مکان برای غواصان ماجراجو و حفظ منابع طبیعی، بسیار گزینه‌ی مناسبی است. در عمق سه و شش متری دریا، بیش از 500 مجسمه از چهره انسان در حالات مختلف و یک ماشین بتونی وجود دارد که توسط 6 هنرمند مکزیکی و بریتانیا به این موزه آورده شده است.

توصیه ویژه: اگر به غواصی علاقه‌مند نیستید، می‌توانید این کلکسیون را در حالی که سوار قایق‌های شیشه‌ای سر بسته شده‌اید؛ تماشا کنید.5. مکان باستانی ال مکو | El Meco Archaeological Site
ال مکو یکی دیگر از مکان‌های دیدنی کانکون است که در شمال سواحل اصلی قرار دارد و به سال 300 میلادی باز می‌گردد؛ این مکان از سال 1100 تا قرن شانزدهم و ورود مردمان اسپانیایی به این شهر، مرکز تجاری سرخپوستان مایا به حساب می‌آمد. قصر «el castillo» با 12.5 متر ارتفاع، یگانه هرمی است که در این منطقه ساخته شده. در بالای هرم، بقایای مقبره‌های قدیمی با منظره‌ای زیبا رو به شهر، گردشگران را میخکوب می‌کند.6. آکواریوم کانکون | Cancún's Aquarium
آکواریوم کانکون، مکانی مناسب برای درک زندگی دریایی است؛ پس از پوشیدن کفش غواصی و لوله‌ی تنفس، شما مختار هستید تا به هر جا که دلتان می‌خواهد از محوطه زندگی اسب دریایی تا دلقک ماهی‌ها شنا کنید. یکی از بهترین و خاطر انگیز ترین تجربه‌های این گردش یک روزه، شنا کردن با دلفین‌ها، این موجودات زیبا و آرام دریا است.7. برج اسِنیک | The Scenic Tower
اولین و مهم‌ترین کاری که شما در حین سفر به کانکون باید انجام دهید، بازدید از برج اسِنیک است. این برج 110 متر ارتفاع دارد و دور تا دور آن را سواحل کانکون احاطه کرده است؛ بعلاوه داشتن چشم اندازه‌ای عالی به سرتاسر شهر را نمی‌توان نادیده گرفت. اگر چه به کمک شیب‌های اطراف، می‌توان از برج بالا رفت؛ اما بهترین راه برای رسیدن به بالای برج، نشستن بر روی صندلی‌های آسانسوری است که شما را در کسری از ثانیه به بالا می‌برند. این برج به خصوص در شب، به هنگام روشنی چراغ‌های شهر، جذابیتی تعریف نشدنی دارد.8. پارک آربانو کابا | Urbano kabah
در قلب کانکون، پارک آربانو کابا، مکانی مناسب برای قدم زنی، دویدن یا پیک‌نیک است که با درختان نخل بلند و چمن‌های شاداب پوشیده شده و به دلیل وجود زمین‌های بازی و باغ وحش، در میان مسافرانی که با کودکان خود به این پارک می‌آیند؛ محبوب است. در اینجا حیوانات وحشی نظیر راکون، خوک وحشی، گراز و گاه به گاه میمون عنکبوتی مشاهده می‌شود. در فصل زمستان، پرندگان مهاجر آمریکایی و کانادایی، یکی دیگر از زیبایی غیر قابل انکار پارک آربانو می‌باشند. لازم به ذکر است که جذابیت این پارک با وجود موزه‌ای کهن که پیشرفت این منطقه را از قدیم تا به امروز به تصویر می‌کشد تکمیل می‌شود.9. جزیره‌ی بانوان | Isla Mujeres
مقصد بعدی، جزیره‌ای دوست‌داشتنی است با هفت کیلومتر طول و 650 متر عرض که در 13 کیلومتری کانکون قرار دارد؛ این جزیره در میان موج سواران به خاطر موج‌های بلند سواحل شرقی از محبوبیت ویژه‌ای برخوردار است. بعلاوه برای مسافرانی که از شلوغی کلان شهرها گریزانند؛ انتخاب مناسبی است چراکه ترافیک در این شهر تنها به رفت و آمده اتوبوس‌ها و تاکسی‌ها خلاصه می‌شود. به لطف رستوران‌های فوق‌العاده در این جزیره، در حالی که رو به دریا نشسته‌اید؛ می‌توانید غذاهای خوشمزه و سنتی این شهر را میل کنید.10. گشت و گذار در خرابه‌های مایا | Excursions to Chichén Itzá and Tulum
گردشگران اندکی در طول سفر خود به کانکون، دیدن عمارت‌های مایایی را از دست می‌دهند؛ یکی از محبوب‌ترین تورهای یک روزه در کانکون، بازدید از «چیچن» (یکی از بهترین و قدیمی‌ترین مکان‌های تاریخی که تنها 3 ساعت با سواحل غربی فاصله دارد) محسوب می‌شود. 1000 سال پیش، این میراث جهانی یونسکو که ساختمان‌های باشکوهی چون قلعه‌ی «El castillio» را در خود جای داده است؛ به ارتفاع 30 متر به دست سرخپوستان مکزیکی ساخته شد و امروزه یکی از معروف‌ترین اهرام‌های کشور محسوب می‌شود. «Tulum» با وجود صخره‌های بلند، ساختمان‌های قدیمی با دیوارهای عریض و نقاشی‌هایی با نقش‌های برجسته، برای مسافرانی که وقت کمتری دارند، مناسب‌تر است.

 

 

بلیط قطار     خرید بلیط قطار    قیمت بلیط قطار

 

دهکده هوتوان چین

 

دهکده هوتوان یک بهشت واقعی را در دل خود پنهان کرده که برای دیدن آن هر گردشگری را در چین به سوی خود جذب می‌کند.

در شهرک «هوتوان» (Houtouwan) چین، طبیعت منظره‌ای تماشایی و سرسبز را به وجود آورده که مانند صحنه فیلم‌ها بوده و شگفتی خارق‌العاده‌ای را روی زمین به شما هدیه می‌کند. برای آشنایی بیشتر با این پدیده گردشگری به یادماندنی با ما همراه شوید.

هوتوان در شرق شانگهای در جزیره «شنگشان» (Shengshan) در اقیانوس آرام واقع شده است. شنگشان یکی از ۴۰۰ جزیره‌ای به شمار می‌رود که مجمع الجزایر «شنگسی» (Shengsi) را تشکیل می‌دهند و زمین تپه‌ای‌اش چند دهکده ماهیگیری را شامل هوتوان در خود جا داده است. این دهکده که در دهه ۱۹۵۰ روزگار پر رونقی داشت، در دهه ۱۹۹۰ توسط ساکنینش ترک گفته شد.

اگر چه ۵ نفر از ۲۰۰۰ ساکن سابق این منطقه در آن باقی ماندند اما تمام شهر و ساختمان‌هایش با سبزی‌های طبیعت پوشیده شدند و بعد از گذشت این سال‌ها امروزه می‌توان منظره حیرت انگیز آن را جزو جاذبه‌های توریستی دیدنی دنیا برشمرد. دسترسی به این ناحیه بسیار آسان بوده و به همین علت جزو توقف‌های مشهور این مسیر گردشگری نیز محسوب می‌شود.

با همه این احوال برای ساکنین سابق اینجا تنها راه ورود و خروج به شهر در زمان دریای طوفانی و خطرناک، گذر از مسیری باریک و پر پیچ و خم در میان تپه بود. این مشکل در کنار کوچکی اسکله برای پهلو گرفتن کشتی‌های مدرن بزرگ‌تر و مشکلات آموزش یا تأمین غذا، خانواده‌ها را مجبور به ترک این دهکده کرد.

عکس‌های زیادی که از بالای هوتوان گرفته شده، شگفتی منظره سبز و خیره‌کننده آن را آشکار کرده و ساختمان‌هایی که با گیاهان رونده پوشیده شده‌اند با ریشه‌ها و درختانی که روی زمین خزیده‌اند فضایی جادویی و حیرت انگیز می‌سازد. یکی از ۵ ساکنی که پیشتر از آن‌ها صحبت کردیم، «لین فاژن» (Lin Fazhen) شصت ساله است که درباره وجود یا عدم وجود ارواح سبز گیاهان مورد مصاحبه قرار گرفت. او به خبرنگار گفت که با وجود عمر درازی که داشته تاکنون هیچ روحی ندیده است.

 

 

بلیط قطار     خرید بلیط قطار     قیمت بلیط قطار

 

جاذبه های گردشگری آرژانتین

 

آرژانتین، این کشور آمریکای لاتین، پر از جاذبه‌های طبیعی حیرت‌انگیز است.

سالانه میلیون‌ها نفر برای دیدار از طبیعت نفس‌گیر و پارک‌های ملی منحصربه‌فرد آرژانتین به این کشور سفر می‌کنند. آرژانتین به خاطر طیف گسترده‌ی جاذبه‌ها و تنوع جغرافیایی آن، در میان گردشگران بسیار پرطرفدار است. از مناظر ابدی پاتاگونیا گرفته تا چمنزارهای پامپا، این کشور آمریکای لاتین مقصدی ایده‌آل برای علاقه‌مندان به طبیعت و ماجراجویان محسوب می‌شود. این مقاله به بررسی مهم‌ترین جاذبه‌های گردشگری آرژانتین می‌پردازد.۱. یخچال طبیعی پریتو مورنو
یخچال طبیعی (گلاسیر) پریتو مورِنو (Perito Moreno) در پارک ملی گلاسیِرِز (Glaciares)، درست در بیرون از شهر ال کالافاته (El Calafate) در جنوب غربی آرژانتین واقع شده و به دلایل مختلف بسیار برجسته است. دلیل اول، مسحورکننده بودن آن است؛ دلیل دوم اینکه این کوه یخ یکی از معدود کوه‌های یخ در دنیا است که به‌جای آب شدن تدریجی، هر روز به‌اندازه‌ی ۲ متر بزرگ‌تر می‌شود. می‌توان در حین تماشای این کوه یخ، شاهد شکستن قطعه‌هایی به بزرگی ۶۰ متر و افتادن آن‌ها درون آب بود. دلیل سوم این است که گفته می‌شود این کوه یخ سومین منبع بزرگ آب شیرینی در جهان محسوب می‌شود.

۲. فیتز روی
فیتز روی (Fitz Roy) کوهی در آرژانتین است. قله‌های حیرت‌انگیز آند (Andes)، در احاطه‌ی دریاچه‌های یخی در خارج از شهر ال چالتن (El Chalten) در پاتاگونیای جنوبی، فرصت بی‌نظیری برای عاشقان طبیعت، عکاسان، کوه‌نوردان، علاقه‌مندان به پیاده‌روی و هر کس دیگری هستند.

۳. آبشارهای ایگواسو
آبشارهای ایگواسو یکی از ۷ عجایب طبیعی در جهان بوده و در شمال آرژانتین، در وسط یک جنگل بارانی متصل به برزیل قرار دارند. این آبشارها که بخشی از رود خروشان ایگواسو را تشکیل می‌دهند، در پارکی ملی به همین نام واقع شده‌اند.

۴. پارک ملی ناهوئل هواپی
پارک ملی ناهوئل هواپی (Nahuel Huapi) یک منطقه‌ی عظیم حفاظت‌شده در شهر باریلوچه (Bariloche) در پاتاگونیا با دریاچه‌ها، حیات‌وحش، یک آتش‌فشان خاموش و کوه ترونادور (Tronador) است. این اندوختگاه گسترده بهشتی برای عاشقان طبیعت محسوب می‌شود. در این منطقه چندین اتاقک برای اقامت ماجراجویان وجود دارد. پس از سپری کردن چند روز در حیات‌وحش، راهی شهر پرشور باریلوچه برای دیدار با مردم آن شوید. این شهر به خاطر شکلات، صنایع دستی و پیست اسکی آن معروف است.

۵. کبرادا د اوماهواکا
استان شمالی هوهوی (Jujuy) در آرژانتین دارای یک تنگه‌ی شگفت‌انگیز با اشکال صخره‌ای عظیم و دهکده‌هایی با مردمان بومی کِچوان (Quechuan) است. کبرادا دِ اوماهواکا (Quebrada de Humahuaca) یک محوطه‌ی ثبت‌شده در فهرست میراث جهانی یونسکو است و بخشی از مسیر تجاری اصلی، موسوم به کامینو اینکا (Camino Inca)، در حدود ۱۰,۰۰۰ سال پیش محسوب می‌شود.

۶. فانوسی دریایی آخر دنیا
ما در مورد کتاب‌های ژول‌ورن صحبت نمی‌کنیم؛ این فانوس دریایی در دماغه‌ی جنوبی آرژانتین به «آخر دنیا» مشهور است. نام رسمی این فانوس دریایی لِس اکلایرورس (Les Eclaireurs) است و می‌توان از شهر اوشوآیا (Ushuaia) از طریق مسیری کوتاه با قایق به دیدن این منظره‌ی حیرت‌انگیز رفت.

۷. کوردوبا
شهر زیبای کوردوبا (Córdoba) در دامنه‌ی کوه‌های سیِراس چیکاس (Sierras Chicas) و امتداد رود سوکیا (Suquía) واقع شده و در تمام طول سال گردشگران را به‌سوی خود جذب می‌کند. بسیاری از هنرمندان و طبیعت دوستان آرژانتینی این شهر را خانه‌ی خود می‌نامند. این شهر به خاطر معماری استعماری خود مشهور است و به زندگی فرهنگی پرشور خود می‌بالد.

۸. دره ماه
دره‌ی ماه (Valle de la Luna) یک منطقه‌ی بزرگ حفاظت‌شده با اشکال صخره‌ای ماورایی و بقایایی از فسیل‌های دایناسورها است. این دره در استان بیابانی سن خوان (San Juan) در شمال غربی آرژانتین واقع شده و رکورد بیشترین تعداد از فسیل‌های دایناسورها از دوران تریاس (Triassic) را در اختیار دارد.

۹. مندوزا
شهر مندوزا (Mendoza) در بسیاری از زمینه‌ها مشهور است. این شهر زیبا پر از معماری‌های سبک آرت دکو و فضاهای سبز در شمال مرکزی آرژانتین است و توریست‌ها در تمام طول سال از مندوزا دیدن می‌کنند.

۱۰. غارهای مرمری
غارهای مرمری اساساً در کشور شیلی قرار دارند، اما آن‌ها بسیار به مرز آرژانتین نزدیک هستند و می‌توانند بخشی از این کشور محسوب شوند. این غارها در دریاچه‌ای بین دو کشور آرژانتین و شیلی واقع شده‌اند و براثر برخورد آب در طول هزاران سال شکل صیقلی و مرمری و همچنین طاق‌دار به خود گرفته‌اند. قایق‌سواری در میان این غارها، تجربه‌ای ماورایی است. دسترسی به این دریاچه از کشور آرژانتین از طریق جاده‌ی ملی شماره ۴۰ امکان‌پذیر است، اما مسافران به‌طور رسمی باید برای دیدن این غارها از مرز عبور کرده و وارد شیلی شوند.

۱۱. خط آهن فوگیان جنوبی
سفری ریلی برای رفتن به آخر دنیا! این خط آهن در تیرا دل فوئگو (Tierra del Fuego) شما را به سفری نفس‌گیر در جنوبی‌ترین نقطه‌ی آرژانتین می‌برد.

۱۲. پارک ملی تالامپایا
پارک ملی تالامپایا (Talampaya)، دیگر محوطه‌ی ثبت‌شده در فهرست میراث جهانی یونسکو، در استان لا ریوخا (La Rioja) واقع شده و در آن همه‌چیز، از سنگ‌نبشته تا کرکس آمریکایی، یافت می‌شود. سنگ‌نبشته‌های این پارک در دره‌ی تالامپایا دیده شده‌اند و کرکس‌های آمریکایی نیز در همه جای این اندوختگاه مرتفع صحرایی و هم‌مرز با دره‌ی ماه به چشم می‌خورند. ممکن است در این پارک ملی با شتر بی کوهان آمریکای جنوبی یا گواناکو (guanaco)، روباه و خرگوش‌های محلی موسوم به مارا (mara) روبرو شوید. وقتی‌که در حال تماشای پوشش گیاهی محلی در باغ‌های گیاه‌شناسی این پارک هستید، چشم از اطراف برندارید. پارک ملی تالامپایا بسیار بزرگ است و سالانه ۶۰۰,۰۰۰ نفر به دیدن آن می‌آیند.

۱۳. جنگل میرتل در باریلوچه
داستانی وجود دارد که والت دیزنی شخصاً برای مطالعه در مورد انیمیشن مشهور بمبی (Bambi) از این جنگل دیدار می‌کرد، بااین‌حال شواهد اندکی برای اثبات این ادعا وجود دارد. این موضوع زیاد اهمیت ندارد، زیرا بیشه‌زارها و درختان جنگل میرتل (myrtle) برای تحت تأثیر قرار دادن افراد به‌منظور ساخت یک فیلم انیمیشن کلاسیک کافی به نظر می‌رسند. جنگل میرتل در محدوده‌ی پارک ملی ناهوئل هواپی واقع شده و به‌طور رسمی به پارک ملی لوس آرایانِس (Los Arrayanes) مشهور است.

۱۴. اندوختگاه ملی پونتا تومبو
اندوختگاه ملی پونتا تومبو که به سرزمین پنگوئن‌ها نیز معروف است، به خاطر میزبانی از بزرگ‌ترین جمعیت پنگوئن‌های ماژلانی در جهان به خود می‌بالد. بهترین زمان برای دیدن این موجودات بازیگوش، پس از ماه نوامبر است.

۱۵.شبه جزیره والدس
شبه‌جزیره‌ی والدس (Valdés) به خاطر منظره‌هایی حیرت‌انگیز از نهنگ‌های نادر شکار جنوبی (Southern Right Whales) همراه با بچه‌های آن مشهور است؛ این شبه‌جزیره در خط ساحلی آرژانتین پر از جانوران دریایی بوده و خانه‌ی فُک‌های فیلی، پنگوئن‌ها و شیرهای دریایی محسوب می‌شود. اندوختگاه طبیعی شبه‌جزیره‌ی والدس در استان چوبوت (Chubut) واقع شده و دارای عمیق‌ترین باتلاق‌های نمکی در آمریکای جنوبی است. این شبه‌جزیره سالانه ۸۰,۰۰۰ نفر را به‌سوی خود جذب می‌کند.

 

 

بلیط قطار     خرید بلیط قطار     قیمت بلیط قطار

 

جاذبه های گردشگری کانادا

 

کانادا در شمال قاره‌ی آمریکای شمالی قرار گرفته و در بین سه اقیانوس اطلس، آرام و منجمد شمالی محصور شده است. 

کشور کانادا از نظر مساحت پس از روسیه بزرگ‌ترین کشور جهان محسوب می‌شود، اگرچه جمعیت آن تنها ۳۵ میلیون نفر است! مرز مشترک آن با ایالات‌متحده بلندترین مرز زمینی در جهان است و نزدیک به ۹۰ درصد از جمعیت این کشور در امتداد همین مرز و تا فاصله ۲۰۰ کیلومتری ایالات‌متحده زندگی می‌کنند. پرجمعیت‌ترین شهرهای کانادا به ترتیب تورنتو، مونترال و ونکوور می‌باشند.

کانادا منابع طبیعی فراوانی دارد و آب و هوای آن سرد و در بیشتر نقاط قطبی است، البته در بخش جنوب غربی (جایی که شهر ونکوور در آن قرار دارد) آب و هوا معتدل است. این کشور دارای سیستم تأمین اجتماعی ارزشمندی است که بسیاری از خدمات آموزشی و پزشکی را به رایگان در اختیار شهروندان و افراد مقیم قرار می‌دهد و به همین علت است که در بررسی‌های بین‌المللی همیشه به عنوان یکی از بهترین کشورهای جهان برگزیده می‌شود. مردم‌دوستی و چندملیتی بودن، مهم‌ترین ویژگی فرهنگی کانادا است، این طیف جمعیتی رنگارنگ در صلح، آرامش و دوستی در کنار یکدیگر زندگی می‌کنند و با لبخند به استقبال مسافران دیگر ملت‌ها می‌آیند. در میان شهر‌های کانادا، تورنتو (پایتخت اقتصادی کانادا) به عنوان بین‌المللی‌ترین شهر جهان شناخته ‌می‌شود.

جاذبه‌های گردشگری کانادا
کانادا را همه به سرما و برف و یخ می‌شناسند اما دیدنی‌های این کشور فرای تصور است و از نظر زیبایی‌های طبیعی در راسته‌ی چشم‌نوازترین و الهام‌بخش‌ترین کشورهای جهان قرار دارد. گستره‌ی طبیعت کانادا از کوه‌ها، یخچال‌های طبیعی، دریاچه‌ها و مزارع کشاورزی فرا‌تر رفته و جنگل‌های بکر را نیز در بر گرفته است که در جهان کم‌نظیر است. تعداد بی‌شمار پارک‌های ملی همراه با جاذبه‌های پیرامون‌ آن تجربه‌های جالبی را برایتان رقم‌ خواهد زد که یاد و خاطره آن برای همیشه در ذهنتان باقی خواهد ماند.

دیدنی‌های کانادا فقط به طبیعت آن محصور نمی‌شود، کانادا کشوری امن، تمیز، دوستانه و چندملیتی است که بار‌ها و بار‌ها به عنوان یکی کشور‌های مناسب زندگی معرفی شده است. شب‌های کانادا زنده است و شما می‌توانید در سالن‌های اجرا، مراکز خرید متنوع، رستوران‌های مختلف و کافه‌های بی‌شمار آن به تفریح بپردازید. مسیرهای پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری زیبا، راهپیمایی در دامنه‌های کوه راکی و انواع تفریحات برفی در کانادا مهیا است، حتی زمین‌های گلف نیز در اکثر شهر‌های کانادا طراحی شده است. 18 جاذبه‌ی تحت حمایت یونسکو باعث شده تا در سال ۲۰۱۲ بیش از ۱۶ میلیون توریست بین‌المللی بازدید از کانادا را تجربه کنند.

       

1) آبشار نیاگارا (Niagara Falls)
نیاگارا یکی از زیباترین مقاصد گردشگری جهان و از اولین مقاصدی است که توریست‌های بازدیدکننده از کانادا به آنجا سر می‌زنند. بسیاری بر این باورند که آبشار نیاگارا تنها یک آبشار است که در ایالات‌متحده قرار دارد، در حالی که نیاگارا متشکل از سه آبشار و در مرز بین ایالات‌متحده و کانادا جای گرفته است. «آبشار نعل اسب» (با ارتفاع ۵۰ متر) بزرگ‌ترین آبشار این مجموعه است که به طور عمده در سمت کانادا قرار دارد و دو آبشار «آمریکایی» و «بریدال ویل» (نقاب عروس) در سمت ایالات‌متحده هستند. آبشار نیاگارا از حیث وسعت و حجم آبی «بزرگ‌ترین آبشار دنیا» است و در هر ثانیه ۵۶۷٬۸۱۱ لیتر آب (معادل یک میلیون وان حمام!) از این آبشار به دریاچه می‌ریزد که بالاترین سرعت جریان در میان تمامی آبشارهای جهان است. سقوط این حجم گسترده‌ی آب به دریاچه صدای غرش وحشتناکی را ایجاد می‌کند. حدود ۳۰ میلیون نفر در سال از آبشار نیاگارا بازدید می‌کنند و بسیاری از آن‌ها قدیمی‌ترین تفریح رودخانه نیاگارا (قایق‌سواری) را نیز امتحان می‌کنند.

2) خلیج فاندی (fundy bay)
خلیج فاندی در ساحل اقیانوس اطلس واقع شده و برای «دامنه‌ی جزر و مدی» شگفت انگیزش مشهور است. شکل منحصر به فرد و قیفی مانند این خلیج، مقدار قابل توجه از آب که در داخل و خارج از آن جریان دارد و کشش گرانشی ماه دلایل اصلی دامنه‌ی زیاد جزر و مد در خلیج فاندی است.‌ یکی از بهترین مکان‌ها برای تماشای جزر و مد، صخره‌های هوپ‌ول (Hopewell) است که با شماری از برج‌های ماسه‌سنگ توسط درختان پوشیده شده است؛ پایه این صخره دو بار در روز با آب پوشیده می‌شود. مناظر مسحور کننده دیگری مانند پرواز پرنده‌ها در ساحل، ساختار زمین‌شناسی جالب، غار‌های دریایی معروف و پارک ملی از دیگر جاذبه‌های خلیج فاندی است. خلیج فاندی یک اکوسیستم متنوع است و از این نظر آن را با جنگال‌های آمازون مقایسه می‌کنند. این خلیج در سال ۲۰۰۸ در لیست آثار یونسکو ثبت شد و در سال ۲۰۱۴ یک هیئت بین‌المللی از کارشناسان را متقاعد کرد تا آن را به عنوان یکی از شگفتی‌های طبیعی جهان انتخاب کنند.

3) شفق قطبی (Aurora)
شَفَق قطبی یکی از حیرت‌انگیز‌ترین پدیده‌های طبیعی در جو کره‌ی زمین است. این پدیده زیبا که با نور‌های رنگین و متحرک در آسمان شب قابل رؤیت است معمولاً در عرض‌های نزدیک به دو قطب زمین و بر اثر برخورد ذرات باردارِ بادِ خورشیدی و یونیزه شدن مولکول‌های موجود در یونوسفر زمین به وجود می‌آید. هر چقدر به قطب شمال نزدیک شوید (با توجه به مجاورت با قطب مغناطیسی شمالی زمین)، احتمال بیشتری می‌رود که بتوانید شفق شمال را ببینید. نور‌های خیره‌کننده سپیده‌ی قطبی (که بعضی از قبایل کانادایی به آن رقص ارواح می‌گویند) معمولاً به رنگ‌های سبز و خاکستری دیده می‌‌شوند و در هنگام طلوع آفتاب به رنگ قرمز تغییر می‌کنند. یکی از بهترین مکان‌هایی که می‌توان سپیده شمالی را در وسیع‌ترین حالت مشاهده کرد کشور کانادا است. شهر‌های یلونایف (Yellowknife)، یاکون (Yukon) و چرچیل (Churchill) به ندرت علاقه‌مندان به این پدیده را از مشاهده‌ی آن ناامید می‌کنند.

4) تفریحات زمستانی
ورزش و تفریحات زمستانی از محبوب‌ترین سرگرمی‌های کانادایی‌ها است و هاکی ورزش اول این کشور محسوب می‌شود. توریست‌هایی که از کانادا دیدن می‌کنند حتماً برنامه‌هایی نظیر تویوپ‌سواری، سورتمه و اسکی را در برنامه‌های خود قرار می‌دهند. اگرچه نقاط زیادی برای تفریحات زمستانی در کانادا وجود دارد اما محبوب‌ترین آن‌ها دو منطقه بنف (Banff) در ایالت آلبرتا و ویسلر (Whistler) در ایالت بریتیش کلمبیا است. پارک ملی بنف در امتداد رشته‌کوه راکی قرار گرفته و یکی از طولانی‌ترین فصول اسکی را در آمریکای شمالی دارد. این پارک ملی از لحاظ محیط کوهستانی و چشمه‌های متعدد آب گرم در جهان شناخته شده است. ویستلر نیز یک منطقه کوهستان دلپذیر و یک مقصد اسکی مناسب در طول سال است که با دو ساعت رانندگی از ونکوور به آنجا خواهید رسید.

علاوه بر تفریحات برفی، کارناوال‌های زمستانی بسیاری در کانادا برگزار می‌شود. «جشن زمستانی مونترال» با مسابقه‌ها و تفریحات برفی و یخی‌اش، هر سال از ۲۴ ژانویه تا ۸ فوریه برگزار می‌شود. اگر اهل سورتمه و اسکی نیستید می‌توانید با برف‌بازی و ساختن مجسمه‌های یخی یا حتی تماشای هنرمندانی که مجسمه‌های یخی می‌سازند، سرگرم شوید. کبک نیز در هر سال به مدت دو هفته جشنواره زمستانه دارد که «بزرگ‌ترین فستیوال زمستانی دنیا» محسوب می‌شود.

5) فستیوال و کارناوال‌ها مونترال
کشور پر جنب‌و‌جوش کانادا با برگزاری فستیوال‌های بی‌شمار، گردشگران بسیاری را از سراسر جهان به این کشور می‌کشاند. مونترال یکی از میزبان‌های اصلی جشنواره‌های کانادا است.
هفتهٔ اول ماه ژوئن هر سال، بیش از چهارصد و پنجاه هزار علاقه‌مند به دوچرخه و دوچرخه‌سواری در انواع مسابقه‌ها در مونترال شرکت می‌کنند و مسیرهای مختلف مسابقه پر از دوچرخه‌سوارانی است که دور تا دور شهر را می‌گردند.
جشنواره بین‌المللی «موزای‌کالچر» (mosaiculture) برنامهٔ خوش رنگ و بویی است که باغبان‌ها و علاقه‌مندان گل و گیاه را از بیش از پنجاه کشور دنیا در مونترال دور هم جمع می‌کند.
جام جهانی آتش‌بازی نمایش بزرگی است که اهالی مونترال هر سال برگزار می‌کنند تا بهترین و زیباترین آتش‌بازی دنیا را معلوم کنند. این جشن هر سال شب‌های شنبهٔ آخر ژوئن و یکشنبه‌های ژوئیه برپا می‌شود.
«فستیوال فیلم جهانی» از سال ۱۹۷۵ به طور مرتب اجرا می‌شود. در این برنامه‌ی ۱۲ روزه، هر سال حدود ۵۰۰ فیلم از پنجاه کشور دنیا در سینماهای روباز و سرپوشیده‌ی مونترال اجرا می‌شود.
جشنواره چراغانی مونترال مجموعه‌ی مسابقه‌ها و جشن‌های هیجان‌انگیزی که مونترال را چراغانی می‌کند، هر سال از ۱۹ تا ۲۹ فوریه برگزار می‌شود. علاوه‌بر این هر سال جشنواری‌های متعدد موسیقی و نمایشگاه‌های متنوعی در سراسر این شهر اجرا می‌شود.
6) برج سی ان (CN)
در سواحل دریاچه انتاریو در بزرگ‌ترین ایالت کانادا، «برج CN» یکی از معروف‌ترین نشانه‌های کانادا و پنجمین برج بلند جهان قرار گرفته است. برای اینکه تورنتو را زیر پای خود ببینید، کافی است بالای برج CN بروید و در تراس آن قدم بزنید، البته به افرادی که ترس از ارتفاع دارند به هیچ وجه توصیه نمی‌شود!

این برج ۵۵۳ متری (۱۱۸ متر بلندتر از برج میلاد) در سال ۱۹۷۶ (۳۲ سال قبل از برج میلاد) در ۱۱۶ طبقه به بهره برداری رسید و ساخت آن ۴ سال به طول انجامید. برج  CN تورنتو تا سال ۲۰۰۷ میلادی بلندترین برج دنیا به شمار می‌رفت و هم‌اکنون بلندترین برج نیمه غربی کره زمین است. شما می‌توانید با آسانسور شیشه‌ای تا طبقات بالای این برج بروید و در رستوران آن که دیدی ۳۶۰ درجه دارد غذایی دلپذیر نوش جان کنید. این برج که سالیانه ۲ میلیون نفر را به تورنتو می‌کشد در شب‌هنگام با نورپردازی زیبایی خود، چشم هر بیننده‌ای را به خود خیره می‌سازد. 

7) اولد کبک (Vieux-Québec)
کبک با تاریخی ۴۰۰ ساله‌ یکی از قدیمی‌ترین شهر کانادا به شمار می‌رود و با آثار تاریخی ارزنده و فضای پر جنب‌وجوش شهری خود، یکی از مناطق مورد علاقه گردشگران جهان است. در سال ۱۹۸۵ شهر کبک (بخش پایتخت) در فهرست میراث فرهنگی جهان وارد شد و با شهرهای باستانی تونس، قاهره، دمشق، بیت المقدس، رم و فلورانس در یک رده قرار گرفت.

در مجله «Money» از کبک به عنوان یکی از ۱۰ مکان برتر گردشگری آمریکای شمالی نام برده شده‌ است و شبکه خبری «CNN» دلیل این محبوبیت را بیش از هر چیز مدیون حال و هوای فرانسوی، تاریخی غنی، بناهای تاریخی و مناظر طبیعی آن می‌داند. اگرچه اکثر مردم کبک به انگلیسی نیز مسلط‌‌ هستند با این حال نسبت به زبان فرانسوی تعصب خاصی دارند. کبک مملو از بناهای تاریخی و ارگ‌های قدیمی است که به صورت گسترده زیبایی‌های خود را به رخ گردشگران می‌کشانند. سبک‌های معماری به کار رفته در ساختمان‌ها و اماکن عمومی این شهر منحصر به فرد و هر یک دارای ریزه‌کاری‌های مخصوص به خود است. شما همچنین می‌توانید در خیابان‌های کبک قدم بزنید و از صد‌ها بوتیک کوچک و بزرگ آن دیدن کنید و در انتها از گوش دادن به یک موسیقی جاز در کافه‌های آن لذت ببرید.

8) خرس‌های قطبی (Polar bear)
چرچیل (Churchill) فقط یک شهر کوچک هزار نفری در استان مانیتوبا (Manitoba) در ساحل خلیج هادسون (Hudson) نیست، چرچیل به عنوان «پایتخت خرس قطبی جهان» شناخته می‌شود.

این شهر از اکتبر تا نوامبر که خرس‌های قطبی از خواب بیدار می‌شوند به مرکز تجمع حدود 900 خرس قطبی تبدیل می‌شود. شاید رویارویی با یک خرس، وحشتناک به نظر بیاید اما در این شهر امکانات و تجهیزات فراوانی برای بازدید از این پستاندار دوست داشتنی وجود دارد و سالانه گردشگران بسیاری برای دیدن این حیوان سفید‌پوش راهی کشور کانادا می‌شوند. «باگی‌های تندرا»‌ با پنجره‌های آهنی، شیشه‌های ضد نم و شاسی‌های بلند گردشگران را به نزدیکی خرس‌های قطبی می‌برند و متخصصان اطلاعاتی از نحوه‌ی زندگی آنها در اختیار بازدیدکنندگان می‌گذارند. علاوه بر خرس‌های قطبی، در چرچیل می‌توانید از نهنگ‌های سفید، گوزن‌های شمالی، گرگ‌های خاکستری و پرنده‌های متنوع دیدن کنید. ساحل سنگی خلیج هادسون و «موزه اسکیموی چرچیل» هم از دیگر مکان‌های مورد علاقه گردشگران در این شهر است. اگرچه چرچیل الگویی از همزیستی مسالمت‌آمیز انسان و حیوان است اما هرگز به تنهایی به کاوش در این منطقه نپردازید!

9) کلگری استمپید (Calgary Stampede)
«کلگری استمپید» فستیوالی است که هر ساله در ماه جولای به مدت ۱۰ روز در کلگری برگزار می‌شود و آن را به یک شهر وسترن واقعی بدل می‌کند؛ مردم شهر با پوشیدن چکمه‌های کابوی در خیابان‌ها می‌چرخند و جوامع مختلف با نمایش فرهنگ بومی‌ خود در این فستیوال شرکت می‌کنند.

استمپید یکی از معروف‌ترین مسابقات گاوبازی‌ «رودیو» (Rodeo) در جهان است و مبدأ آن به غرب وحشی در اواخر قرن ۱۹ تا اوایل قرن ۲۰  باز‌ می‌گردد. این فستیوال به فرهنگ گاوچرانی آمریکای شمالی مربوط می‌شود و تمرکز آن بر قسمت‌های مختلفی از جمله رام کردن اسب‌ها و گاوهای وحشی، راندن ارابه (دلیجان) و گرفتن گاو‌های وحشی رانده‌شده است. در سال‌های اخیر استمپید رشد بسیاری داشته است و بهترین گاو بازان جهان برای جایزه‌ی ۲ میلیون دلاری آن به رقابت می‌پردازند. در بازه‌ی جشنواره استمپید، فعالیت‌های دیگر شامل کنسرت‌های زنده (به خصوص در سبک کانتری)، فستیوال غذایی و کارناوال رقص برگزار می‌شود. ۴ کیلومتر رژه در فضای باز از دیگر فعالیت‌های کلگری استمپید است که آن را «بزرگ‌ترین نمایش فضای باز در جهان» می‌نامند.

10) پارک استانی دایناسور (Dinosaur Provincial Park)
با دو ساعت و نیم رانندگی از طرف شرق شهر کلگری در ایالت آلبرتا (Alberta) به «پارک استانی دایناسور‌ها»  خواهید رسید. این پارک به عنوان یکی از غنی‌ترین مناطق «دایناسور فسیلی» در جهان شناخته می‌شود و جزو میراث جهانی یونسکو به حساب می‌آید. تا به امروز ۴۴ گونه از ۳۴ جنس فسیل دایناسور کشف شده که قدمت آن‌ها به ۷۵ الی ۷۷ میلیون سال پیش می‌رسد؛ همچنین تا کنون بیش از ۵۰۰ نمونه فسیل از این منطقه برداشت و برای نمایش به موزه‌های سراسر جهان فرستاده شده است. پارک استانی دایناسور نمونه برجسته‌ای از فرآیندهای عمده زمین‌شناسی و الگوهای فرسایش رودخانه‌ای در استپ‌های نیمه‌خشک است.

موزه سلطنتی دیرینه‌شناسی «تایرل» (Tyrrell) نیز به منظور کمک به مطالعات انجام شده در نزدیکی این پارک ساخته شده است. پیاده‌روی، اطراق در بیابان و تماشای ستاره‌های شب از دیگر جاذبه‌های این پارک استثنایی می‌باشد. زیبایی دامنه‌ها و قله‌های این پارک کنتراست زیبایی با آسمان آبی‌رنگ آلبرتا ایجاد می‌کند که سوژه‌ای فوق‌العاده‌ای برای عکاسان خواهد بود.

 

بلیط قطار     خرید بلیط قطار     قیمت بلیط قطار

 

رستوران های سوشی توکیو

 

ژاپن ، ماهی خام را به دنیای آشپزی وارد کرد.

حالا می‌توانید سوشی را در همه جای دنیا از آمریکای جنوبی تا اروپای شمالی ببینید هر چند در هیچ کجا طعمی بهتر از سرزمین مادری آن نخواهید یافت. اگرچه راهنمای میشلن در ابتدا سوشی را رد کرد اما امروزه سرآشپزهای متخصص سوشی با سه ستاره میشلن هستند که اجزای انتخابی، تکنیک و طعم سوشی دست‌پخت آن‌ها تحسین می‌شود. بهترین سوشی‌های ژاپن در توکیو را در این مطلب به شما معرفی می‌کنیم که از ساشیمی (sashimi) کلاسیک تا منوی کامل اوماکاسه (omakase) را از این غذای محبوب ژاپنی شامل می‌شود.

۱. سوگو سوشیماسا
ماهی را فراموش کنید؛ تغییر اصلی در طعم سوشی را برنج، به خصوص سرکه‌ی برنج ایجاد می‌کند. در سوگو سوشیماسا (Tsugu Sushimasa) از سرکه‌ی عجیبی استفاده می‌کنند که طعمی قوی‌تر دارد و به دوره‌ی اِدو (۱۶۰۳-۱۸۶۸) بازمی‌گردد. کار جالبی است که تماماً به خاطر طعم خاصی که ایجاد می‌شود، صورت می‌گیرد. سرآشپز شوگو سوگایا (Shogo Sugaya)، یک سرآشپز نسل سوم سوشی است که می‌توانید به کار او اعتماد کنید. در منو غیر از سوشی خام می‌توانید ماهی گریل شده را هم در کنار انواع سنتی آن بیابید و انتخاب کنید.

۲. سوکیاباشی جیرو
سوکیاباشی جیرو (Sukiyabashi Jiro) پس از دریافت سه ستاره‌ی میشلن به یکی از مشهورترین رستوران‌های سوشی دنیا تبدیل شد. سرآشپز و صاحب این رستوران جیرو اونو (Jiro Ono) نام دارد که ستاره‌ی اصلی مستند دیوید گلب (David Gelb) در سال ۲۰۱۱ به نام رویاهای جیرو از سوشی (Jiro Dreams of Sushi) بود و موجب شد تا آشنایی گردشگران با رستوران کوچک او به شدت افزایش یابد. این رستوران ساده و بدون تزئینات اضافه است و تنها برای نشستن تعداد محدودی از افراد جا دارد تا از منوی سوشی‌های زیبا و عالی او لذت ببرند. هر کسی که مستند را دیده باشد می‌داند که جیرو و کارکنانش به جزئیات توجه زیادی دارند مثلاً صبح زود برای خرید ماهی می‌روند یا تمام صبح به ورز دادن هشت پا مشغول هستند.

۳. ایچیبانچو ترویا
سرآشپز ترویا لیدا (Teruya Iida) در ایچیبانچو ترویا (Ichibancho Teruya) علاقمند است که حتماً مشتری‌ها را ببیند و یکی از معدود سرآشپزهای سوشی خبره است که می‌تواند تقریباً به صورت کامل و بی عیب و نقص به زبان انگلیسی صحبت کند. او آموزش سوشی را از نیویورک آغاز کرد. این رستوران متخصص در سبک سوشی شو (sushi sho style) است یعنی به‌ صورت لقمه‌های زیاد، در ابعاد کوچک تهیه می‌شود و کنار بشقاب‌ مخصوص سرآشپز و دسرهای خوشمزه‌ سرو می‌شود. سعی کنید غذای مخصوص سرآشپز را حتماً امتحان کنید.

۴. سوکیجی سوشیاسای هانتن
بهترین جایی که هنگام بازدید از بازار ماهی شلوغ سوکیجی (Tsukiji)، می‌توانید به سراغ آن بروید تا یک غذای تازه میل کنید، سوکیجی سوشیاسای هانتن (Tsukiji Sushisay Honten) است. مشتری‌های آن معمولاً افراد بومی هستند و قیمت‌ آن مناسب به نظر می‌رسد. این رستوران دو طبقه است که در طبقه‌ی اول آن فقط کانترهایی برای نشستن وجود دارد و در طبقه‌ی دوم تعدادی میز و صندلی تعبیه شده است.

۵. سوشی یوشیتاکه
سرآشپز، ماساهیرو یوشیتاکه (Masahiro Yoshitake) که سه ستاره‌ی میشلن دریافت کرده است رستوران سوشی یوشیتاکه (Sushi Yoshitake) را اداره می‌کند. در این رستوران می‌توانید تعابیری خلاقانه از سوشی کلاسیک را شاهد باشید. یوشیتاکه را با آبالون معروفش می‌شناسند که سس مخصوصی از جگر آبالون، توتیای دریایی و صدف همراه آن سرو می‌شود. غذا در بشقاب‌های کوچک به سبک اوماکاسه برای مشتری‌ها آورده می‌شود و هر شب تنها برای دو نشیمن رزرو صورت می‌گیرد. از آن‌جایی که تقاضا زیاد است حتماً زودتر برای رزرو میز تماس بگیرید.

۶. سوشی دای
سوشی فروشی دیگر بازار سوکیجی، سوشی دای (Sushi Dai) است که در نزدیکی ورودی اصلی خیابان شین اوهاشی (Shin-ohashi) پنهان شده است. در پشت چارچوب سبز رنگ ساده‌ی سوشی دای، سوشی‌های تازه‌ و پرطرفداری را خواهید یافت که حتی صبح زود هم مردم برای آن صف می‌کشند. سوشی‌های انتخابی رستوران برای صبحانه همراه با ست نیگاری یا سوشی رول از محبوبیت زیادی برخوردار است. همچنین تخم مرغ که محصول اصلی دیگری در این بازار است هم در منو وجود دارد.

۷. سوشی سایتو
سرآشپز تاکاشی سایتو (Takashi Saito) به خاطر رستوران سوشی سایتو (Sushi Saito) توانست سه ستاره‌ی میشلن کسب کند. این رستوران در منطقه‌ی میناتو توکیو (Minato Tokyo) و طبقه‌ی اولِ ساختمان نیهون جیتنشا کایکان (Nihon Jitensha Kaikan) واقع شده است. سوشی سایتو به سرو تازه‌ترین ماهی‌ها شهرت دارد و همچنین ژان لوک نارت (Jean-Luc Naret)، مدیر کل میشلن، یکی از طرفداران بزرگ سایتو و سوشی‌های او شناخته می‌شود و کار او را ستوده است. این رستوران تنها شش صندلی دارد و حتماً باید به موقع آن را رزرو کنید.

 

بلیط قطار     خرید بلیط قطار     قیمت بلیط قطار

 

تئاتر رویال الکساندرا تورنتو

 

تئاتر رویال الکساندرا در تورنتو واقع شده و بیش از ۱۰۰ سال تاریخ دارد.

این بنا، قدیمی‌ترین تئاتر همیشه فعال آمریکای شمالی است. تورنتو در قسمت اعظم تاریخ مدرنش یکی از قطب‌های پیشتاز هنر بوده است و تئاتر رویال الکساندرا (Royal Alexandra Theatre) گواهی بر آن محسوب می‌شود. رویال الکس در مرکز شهر تورنتو واقع شده و در سال ۱۹۰۷ بنا گشت. این بنا قدیمی‌ترین تئاتر همیشه فعال آمریکای شمالی به شمار می‌رود. برای آشنایی با تاریخچه اجمالی رویال الکس، من‌جمله ساخت و ساز شگفت انگیز و اهمیت آن در منطقه تفریحی تورنتو، با ما همراه باشید.

 

 

ساخت بنای تئاتر الکساندرا در سال ۱۹۰۵ آغاز شده و دو سال به طول انجامید. هزینه ساخت آن حدود ۷۵۰ هزار دلار بود. این ساختمان به سبک معماری بوزار طراحی شد و سالن آن ۱۴۹۷ صندلی و دو طبقه بالکن داشت. سبک سالن این تئاتر سبک رایج تئاتر‌های بریتانیایی قرن نوزدهم است.

طراحی این تئاتر به عهده جان مکینتاش لایل (John McIntosh Lyle) بود و سفارش دهندگان آن گروهی از تاجران بودند که جوان‌ترین میلیونر تورنتو، کاترا مالاک (Cawthra Mulock)، در رأس آن‌ها قرار داشت. مالاک و دوستانش می‌خواستند شهرشان را روی نقشه فرهنگی قرار دهند و برنامه داشتند با ساخت بهترین تئاتر قاره این کار را بکنند. لایل در بلفست (Belfast) به دنیا آمد و در «هملیتون» بزرگ شد. او در دانشگاه «ییل» و مدرسه هنرهای زیبای پاریس درس خواند.

 

 

خروجی طراحی لایل و سرمایه گذاری مالاک چیزی بود که به آن «جعبه جواهر ادواردیَن» می‌گفتند. برای ساخت تئاتر از مرمر وارداتی، چوب آلبالو و گردوی تراشیده شده با دست، مخمل مرغوب و لوسترهای کریستالی استفاده شد و هیچ جزئیاتی از قلم نیفتاد. رویال الکس اولین سازه اسکلت آهنی تورنتو محسوب می‌شود و همین امر اجازه ساخت بالکن‌ها بدون استفاده از ستون را داد. تابستان‌های تورنتو به شدتِ سردیِ زمستان‌هایش گرم است؛ پس تهویه هوایی که برای آن در نظر گرفتند بسیار کارآمد و خاص بود و در واقع رویال الکس یکی از اولین ساختمان‌های آمریکای شمالی بود که تهویه هوا داشت.

وقتی رویال الکس در سال ۱۹۰۷ افتتاح شد، در محله‌ای لوکس و مجلل قرار داشت و همسایه‌های آن شامل عمارت معاون فرماندار تورنتو، ساختمان‌های قوه قضاییه، کلیسای پرسبیترین (Presbyterian) و تئاتر پرینسس بودند. تئاتر پرینسس روی زمینی ساخته شده بود که سابقاً زمین ورزشی مدرسه انحصاری پسران، کالج «کانادای بالا» در نزدیکی خیابان‌های کینگ (King) و سیمکو (Simcoe)، بود. این ناحیه در گذشته به چهار راه «آموزش، قانون‌گذاری، رستگاری و نفرین» معروف بود زیرا مدرسه به آموزش تعلق داشت، ساختمان‌های پارلمان به قانون‌گذاری، کلیسا به رستگاری و میخانه‌ای محبوب همراه با بازیگران تئاتر پرینسس به لعن و نفرین.

 

 

تئاتر رویال الکساندرا که به «رویال الکس»، «الکس» یا .R.A.T هم نامیده می‌شود، نام خود را از شاهزاده دانمارکی، همسر شاه ادوارد هفتم گرفته است. او مادر مادربزرگ الیزابت دوم، ملکه حاکم بر کانادا بود. ادوارد هفتم در طی نامه‌ای که به تئاتر فرستاد عنوان انحصاری «رویال» را به آن داد. گفته می‌شود که رویال الکس آخرین بازمانده «رویال تئاتر» در آمریکای شمالی است.

تئاتر الکس از سال ۱۹۶۳، به مالکیت شرکت اد میرویش (Ed Mirvish) در آمده که مالک فروشگاه بزرگ تورنتو (Toronto department store) نیز بود و از راه‌های زیادی بر شهر تورنتو تأثیر گذاشت. در طی دهه ۱۹۵۰، این تئاتر به همراه باقی محله که زمانی معتبر و مجلل بود، کم‌کم به دست فراموشی سپرده شد. شرکت میرویش با هزینه‌ای معادل ۵۰۰ هزار دلار این شکوه ادواردین را بازسازی کرد. سرمایه گذاری‌های روی ساختمان‌های این چنینی در این زمان، باعث رشد منطقه تفریحی تورنتو به صورتی که امروزه می‌شناسیم، شد. از سال ۱۹۸۶، تئاتر توسط «تولیدات میرویش» اداره و مدیریت می‌شود. این شرکت تحت مدیریت پسر اِد یعنی «دیوید میرویش» فعالیت می‌کند.

 

 

رویال الکساندرا در سال ۱۹۸۷ در روز تولد هشتاد سالگی‌اش «یادمان تاریخی ملی» نام گرفت. به دلیل تاریخی بودن این بنا در آن آسانسور یا پله برقی نمی‌بینید اما در قسمت ارکسترا امکان ورود صندلی چرخدار نیز وجود دارد. برای اینکه شهرت و اعتبار این تئاتر به عنوان میراث تورنتو زنده و سالم بماند، آن را برای نوسازی بستند تا تعداد صندلی‌ها را کاهش داده و صندلی‌های قبلی را با مدل‌های جدید‌تر و جادارتر تعوض کنند. البته این صندلی‌های جدید کاملاً شبیه به صندلی‌های اصلی سال ۱۹۰۷ طراحی شده‌اند. این پروژه در نوامبر سال ۲۰۱۶ به پایان رسید.

 

 

 

بلیط قطار     خرید بلیط قطار     قیمت بلیط قطار

 

محله چینی ها در ونکوور

 

محله‌ی چینی‌ها در ونکوور از لحاظ وسعت و بزرگی، سومین محله‌ی چینی‌ها در آمریکای شمالی است.

این محله‌ که در دهه‌ی ۱۸۹۰ میلادی ایجاد شده است بیش از یک قرن با رنگ‌های شاد و سرزنده، غذاهای عجیب و غریب و فرهنگی پر جنب و جوش، همهمه ای در منطقه به راه انداخته است. جمعیت چینی‌های ونکوور در اصل برای کار در معادن منطقه و ساخت راه‌‌ آهن «Trancs-Canada» به کانادا سفر کرده‌اند. محله‌ی چینی‌های ونکوور که در بخش شرقی مرکز شهر قرار گرفته، از معماری و تاریخی غنی برخوردار است و از لحاظ وسعت بعد از محله‌ی چینی‌ها در «سان فرانسیسکو» و «نیویورک» قرار می‌گیرد. بخش تجاری این محله حدود ۶ بلوک است.

در این محله تا دلتان بخواهد فروشگاه‌های کالاهای خاص و کلاسیک آسیایی وجود دارد که کالاهای خود را برای بازدید مردم در پیاده‌رو قرار داده‌اند. همچنین رستوران‌های «دیم سوم» (dim sum) یا دلمه چینی، عطاری و استراحتگاه‌های آرامی که وقفه‌ای برای دوری از همهمه‌ها و شلوغی‌ها به ارمغان می‌آورند به چشم می خورد. گرچه در این محله آثار سنتی فراوانی را خواهید دید اما به لطف کارآفرینان جوانی که فروشگاه‌های خود را در این محله برپا کرده‌اند با فروشگاه‌های مدرنی در خیابان «Pender» رو‌به‌رو خواهید شد.

جاذبه‌های محله چینی‌ های ونکوور
امکان ندارد کسی به محله چینی‌های ونکوور قدم بگذارد و از باغ چینی کلاسیک دکتر «سان یات سِن» دیدن نکند. این باغ اولین نمونه از نوع خودش در کانادا محسوب می‌شود. در این باغ علاوه بر لذت بردن از منظره‌های زیبا، اصول مجذوب‌کننده‌ی فرهنگ و نمادشناسی چینی هم به شما ارائه خواهد شد. باریک‌ترین ساختمان تجاری دنیا یعنی «سام کی» (Sam Kee) در گوشه‌ی خیابان‌ها «Pender» و «Carrell» قرار گرفته که ارزش بازدید را دارد؛ اما بهترین قسمت وقت گذراندن در محله‌ی چینی‌ها، پرسه‌زدن در منطقه‌ی تجاری آن و تجربه‌ی این محله است. در ضمن هر سال در ماه اوت، یک فستیوال در این محله برگزار می شود. مطمئن باشید که بازدید از این محله نیمی از روزتان را خواهد گرفت.

غذا و نوشیدنی
اگر نزدیک ظهر یا وقت ناهار قصد بازدید از محله‌ی چینی‌ها را دارید حتماً خوراک «دیم سام» را در یکی از رستوران‌های منطقه امتحان کنید. می‌توانید کمی پودینگ بخارپز میوه، نان کماج و دیگر خوراک‌های خوشمزه و شیرینی را همراه با چای خود میل کنید. اگر ترجیح می‌دهید غذای بیرون‌بر خریداری کنید، به یکی از ده‌ها نانوایی چینی بروید و اسنک‌های خوشمزه و ارزان‌قیمت سفارش دهید. علاوه بر غذاهای سنتی چینی می‌توانید در بعضی رستوران‌ها غذاهای مدرن با افزودنی‌های امروزی هم بیابید و کوکتل‌های خوشمزه را امتحان کنید.

خرید و سوغاتی
در خیابان‌های محله‌ی چینی‌ها هیچ مشکلی برای یافتن مرکز خرید ندارید. از سر زدن به مغازه‌‌های عطاری برای یافتن طب سنتی چینی تا خرید جواهرات ساخته شده از یشم سبز خوش یمن، همگی تجربیات سرگرم‌کننده و به یاد ماندنی برایتان رقم خواهد زد. در محله‌ی چینی‌های ونکوور علاوه بر فروشگاه‌هایی که جانوران دریایی زنده و کالاهای عمده و آخرین و بهترین لوازم الکترونیکی می‌فروشند، تعداد زیادی فروشگاه‌ خواهید دید که توسط نسل جدید سرمایه‌گذاران چینی اداره می‌شوند و روح زندگی جدیدی را به محله بخشیده‌اند. در محله‌ی چینی‌ها می‌توانید به وضوح تفاوت تمدن به سبک غرب و چین را ببینید. برای رفتن به بخش‌های مختلف محله می‌توانید علاوه بر قدم زدن، از اتوبوس‌های تندرو استفاده کنید.

 

 

بلیط قطار     خرید بلیط قطار     قیمت بلیط قطار

 

جاذبه های دیدنی ویکتوریا کانادا

 

ویکتوریا، از خوش منظره‌ترین شهرهای آمریکای شمالی است.

باغ‌ها و جاذبه‌های دیدنی بی‌شمارش، مقصد مناسبی را برای گردشگران فراهم می‌کند. شهر «ویکتوریا» (Victoria)، پایتخت استان «بریتیش کلمبیا» (British Columbia) است و در بخش جنوبی «جزایر ونکوور» (Vancouver Island) قرار دارد. دور تا دور این شهر را کوه‌های زیبا فرا گرفته‌اند و آب و هوایش نیز تحت تأثیر جریان‌های «آرام شمالی» است؛ به همین دلیل، معتدل‌ترین هوا را در مقایسه با شهرهای دیگر کانادا دارد. ویکتوریا، شهری آرام و خالی از آسمان خراش است و در طول سال، می‌توانید از چشم‌انداز سرسبز و گل‌های پرشکوفه‌ی پارک‌ها و باغ‌هایش لذت ببرید. در ادامه، شما را با جاذبه‌های برتر این شهر آشنا می‌کنیم.

1. باغ های بوچارت
باغ های بوچارت (Butchart Gardens)، باغی سحرآمیز است که یکی از پرطرفدارترین مقاصد گردشگری ویکتوریا محسوب می‌شود. در سال 1904 میلادی، «جِنی بوچارت» که همسر یک معدنچی ثروتمند بود، چندین گل در باغچه‌ی این منطقه کاشت. با توجه به آب و هوای مناسب ویکتوریا، این گل‌ها روز به روز رشد کردند و امروزه به باغی 20 هکتاری تبدیل شده‌اند که در کل کانادا، همتا ندارد. می‌توانید از باغ گل‌های رز، باغ ایتالیایی، باغ ژاپنی و مناطق زیبای دیگر این ناحیه دیدن کنید. اجراهای موسیقی و هنری را در کنار استخرها و فواره‌ها و لا‌به‌لای درختان شگفت‌انگیزش برگزار می‌کنند.

2. پارک بیکن هیل
«پارک بیکن هیل» (Beacon Hill Park)، در مرکز شهر قرار دارد و از جمله مناطق تفریحی مورد علاقه‌ی مردم به شمار می‌‌رود. به بالاترین قسمت این پارک که برسید، می‌توانید چشم‌انداز زیبای دریا و قله‌های برفی کوه‌ها را تماشا کنید. همچنین در بین راه، می‌توانید از زمین بازی کریکت ویکتوریایی و مجسمه‌ی «تِری فاکس» (Terry Fox) دیدن کنید که یکی از ورزشکاران معروف کانادا به حساب می‌آید.

3. هتل فرمونت ایمپرس
«هتل فرمونت ایمپرس» (Fairmont Empress Hotel)، یکی از مکان‌های دوست‌داشتنی ویکتوریا است که در «اینِر هاربر» (Inner Harbour) قرار دارد. این ساختمان، در سال 1908 ساخته شد و معمارش، «فرانسیس راتنبری» (Francis M. Rattenbury) بوده است. وقتی به لابی بزرگ و لوکس این هتل قدم می‌گذارید، گویی در زمان سفر می‌کنید و به دوره‌ی قبل از جنگ جهانی اول برمی‌گردید. در بخش شمالی این هتل، جهان مینیاتوری قرار دارد که در ادامه، بیشتر در مورد آن توضیح می‌دهیم.

4. جهان مینیاتوری
«جهان مینیاتوری» (Miniature World)، در شمال هتل ایمپرس قرار گرفته و توجه همه‌ی مردم با سلیقه‌های مختلف را به خود جلب کرده است. در این ناحیه همانطور که از نامش می‌توان حدس زد، ماکت وقایع تاریخی، قلعه‌ها و خانه‌های عروسکی را در ابعاد کوچک ساخته‌اند که دقت و ظرافت آن‌ها، باعث تعجب بازدیدکنندگان می‌شود. بعضی از قطارهای کوچک و ماکت‌های دیگر، دکمه هم دارند که با فشردن آن، به حرکت درمی‌آیند.
5. ساختمان های پارلمان بریتیش کلمبیا
«ساختمان‌های پارلمان بریتیش کلمبیا» (British Columbia Parliament Buildings)، در قسمت جنوبی «اینر هاربر» قرار دارد. معماری این بنا را نیز فرانسیس راتنبری بر عهده داشته که در نهایت، در سال 1897 ساخته شد. این ساختما‌ن‌ها، باغی زیبا و ظاهری مجلل دارند و هوا که رو به تاریکی می‌رود، چراغ‌های روشنشان چشم‌اندازی خیره‌کننده به وجود می‎آورند. علاوه بر آن، برای تزئینات نمای ساختمان نیز، از چهره‌های افراد مشهور این ایالت استفاده کرده‌اند. می‌توانید در این ساختمان از مجسمه‌ی «کاپیتان جورج ونکوور» دیدن کنید. همچنین مجسمه‌ی بزرگ ملکه ویکتوریا از تراس قابل مشاهده است. برای استفاده از تور گشت مرکز شهر می‌توانید از کالسکه‌های نزدیک این ساختمان‌ها استفاده کنید.

6. موزه رویال بریتیش کلمبیا
«موزه‌ی رویال بریتیش کلمبیا» (Royal British Columbia Museum)، در مسیر بین ساختمان‌های پارلمان و هتل ایمپرس قرار گرفته است. این موزه تا به امروز، بهترین موزه‌ی طبیعی و تاریخ فرهنگی کانادا محسوب می‌شود که نمایشگاه‌های سه‌بعدی بی‌نظیری را دربر می‌گیرد. در این موزه می‌توانید داخل جنگل‌ها قدم بزنید و حیوانات را در «سواحل غربی» تماشا کنید. سپس وارد خانه‌ای بزرگ شوید و در مورد مشکلات بومیان این منطقه، بعد از ورود اروپایی‌ها اطلاعات به دست بیاورید. در همان نزدیکی، قدیمی‌ترین خانه‌ی بریتیش کلمبیا، یعنی«خانه‌ی هلمکن» (Helmcken House) قرار دارد که متعلق به قرن 19 میلادی است که می‌توانید از آن دیدن کنید.

7. کاخ کریگ دارک
«کاخ کرِیگ دارُک» (Craigdarroch Castle)، عمارتی افسانه‌ای و گوهر ارزشمند معماری ویکتوریایی محسوب می‌شود. «رابرت دانزمیور» (Robert Dunsmuir)، کارآفرین مهاجر اسکاتلندی، در سال 1880 دستور داده بود تا این کاخ را برای همسرش بسازند. کاخ کریگ دارک، قاب‌های چوبی مجلل و پنجره‌هایی رنگی دارد که زندگی مرفهان آن دوره را به خوبی به نمایش می‌گذارد. می‌توانید از عتیقه‌های داخل 39 اتاق این کاخ دیدن کنید و از برج آن بالا بروید که 87 پله دارد و به دورنمای «کوه‌های المپیک» دسترسی داشته باشید.

8. منطقه تاریخی ملی پارک هاتلی
«منطقه‌ی تاریخی ملی پارک هاتلی» (Hatley Park National Historic Site)، شامل باغ‌های ایتالیایی، ژاپنی، گل‌های رز و یک کاخ بزرگ می‌شود که تاریخ ساختش به سال 1908 برمی‌گردد. بازدیدکنندگان می‌توانند خودشان مسیر باغ‌ها را انتخاب کنند یا از تور راهنما کمک بگیرند تا به ترتیب، همه جا را به آن‌ها نشان بدهند.

9. باغ های پروانه ویکتوریا
«باغ‌های پروانه‌ی ویکتوریا» (Victoria Butterfly Gardens)، در نزدیکی باغ‌های بوچارت قرار گرفته است. این باغ سرپوشیده‌ی جالب و زیبا، از 75 نوع مختلف از پروانه‌ها نگهداری می‌کند. همچنین چند گونه از ماهی‌ها، پرندگان و خزندگان نیز در این باغ زندگی می‎کنند.

10. تئاتر بلفری
معماری زیبای «تئاتر بلفری» (Belfry Theatre)، ناخودآگاه توجه رهگذران را به خودش جلب می‌کند. در این منطقه که فقط 25 دقیقه با مرکز شهر فاصله دارد، قبلاً یک کلیسا ساخته بودند، اما بعداً با تئاتر بلفری جایگزینش کردند. می‌توانید برای دیدن نمایش به این تئاتر بروید و از فضای داخلش نیز دیدن کنید.

 

بلیط قطار     خرید بلیط قطار     قیمت بلیط قطار

 

شهر ممنوعه پکن

 

شهر ممنوعه در پکن یکی از مهم‌ترین جاذبه‌هایی خواهد بود که در سفرتان به کشور چین نباید از دست بدهید.

در گذشته افراد عادی بعد از ورود بی‌اجازه به این مجموعه کاخ عظیم، بی‌درنگ اعدام می‌شدند. شهر ممنوعه، بزرگ‌ترین و سالم‌ترین مجموعه ساختمان‌های باستانی چین و بزرگ‌ترین مجموعه کاخ جهان را در خود جای داده و با یک خندق ۵۲ متری در قلب پکن محصور شده است. نام این شهر به خاطر غیر قابل دسترس بودن آن به مدت ۵۰۰ سال انتخاب شد. این کاخ محل دنجی برای اقامت دو سلسله امپراطوری تا زمان شکست آن‌ها توسط جمهوری بود. این محوطه تاریخی در سال ۱۹۸۷ در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید.

شهر ممنوعه امروزه به کاخ موزه شناخته می‌شود؛ البته اکثر مردم چین آن را کاخ باستانی می‌نامند. در زمان‌های گذشته ورود بدون دعوت به این مکان با اعدام فوری پاسخ داده می‌شد. هر چند کمتر موجودی می‌توانست با وجود دیوارهای عظیمش حتی به آن نزدیک شود. امروزه اما مردم عادی با پرداخت ۴۰ تا ۶۰ ین می‌توانند این کار را بکنند! همچنین می‌توانید از تورهای صوتی که بسیار ارزان‌تر و قابل اعتمادتر هستند استفاده کنید. در داخل محوطه کاخ، رستوران، کافه، توالت و حتی دستگاه‌های خودپرداز برای گردشگران تعبیه شده‌ است؛ پس برای کاوش و بازدید از این مکان تاریخی شگفت‌انگیز بهترین قسمت روزتان را انتخاب کنید.

ورودی شهر ممنوعه
گردشگران باید از دروازه بزرگ U شکلی در انتهای جنوبی مجموعه وارد شوند که در گذشته تنها برای استفاده امپراطور بود. ناقوس‌ها باید ورود و خروج امپراطور را اعلام می‌کردند. افرادی با منزلت پایین‌تر از دروازه‌های کوچک‌تری رد می‌شدند. ارتش از دروازه غربی، ساکنین از دروازه شرقی و خدمتگزاران از دروازه شمالی تردد می‌کردند. گالری دروازه جنوبی را نیز در همین قسمت خواهید یافت. در این گالری نمایشگاه‌های موقتی فرهنگی برگزار می‌گردند. از طریق دروازه جنوبی وارد یک حیاط وسیع خواهید شد. این محوطه گنجایش ۱۰۰,۰۰۰ نفر را دارد. قبل از عبور از دروازه «هارمونی برتر» برای رسیدن به جاذبه‌های درخشان شهر ممنوعه، به شرق و غرب این حیاط عظیم رفته تا از گالری‌های خوشنویسی و نقاشی داخل تالار «شجاعت رزمی» و گالری عالی سرامیک‌ داخل تالار «افتخار ادبی» دیدن کنید.

تالارهای عظیم شهر ممنوعه
سه تالار بزرگ، قلب باشکوه و مجلل شهر ممنوعه را تشکیل می‌دهند. تالار «هارمونی برتر» مهم‌ترین و بزرگ‌ترین سازه داخل شهر ممنوعه به حساب می‌آید. این تالار در قرن ۱۵ ساخته شده و در قرن ۱۷ مورد بازسازی قرار گرفت. تالار هارمونی برتر، تنها برای مراسم‌هایی مانند جشن تولد امپراطور، کاندید شدن رهبران ارتش و تاج‌گذاری استفاده می‌شد. در داخل این تالار یک تخت سلطنتی بسیار پر تزئین و باشکوه اژدها قرار دارد که امپراطور بر روی آن می‌نشست. تمام درباریان باید برای احترام به وی ۹ بار سجده می‌کردند.

در پشت تالار هارمونی برتر، تالار «هارمونی میانی» که به عنوان سالن عبور امپراطور استفاده می‌شد قرار دارد. در اینجا وی آخرین آمادگی‌ها را انجام داده، سخنرانی‌هایش را تمرین کرده و وزرای نزدیک را می‌پذیرفت. سومین تالار «مراقبت از هارمونی» است که برای ضیافت‌ها استفاده می‌شد. این سالن هیچ ستون حمایتگری ندارد. سایر سازه‌های حول این تالارها برای انبار کردن طلا، نقره، ابریشم، فرش و سایر گنجینه‌ها مورد استفاده واقع می‌شد.

باغ امپراطوری شهر ممنوعه
در انتهای شمالی شهر ممنوعه باغ امپراطوری، یک باغ کلاسیک چینی با ۷۰۰۰ مترمربع مساحت قرار دارد. این باغ با مناظری بدیع از صخره‌ها، گذرگاه‌ها، آلاچیق‌ها و درختان سرو کهن تزئین شده بود. قبل از رسیدن به خروجی شمالی شهر ممنوعه، به دو جفت فیلی که به طرزی غیر ممکن روی زانوانشان خم شده‌اند دقت کنید. این دو نمادی از قدرت امپراطور هستند.

گالری گنجینه شهر ممنوعه
در گوشه شمال شرقی، مجموعه گالری گنجینه را خواهید یافت. در زمان سلسله مینگ همسر امپراطور و معشوقه‌هایش در اینجا زندگی می‌کردند. امروزه این قسمت از تعدادی تالار، آلاچیق، باغ و ساختمان تشکیل شده که مجموعه‌ای از موزه‌هایی عالی را در بر می‌گیرند. با توجه به اینکه ورود به مجموعه از جنوب و در نزدیکی سالن نمایشگاه ساعت صورت می‌گیرد به زیبایی دیواری با نه اژدها (Nine-Dragon Screen)، یکی از تنها سه نمونه باقی مانده در چین هم توجه کنید. چندین کاخ کوچک‌تر در قسمت‌های شرقی و غربی مجموعه نیز وجود دارند. بسیاری از امپراطوران در واقع در این کاخ‌ها زندگی می‌کردند. قسمت‌هایی که امروزه به روی گردشگران باز هستند، نمایشگاه‌های فرهنگی شامل آلات موسیقی، سرامیک و ظروف برنزی را شامل می‌شوند.

 

بلیط قطار    خرید بلیط قطار    قیمت بلیط قطار

 

غذاهای لذیذ چین

 

غذاهای سنتی این کشور، عادی و متنوع و خوشمزه هستند.

غذاهای معروف چین فقط به آن گزینه‌های عجیب و غریبی خلاصه نمی‌شود که حتی تصورش هم برای دیگران سخت است که آن‌ها را به عنوان غذا می‌خورند.  معمولاً اسم غذاهای چینی که آورده می‌شود، اولین تصویری که به ذهن افراد می‎آید مجموعه‌ای از غذاهای غیر معمول و عجیب است. این موضوع، گردشگرانی که مزاجشان زیاد با این نوع غذاها سازگار نیست را نگران می‌کند. در ادامه با 9 مورد از غذاهای سنتی چین آشنا می‌شوید که خیلی هم عادی هستند و نگرانی‌تان راجع به غذا را برطرف می‌کنند.

 

 

پاستا اسفناج
شهر «شیان» (Xi'an) در چین، بیشتر به خاطر رشته‌هایش معروف است و هر کدام از رستوران‌ها، روش خاص خودشان را برای پخت این غذا، یعنی پاستا اسفناج (Spinach Noodles) دارند. رشته‌های این غذا از اسفناج درست می‌شوند و رویش را با موادی مثل تخم‌مرغ، سیب‌زمینی، هویج، فلفل و گوشت گاو پر می‌کنند و سس قرمز رنگ تندی هم می‎ریزند که شبیه سس گوجه است. البته این مواد اجباری نیست؛ پس تعجب نکنید اگر جایی دیدید از مواد دیگری برای روی آن استفاده کرده‌اند.

 

خورشت گوشت گوسفند
«خورشت گوشت گوسفند» (Mutton Stew)، غذایی سنتی در شهر شیان به حساب می‌آید که برای پختش، از گوشت‌های دیگر نیز می‌توان استفاده کرد. به جای رشته، از نان فطیر خرد شده در این غذا استفاده می‌کنند تا ادویه و طعم خوب غذا را به خودش جذب کند. این غذا با سس فلفل قرمز یا ترشی سیر سرو می‌شود.

 

گوشت باربیکیو
شاید بتوان گفت که گوشت باربیکیو، یکی از شناخته شده‌ترین غذاهای سنتی پرادویه‌ی چین به حساب می‌آید. این غذا را هم می‌توان در رستوران‌ها و هم در خیابان‌های این کشور پیدا کرد. گوشت باربیکیو انواع مختلفی دارد. برای مثال می‌توان از گوشت گاو، گوسفند، مرغ یا خیلی چیزهای عجیب دیگر برای پخت آن استفاده شود که چون قرار بود این مقاله، مواردی که اشتها را کور می‌کنند را دربرنگیرد، نام آن‌ها را نمی‌آوریم!

 

سبزیجات سرد
این غذای سالم از ترکیب توفو، بادام زمینی و سبزیجات گوناگونی از جمله کلم، خیار، لوبیا سبز و ریشه‎ی «لوتوس» یا همان نیلوفر آبی درست می‌شود و آن را با سس یا چاشنی «ماریناد» سرو می‌کنند. البته ترکیبات آن بنا به سلیقه‌ی آشپز رستوران‌ها ممکن است فرق داشته باشد.

 

دامپلینگ
«جیائوزی» (jiǎo zi) یا «دامپلینگ» (Dumpling) نیز یکی از غذاهای سنتی معروف چین به شمار می‎رود و طرفداران زیادی دارد. برای پخت این غذا، خمیر آن را با موادی مثل گوشت و سبزیجات پر می‌کنند و به صورت بخارپز یا سرخ شده سرو می‌شود. محلی‌ها، دامپلینگ را قبل از خوردن در سرکه‌ی سیاه و سس فلفل قرمز فرو می‌برند که خوشمزگی آن را چند برابر می‌کند.

 

توفو بدبو
«توفوی بدبو» (Stinky Tofu) همانطور که از اسم آن مشخص است، بوی شدیداً بدی دارد. شاید باورش سخت باشد اما این غذای سنتی بدبو، طعم خوبی می‎دهد. البته برای خوشمزه کردن آن، انواع و اقسام ادویه‌ها را به آن اضافه می‌کنند؛ اما در نهایت، مزه‌ی خوبی پیدا می‌کند.

 

ماشی سرخ شده
برنج یا رشته‌ی سرخ شده را تقریباً می‌شود همه جای دنیا پیدا کرد. اما «ماشی سرخ شده» (Fried Mashi) کمی با آن‌ها فرق دارد. این غذا که شبیه «نوکی» (Gnocchi) ایتالیایی است، یک مقدار مزه‌اش به شیرینی می‌زند و سبزیجات تُردی که داخل آن می‌ریزند، در کنار ماشی‌های نرم آن ترکیب خوشمزه‌ای را به وجود می‌آورد.

 

بادمجان شیرین و ترش
اگر از طرفداران بادمجان نیستید، باز هم پیشنهاد می‌کنیم که این غذای چینی را امتحان کنید تا نظرتان عوض شود؛ زیرا بیشتر مزه‌ای شیرین و شبیه به گوشت دارد تا سبزیجات! برای پخت این غذا، تکه‌های بادمجان را درون یک کاسه می‌ریزند و می‌توانید آن را با سس فلفل و ماهی میل کنید.

 

 

رشته گوشت
«رشته‌ی گوشت» (Beef Noodles) را می‌توانید تقریباً در تمام رستوران‌های این کشور پیدا کنید. به هر رستورانی که بروید، این غذا را به شکل‌های مختلف می‌بینید. بنابراین برایتان تکراری نخواهد شد. اما نوع معمول آن به این صورت است که روی رشته‌ها را با گوشت گاو چرخ‌شده و سبزیجات گوناگون پر می‌کنند.

 

بلیط قطار    خرید بلیط قطار    قیمت بلیط قطار

 

 

معبد چین سو در مالزی

 

معبد غارهای چین سو یا معبد بهشت و جهنم، در دامنه‌ای صخره‌ای با شیب تند در ارتفاعات جنتینگ کشور مالزی واقع شده است.

«معبد غارهای چین سو» (Chin Swee Caves Temple) یک معبد آیین تائو است که در «ارتفاعات جنتینگ» (Genting Highlands) مالزی واقع شده و مناظر شگفت انگیزی آن را احاطه کرده‌اند. داخل معبد مجسمه‌ای از «کینگ شوی» (Qingshui) نصب شده است. او یک راهب بودایی بود که به خاطر قدرت‌های ماورا طبیعه‌اش برای ریزش باران و دور کردن ارواح خبیث، مدت‌های مدیدی به عنوان خدای استان «فوجیان» (Fujian) در کشور چین شناخته می‌شد. این معبد، مردم بومی و عبادت‌کنندگان خارجی زیادی را از سنگاپور، تایوان، اندونزی، تایلند و چین به سمت خود می‌کشاند. معبد غارهای چین سو در محوطه‌ای ۱۱/۵ هکتاری از زمین‌های صخره‌ای و جنگلی قرار گرفته که توسط گروه مؤسس جنتینگ اهدا شد. این معبد در ارتفاع ۱۴۰۰ متری از سطح دریا قرار داشته و برای دسترسی به آن باید از قله حدود ۵-۱۰ دقیقه پیاده‌روی کنید.

 

 

تاریخچه
بعد از تمام شدن ساختمان تفریحی ارتفاعات جنتینگ در سال ۱۹۷۵ که در آن زمان تنها هتلی با تفریحگاهی کوچک بود، ساخت معبد غارهای چین سو آغاز شد. «تان سری لیم» (Tan Sri Lim) با همان هدفی که برای توسعه تفرجگاه ارتفاعات جنتینگ داشت، گروهی از دوستان خود را که اکثراً از گروه و قبیله دهکده خودش در استان فوجیان چین بودند جمع کرد و نام آن را انجمن معبد غارهای چین سوی گذاشت. او برای ساخت معبد زمینی چند هکتاری را وقف کرد و شرکت‌هایش نیز مبالغ هنگفتی برای این پروژه اهدا کردند. معبد غارهای چین سو در نهایت به طور رسمی توسط وزیر حمل و نقل در ۲۹ مارس سال ۱۹۹۴ افتتاح شد. منظره‌ای که این مکان رو به تپه‌های سرسبز و جنگلی بکر داشت، با تصویر جاده‌ای پیچ در پیچ که به سمت ارتفاعات بالا می‌رفت کامل می‌شد. این منظره چنان آرامشی داشت که حتی ایستادن و تماشا کردن آن نیز بیننده را پر از صلح و صفا می‌کرد. ساخت این معبد به خاطر شیب زمین و صخره‌ای بودن آن بسیار سخت و طاقت‌فرسا بود و استفاده از ماشین‌های معمولی برای ساخت پی را ناممکن می‌ساخت. با توجه به این مسئله کارگران برای کندن پی از نیروی دستی استفاده کرده و حفره‌هایی عمیق ایجاد کردند که ساختمان را از شیب زیاد دامنه در امان نگه می‌داشت. این پروژه ۱۸ سال به طول انجامید.

 

 

ساختمان معبد
در همان بدو ورود به معبد با یک پاگودای ۹ طبقه‌ای روبه‌رو می‌شوید که با مجسمه‌هایی از بودا تزئین شده است. داخل معبد ۱۰,۰۰۰ «چراغ طلب آمرزش» (blessing lamp) نیز قرار دارد که توسط عبادت‌کنندگان برای درخواست دعایی که دارند روشن می‌شود. مجسمه کینگ‌شوی را بر اساس قوانین فنگ شویی در قسمت شمالی تالار اصلی قرار داده‌اند و نگاه آن به سمت جنوب است. در زیر مجسمه صخره‌ای طبیعی به چشم می‌خورد که جریانی مصنوعی از آن عبور می‌کند. این صخره از مجسمه حمایت می‌کند و جریان آب هم در سرتاسر سال آب خنک و تمیز را در اختیار عبادت‌کنندگان می‌گذارد.

 

 

اولین فاز معبد که در سال ۱۹۷۵ آغاز شد، از سازه‌ای پر ابهت و سنتی تشکیل می‌شود. این سازه ستون‌هایی بلند و قرمز دارد که سقفی تزئینی را حمل می‌کنند. دیوار خارجی کتیبه‌های زیادی دارد که زندگی کینگ‌شوی بزرگوار و کارهای ماورایی و انسان دوستانه‌اش را به تصویر می‌کشند. جدای از کینگ‌شوی، بازدیدکنندگان می‌توانند به نیایش با بودا و «کوان یین» (Kwan-Yin) هم بپردازند که مجسمه‌هایشان در پشت معبد ۵ طبقه قرار گرفته است. علاوه بر این امکان سفری اکتشافی در فرهنگ این سرزمین و سفری از دوزخ به بهشت در زندگی پس از مرگ بر اساس باورها و سنت‌های چینی هم وجود دارد.

 

 

دسترسی
برای دسترسی به این جاذبه زیبای مذهبی با مناظر خیره‌کننده‌اش می‌توانید از «اسکای وی» (SkyWay) یا جاده‌ای که به سمت آن کشیده شده استفاده کنید. البته برای تجربه‌ای دلپذیرتر توصیه می‌کنیم ماشینتان را در «پارکینگ آوانا اسکای وی» (Awana SkyWay Car Park) گذاشته و از آنجا سوار اسکای وی شوید تا از مناظر زیبای اطراف معبد نیز لذت ببرید. برای آنکه بتوانید به رایگان سفرتان را تا قله یا ایستگاه آوانا ادامه دهید، باید در زمان بازدید از معبد بلیطتان را سالم نگه دارید. آوانا اسکای وی هفت روز هفته از ساعت ۷ صبح تا نیمه شب کار کرده و اگر بخواهید سوار کابین‌هایی با کف شیشه‌ای شوید باید هزینه بیشتری پرداخت کنید.

 

 

بلیط قطار    خرید بلیط قطار    قیمت بلیط قطار

 

 

قبرستان پرلاشز پاریس

 

اگر هر قبرستان، داستانی را بازگو می‌کند، قبرستان پرلاشز فرانسه داستان‌هایش به‌ اندازه‌ی چند کتاب است.

هزاران روح در زمین‌های محصور در میان دیوارهای این گورستان بزرگ دفن شده‌اند. در امتداد مسیرهایی با ردیف درختان، تأثیرگذارترین نویسندگان، نقاشان، موسیقیدانان و سیاستمداران تاریخ آرمیده‌اند. بسیاری از آنان حتی بعد از مرگ هم به خلق شگفتی ادامه می‌دهند. قبرستان پر لاشز بزرگ‌ترین گورستان پاریس و شاید مشهور‌ترین و پربازدید‌ترین در جهان باشد. هرساله حدود 2 میلیون توریست به علاوه پاریسی‌ها از این باغِ چند هکتاری که 5 هزار درخت دارد و بیشتر شبیه به پارکی بزرگ است تا قبرستان، بازدید می‌کنند. غلامحسین ساعدی و صادق هدایت، از سرشناس‌ترین نویسنده‌های ایرانی در این قبرستان جای گرفته‌اند. در ادامه به معرفی برخی از سرشناس‌ترین افرادی که در این گورستان دفن هستند خواهیم پرداخت.

 

 

اونوره دو بالزاک - نویسنده (۱۸۵۰-۱۷۹۹)
بالزاک نویسنده معروف فرانسوی در قرن ۱۹ بود. یکی از مشهورترین نوشته‌های او «کمدی انسانی»، یک کتاب چند جلدی، متشکل از ۹۰ اثر است که زندگی بورژوازی را به تصویر می‌کشد. سنگ قبر بالزاک از مجسمه پرتره برنزی وی بر روی یک ستون تشکیل‌شده است. این مقبره در قسمت آرامی از قبرستان قرار گرفته و درختان و قبرهای کوچک‌تری آن را محصور کرده‌اند.

 

 

صادق هدایت - نویسنده (1951-1903)
صادق هدایت، در سال 1903 میلادی در تهران به دنیا آمد و یکی از معروف‌ترین نویسندگان و مترجمان ایرانی شناخته می‌شود. او از پیشگامان داستان‌نویسی نوین ایران به حساب می‌آید و رمان غیرمتعارف او، یعنی «بوف کور» در سال 1953 در فرانسه به چاپ رسید و سورئالیست‌ها را مجذوب خود کرد. هدایت، نویسنده‌ای بدبین و ناامید از زندگی بود و در طول تمام زندگی خود از میزان حماقت و دیوانگی بشر هراس داشت و درنهایت در سال 1951 و در پاریس، به زندگی خود خاتمه داد و در قطعه‌ی 85 قبرستان پرلاشز به خاک سپرده شد. مقبره‌ی او، سنگ سیاه رنگ ساده‌ای به شکل هِرم است و تصویر کوچکی از جغد بر روی آن دیده می‌شود که به کتاب بوف کور او اشاره دارد. غلامحسین ساعدی نیز از نویسندگان و نمایشنامه‌نویسان ایرانی مشهور بود که او را بیشتر با داستان «گاو» می‌شناسند. او به دلیل عقایدش مجبور به ترک کشور شد و در سال 1985 در پاریس درگذشت.

 

آلفونس بِرتیون - متخصص جرم‌شناسی (۱۹۱۴-۱۸۵۳)
آلفونس برتیون فرانسوی، متولد سال ۱۸۵۳، خود را وقف جرم‌شناسی کرد و کسی است که روش قانونی پیچیده‌ای برای شناسایی مجرمین به وجود آورد؛ بخش زیادی از چیزی که امروزه مورد استفاده قرار می‌گیرد. یک بند قانونی که برتیون مطرح کرد، گرفتن عکس مجرمین از زوایای روبه‌رو و نیمرخ است که امروزه به «ماگ شات» هم شناخته می‌شود. قبر برتیون با حکاکی‌های پرنقشی تزئین شده که بر اثر تماس با عوامل مختلف آسیب دیده‌اند. روی مقبره با خزه‌ها مانند پتو پوشیده شده و در پای آن ردیفی از گل‌های لاله به چشم می‌خورد.

 

ژرژ بیزه - آهنگساز (۱۸۷۵-۱۸۳۸)
بیزه یک آهنگساز فرانسوی اپرا، متولد سال ۱۸۳۸ بود. اپرای کارمِن یکی از مشهورترین آثار وی می‌باشد. او کودکی بسیار با استعداد بود که در سن ۹ سالگی توانست وارد کنسرواتوار پاریس شود. در سال ۱۸۵۷ وی توانست بورس تحصیلی «پری دو رم» (Prix de Rome) را ببرد که اجازه تحصیل هنر در رم را می‌دهد. قبر این هنرمند شهیر، مشرف به شیب تپه‌ای با درختان باشکوه بوده و در سایه‌ی یک مقبره بزرگ‌تر قرارگرفته است، اما با این وجود، سادگی آن بسیار چشم‌نواز است. در بالای قبر، ستونی سنگی با مجسمه‌ی برنزی پر نقشی از یک چنگ با حلقه‌ای به دورش، قرار داده شده است.

 

تئودور ژریکو - نقاش (۱۸۲۴-۱۷۹۱)
ژریکو یک نقاش با استعداد سبک رومانتیک بود که در سال ۱۸۲۴ در سن ۳۲ سالگی درگذشت. حتی اگر شما با آثار این استاد جوان آشنا نباشید، هیچی شکی نخواهید داشت در این‌که یک هنرمند در این گور آرمیده است. بخشی از مقبره این هنرمند مزین به نقش برجسته‌ای از اثر «تخته‌پاره‌های کشتی مدوزا» است که امروزه در موزه لوور نگهداری می‌شود.

 

 

 

فردریک شوپن - آهنگساز (۱۸۴۹-۱۸۱۰)
شوپن، آهنگساز لهستانی و یک اعجوبه در نواختن پیانو بود که در کنسرواتوار ورشو تحصیل می‌کرد. اگرچه وی نوازنده‌ای هنرمند بود، اما ترجیح می‌داد تا به تدریس و آهنگسازی بپردازد. مقبره این آهنگساز برجسته در قسمتی از تپه قرار دارد که اندکی رسیدن به آن دشوار است، اما زمانی‌که در مسیر درست باشید، پیدا کردن آن کار چندان سختی نیست. حصار پرنقشی که دور این قبر نصب شده معمولاً پوشیده از گل است.

 

جیم موریسون - خواننده و شاعر (۱۹۷۱-۱۹۴۳)
جیم موریسون خواننده‌ی اصلی گروه موسیقی «دِ دورز» (The Doors) بود که در سال ۱۹۷۱ در پاریس درگذشت. نامه‌های دست‌نویس و دسته‌های گلِ پخش شده به روی این قبر در دهه‌های ۷۰ و ۸۰، از سادگی و بی‌تکلفی آن می‌کاستند. در بالای قبر وی، مجسمه‌ای از چهره‌اش با گرافیتی‌های متعدد قرار داشت که در سال ۱۹۸۱ برای بزرگداشت دهمین سالگردش نصب شده بود. این مجسمه در سال ۱۹۸۸ دزدیده شد. امروزه مأمور امنیتی بر بالای آرامگاه از بروز رفتارهای این‌چنینی جلوگیری می‌کند.

 

ادیت پیاف - خواننده (۱۹۶۳-۱۹۱۵)
ادیت پیاف، خواننده فرانسوی، متولد سال ۱۹۱۵ است که صدایش سبب کسب عنوان یکی از برجسته‌ترین ستاره‌های فرانسه شد. محل دفن این خواننده‌ی محبوب، در مسیر باریکی منشعب شده از مسیر اصلی قبرستان می‌باشد. آرامگاه وی در میان قبرهایی شبیه به آن قرار دارد و مزین به یک مسیح مصلوب ساده است و گل‌های رزی که بازدیدکنندگان بر روی آن قرار داده‌اند، بسیار خودنمایی می‌کنند. زمانی‌که در کنار قبر پیاف ایستاده‌اید احتمال شنیدن یکی از آهنگ‌هایش که در دوردست پخش می‌شود بسیار زیاد است.

 

ژرژ رودنباخ - نویسنده (۱۸۹۸-۱۸۵۵)
شاعر و رمان‌نویس متولد بلژیک، ژرژ رودنباخ در اواخر عمرش به پاریس نقل مکان کرد. در اینجا بود که وی بر جنبش رنسانس ادبی بلژیک تأثیر گذاشت. از آثار مشهور این نویسنده می‌توان به رمان‌های «بروژ»، «شهر مرده» و «ناقوس‌بان» اشاره کرد. آرامگاه رودنباخ به سرعت چشم را به خود جذب می‌کند، زیرا که حتی در گراند پرلاشز نیز چیزی شبیه به آن پیدا نمی‌شود. همانند سبک نوشتاری دراماتیک وی، قبرش نیز پیکر مردی را به نمایش می‌گذارد که گفته می‌شود خود نویسنده است که از قبر برخاسته و گل رزی در دست دارد.

 

بلیط قطار     خرید بلیط قطار    قیمت بلیط قطار

دریاچه لوئیس کانادا

دریاچه لوئیس کانادا

 

شاید تاریخ و افسانه هایی که پشت این مکان است را بتوان یکی از دلایل زیبایی دریاچه لوئیس در کانادا دانست.

 

 

از زیبایی های دریاچه لوئیس در کانادا همین بس که هر آنچه از طبیعت بکر کانادا در ذهن دارید به طور یکجا و هم زمان می توان در اینجا می بینید! کوه های بلند، کاج های سربه فلک کشیده و کلبه ای در کنار آن به همراه دریاچه ای زلال در ادامه همراه ما باشید تا با زیبایی های دریاچه لوئیس در کانادا بیشتر آشنا شوید.

چرا که افسانه ها و داستان های زیبا در ایجاد حس خوب انکار نشدنی است. اینکه بومیان کانادا در چه زمانی به این منطقه پا گذاشته اند مشخص نیست اما تاریخ نام تام ویلسون را به عنوان اولین غیر بومی ( سفید پوست) که پا به این منطقه گذاشته است، ثبت کرده است. اولین زمانی که به زیبایی های دریاچه لوئیس در کانادا پی برده شده است در سال 1882 بوده است و از آن زمان نام دریاچه ماهی کوچولو بر این دریاچه گذاشته شد. اما این نام بیشتر از یک سال بر روی این دریاچه دوام نیاورد و سال بعد توسط دکتر داوسن که به همراه ویلسون برای تماشای زیبایی های دریاچه لوئیس در کانادا راهی این منطقه شده بود به زمرد دریاچه تغییر کرد. جالب است بدانید که این نام هم فقط یک سال بر روی این دریاچه ماند و این دریاچه سال بعد نام لوئیس را به خود گرفت. گفته می شود لویئس نام دختر چهارم ملکه ویکتوریاست.

 

 

در کنار این دریاچه کلبه ای دیده می شود که این منظره زیبا را تبدیل به یک تابلوی نقاشی زیبا کرده است! یک کلبه زیبا در سال 1888 به عنوان سرپناه برای ماهیگیران توسط یکی از کارمندان کانادایی اقیانوس آرام ساخته شد که البته بنایی که امروزه در کنار این دریاچه دیده می شود با آنچه ساخته شده بود متفاوت است و این بنای جدید جایگزین آن شده است.

یکی دیگر از زیبایی های دریاچه لوئیس در کانادا تغییر ظاهر طبیعت این دریاچه در فصل های مختلف سال است. از لحاظ آب و هوایی بر خلاف تصور عموم که فکر می کنند چون این دریاچه در کانادا و محصور بین رشته کوه های بلند است همیشه باید سرد باشد باید گفت که در تابستان هوای دل انگیزی را می توان در این ناحیه تجربه کرد. در جولای و آگوست دمای هوا در روز به 21 درجه سانتی گراد و در شب ها به 7 درجه سانتی گراد می رسد. البته بارش باران در تابستان در این منطقه وجود دارد و همیشه افرادی که به این منطقه می روند باید لباسی مخصوص باران با خود به همراه داشته باشند.

 

 

شاید برای ما ایرانی ها بارش برف در پاییز کمی عجیب باشد اما این امر در کانادا مخصوصا منطقه ای که دریاچه لوئیس در آن قرار گرفته غیر طبیعی نیست! به طور کلی در این منطقه پاییز کوتاه است و از ماه اکتبر مردم منتظر بارش برف می باشند. وقتی ماه نوامبر فرا می رسد دیگر بارش برف و سوز هوا شروع می شود. در روز دمای هوا در بیشترین حالت به  درجه سانتیگراد و در شب به زیر صفر می رسد و قله کوه ها از بارش برف سفید رنگ می شود. طبیعت پاییز را می توان یکی دیگر از زیبایی های دریاچه لوئیس دانست.

 

 

تصور زمستان در این دریاچه بی نظیر است! دمای حداکثر منفی 3 درجه روز و منفی 14 درجه در شب را در ماه دسامبر می توان دید. البته وقتی دمای هوا به منفی 30 درجه می رسد، ماندن در این منطقه کار هرکسی نیست! بیش از 2 متر برف خشک در طول زمستان این منطقه را می پوشاند.

 

 

و اما فصل زیبای بهار خود به تنهایی تمام زیبایی های دریاچه لوئیس در کانادا را به همراه دارد. این فصل هم زمستان است و هم تابستان و گاهی هم پاییز! اگر در این فصل به این ناحیه زیبا می روید لباس های مخصوص هر سه فصل را با خود به همراه ببرید!

 

بلیط قطار     خرید بلیط قطار    قیمت بلیط قطار

 

کاخ توپکاپی استانبول

کاخ توپکاپی استانبول

 

کاخ توپکاپی در استانبول، در لیست میراث جهانی یونسکو قرار دارد.

 

 

این کاخ تا مدت‌ها، مرکز سیاسی و نمادین امپراتوری عثمانی به حساب می‌آمد. برای آشنایی بیشتر با ویژگی‌ها و تاریخچه‌ی این بنا با ما همراه باشید. «کاخ توپکاپی» (Topkapı Palace) که آن را «توپقاپی» نیز تلفظ می‌کنند، نمادی از شهر استانبول به شمار می‌رود. این کاخ، بر فراز تپه‌ای دیدنی واقع شده و در قرن 15 میلادی، اقامتگاه و مرکز اصلی حکومتی پادشاهان عثمانی به حساب می‌آمد. ساخت کاخ توپکاپی به دستور «سلطان محمد دوم» و در سال 1459 میلادی آغاز شد و ابتدا آن را با نام «کاخ جدید» صدا می‌زدند تا با «کاخ قدیمی» واقع در «میدان بایزید» اشتباه گرفته نشود. یکی دیگر از کاخ‌های پادشاهان عثمانی، یعنی «کاخ ساحلی توپقاپی» در قرن 19 در آتش سوخت و بعد از آن، نام خود را به این کاخ جدید داد که در زبان ترکی به معنی «دروازه‌ی توپ» می‌باشد.

 

 

کاخ توپکاپی از قرن 17 میلادی به بعد، اهمیت خود را به مرور زمان از دست داد؛ زیرا پادشاهان عثمانی مایل بودند تا بیشتر در کاخ‌های جدیدتر در تنگه‌ی «بُسفُر» وقت بگذرانند. در نهایت سلطان «عبدالمجید یکم» تصمیم گرفت تا مرکز حکومت را به کاخ مدرن «دلماباغچه» انتقال بدهد که به تازگی ساخته شده بود. البته از کاخ توپکاپی همچنان به عنوان ضرابخانه، خزانه‌ی سلطنتی و کتابخانه استفاده می‌کردند. این کاخ، چندین بار در طول تاریخ گسترش پیدا کرده و مخصوصاً بعد از زلزله‌ی سال 1509 و آتش‌سوزی 1665 میلادی به طور گسترده بازسازی شده است. کاخ توپکاپی، 4 حیاط اصلی و ساختمان‌های کوچک‌تر متعددی را شامل می‌شود که هر حیاط، دروازه‌ی ورودی مخصوص به خود را دارد.

بعد از فروپاشی امپراتوری عثمانی و تأسیس جمهوری ترکیه در اواخر سال 1923 میلادی، این کاخ به موزه تبدیل شد و «وزارت فرهنگ و گردشگری» کشور ترکیه، مدیریت آن را برعهده دارد. کاخ توپقاپی، صدها اتاق را در برمی‌گیرد؛ اما بازدیدکنندگان فقط می‌توانند از مهم‌ترین آن‌ها از جمله خزانه‌داری و حرمسرا دیدن کنند. موزه‌ی این کاخ، مجموعه‌ای از سلاح و لباس‌های دوران قدیم، نگارگری عثمانی و خوش‌نویسی‌های اسلامی از جمله یکی از قدیمی‌ترین نسخه‌های خطی قرآن را به نمایش می‌گذارد. کاخ توپکاپی، در سال 1985 میلادی به لیست میراث جهانی یونسکو اضافه شد و نگهبانان نیروهای مسلح ترکیه از آن محافظت می‌کنند. این کاخ، پربازدیدترین موزه در استانبول به حساب می‌آید و سالانه حدود 3 میلیون نفر از آن بازدید می‌کنند. از آن جایی که 4 حیاط و حداقل 17 نمایشگاه مختلف در این مکان وجود دارد، بهتر است نقشه‌ی آن را از بخش ورودی بگیرید و سر فرصت از آن دیدن کنید.

 

 

باکیفیت‌ترین کاشی‌های «ایزنیک» در استانبول را می‌توان در بخش حرمسرای این کاخ مشاهده کرد که همسران و مادر پادشاه در آن سکونت داشتند. یکی دیگر از آثاری که پیشنهاد می‌کنیم بازدید از آن را از دست ندهید، «الماس قاشق‌ساز» (Spoonmaker's Diamond) است. این الماس 86 عیاری در نمایشگاه خزانه‌ی سلطنتی قرار گرفته و داستان‌های گوناگونی راجع به اصل و نسب آن وجود دارد. عده‌ای می‌گویند، این الماس را ماهی گیری فقیر در کنار ساحل پیدا کرد و از آن جایی که درباره‌ی آن چیزی نمی‌دانست، به جواهرفروشی رفت و آن را ارزان و به ارزش 3 قاشق فروخت. به همین دلیل، این نام بر آن مانده و بعدها یکی از وزیران دربار، آن را به نیابت از پادشاه خریداری کرده است.

 

 

اما عده‌ی دیگری می‌گویند که در واقع یک قاشق‌ساز، الماس را پیدا کرده بوده و بعضی دیگر معتقدند نام این الماس، از شباهتش به سطح برآمده‌ی قاشق گرفته شده است. «کتابخانه‌ی سلطان احمد سوم» (Library of Sultan Ahmed III)، در مرکز سومین حیاط کاخ واقع شده و نمونه‌ی زیبایی از معماری عثمانی در قرن 18 میلادی به شمار می‌رود. برای نمای بیرونی این بنا از سنگ مرمر استفاده شده که ظاهری شبیه به صلیب یونانی دارد و در داخل، دیوار بالای پنجره‌ها را با کاشی‌های ایزنیک قرن 16 و 17 تزئین کرده‌اند.

 

بلیط قطار     خرید بلیط قطار    قیمت بلیط قطار

 

کاخ تابستانی پکن

کاخ تابستانی پکن

 

کاخ تابستانی واقع در شمال غربی پکن، بهترین باغ امپراطوری حفظ شده در جهان است.

 

 

این کاخ در فاصله اندکی (۱۵ کیلومتر) از مرکز پکن در چین قرار دارد اما وقتی به آن می‌رسید گویی در جهان دیگری به سر می‌برید!
کاخ تابستانی پکن در سال ۱۷۵۰ ساخته شد و سبک معماری به کار رفته در آن، زیبایی در عین سادگی را به نمایش می‌گذارد. مساحت این کاخ هفتاد هزار متر مربع بوده و سه هزار خانه را در خود جای داده است. در سال ۱۸۶۰ و ۱۹۰۰ این مجموعه توسط دشمنان تخریب شد و در سال ۱۹۱۲ دوباره توسط حکومت سلسله چینگ مورد بازسازی قرار گرفت و از سال ۱۹۲۴ برای بازدید به روی گردشگران گشوده شد. شاید بتوان بدون اغراق کاخ تابستانی را زیباترین نقطه پکن دانست. همه ساختمان‌های این مجموعه به روی عموم باز نیستند اما می‌توانید بسیاری از قسمت‌های دیگر را بازدید کنید. پل‌های قوسی، تفرجگاه‌های زیبا، راهروهای تزئین شده و سالن‌های تهویه که اجازه ورود نسیم بین سازه‌ها را می‌دهند همگی در کنار هم تجربه‌ای منحصر به فرد را برای شما رقم می‌زنند.

 

 

دیدنی‌های کاخ تابستانی
بسیاری از گردشگران معتقدند بازدید از کل مجموعه حداقل یک نصف روز را پر خواهد کرد. دیدنی‌های باغ‌ها، ساختمان‌ها و آبراه‌ها کم نیستند. می‌توانید با یک قایق‌سواری ده دقیقه‌ای به دیدن یک معبد جزیره‌ای رفته و در تئاتر بازسازی شده یک اجرای باستانی چینی را تماشا کنید. با توجه به اینکه بازدید از مجموعه کاخ تابستانی شامل پیاده‌روی زیادی می‌شود، پیشنهاد می‌کنیم حتماً کفش راحت و با توجه به آب و هوا وسایل لازم را به همراه داشته باشید. در میان راه نقاط دلپذیر متعددی برای استراحت و نوشیدن و صرف میان وعده تعبیه شده است. طراحی باغ‌ها، معابد و آلاچیق‌های کاخ به صورتی انجام شده که با طبیعت در هماهنگی بوده و آرامش و لذت را برای نگاه بیننده فراهم کند. بخش‌های مختلف این مجموعه به صورت طبیعی تقسیم‌بندی شده‌اند و هر بخش برای منظور خاصی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
در سال ۱۹۹۸ کاخ تابستانی در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید. یونسکو درباره این کاخ باشکوه می‌گوید: «... یک شاهکار طراحی باغ چینی. منظره طبیعی تپه‌ها و آب‌های آزاد با سادگی و زیبایی آلاچیق‌ها، تالارها، عمارت‌ها، معابد و پل‌ها هماهنگی بی‌نظیری را شکل داده است.»

 

 

بخش‌های قابل بازدید باغ سلطنتی
بخش‌های عمومی شامل چهار منطقه اصلی زیبا هستند: محوطه دربار که به سبک شهر ممنوعه طراحی شده و برای امور اجرایی مورد استفاده قرار می‌گرفت. ساختمان‌های اصلی این بخش، «دروازه کاخ شرقی»، تالار «سخاوت و طول عمر»، تالار «پرهیزکاری و هماهنگی» و تالار «طول عمر لذت بخش» هستند. محوطه جلویی تپه، با مرکزیت برج «بخور بودایی» (Tower of Buddhist Incense)، اکثر جاذبه‌های دیگر را تحت شعاع قرار می‌دهد. این مکان به عنوان پرستشگاه بودایی‌ها شهرت دارد. محوطه دریاچه و پشت تپه مناظر شگفت‌انگیزی از طبیعت و معماری را جلو چشمان شما می‌آورند.

 

 

نکات مفیدی درباره کاخ تابستانی
بهترین زمان بازدید از کاخ تابستانی فصل تابستان است. در زمستان دریاچه منجمد شده و قایق‌سواری امکان پذیر نیست.
توجه داشته باشید بلیطی که تهیه می‌کنید تنها شامل هزینه ورودی خواهد بود. در برخی نقاط مانند اپرا و قایق سواری هزینه‌های اضافه باید پرداخت شود.
قایق سواری بر روی دریاچه «کونمینگ» (Kunming) به شدت توصیه می‌شود. این سواری ۱۰ دقیقه طول کشیده و آرامش و لذتی بی‌بدیل را به شما هدیه می‌کند.
ارتفاع تپه «طول عمر» حدود ۶۰ متر است. ساختمان‌های متعددی برای تماشا بر روی آن وجود دارند.
گالری «لانگ» واقع در راهروی ارتباط دهنده سازه‌های اصلی، ویژگی‌های معماری سلسله مینگ و چینگ را بازتاب می‌دهد.
راهروی «لانگ» به طول ۷۲۸ متر بلندترین راهروی جهان به شمار می‌رود.

 

 

بلیط قطار     خرید بلیط قطار    قیمت بلیط قطار

 

کاخ پالائو گوئل بارسلونا

کاخ پالائو گوئل بارسلونا

 

پالائو گوئل یا با تلفظ اسپانیایی «پالائو گوئی»، عمارتی باشکوه به سبک مدرنیسم در شهر بارسلون است.

 

 

این کاخ  در لیست میراث جهانی یونسکو قرار دارد. برای آشنایی با معماری خلاقانه و تاریخچه‌ی این بنا با ما همراه باشید.
«پالائو گوئل» (Palau Güell) یا همان «کاخ گوئل»، یکی از اولین کارهای «آنتونی گائودی» (Antoni Gaudí) در شهر بارسلون است و یکی از باشکوه‌ترین بناهای سبک مدرنیسم یا همان نوگرایی به حساب می‌آید. این عمارت در محله‌ی «ال راوال» (El Raval) واقع شده و فقط چند متر با خیابان رامبلا فاصله دارد که یکی از خیابان های معروف بارسلون محسوب می‌شود. عمارت پالائو گوئل، یکی از شاهکارهای معماری اروپا در زمان خود به شمار می‌رفت و معمار مشهور اسپانیایی آن، تجربه‌ی شخصی و قدرت تخیل و هر آنچه که در چنته داشته را برای طراحی این بنا به کار برده است.

«اوزبی گوئل» (Eusebi Güell)، کارآفرین و کارخانه‌داری اسپانیایی بود و آنتونی گائودی را در سال 1885 میلادی انتخاب کرد تا عمارتی تماشایی را به عنوان اقامتگاه او در بارسلون برپا کند. پروژه‌ی ساخت این کاخ، یک سال بعد کلید خورد و افتتاحیه‌ی آن به مناسبت نمایشگاه جهانی سال 1888 انجام شد که آن را در بارسلونا برگزار کردند. البته ساخت این بنا هنوز به طور کامل به پایان نرسیده بود و همچنان ادامه داشت. دودکش‌های منحصر به فرد این ساختمان در سال 1895 میلادی به پشت بام آن اضافه شدند که تعدادشان به 20 مورد می‌رسد و علاوه بر زیبایی، به تهویه‌ی این عمارت نیز کمک می‌کنند. این دودکش‌ها با تکه‌های کوچک سرامیک پوشانده شده و در واقع تزئین اشیای گوناگون با تکه‌های شکسته‌ی سرامیک، تکنیک مخصوص گائودی است و آن را در بسیاری از شاهکارهای دیگر او در اسپانیا همچون پارک گوئل، کازا میلا و کازا باتیو نیز می‌توان مشاهده کرد.

 

قرار بود جلسات و گردهمایی‌های طبقه‌ی بورژوا در عمارت پالائو گوئل انجام بگیرد و همچنین مرکز فرهنگی و اجتماعی و محل اقامت خانواده‌ی اوزبی گوئل باشد. گوئل که تحت تأثیر کارهای پیشین گائودی قرار داشت، او را برای طراحی این کاخ انتخاب کرد و گائودی نیز سنگ تمام گذاشت و بخش‌هایی از نمای بیرونی این بنا، بازدیدکنندگان را به یاد کاخ‌های ونیزی می‌اندازد. در واقع این عمارت، نقطه‌ی اوج دوران جوانی آنتونی گائودی را به نمایش می‌گذارد. محله‌ی ال راوال تا محله‌ی قدیمی و خانه‌ی پدری که اوزبی گوئل به ارث برده بود، فاصله‌ی چندانی نداشت و به همین دلیل، این مکان را برای ساخت عمارتش انتخاب کرد. همچنین قرار بود کاخ گوئل را به شکل عمارتی چند منظوره و به همراه آپارتمان بنا کنند؛ اما فضایی که برای این کار در اختیار داشتند، فقط 22.18 متر بود و آنتونی گائودی، این مشکل را به بهترین شکل ممکن حل کرد و به دلیل خلاقیتی که در استفاده از فضا و نور در این مکان به کار گرفته شده، می‌توان آن را یکی از پیشگامان سبک آرت نوو یا همان هنر نو به حساب آورد.

 

 

او همچنین برای دکور این کاخ از پنجره‌های رنگی، سرامیک، کارهای چوبی و آهنی و سنگ‌کاری‌های زیبایی استفاده کرد. این بنا، 2 دروازه‌ی بیضی شکل بزرگ آهنی را نیز در برمی‌گیرد که مهمانان می‌توانستند با کالسکه مستقیماً از آن رد شوند و در زمان خودش، سیستمی خلاقانه به حساب می‌آمد. آنتونی گائودی از بهترین مصالح و متخصصان آن دوره کمک گرفت و از آن زمان، تغییر چندانی بر روی این کاخ ایجاد نکرده‌اند. به همین دلیل است که در مقایسه با سایر آثار گائودی، از پالائو گوئل به خوبی محافظت شده و توانسته شکل اولیه‌اش را حفظ کند. خاندان گوئل تا سال 1910 میلادی در عمارت گوئل سکونت داشتند و بعد از آن به یکی از خانه‌های تماشایی واقع در پارک گوئل نقل مکان کردند. در طبقه‌ی پایین کاخ گوئل، اصطبل اسب‌ها و خوابگاه خدمتکاران قرار داشت و اتاق‌های شخصی اعضای خانواده در طبقه‌ی دوم آن واقع شده‌اند. آشپزخانه، حمام و اتاق‌های کارکنان خانه نیز در بخش شیروانی این عمارت قرار گرفته‌اند.

دیزاین داخلی این ساختمان 6 طبقه، بسیار باشکوه و مجلل است و سلیقه‌ی بی‌نظیر طراحش را به نمایش می‌گذارد. سالن مرکزی، 3 طبقه و گنبدی شبیه به کاسه دارد و آنتونی گائودی، سایر اتاق‌های این کاخ را در اطراف این سالن و به گونه‌ای کاملاً کاربردی بنا کرده است. همین موضوع باعث شده تا عمارت گوئل از بیرون، به شکل مجتمعی بزرگ به نظر برسد؛ در حالی که اینطور نیست و این کاخ، فضای کوچکی را اشغال می‌کند. بعد از بازسازی سالن مرکزی، قطعات موسیقی مورد علاقه‌ی خانواده‌ی گوئل هر نیم ساعت در این مکان پخش می‌شود و ویژگی آکوستیک و انعکاس صدای فوق‌العاده‌ی آن را نشان می‌دهد. ایوان یا همان تراس پشت‌بام کاخ گوئل، 481 متر مربع وسعت دارد و بین 4 طبقه تقسیم شده است. بزرگ‌ترین آن بالای ساختمان مرکزی عمارت قرار گرفته و یک بادگیر، 14 دودکش، 4 پنجره‌ی شیروانی و چندین نورگیر را در برمی‌گیرد. طبقات دوم و سوم نیز چند پله با هم فاصله دارند و منار مخروطی شکل ساختمان در طبقه‌ی چهارم تراس واقع شده است.

 

 

گائودی با استفاده از تکنیک «ترنکادیس» (trencadís) و سرامیک‌های شکسته برای تزئین دودکش‌ها توانسته به کمک مصالح معمولی، نمای منحصر به فردی را برای این عمارت ایجاد کند. «سالن پله‌های گم شده» (Hall of Lost Steps) نیز یکی از بخش‌هایی است که به وضوح می‌توان هنر و خلاقیت گائودی برای جبران کمبود فضای کافی را مشاهده کرد. پنجره‌ی برآمده‌ی اتاق استراحت این کاخ نیز از حیاط جنوبی مشخص است و به گونه‌ای طراحی شده که حتی یک پرتوی نور را هم هدر نمی‌دهد. پس از فوت گوئل و در دوران جنگ داخلی اسپانیا، از کاخ گوئل به عنوان ایستگاه پلیس استفاده شد و یک آمریکایی ثروتمند در سال 1944 میلادی قصد داشت آن را خریداری و به کشورش منتقل کند. در نهایت دختر کوچک اوزبی گوئل، این عمارت را به این شرط به شهر بارسلون واگذار کرد که سالیانه مبلغی برای او در نظر گرفته و از کاخ به خوبی و برای امور فرهنگی استفاده شود.

 

 

درواقع می‌توان گفت که شهر بارسلون، بخش مهمی از جاذبه‌های گردشگری معروف و تماشایی خود را مدیون تکنیک ویژه‌ی آنتونی گائودی است. عمارت گوئل در سال 1984 میلادی در لیست میراث جهانی یونسکو قرار گرفت و آخرین بازسازی آن به سال 2004 برمی‌گردد که 7 سال طول کشید و آن را در سال 2011 دوباره بر روی عموم باز گذاشتند. این کاخ، تابستان‌ها از ساعت 10 صبح تا 10 شب فعالیت دارد که این زمان در زمستان به ساعت 5:30 بعد از ظهر کاهش پیدا می‌کند. همچنین این عمارت در بعضی از روزهای خاص تعطیل است و پیشنهاد می‌کنیم روزهای کاری آن را قبل از مراجعه به صورت آنلاین چک کنید. یادتان باشد با تهیه‌ی کارت بارسلونا، از 25 درصد تخفیف برای بازدید از پالائو گوئل برخوردار و از ایستادن در صف هم خلاص می‌شوید.

 

 

بلیط قطار     خرید بلیط قطار    قیمت بلیط قطار

 

غذاهای لذیذ تانزانیا

 

شاید در نگاه اول چندان جذب ظاهر غذاهای تانزانیا نشوید اما طعم آن آب از دهان شما سرازیر می‌کند.

بیشتر غذاهای سنتی تانزانیا در سراسر آفریقای شرقی معمول هستند. پایه‌ی رژیم غذایی این کشورمواد نشاسته‌ای مانند ذرت خوشه‌ای، ارزن، پیلاف، حبوبات و آرد ذرت است. غذاهای تانزانیایی در طول سال‌ها به تدریج تنوع بیشتری پیدا کرده‌اند و از سبزیجات و میوه‌ها تا محصولات لبنی و گوشت را شامل می‌شوند. کاشفان پرتغالی گیاه نشاسته‌ای کاساوا و بادام زمینی را به اینجا آوردند که بخش حیاتی رژیم غذایی مردم را تشکیل می‌دهند.

 

 

۱. اوگالی
«اوگالی» (Ugali) غذایی است که می‌تواند غذای ملی تانزانیا محسوب شود. این خمیر سفت با آرد ذرت، پودر کاساوا، ذرت خوشه‌ای یا ارزن تهیه می‌شود و معمولاً سسی شامل ماهی، گوشت، سبزیجات پخته یا حبوبات را به همراه دارد. به طور معمولی اوگالی در یک کاسه‌ی بزرگ به صورت اشتراکی با همه‌ی افراد روی میز صرف می‌شود. یک اوگالی خوب نباید زیاد چسبناک یا خشک باشد.

 

۲. نیاما چوما
اگر یک غذا وجود داشته باشد که بتوان آن را ذاتاً تانزانیایی و به راستی مربوط به آفریقای شرقی دانست، آن غذا حتماً «نیاما چوما» (Nyama Choma) خواهد بود. نیاما چوما به معنی گوشت گریل شده است و از کباب کردن گوشت بز، ماهی یا مرغ به همراه موز کبابی یا اوگالی در کنار آن سرو می‌شود. در تهیه‌ی این غذا از گوشت تازه استفاده می‌کنند که آن را روی توری فلزی و زغال قرار می‌دهند تا به آرامی کباب شود.

 

 

۳. پیلو
«پیلو» (Pilau) غذایی است که تنها در جشن‌ها یا تعطیلات آخر هفته تدارک دیده می‌شود. برای طبخ این غذا برنج با ادویه‌جات در آب گوشت طعم‌دار شده و گاهی مرغ، گوشت، ماهی یا تخم‌مرغ آب‌پز را به آن اضافه می‌کنند. پیلو در اصل متعلق به غرب هند شناخته می‌شود، اما امروزه در نواحی ساحلی تانزانیا به غذایی محبوب تبدیل شده است. همراه پیلو عموماً «کاچومبری» (Kachumbari) سرو می‌شود که سالادی از مواد خام شامل گوجه‌فرنگی خرد‌ شده، فلفل چیلی و پیاز است.

 

 

۴. نان چاپاتی
«نان چاپاتی» (Chapatti Bread) سنتی تانزانیا مشابه نان مسطح یا «روتی» (Roti) هندی‌ها است. این نان بدون ورآمدن تهیه می‌شود و در مواد اولیه‌ی آن از بکینگ پودر یا خمیر استفاده نمی‌کنند. چاپاتی بین مناطق «سواحیلی» (Swahili) زبان تانزانیا بسیار پرطرفدار است و البته بدون شک می‌توان آن را مورد علاقه‌ی هر تانزانیایی دانست. حتی کودکان وقتی روش طبخ آن را یاد می‌گیرند ذوق زده می‌شوند و هیچ مناسبت ویژه‌ای بدون چاپاتی هرگز خاص نخواهد بود.

۵. مکمشو
«مکمشو» (Mchemsho) که به نام «تروپر» (trouper) هم شناخته می‌شود یکی از غذاهای خاص تانزانیا است و در قسمت شمالی کشور مصرف می‌شود. اگرچه غذایی بسیار خوشمزه است، اما به دلیل این که در تهیه‌ی آن مواد زیادی به کار می‌رود، جزو غذاهای روزمره‌ی مردم نیست. همچنین این مسئله باعث می‌شود در مقایسه با دیگر غذاهای محلی گران‌تر باشد. مواد لازم برای تهیه‌ی این غذا شامل هویج، سیب‌زمینی، لوبیا سبز، بادمجان، کلم، پیاز، موز، گوجه‌فرنگی، بامیه، فلفل شیرین و ادویه‌جات می‌شود. همچنین برخی افراد در تهیه‌ی آن سبزیجات را با گوشت یا ماهی مخلوط می‌کنند.

 

 

۶. ندیزی نیاما
«ندیزی نیاما» (Ndizi Nyama) یا موز سبز با گوشت یا ماهی یکی دیگر از غذاهای خوش‌طعم است که بر میز غذای تانزانیایی‌ها می‌توانید نوش جان کنید. این غذا به شکل تاس کباب با هویج، گوجه تلخ (میوه‌ای آفریقایی)، فلفل شیرین، موز، بامیه، ماهی یا گوشت تهیه می‌شود. مردم تانزانیا ندیزی نیاما را به تنهایی یا به همراه برنج یا اوگالی می‌خورند.

 

 

۷. سوپو یا ندیزی
سوپ «موز سبز» (Plantain) که به نام بومی «سوپو یا ندیزی» (Supu ya Ndizi) شناخته می‌شود، یک غذای سنتی دیگر تانزانیا است که با کوبیدن موز سبز و خمیری کردن آن و سپس پختن در آب مرغ تهیه می‌شود. این خوراک را در کاسه‌ی سوپ‌خوری سرو می‌کنند و نمک و فلفل به عنوان چاشنی به آن افزوده می‌شود.

 

 

۸. ولی نا ماهاراجه
«ولی نا ماهاراجه» (Wali na maharage) که به نام «برنج و لوبیا» می‌توان آن را ترجمه کرد، یک غذای تانزانیایی است که با ماهی، سبزیجات یا گوشت میل می‌شود. برنج اغلب با شیر یا روغن نارگیل طبخ می‌‌شود. این غذا بر اساس طعم‌های معمول شرق آفریقا تهیه می‌شود؛ اما به آسانی می‌توان دستور آن را بر مبنای موادی که در هرمحیطی یافت می‌شود تغییر داد. همچنین ادویه‌هایی مانند دارچین، هل، زیره سبز، فلفل یا چوب میخک را می‌توان چاشنی آن کرد.

 

 

۹. ندیزی کانگا
«ندیزی کانگا» (Ndizi Kaanga) موز سبز سرخ شده است که در تانزانیا بسیار طرفدار دارد. معمولاً آن را بدون شکر میل می‌کنند اما می‌توان برای اینکه طعم شیرین آن بیشتر شود کمی شکر بر روی آن پاشید. برخی نمک و فلفل به آن اضافه می‌کنند و همراه با کاچومبری آن را می‌خورند. ندیزی کانگا از خوراکی‌هایی است که در اغذیه‌فروشی‌های خیابانی خواهید دید.

 

 

۱۰. ولی وا نازی
«ولی وا نازی» (Wali wa nazi) برنجی است که با شیر نارگیل طبخ می‌شود و عمدتاً مردم سواحیلی که در سواحل اقیانوس هند زندگی می‌کنند، آن را می‌خورند. این غذای مقوی و خامه‌ای همراه با مرغ، گوشت، کاری یا ماهی صرف می‌شود. این ده غذای خوشمزه‌ی تانزانیایی نشان می‌دهند که مردم درون مرزی حبوبات، آرد ذرت، ارزن و ذرت خوشه‌ای را ترجیح می‌دهند. در حالی‌ که مردم نواحی ساحلی به ماهی و برنج طبخ شده با شیر و روغن نارگیل بیشتر علاقمند هستند.

 

 

بلیط اتوبوس     خرید بلیط اتوبوس      قیمت بلیط اتوبوس      رزرو بلیط اتوبوس

 

کشور زیبای استرالیا

کشور زیبای استرالیا

 

کشور استرالیا میزبان هزاران مکان خیره کننده است.

برخی از آنها به خاطر ویژگی های فوق العاده شان بیشتر از بقیه به چشم می آیند و مورد توجه قرار می گیرند. در اینجا 12 مکان حیرت انگیز و زیبا در استرالیا را به شما معرفی می کنیم . اگر قصد دارید برای تعطیلات به استرالیا سفر کنید حتما بازدید از چند تا از این مکان ها در برنامه ی سفر خود بگنجانید.1. جاده ی اقیانوس بزرگ Great Ocean Road
جاده ی اقیانوس بزرگ در استرالیا یک محوطهی باستانی طبیعی و زیباست که تقریبا 150 مایل در امتداد ساحل ویکتوریای جنوب شرقی کشیده شده است. تشکل های سنگ آهکی و پشت های شناخته شده به عنوان دوازده ستون حاوی پیام از این ساحل سر بر آورده اند و موجب جذب گردشگران از سراسر جهان شده اند. در اینجا یک جاده ی ساحلی واقعی که البته پس از جنگ جهانی اول ساخته شده نیز وجود دارد. رانندگی در امتداد این مسیر خوش منظره و زیبا تجربه ای دلرباست که شما هرگز آن را فراموش نخواهید کرد.

2. پل بندرگاه یا هاربر بریج Harbour Bridge ، سیدنی Sydney
ساخت پل بندرگاه سیدنی در سال 1932 به اتمام رسید و از آن زمان این پل منظره ی فوق العاده ای از شهر و بندر درخشان آن را در اختیار همگان قرار می دهد. از این پل، گردشگران می توانند چشم انداز بی نظیری به خانهی اپرای سیدنی Sydney Opera House و همچنین منطقه تجاری شهر داشته باشند. اگر از سیدنی دیدن میکنید حتما در امتداد پل به دوچرخه سوارییا پیاده روی بپردازید چون مناسب عابر پیاده تجهیز شده و برای عکاسان نیز جالب توجه است . برای ماجراجویی جسورانه تر می توانید از پل بندرگاه بالا بروید.

3. سد بزرگ ریف Great Barrier Reef
به عنوان بزرگترین سیستم صخره ای مرجانی بر روی زمین ، سد بزرگ ریف در طول سال با نمایشگاه زیر آب خود از زندگی دریایی گردشگران زیادی را به خود جذب می کند. این سد به عنوان میراث جهانی یونسکو قلمداد شده و خانهی نهنگ ها ، دلفین ها ، کوسه ها ، لاکپشت های دریایی و تعداد بیشماری از موجودات دریایی مانند مرجان های با شکوه است و منزلگاهی برای بسیاری از موجودات دریا به شمار میرود. صنعت گردشگری سالانه سه میلیارد دلار برای سد بزرگ ریف در استرالیا درآمد داشته و توریست های بین المللی به این مکان می آیند تا شاهد شکوه منظرهی آن باشند. به خاطر داشته باشید در بازدید از این سد شگفت انگیز طبیعی غواصی و تماشای جانداران زیر آب را از دست ندهید .

4. جنگل داین تری Daintree
جنگل داین تری خانه ی نود درصد از گونه های خفاش و پروانه در این قاره می باشد ، این جنگل بهشت طبیعت است. به عنوان بزرگترین جنگل انبوه در استرالیا و قدیمی ترین در جهان ، داین تری که در شمال کوئینزلند واقع شده دارای گونه های گیاهان فوق العاده ای مانند سرخس منگوله ای ، کازو واری cassowaries ، اژدهای جنگلی ، آبشارهای چشمگیر و مسیرهای پیاده روی زیادی می باشد. اگر می خواهید تعطیلات خود را در اینجا سپری کنید در کلبه های جنگلی آن اقامت کنید و از مسیرها و محوطه های جنگلی انبوه ، سرسبز ، گرمسیری و بکر آن بازدید نمایید.

5. خلیج جام شکل Wineglass
تاسمانی خانه ی بسیاری از محوطه های منحصر به فرد طبیعی است ، اما خلیج واین گلس قطعا یکی از جاذبه های طبیعی منحصر به فرد موجود در آن است . این خلیج نام خود را از شکل غیر معمولش گرفته ، اما شکل خلیجی اش باعث جذب بازدید کنندگان نیست ، بلکه این جا یک ساحل آفتابی است که باعث شده بسیاری آن را به عنوان یکی از زیباترین مکانها در استرالیا و حتی در کل دنیا بشناسند. اگر به هر نقطه از تاسمانی سفر میکنید حتما در این ساحل خیره کننده اقامت کنید.

6. پارک ملی کاکادو Kakadu National Park
منطقه شمالی استرالیا پارک ملی کاکادو را در خود جای داده که یکی از مناطق خوش منظره و زیبا در جهان است و صحنه هایی از فیلم معروف کروکودیل داندی Crocodile Dundee در آن ساخته شده و سبب شهرت جهانی آن گردیده است. این پارک در فضایی بیش از 7500 مایل مربع در منطقه ی رودخانه های تمساح گسترده شده است. بازدیدکنندگان به این مکان می آیند تا شاهد سازندهای زمین شناسی ای مانند صخره ی نورلانجی Nourlangie باشند و یا قدیمی ترین نقاشی های سنگی باستانی را که در اینجا یافت می شود ببینند. آبشارهای جیم جیم Jim Jim ، آبشارهای دوقلو و محوطه ی باراموندی جرجGorge Baramundi مناظر نفس گیری برای کشف هستند. این پارک همچنین برای گیاهان و جانوران موجود در آن شهرت زیادی دارد ، به خصوص فراوانی پرندگان. در بازدید از اینجا به هشدارهای پارک توجه کنید تا بر سر راه خود با خمره های آب شور مواجه نشوید.

7. کوه های آبی Blue Mountains
کوه های آبی زیبا در ایالت نیو ساوت ولز New South Wales قرار دارند و مرز منطقه شهری سیدنی هستند. این کوه ها یکی دیگر از میراث جهانی یونسکو در استرالیا به شمار می روند و منطقه ای که در آن قرار گرفته اند خانه ی آبشارهای خیره کننده ای مانند آبشارهای آپر ونت ورث Upper Wentworth و حیات وحش جذاب مانند خرس کوآلا هستند. حتما از صخره های موسوم به سه خواهر که فوق العاده مورد توجه گردشگران و مردم محلی هستند بازدید به عمل آورید.

8. نوسا Noosa
سواحل نوسا در امتداد ساحل سان شاین Sunshine درکوئینزلند واقع شده اند و به دوستداران سواحل چشم اندازهای زیبایی از دریای آبی فیروزه ای به همراه مناظری نفس گیر را ارائه می دهند. گردشگران از سراسر جهان برای غواصی ، اسنورکلینگ و حمام آفتاب گرفتن در زیر نور خورشید در کنار زیبایی های بیشمارش به این منطقه می آیند. در اینجا می توانید به تور تماشای نهنگ ها بروید و یا یک قایق ماهیگیری برای خود کرایه کنید . اگر از لذت بردن زیر آفتاب خسته شدید (که بعید است) می توانید به باغ وحش استرالیا واقع در نوسا بروید و شاهد بسیاری از حیوانات بومی استرالیا باشید. نوسا همچنین نقطه ی آغاز جزیره ی فریزر Fraser نیز هست ، این جزیره یکی دیگر از زیبا ترین مکان ها در استرالیاست که باید حتما از آن دیدن کنید. 

9. آبشارهای میچل Mitchell
آبشارهای میچل در پارک ملی رودخانه ی میچل در منطقه ی کیمبرلی Kimberly در غرب استرالیا واقع شده اند و منظره ی با شکوهی را برای تماشا خلق نموده اند. این آبشارها به استخر های دلربایی که در حال جنب و جوش هستند می ریزند. زیبایی این آبشارها واقعا نفسگیر است. دیدنی های قابل توجهی در مورد این پارک وجود دارد که ارزش دیدن را دارند مانند صخره های تماشایی و دره ها. اما آبشارها ستاره ی این دیدنی ها هستند.

10. اولورو Uluru
اولورو که گاهی اوقات به نام صخره های آیرز Ayersاز آن یاد می شود یک تشکل سنگ آهکی است که از زمین قرمز سوخته در منطقه ی شمالی مرکزی بالا آمده و برای مردم بومی مقدس است ، این نقطه ی زمین شناسی جذاب با غارهایی که دارای نقاشی های باستانی هستند همراه است. همچنین هزاران چشمه ی طبیعی و سوراخ آب در اطراف آن وجود دارد که بیش از 2800 فوت از زمین ارتفاع دارند. در هنگام بازدید از مناطق مرکزی استرالیا تماشای این صخره ها در سپیده دم یا هنگام غروب واقعا نفس گیر است

11. دره ی باروسا Barossa
دره ی باروسا پر از باغ های انگور آفتابی واقعا دوست داشتنی است . بسیاری از بازدید کنندگان برای بازدید از این مزارع و خصوصا تماشای برداشت در فصل برداشت به دره می آیند. اگر جایی در حوالی این دره هستید تماشای مناظر زیبای دره ی باروسا را از دست ندهید. 

12. غارهای رودخانه ی مارگارت
در حالی که باغ های انگور رودخانه مارگارت بازدید کنندگان بسیاری را به خود جذب می کند ، غارهای دیدنی و جذاب در پارک ملی لیوین Leeuwin ستاره ی واقعی این منطقه از ساحلی غربی استرالیا هستند. شهر رودخانه مارگارت در 170 مایلی جنوب شهر پرت Perth واقع شده و برای موقعیت های غواصی اش معروف است. با این حال، اگر از اینجا بازدید کردید ، حتما از غار ماموت Mammoth با اتاق های متعدد و صخره های حیرت انگیز و فسیل های جالبش دیدن کنید. این غار واقعا یکی از زیباترین مکان ها در استرالیاست که ارزش رفتن به سمت غرب و بازدید را دارد. 

 

بلیط اتوبوس     خرید بلیط اتوبوس      قیمت بلیط اتوبوس      رزرو بلیط اتوبوس