غذاهای لذیذ تانزانیا

 

شاید در نگاه اول چندان جذب ظاهر غذاهای تانزانیا نشوید اما طعم آن آب از دهان شما سرازیر می‌کند.

بیشتر غذاهای سنتی تانزانیا در سراسر آفریقای شرقی معمول هستند. پایه‌ی رژیم غذایی این کشورمواد نشاسته‌ای مانند ذرت خوشه‌ای، ارزن، پیلاف، حبوبات و آرد ذرت است. غذاهای تانزانیایی در طول سال‌ها به تدریج تنوع بیشتری پیدا کرده‌اند و از سبزیجات و میوه‌ها تا محصولات لبنی و گوشت را شامل می‌شوند. کاشفان پرتغالی گیاه نشاسته‌ای کاساوا و بادام زمینی را به اینجا آوردند که بخش حیاتی رژیم غذایی مردم را تشکیل می‌دهند.

 

 

۱. اوگالی
«اوگالی» (Ugali) غذایی است که می‌تواند غذای ملی تانزانیا محسوب شود. این خمیر سفت با آرد ذرت، پودر کاساوا، ذرت خوشه‌ای یا ارزن تهیه می‌شود و معمولاً سسی شامل ماهی، گوشت، سبزیجات پخته یا حبوبات را به همراه دارد. به طور معمولی اوگالی در یک کاسه‌ی بزرگ به صورت اشتراکی با همه‌ی افراد روی میز صرف می‌شود. یک اوگالی خوب نباید زیاد چسبناک یا خشک باشد.

 

۲. نیاما چوما
اگر یک غذا وجود داشته باشد که بتوان آن را ذاتاً تانزانیایی و به راستی مربوط به آفریقای شرقی دانست، آن غذا حتماً «نیاما چوما» (Nyama Choma) خواهد بود. نیاما چوما به معنی گوشت گریل شده است و از کباب کردن گوشت بز، ماهی یا مرغ به همراه موز کبابی یا اوگالی در کنار آن سرو می‌شود. در تهیه‌ی این غذا از گوشت تازه استفاده می‌کنند که آن را روی توری فلزی و زغال قرار می‌دهند تا به آرامی کباب شود.

 

 

۳. پیلو
«پیلو» (Pilau) غذایی است که تنها در جشن‌ها یا تعطیلات آخر هفته تدارک دیده می‌شود. برای طبخ این غذا برنج با ادویه‌جات در آب گوشت طعم‌دار شده و گاهی مرغ، گوشت، ماهی یا تخم‌مرغ آب‌پز را به آن اضافه می‌کنند. پیلو در اصل متعلق به غرب هند شناخته می‌شود، اما امروزه در نواحی ساحلی تانزانیا به غذایی محبوب تبدیل شده است. همراه پیلو عموماً «کاچومبری» (Kachumbari) سرو می‌شود که سالادی از مواد خام شامل گوجه‌فرنگی خرد‌ شده، فلفل چیلی و پیاز است.

 

 

۴. نان چاپاتی
«نان چاپاتی» (Chapatti Bread) سنتی تانزانیا مشابه نان مسطح یا «روتی» (Roti) هندی‌ها است. این نان بدون ورآمدن تهیه می‌شود و در مواد اولیه‌ی آن از بکینگ پودر یا خمیر استفاده نمی‌کنند. چاپاتی بین مناطق «سواحیلی» (Swahili) زبان تانزانیا بسیار پرطرفدار است و البته بدون شک می‌توان آن را مورد علاقه‌ی هر تانزانیایی دانست. حتی کودکان وقتی روش طبخ آن را یاد می‌گیرند ذوق زده می‌شوند و هیچ مناسبت ویژه‌ای بدون چاپاتی هرگز خاص نخواهد بود.

۵. مکمشو
«مکمشو» (Mchemsho) که به نام «تروپر» (trouper) هم شناخته می‌شود یکی از غذاهای خاص تانزانیا است و در قسمت شمالی کشور مصرف می‌شود. اگرچه غذایی بسیار خوشمزه است، اما به دلیل این که در تهیه‌ی آن مواد زیادی به کار می‌رود، جزو غذاهای روزمره‌ی مردم نیست. همچنین این مسئله باعث می‌شود در مقایسه با دیگر غذاهای محلی گران‌تر باشد. مواد لازم برای تهیه‌ی این غذا شامل هویج، سیب‌زمینی، لوبیا سبز، بادمجان، کلم، پیاز، موز، گوجه‌فرنگی، بامیه، فلفل شیرین و ادویه‌جات می‌شود. همچنین برخی افراد در تهیه‌ی آن سبزیجات را با گوشت یا ماهی مخلوط می‌کنند.

 

 

۶. ندیزی نیاما
«ندیزی نیاما» (Ndizi Nyama) یا موز سبز با گوشت یا ماهی یکی دیگر از غذاهای خوش‌طعم است که بر میز غذای تانزانیایی‌ها می‌توانید نوش جان کنید. این غذا به شکل تاس کباب با هویج، گوجه تلخ (میوه‌ای آفریقایی)، فلفل شیرین، موز، بامیه، ماهی یا گوشت تهیه می‌شود. مردم تانزانیا ندیزی نیاما را به تنهایی یا به همراه برنج یا اوگالی می‌خورند.

 

 

۷. سوپو یا ندیزی
سوپ «موز سبز» (Plantain) که به نام بومی «سوپو یا ندیزی» (Supu ya Ndizi) شناخته می‌شود، یک غذای سنتی دیگر تانزانیا است که با کوبیدن موز سبز و خمیری کردن آن و سپس پختن در آب مرغ تهیه می‌شود. این خوراک را در کاسه‌ی سوپ‌خوری سرو می‌کنند و نمک و فلفل به عنوان چاشنی به آن افزوده می‌شود.

 

 

۸. ولی نا ماهاراجه
«ولی نا ماهاراجه» (Wali na maharage) که به نام «برنج و لوبیا» می‌توان آن را ترجمه کرد، یک غذای تانزانیایی است که با ماهی، سبزیجات یا گوشت میل می‌شود. برنج اغلب با شیر یا روغن نارگیل طبخ می‌‌شود. این غذا بر اساس طعم‌های معمول شرق آفریقا تهیه می‌شود؛ اما به آسانی می‌توان دستور آن را بر مبنای موادی که در هرمحیطی یافت می‌شود تغییر داد. همچنین ادویه‌هایی مانند دارچین، هل، زیره سبز، فلفل یا چوب میخک را می‌توان چاشنی آن کرد.

 

 

۹. ندیزی کانگا
«ندیزی کانگا» (Ndizi Kaanga) موز سبز سرخ شده است که در تانزانیا بسیار طرفدار دارد. معمولاً آن را بدون شکر میل می‌کنند اما می‌توان برای اینکه طعم شیرین آن بیشتر شود کمی شکر بر روی آن پاشید. برخی نمک و فلفل به آن اضافه می‌کنند و همراه با کاچومبری آن را می‌خورند. ندیزی کانگا از خوراکی‌هایی است که در اغذیه‌فروشی‌های خیابانی خواهید دید.

 

 

۱۰. ولی وا نازی
«ولی وا نازی» (Wali wa nazi) برنجی است که با شیر نارگیل طبخ می‌شود و عمدتاً مردم سواحیلی که در سواحل اقیانوس هند زندگی می‌کنند، آن را می‌خورند. این غذای مقوی و خامه‌ای همراه با مرغ، گوشت، کاری یا ماهی صرف می‌شود. این ده غذای خوشمزه‌ی تانزانیایی نشان می‌دهند که مردم درون مرزی حبوبات، آرد ذرت، ارزن و ذرت خوشه‌ای را ترجیح می‌دهند. در حالی‌ که مردم نواحی ساحلی به ماهی و برنج طبخ شده با شیر و روغن نارگیل بیشتر علاقمند هستند.

 

 

بلیط اتوبوس     خرید بلیط اتوبوس      قیمت بلیط اتوبوس      رزرو بلیط اتوبوس

 

کشور زیبای استرالیا

کشور زیبای استرالیا

 

کشور استرالیا میزبان هزاران مکان خیره کننده است.

برخی از آنها به خاطر ویژگی های فوق العاده شان بیشتر از بقیه به چشم می آیند و مورد توجه قرار می گیرند. در اینجا 12 مکان حیرت انگیز و زیبا در استرالیا را به شما معرفی می کنیم . اگر قصد دارید برای تعطیلات به استرالیا سفر کنید حتما بازدید از چند تا از این مکان ها در برنامه ی سفر خود بگنجانید.1. جاده ی اقیانوس بزرگ Great Ocean Road
جاده ی اقیانوس بزرگ در استرالیا یک محوطهی باستانی طبیعی و زیباست که تقریبا 150 مایل در امتداد ساحل ویکتوریای جنوب شرقی کشیده شده است. تشکل های سنگ آهکی و پشت های شناخته شده به عنوان دوازده ستون حاوی پیام از این ساحل سر بر آورده اند و موجب جذب گردشگران از سراسر جهان شده اند. در اینجا یک جاده ی ساحلی واقعی که البته پس از جنگ جهانی اول ساخته شده نیز وجود دارد. رانندگی در امتداد این مسیر خوش منظره و زیبا تجربه ای دلرباست که شما هرگز آن را فراموش نخواهید کرد.

2. پل بندرگاه یا هاربر بریج Harbour Bridge ، سیدنی Sydney
ساخت پل بندرگاه سیدنی در سال 1932 به اتمام رسید و از آن زمان این پل منظره ی فوق العاده ای از شهر و بندر درخشان آن را در اختیار همگان قرار می دهد. از این پل، گردشگران می توانند چشم انداز بی نظیری به خانهی اپرای سیدنی Sydney Opera House و همچنین منطقه تجاری شهر داشته باشند. اگر از سیدنی دیدن میکنید حتما در امتداد پل به دوچرخه سوارییا پیاده روی بپردازید چون مناسب عابر پیاده تجهیز شده و برای عکاسان نیز جالب توجه است . برای ماجراجویی جسورانه تر می توانید از پل بندرگاه بالا بروید.

3. سد بزرگ ریف Great Barrier Reef
به عنوان بزرگترین سیستم صخره ای مرجانی بر روی زمین ، سد بزرگ ریف در طول سال با نمایشگاه زیر آب خود از زندگی دریایی گردشگران زیادی را به خود جذب می کند. این سد به عنوان میراث جهانی یونسکو قلمداد شده و خانهی نهنگ ها ، دلفین ها ، کوسه ها ، لاکپشت های دریایی و تعداد بیشماری از موجودات دریایی مانند مرجان های با شکوه است و منزلگاهی برای بسیاری از موجودات دریا به شمار میرود. صنعت گردشگری سالانه سه میلیارد دلار برای سد بزرگ ریف در استرالیا درآمد داشته و توریست های بین المللی به این مکان می آیند تا شاهد شکوه منظرهی آن باشند. به خاطر داشته باشید در بازدید از این سد شگفت انگیز طبیعی غواصی و تماشای جانداران زیر آب را از دست ندهید .

4. جنگل داین تری Daintree
جنگل داین تری خانه ی نود درصد از گونه های خفاش و پروانه در این قاره می باشد ، این جنگل بهشت طبیعت است. به عنوان بزرگترین جنگل انبوه در استرالیا و قدیمی ترین در جهان ، داین تری که در شمال کوئینزلند واقع شده دارای گونه های گیاهان فوق العاده ای مانند سرخس منگوله ای ، کازو واری cassowaries ، اژدهای جنگلی ، آبشارهای چشمگیر و مسیرهای پیاده روی زیادی می باشد. اگر می خواهید تعطیلات خود را در اینجا سپری کنید در کلبه های جنگلی آن اقامت کنید و از مسیرها و محوطه های جنگلی انبوه ، سرسبز ، گرمسیری و بکر آن بازدید نمایید.

5. خلیج جام شکل Wineglass
تاسمانی خانه ی بسیاری از محوطه های منحصر به فرد طبیعی است ، اما خلیج واین گلس قطعا یکی از جاذبه های طبیعی منحصر به فرد موجود در آن است . این خلیج نام خود را از شکل غیر معمولش گرفته ، اما شکل خلیجی اش باعث جذب بازدید کنندگان نیست ، بلکه این جا یک ساحل آفتابی است که باعث شده بسیاری آن را به عنوان یکی از زیباترین مکانها در استرالیا و حتی در کل دنیا بشناسند. اگر به هر نقطه از تاسمانی سفر میکنید حتما در این ساحل خیره کننده اقامت کنید.

6. پارک ملی کاکادو Kakadu National Park
منطقه شمالی استرالیا پارک ملی کاکادو را در خود جای داده که یکی از مناطق خوش منظره و زیبا در جهان است و صحنه هایی از فیلم معروف کروکودیل داندی Crocodile Dundee در آن ساخته شده و سبب شهرت جهانی آن گردیده است. این پارک در فضایی بیش از 7500 مایل مربع در منطقه ی رودخانه های تمساح گسترده شده است. بازدیدکنندگان به این مکان می آیند تا شاهد سازندهای زمین شناسی ای مانند صخره ی نورلانجی Nourlangie باشند و یا قدیمی ترین نقاشی های سنگی باستانی را که در اینجا یافت می شود ببینند. آبشارهای جیم جیم Jim Jim ، آبشارهای دوقلو و محوطه ی باراموندی جرجGorge Baramundi مناظر نفس گیری برای کشف هستند. این پارک همچنین برای گیاهان و جانوران موجود در آن شهرت زیادی دارد ، به خصوص فراوانی پرندگان. در بازدید از اینجا به هشدارهای پارک توجه کنید تا بر سر راه خود با خمره های آب شور مواجه نشوید.

7. کوه های آبی Blue Mountains
کوه های آبی زیبا در ایالت نیو ساوت ولز New South Wales قرار دارند و مرز منطقه شهری سیدنی هستند. این کوه ها یکی دیگر از میراث جهانی یونسکو در استرالیا به شمار می روند و منطقه ای که در آن قرار گرفته اند خانه ی آبشارهای خیره کننده ای مانند آبشارهای آپر ونت ورث Upper Wentworth و حیات وحش جذاب مانند خرس کوآلا هستند. حتما از صخره های موسوم به سه خواهر که فوق العاده مورد توجه گردشگران و مردم محلی هستند بازدید به عمل آورید.

8. نوسا Noosa
سواحل نوسا در امتداد ساحل سان شاین Sunshine درکوئینزلند واقع شده اند و به دوستداران سواحل چشم اندازهای زیبایی از دریای آبی فیروزه ای به همراه مناظری نفس گیر را ارائه می دهند. گردشگران از سراسر جهان برای غواصی ، اسنورکلینگ و حمام آفتاب گرفتن در زیر نور خورشید در کنار زیبایی های بیشمارش به این منطقه می آیند. در اینجا می توانید به تور تماشای نهنگ ها بروید و یا یک قایق ماهیگیری برای خود کرایه کنید . اگر از لذت بردن زیر آفتاب خسته شدید (که بعید است) می توانید به باغ وحش استرالیا واقع در نوسا بروید و شاهد بسیاری از حیوانات بومی استرالیا باشید. نوسا همچنین نقطه ی آغاز جزیره ی فریزر Fraser نیز هست ، این جزیره یکی دیگر از زیبا ترین مکان ها در استرالیاست که باید حتما از آن دیدن کنید. 

9. آبشارهای میچل Mitchell
آبشارهای میچل در پارک ملی رودخانه ی میچل در منطقه ی کیمبرلی Kimberly در غرب استرالیا واقع شده اند و منظره ی با شکوهی را برای تماشا خلق نموده اند. این آبشارها به استخر های دلربایی که در حال جنب و جوش هستند می ریزند. زیبایی این آبشارها واقعا نفسگیر است. دیدنی های قابل توجهی در مورد این پارک وجود دارد که ارزش دیدن را دارند مانند صخره های تماشایی و دره ها. اما آبشارها ستاره ی این دیدنی ها هستند.

10. اولورو Uluru
اولورو که گاهی اوقات به نام صخره های آیرز Ayersاز آن یاد می شود یک تشکل سنگ آهکی است که از زمین قرمز سوخته در منطقه ی شمالی مرکزی بالا آمده و برای مردم بومی مقدس است ، این نقطه ی زمین شناسی جذاب با غارهایی که دارای نقاشی های باستانی هستند همراه است. همچنین هزاران چشمه ی طبیعی و سوراخ آب در اطراف آن وجود دارد که بیش از 2800 فوت از زمین ارتفاع دارند. در هنگام بازدید از مناطق مرکزی استرالیا تماشای این صخره ها در سپیده دم یا هنگام غروب واقعا نفس گیر است

11. دره ی باروسا Barossa
دره ی باروسا پر از باغ های انگور آفتابی واقعا دوست داشتنی است . بسیاری از بازدید کنندگان برای بازدید از این مزارع و خصوصا تماشای برداشت در فصل برداشت به دره می آیند. اگر جایی در حوالی این دره هستید تماشای مناظر زیبای دره ی باروسا را از دست ندهید. 

12. غارهای رودخانه ی مارگارت
در حالی که باغ های انگور رودخانه مارگارت بازدید کنندگان بسیاری را به خود جذب می کند ، غارهای دیدنی و جذاب در پارک ملی لیوین Leeuwin ستاره ی واقعی این منطقه از ساحلی غربی استرالیا هستند. شهر رودخانه مارگارت در 170 مایلی جنوب شهر پرت Perth واقع شده و برای موقعیت های غواصی اش معروف است. با این حال، اگر از اینجا بازدید کردید ، حتما از غار ماموت Mammoth با اتاق های متعدد و صخره های حیرت انگیز و فسیل های جالبش دیدن کنید. این غار واقعا یکی از زیباترین مکان ها در استرالیاست که ارزش رفتن به سمت غرب و بازدید را دارد. 

 

بلیط اتوبوس     خرید بلیط اتوبوس      قیمت بلیط اتوبوس      رزرو بلیط اتوبوس

 

فستیوال بین المللی بالن ها در سوئیس

فستیوال بین المللی بالن ها در سوئیس

 

فستیوال یا جشنواره بین‌المللی بالن‌ها، برای چهلمین بار است که در سوئیس در حال برگزاری است.

 

 

می‌خواهیم با هم ببینیم که چه کارهایی می‌توان در این فستیوال انجام داد. همه‌ ما تاکنون برای یک بار هم که شده به پرواز فکر کرده‌ایم و اختراع بالن را می‌توان پیشرفتی برای این رویا دانست. به همین دلیل کشور زیبای سوئیس سالیان سال است که فستیوالی به نام بالن‌ها در «شتو دوئکس» برگزار می‌کند. شما با شرکت در این فستیوال می‌توانید صدها بالن رنگارنگ با طراحی‌های مختلف را تماشا کنید که در آسمان به پرواز در آمده‌اند. اما بالن‌ها تنها سورپرایز این فستیوال دوست داشتنی نیستند و تفریحات دیگری نیز انتظار شما را می‌کشند. با هم به سراغ این جشنواره برویم تا ببینیم چه کارهایی می‌توان در آنجا انجام داد.

 

تماشای بالن، پاراگلایدر و تفریحات بیشتر
در طول جشنواره، شما بالن‌هایی را خواهید دید که انگار در آسمان در حال استراحت هستند، اما آن‌ها تنها دیدنی‌های فستیوال بین‌المللی بالن‌ها در سوئیس نخواهند بود. بازدیدکنندگان می‌توانند افرادی را ببینند که با چتر و پاراگلایدرها پروازهای آکروباتیک انجام می‌دهند و نهایت استعداد و توانایی‌هایشان را به نمایش می‌گذارند.

 

با تماشای آن‌ها شاید دلتان بخواهد که شما هم دست به‌کار شوید و شروع به یادگیری پرواز با آن‌ها کنید. علاوه‌بر آن، اگر با کودکی سفر می‌کنید، می‌توانید به او مژده‌ی آن را بدهید که روز 31 ژانویه، تماما متعلق به کودکان است و برنامه‌هایی ویژه‌ی آن‌ها برگزار خواهد شد.

 

پرواز با بالن
این نکته را هم باید در نظر داشته باشید که تماشای بالن‌ها تنها کاری نیست که شما انجام خواهید داد. اگر دلتان بخواهد می‌توانید به بالای آسمان شتو دوئکس رفته و کوه‌هایی که شما را از همه طرف احاطه کرده‌اند را از آسمان تماشا کنید. البته یادتان باشد که برای پرواز با بالن‌ها باید از قبل رزرو داشته باشید و هزینه آن را پرداخت نمایید.

 

قیمت: 390 فرانک سوئیس برای بزرگسالان و 195 فرانک برای کودکان زیر 15 سال (قیمت‌ها برای فستیوال بین‌المللی سوئیس در سال 2019 است و ممکن است در زمان‌های دیگر تغییر کند.)

 

درخشش شب
در راس دیدنی‌های بسیار جذاب این رویداد، قطعا بخشی به عنوان «درخشش شب» است که در روز جمعه، 2 فوریه اجرا خواهد شد. در این زمان، برخی از جذاب‌ترین و زیباترین بالن‌ها با نورپردازی زیبا در آسمان پرواز می‌کنند و البته در کنار آن‌ها، موسیقی گوش‌نوازی هم پخش خواهد شد. همه‌ی این‌ها در کنار آتش‌بازی هیجان‌انگیزی اجرا می‌شود که برای شما خاطره‌ای متفاوت خواهد ساخت.

 

 

بلیط اتوبوس     خرید بلیط اتوبوس      قیمت بلیط اتوبوس      رزرو بلیط اتوبوس

 

فستیوال دیوالی هند

 

در واقع دیوالی را به فستیوال نورها می‌شناسند.

 

 

وقتی موج شادمانی مردم در کوچه‌ها و خیابان‌ها در هند به راه می‌افتد و همه‌جا رنگارنگ‌ و نورانی می‌شود یعنی فستیوال دیوالی از راه رسیده است.
«دیپاوالی» (Deepavali) یا «دیوالی» (Diwali) بزرگ‌ترین و نورانی‌ترین فستیوال آیین هندو است. «دیپ» (deep) به معنی نور و «آوالی» (avali) به معنی ردیف بوده و بدین ترتیب دیوالی را می‌توان معادل با ردیفی از نورها دانست. در این روز، تمام خانه‌ها و مغازه‌ها با نورها و چراغ‌های مختلف تزئین شده و آتش‌بازی آسمان را نورانی می‌کند. بعد از این شلوغی و هیاهو، خانواده‌ها در لحظاتی آرامش‌بخش دورهم جمع می‌شوند و چراغ نفتی «دیا» (diya) را روشن می‌کنند و «لاکشمی» (Lakshmi)، الهه‌ی ثروت، را فرا می‌خوانند تا آرزوهای آنان را برآورده سازد. فستیوال دیوالی به مدت چهار روز بوده و در پانزدهمین روز ماه هندوی «کارتیک» (Kartik) برگزار می‌شود که هر سال تغییر می‌کند و معمولاً همزمان با اواخر اکتبر یا اوایل نوامبر می‌شود. هر یک از چهار روز فستیوال دیوالی رسومات مخصوص به خود را دارد. آنچه که در تمام این جشن‌ها ثابت می‌ماند پاسداشت زندگی، خوشی و نیکی است.

 

 

تاریخچه‌ی دیوالی به هند باستان بازمی‌گردد که جشن مهم برداشت محصول به شمار می‌آمد. البته داستان‌های مختلفی درباره‌ی سرآغاز فستیوال دیوالی روایت می‌شود. برخی معتقدند دیوالی به مناسبت جشن ازدواج لاکشمی و «لرد ویشنو» برپا شده بود و برخی دیگر دیوالی را به مناسبت تولد لاکشمی جشن می‌گیرند. در این روز در اکثر خانه‌های هندو، «لرد گانشا» (Lord Ganesha) خدایی با سر فیل که نماد فرخندگی و دانایی است، مورد ستایش قرار می‌گیرد. در دیگر آیین هندو، یعنی «جین» (Jainism)، دیپاوالی واقعه‌ی دست یافتن بنیانگذار این آیین به سعادت ابدی در بهشت موعود را هم نشان می‌دهد. در روایت دیگری از دیوالی آن را مربوط به بازگشت «لرد راما» (Lord Rama) از تبعیدی ۱۴ ساله و شکست پادشاه بدذات، «راوانا» (Ravana)، می‌دانند. به همین دلیل مردم «آیودهیا» (Ayodhya)، پایتخت راما، به خاطر بازگشت پادشاه در سراسر امپراطوری فانوس‌های سفالی موسوم به دیا روشن کرده و ترقه و آتش‌بازی راه می‌انداختند.
هر روز از فستیوال دیوالی افسانه‌ی خود را داراست. اولین روز از فستیوال «ناراکا چاتورداسی» (Naraka Chaturdasi) نام دارد و به شکست دادن شیطان «ناراکا» (Naraka) توسط «لرد کریشنا» (Lord Krishna) و همسرش اشاره دارد. «آماواسیا» (Amavasya) دومین روز از دیوالی است که به پرستش لاکشمی اختصاص دارد و او در این روز آرزوهای مریدان خود را برآورده می‌کند. همچنین در این روز از افسانه‌ی لرد ویشنو یاد می‌شود که با اندام کوتوله‌ی خود «بالی» (Bali) را شکست و او را به جهنم فرستاد. بالی اجازه داشت تنها یک روز در سال به زمین بازگردد تا میلیون‌ها چراغ روشن کند و تاریکی و جهالت را با نور عشق و دانایی از بین ببرد. روز سوم به نام «کارتیکا شودا پادیامی» (Kartika Shudda Padyami) همان روزی است که بالی به لطف لرد ویشنو اجازه خروج از جهنم و بازگشت به زمین را پیدا می‌کند. روز چهارم «یاما دویتیا» (Yama Dvitiya) نام دارد و در این روز خواهرها، برادران خود را به خانه‌شان دعوت می‌کنند. برخی دیوالی را فستیوالی پنج روزه عنوان می‌کنند چون جشن «دهان‌تراس» (Dhanteras) که دو روز قبل از فستیوال نورها برپا می‌شود را با آن یکی می‌دانند. «دهان» (dhan) به معنی ثروت و «تراس» (teras) به معنی سیزدهمین است و این جشن برای پاسداشت ثروت و کامیابی برگزار می‌کنند.

 

 

هر آیینی در فستیوال دیوالی معنا و افسانه‌ای دارد. مردم معتقدند نورانی کردن خانه‌ها و روشن کردن آسمان با فشفشه‌ها، نشانه‌ی احترام به خدایان و برای دستیابی به سلامتی، ثروت، دانایی، صلح و موفقیت است. برخی می‌گویند صدای آتش‌بازی، لذت و خوشی مردم روی زمین را به خدایان نشان می‌دهد و آن‌ها را از شکرگزاری مردم از نعمت‌های روی زمین مطلع می‌سازد. یک دلیل علمی هم برای آتش‌بازی وجود دارد؛ اینکه گازهای مضر ایجاد شده توسط حشرات مانند پشه را که بعد از باران فراوان می‌شوند را از بین برده یا دفع می‌کنند.

 

 

از دیگر رسومات فستیوال دیوالی بخشیدن و فراموش کردن اشتباهات یکدیگر است. دیوالی را جشنی برای تحکیم همبستگی می‌دانند و سخت‌ترین قلب‌ها را نرم می‌کند. مردم یکدیگر را در آغوش می‌گیرند؛ با لذت در کنار هم وقت می‌گذارنند؛ لباس‌های نو خریداری می‌کنند و تاجران دفترهای حساب جدید خود را به امید موفقیت در کسب و کار آغاز می‌کنند.رسم دیگر دیوالی بیدار شدن در صبح زود بوده که موهبتی برای سلامتی، انضباط، اخلاق، بهره‌وری بیشتر در کار و ارتقای روحی شمرده می‌شود. روشن کردن چراغ‌ها به امید افروختن نور در قلب و روح انسان صورت می‌گیرد و مردم معتقدند آرام نشستن و متمرکز کردن ذهن در این فضا روح را جلا می‌بخشد.

 

 

بلیط اتوبوس     خرید بلیط اتوبوس      قیمت بلیط اتوبوس      رزرو بلیط اتوبوس

 

فستیوال یخ و برف هاربین چین

 

فستیوال یخ و برف هاربین بزرگ‌ترین و مهم‌ترین جشنواره‌ی آثار یخی چین است.

 

 

صدها هزار نفر از مردم بومی و بازدیدکنندگان خارجی از سراسر جهان را به خود جذب می‌کند. «فستیوال یخ و برف هاربین» (Harbin Ice and Snow Festival) اولین بار در سال ۱۹۸۵ در شهر هاربین برپا شد. از اوایل ماه ژانویه تا ماه مارس می‌توانید در این فستیوال شرکت کنید و بهترین مجموعه‌های هنری یخی را در آن ببینید. مکان‌های برگزاری فستیوال «جزیره خورشید» (Sun Island)، «دنیای یخ و برف» (Ice and Snow World) و «پارک ژائولین» (Zhaolin Park) هستند. موقعیت جغرافیایی شهر هاربین در شمال شرقی چین به گونه‌ای است که آب و هوای آن سرد بوده و این وجود مقادیر فراوانی یخ و برف طبیعی را موجب می‌شود.

 

این شهر یخی مهد هنرهای یخی و برفی است و مجسمه‌های هنری و بدیعی که در آن ساخته می‌شوند، شهرت دارند. البته «فستیوال فانوس یخی» (Ice Lantern Festival) پیش از فستیوال یخ و برف هاربین وجود داشت و هنوز در بین کسانی که هر سال به این شهر سفر می‌کنند بهترین رویداد به شمار می‌رود.
اولین فانوس‌های یخی را مردم شمال شرقی چین در زمان «سلسله چینگ» (Qing Dynasty) در فصل زمستان ساخته و استفاده می‌کردند. روستاییان و ماهیگیران فانوس‌های یخی را به عنوان نورافکن‌های ماهیگیری و غیره در ماه‌های زمستان به کار می‌بردند.

 

در آن زمان برای ساخت فانوس یخی به سادگی آب را درون سطل ریخته و در هوای سرد بیرون می‌گذاشتند تا یخ بزند. سپس به آرامی به آن گرما می‌دادند و تا قبل از اینکه یخ کاملاً آب شود، آن را جدا می‌کردند که شکل سطل را به خود گرفته بود. در بالای آن سوراخی ایجاد کرده و با تراشیدن یخ، آن را به شکل ظرف توخالی در می‌آوردند. در نهایت شمعی در فضای خالی قرار می‌دادند که تبدیل به فانوسی محافظت شده در مقابل باد شد.

 

 

این فانوس یخی در تمام نواحی اطراف شهر به تدریج طرفداران بسیاری پیدا کنید. مردم فانوس‌های یخی را بیرون از خانه‌های خود قرار می‌دادند یا در برخی از جشن‌های سنتی کودکان با آن‌ها سرگرم می‌شدند. بنابراین این اتفاق سرآغاز فستیوال یخ هاربین بود. اگرچه در طول زمان تغییرات بسیاری در تکنیک‌ ساخت فانوس یخی آن ایجاد شد و اکنون آثاری خلاقانه، ظریف و هنری را در این فستیوال مشاهده می‌کنید.

 

امروزه در این فستیوال شاهد مجموعه‌ای از ساخته‌های قالبی با یخ و برف و همراه با نورپردازی و موسیقی‌های جذاب خواهید بود؛ از معماری بناهای یخی گرفته تا گل‌ها و مجسمه‌ها. فستیوال یخ و برف هاربین علاوه بر نمایش آثار هنری، به یک رویداد فرهنگی بین‌المللی سالیانه تبدیل شده است. هر سال جمعی از ماهرترین مجسمه‌سازان و طرفداران این هنر از آمریکا، کانادا، ژاپن، سنگاپور، روسیه، چین و غیره در این جشنواره حضور پیدا کرده و با هم به رقابت و تعامل در دنیای یخ و برف می‌پردازند. فانوس‌های یخی هاربین در بسیاری از شهرهای اصلی چین و همینطور کشورهای دیگری در آسیا، اروپا، آمریکای شمالی، آفریقا و اقیانوسیه به نمایش گذاشته می‌شوند. بیش از چهل سال است که منابع طبیعی یخ و برف شهر بساط سرگرمی و لذت بازدیدکنندگان از آن را فراهم می‌کنند.

 

در طی فستیوال مسابقات ورزشی مانند اسکیت‌ و سورتمه روی یخ هم برگزار می‌گردد. جشن‌ها، مراسم عروسی و دیگر برنامه‌ها امروزه به این دنیای یخی افزوده شده‌ که جذابیت این فستیوال بزرگ هنری، فرهنگی، ورزشی و گردشگری را افزایش داده‌اند.

 

بلیط اتوبوس     خرید بلیط اتوبوس      قیمت بلیط اتوبوس      رزرو بلیط اتوبوس

 

قلعه نوی شوان اشتاین آلمان

قلعه نوی شوان اشتاین آلمان

 

قلعه نوی شوان اشتاین (ناشوانشتاین) توسط لودویگ دوم پادشاه باواریا در اواخر قرن 19 میلادی ساخته‌ شد.

یکی از دیدنی‌ترین مناطق باواریا بوده و گردشگران می‌توانند چشم‌اندازهای حیرت‌انگیزی را در این هدیه بگیرند.
بدون تردید قلعه «نوی شوان اشتاین» (Neuschwanstein) را می‌توان پربازدیدترین قلعه در کشور آلمان دانست به طوری که بر اساس آمارهای رسمی، سالانه بیش از 1 میلیون نفر از این قلعه باستانی در جنوب باواریا دیدن می‌کنند. «لودویگ دوم» (Ludwig II) پادشاه باواریا که گاهی با القاب «دیوانه»، «غیرعادی»، «قو» و «افسانه‌ای» نیز از وی یاد می‌شود، کاخ رؤیاهای خود را بر اساس سبک احیای گوتیک و در مسافتی نه‌چندان دور از صخره‌های «هوهن شوانگو» (Hohenschwangau) احداث کرد.
نوع محل قرارگیری قلعه نوی شواین اشتاین کاملاً منطبق با چشم‌انداز خط‌ الراس تنگه «پولات جورج» (Pöllat Gorge) در غرب قرار داشته و همین موضوع سبب شده است تا تصویری افسون آمیز از آن ارائه شود. از هر سمتی که به قلعه نگاه کنید، قطعاً از نوع معماری ویژه و موقعیت مکانی آن هیجان‌زده خواهید شد و شاید به همین دلیل است که نباید از انتخاب این طراحی برای قلعه سیندرلا در دیزنی‌لند چندان متعجب شد.
از منظر لغوی قلعه نوی شوان اشتاین؛ به معنی قلعه جدید ساخته‌شده از سنگ قو (new swan stone) است. در اساطیر باستانی این سرزمین، قو نماد منادی کنت‌های «شوانگائو» (Schwangau) بوده و همچنین در آئین مسیحیت نیز از این جانور به‌عنوان سمبل اصالت و پاک‌دامنی یاد می‌شود. این قلعه که در ابتدا بانام «نوی برگ هوهن شوانگو» شهرت داشت، پس از مرگ شاه لودویگ با عنوان قلعه نوی شوان اشتاین نامیده شد. گفتنی است شاه لودویگ دوم به‌عنوان یک شخصیت مرموز؛ به‌شدت تحت تأثیر اپراهای مشهور ریچارد واگنر بوده و در تزئینات این قصر از داستان‌ها و مفاهیم اپراهای «تریستان و ایزولده» (Tristan and Isolde)، «زیگورد» (Sigurd)، «لوهنگرین، شوالیه قو» (the swan knight Lohengrin)، «پارسیفال» (Parsifal) و «مینه‌زینگر تانهاوسر» (minnesinger Tannhäuser) استفاده‌ شده است. البته این موضوع را نیز باید در نظر داشت که تزئینات و نقوش به‌ کار رفته در دیواره‌های این قلعه، عمدتاً مرتبط با اساطیر و شخصیت‌های حماسی بوده و ریچارد واگنر در اپراهای خود از این نقوش و مفاهیم نیز الهام گرفته است.

تاریخ قلعه نوی شوان اشتاین 
در طول دوره قرون‌وسطی، دو قلعه کوچک در محلی که امروزه قلعه نوی شوان اشتاین بر فراز صخره‌های ناهموار و خشن واقع‌شده است، قرار داشت. لودویگ دوم در دوران کودکی خود از محل خرابه‌های این دو قلعه باخبر بوده و آن‌ها را دوست داشت، علاوه بر این، قلعه هوهن شوانگو به‌عنوان اقامتگاه تابستانی خانواده سلطنتی بوده و گفته می‌شود قلعه «وارتبورگ» (Wartburg) نیز به‌عنوان مدل اولیه برای ساخت قلعه نوی شوان اشتاین مدنظر قرار داشته است. هرچند طراحی و تزئینات نمای بیرونی این قلعه پس از تکمیل نهائی، بیشتر شبیه به قلعه «چاتئو دی پیرفوندز» (Chateau de Pierrefonds) در فرانسه است.

حقایقی درباره قلعه نوی شوان اشتاین
طی دوره موسوم به عصر رمانتیک در اوایل قرن 19 میلادی، بسیاری از قلعه‌های مربوط به قرون‌وسطی در کشور آلمان بازسازی شدند. همان‌طور که پیش‌ از این گفتیم، لودویگ دوم علاقه شدیدی به ریچارد واگنر و آثار او داشته و از دوران کودکی، اوقات خود را با دنیای خیالی و اسرارآمیز اسطوره‌ها و شخصیت‌های رؤیایی آثار واگنر پر می‌کرد. پادشاه جوان در نامه‌ای خطاب به واگنر می‌نویسد: قصد دارم قلعه ویرانه موجود در منطقه هوهن شوانگو در نزدیکی پولات جرج را بر اساس سبک اصیل قلعه‌های متعلق به شوالیه‌های آلمانی بازسازی کنم. باید اعتراف کنم که هدف من این است که در آینده، روزی در این قلعه ساکن شده و در آن زندگی کنم.  

بخشی از ویرانه‌های قلعه هوهن شوانگو در سال 1868 تخریب شد زیرا این بخش‌ها در طرح رؤیایی قلعه لودویگ قرار نداشتند.
در تاریخ 5 سپتامبر سال 1869 میلادی پی‌سنگی قلعه جدید هوهن شوانگو ساخته شد. نام این قلعه و قصر پس از مرگ لودویگ در سال 1886 به نوی شوان اشتاین تغییر پیدا کرد.
در پایان سال 1873 میلادی عملیات احداث بخشی از این قلعه که با آجرهای قرمز ساخته‌شده بود، پایان پذیرفت و به‌این‌ترتیب پادشاه قادر بود طی بازدیدهای خود از منطقه، در این بخش که به دستور وی مبله شده بود سکونت کرده و بر روند پیشرفت ساخت بنا نظارت داشته باشد.
در سال 1884، علی‌رغم اینکه هنوز عملیات ساختمانی در قلعه فوق به پایان نرسیده بود، پادشاه به این محل نقل‌مکان کرده و پس‌ از آن عملیات ساخت و تکمیل تزئینات مجموعه به‌ویژه در بخش خارجی، تقریباً دو سال زمان برد؛ هرچند که بخش تزئینات داخلی هیچ‌گاه تکمیل نشد.
در زمان مرگ لودویگ دوم در تاریخ 13 ژوئن سال 1886 میلادی، عملیات ساختمانی در قلعه نوی شوان اشتاین هنوز تا تکمیل شدن بسیار فاصله داشت.
طنز تلخ مستتر در تاریخ ساخت قلعه نوی شوان اشتاین این است که لودویگ آن را برای سپری کردن زمان خود در آسودگی و به‌ دور از اغیار طراحی کرده بود و قرار بود این قلعه مآمن تنهائی وی باشد درحالی‌که تنها دو هفته پس از مرگ وی، درهای قلعه به روی عموم مردم گشوده شد.

یک کلیسای کوچک 90 متری و تالاری به سبک معماری شمال آفریقا را می‌توان ازجمله بخش‌هایی دانست که ساخت آن‌ها پس از مرگ لودویگ نیمه‌تمام مانده و متوقف شد. هرچند که سایر بخش‌های قلعه نیز پس از مرگ پادشاه، با سبک و سیاقی کاملاً ساده تکمیل شدند.
در سال 1918 میلادی ایالت باواریا تبدیل به یک جمهوری شده و از قلعه نوی شوان اشتاین به‌عنوان یک کاخ اداری استفاده شد.
خوشبختانه در طول جنگ جهانی دوم به دلیل دورافتاده بودن محل این قلعه، آسیبی به آن وارد نشد.
طراحی این قلعه توسط «کریستیان یانک» (Christian Jank) که یک طراح صحنه‌های تئاتر بود، انجام‌شده است. معمار این پروژه نیز «ادوارد ریدل» (Eduard Riedel) نام داشت. البته در زمان لودویگ، وی این طرح را رد کرده و طرحی جدید ارائه می‌کند. به‌ این‌ ترتیب شخص پادشاه کنترل بیشتری در زمینهٔ ساخت قلعه بر عهده‌ گرفته و بر نتیجه نهائی مبتنی بر طرح خود نظارت می‌کند.
مجموعه این قلعه مشتمل بر سازه‌های تزئین شده متعددی هستند که هر یک دارای تزئینات ویژه خود هستند. برج‌ها، مناره‌ها و مجسمه‌های تزئینی فراوانی در این قلعه مورداستفاده قرارگرفته است. قله نوی شوان اشتاین 150 متر در امتداد خط الراس کوهستانی گسترده شده است.
بر اساس نقشه اولیه قلعه، قرار بود در منتهی‌الیه غربی قلعه بیش از 200 اتاق ساخته شود که البته تنها 15 اتاق از این تعداد ساخته و تکمیل شد.
اتاق آوازخوانی را می‌توان بزرگ‌ترین اتاق قلعه محسوب کرد که 27 متر طول و 10 متر عرض دارد. این اتاق، یکی به‌عنوان اتاق محبوب شاه لودویگ شناخته‌شده و در ساخت آن از «سانگرسال» (Sängersaal) در قلعه «وارتبورگ» (Wartburg) الهام گرفته‌ شده است.

اتاق پادشاهی که تخت سلطنت در آن قرار دارد دارای ابعاد 20 متر در 12 متر بوده و دومین اتاق بزرگ قصر محسوب می‌شود.
علی‌رغم این موضوع که در ظاهر قلعه تلاش شده است تا ویژگی‌های قرون‌وسطی مورد استفاده قرار گیرد، لودویگ برای ساخت قلعه مورد علاقه خود از آخرین فناوری‌های زمان خود بهره برد که از آن میان می‌توان به سیستم زنگ الکتریکی، سرویس‌های بهداشتی دارای آب‌شویه، سیستم گرمایش هوای داغ مرکزی و تلفن اشاره کرد.
درصورتی‌که دوست دارید به‌طور مجازی از اتاق‌ها و بخش‌های مختلف این قصر بازدید کنید، می‌توانید به وب‌سایت آن مراجعه کرده و با گوشه و کنار این قلعه اسرارآمیز آشنا شوید.

موقعیت قلعه نو شواین اشتاین
این دژ زیبا بر فراز روستای هوهن شوانگو و در نزدیکی مرز اتریش و آلمان قرار داشته و فاصله کمی با شهر «فوزن» (Füssen) دارد. «ماکسیمیلیان دوم» (Maximilian II) پدر لوودویک، به چشم‌انداز زیبای مناطق اطراف روستای هوهن شوانگو علاقه‌مند بود. وی راه‌ها و چشم‌اندازهای زیبایی در این محل احداث کرد که از آن جمله می‌توان به چشم‌انداز «مارین بروک» (Marienbrücke) بر فراز منطقه «پولات جورج» (Pöllat Gorge) اشاره کرد که وی آن را برای همسرش ماری ساخته بود.نقشه شهر مونیخ
در این منطقه همچنین خرابه‌های دو قلعه متعلق به قرون‌وسطی در خط الراس کوهستان «یونگند» (Jugend) قرار داشت که لودویگ در دوران ولیعهدی خود بارها از آن‌ها دیدن کرده و هنگامی‌که اوقات خود را در مدت‌زمان اقامت در روستای هوهن شوانگو سپری می‌کرد، به این قلعه‌ها سرکشی کرده و علاقه بسیاری به چشم‌انداز این منطقه از کوهستان آلپ به سمت دریاچه داشت. این چشم‌انداز؛ دقیقاً محلی محسوب می‌شود که وی بعدها قلعه رؤیایی خود را در آن بنا کرد.

مراکز اقامتی در هوهن شوانگو
کشف این مسئله که چرا لودویگ دوم تا بدین اندازه مجذوب چشم‌انداز زیبای منطقه مورد نظر در جنوب باواریا شده بود، می‌تواند انگیزه خوبی برای سفر به این منطقه و دیدن زیبایی‌های آن و اقامت در روستای زیبای هوهن شوانگو و دیدن قلعه نوی شوان اشتاین محسوب شود. مراکز اقامتی این منطقه بسیار زیبا و راحت بوده و شما در این منطقه با میهمان‌نوازی خاص مردم بومی روبه‌رو خواهید شد. برای اطلاع از مراکز اقامتی که می‌توانید در طول سفر خود و بازدید از این منطقه در آن‌ها اقامت کنید، کافی است تا فهرست مراکز اقامتی موجود در هوهن شوانگو و فوزن را در اینترنت جستجو کرده و گزینه موردنظر خود را انتخاب کنید.

 

بلیط اتوبوس     خرید بلیط اتوبوس     قیمت بلیط اتوبوس     رزرو بلیط اتوبوس

 

قلعه هوهن شوآنگائو آلمان

 

قلعه‌ی هوهن شوآنگائو یا هوهن شوانگو، بر فراز تپه‌ای خوش آب و هوا در آلمان واقع شده.

طبیعت اطراف آن به قدری زیبا است که خاندان سلطنتی ایالت بایرن از آن به عنوان اقامتگاه تابستانی خود استفاده می‌کردند. ظاهر افسانه‌ای دو قلعه‌ی «هوهِن شوآنگائو» (Hohenschwangau Castle) و «نوی شوان اشتاین»، چنان شهرتی به آن‌ها بخشیده که روزانه حدود 6،000 نفر از آن بازدید می‌کنند. یکی دیگر از دلایل محبوبیت این دو بنا این است که در منطقه‌ای رؤیایی در «باواریا» یا همان ایالت بایرن واقع شده‌اند و شاید در نگاه اول باورتان نشود که همچین جایی واقعاً وجود دارد. درواقع قلعه‌ی هوهن شوآنگائو، اقامتگاه تابستانی خاندان سلطنتی ایالت بایرن بوده و به دستور پادشاه «ماکسیمیلیان دوم» (Maximilian II of Bavaria) ساخته شده است. این قلعه بر فراز تپه‌های منطقه‌ی «شوانگاو» در شهر «فوسن» (Füssen) قرار گرفته و از آن بالا می‌توانید به دورنمای «دریاچه‌ی آلپسی» (Alpsee) نیز دسترسی داشته باشید.
قلعه‌ی هوهن شوآنگائو در تمامی فصل‌ها، زیبایی خاص خودش را دارد؛ اما شاید بتوان گفت که افسون آن در فصل پاییز به اوج خود می‌رسد. به خصوص که اطراف این مکان را جنگل‌های انبوه فراگرفته‌اند و ساختمان خردلی رنگ این قلعه در میان رنگ برگ‌های پاییزی، خودنمایی می‌کند. همچنین مه غلیظی که هنگام صبح این بنا را می‌پوشاند، حالتی سحرآمیز به آن می‌دهد. قلعه‌ی نوی شوان اشتاین، معروف‌ترین قلعه در جهان به شمار می‌رود و تعداد بسیاری از گردشگران، صرفاً به دلیل بازید از آن به این روستا می‌آیند و وقتی را به دیدن قلعه‌ی هوهن شوآنگائو اختصاص نمی‌دهند. پیشنهاد می‌کنیم شما این اشتباه را انجام ندهید و حتماً در تور راهنمای آن ثبت نام کنید که تقریباً 35 دقیقه طول می‌کشد و می‌توانید شکوه دیزاین داخلی این کاخ را به چشم خود ببینید.
ماکسیمیلیان دوم، این مکان رؤیایی را اولین بار در سال 1829 کشف کرد. او در آن زمان هنوز ولیعهد بود و هیچ چیزی به جز خرابه‌های «قلعه‌ی شوان اشتاین» در آن ناحیه وجود نداشت که قدمت آن هم به قرن 12 میلادی برمی‌گشت. با این حال زیبایی طبیعی این محل، او را به قدری مجذوب خود کرد که تصمیم گرفت قلعه‌ی خودش را در سال 1833 در آنجا بسازد. قلعه‌ی هوهن شوآنگائو را بر اساس معماری «تودور» (Tudor Style) و نئوگوتیکِ یکی از کاخ‌های انگلیسی طراحی کرده‌اند و نمای بیرونی آن به قلعه‌های دوران قرون وسطی شباهت دارد و از طراحی داخلی مرتبط با قرن 19 آن به خوبی محافظت شده است. برای دکور اتاق ملکه از رنگ قرمز، صورتی و آبی روشن استفاده شده و دیزاین آن، سفر ماکسیمیلیان دوم به ترکیه و یونان را یادآور می‌شود و بازدید از آن خالی از لطف نخواهد بود.

اتاق فرزند پادشاه، یعنی «لودویگ دوم» (Ludwig II) کمی با قسمت‌های دیگر فرق دارد. او یک آسمان نما برای سقف اتاق خوابش کار گذاشته بود تا بتواند ستاره‌ها و ماه را تماشا کند. گذراندن تابستان در قلعه‌ی هوهن شوآنگائو، تأثیر بسیاری بر لودویگ دوم داشت و از همین جا بود که به افسانه‌ها، حماسه‌های آلمانی و اپراهای «ریچارد واگنر» علاقه‌مند شد. بنابراین از همان زمان برای خودش رؤیاپردازی می‌کرد تا هنگامی که به پادشاهی رسید، قلعه‌ی شگفت انگیزی برای خود بسازد. درنهایت هم به آرزویش رسید و در زمان پادشاهی‌اش، به کمک تلسکوپ اتاقش در قلعه‌ی هوهن شوآنگائو، روند ساخت قلعه‌ی افسانه‌ای خود یعنی همان نوی شوان اشتاین را تماشا می‌کرد که امروزه به معروف‌ترین قلعه‌ی دنیا تبدیل شده است. یادتان باشد برای فرار از صف شلوغ بلیت قلعه‌ی هوهن شوآنگائو، بهتر است آن را حداقل 2 روز قبل از مراجعه به صورت اینترنتی تهیه کنید. همچنین 2 فواره‌ی قو در باغ‌های این قلعه وجود دارد که حواستان باشد بازدید از آن‌ها نیز از زیر دستتان در نرود.

 

بلیط اتوبوس     خرید بلیط اتوبوس     قیمت بلیط اتوبوس     رزرو بلیط اتوبوس

 

قصر دروتنینگهلم استکهلم

قصر دروتنینگهلم استکهلم

 

قصر «دروتنینگهلم» در استکهلم، محل رسمی اقامت خاندان سلطنتی سوئد، در قرن هفدهم و به عنوان کاخ تابستانی ساخته شد.

این مجموعه یکی از زیباترین قصرهای شمال اروپا به شمار می‌رود. قصر دروتنینگهلم (Drottningholm) در جزیره «لوون» (Lovön) و در کرانه دریاچه «مالارِن» (Mälaren) قرار دارد. بازدیدکنندگان می‌توانند با یک سفر پنجاه دقیقه‌ای از مرکز شهر استکهلم با قایق به قلمرو قصر سلطنتی برسند. در قرن شانزدهم، «کاترین» همسر پادشاه «جان سوم» جزیره لوون را برای بنای کاخ تابستانی انتخاب کرد. نام دروتنینگهلم از همین گرفته شده و در زبان سوئدی به معنای «جزیره ملکه» است. ساخت قصر در سال ۱۵۸۰ تکمیل شده و توسط معمار فلاندری، «ویلم بوی» (Willem Boy) به سبک رنسانسی طراحی گردید.
در سال ۱۶۶۱ قصر گرفتار آتش‌سوزی شده و سال بعد از آن حادثه، ملکه معماری دیگر را برای ساخت یک ساختمان جدید انتخاب کرد. این معمار نقشه‌های خود را بر اساس طراحی غالب سبک باروکی کاخ‌های فرانسوی و ایتالیایی آماده نمود. بعد از مرگ وی در سال ۱۶۸۱ پروژه کاخ توسط پسر او به پایان رسید.

فضای داخلی قصر دروتنینگهلم
اکثر تزئینات فضای داخلی به سبک باروک طراحی شده‌اند. زمانی که معمار بنا در سال ۱۷۱۵ فوت کرد اکثر اتاق‌ها ناتمام مانده بودند. جذاب‌ترین بخش فضا را شاید بتوان پلکان بزرگ و باشکوه آن دانست که در مرکز بنا قرار دارند. ۹ تندیس بزرگ الهگان شعر و موسیقی در قسمت نرده‌ها به چشم می‌خورند که توسط «تسین» (Tessin) طراحی شده‌اند. نقاشی‌های دیواری و سقف، بسیار خیره‌کننده و چشم‌نواز هستند.
زیباترین اتاق این مجموعه را شاید بتوان اتاق «هِدویگ النورا» (Hedvig Eleonora) دانست که در سال ۱۶۸۳ تکمیل شد. علاوه بر آن، کتابخانه مجلل سلطنتی که برای ملکه «لویزا اولریکا» (Lovisa Ulrika) طراحی و ساخته شده بود نیز بسیار دیدنی است. نقاشی‌های بزرگ موجود در گالری پادشاه چارلز دهم و یازدهم مناظری از رویدادهای تاریخی، به ویژه عبور از دانمارک در سال ۱۶۵۸ و جنگ «لوند» (Lund) سوئد در سال ۱۶۶۷ را نشان می‌دهند.

تئاتر دربار دروتنینگهلم
از دیدگاه تاریخی شاید بتوان ادعا کرد مهم‌ترین ساختمان دروتنینگهلم، تئاتر دربار، قدیمی‌ترین ساختمان تئاتر با ماشین‌های مکانیکی در جهان باشد. این بنا در سال ۱۷۶۶ و به سبک نئوکلاسیک، برای ملکه «لویزا اولریکا» ساخته شد و در واقع، جایگزین ساختمانی بود که قبل‌تر در آتش‌سوزی سال ۱۷۶۲ سوخته بود. فضای داخلی تئاتر در زمان حکومت پسر او، «گوستاو سوم» که حامی جدی تئاتر و اپرا بود مجدداً طراحی شد. به گوستاو سوم لقب «پادشاه تئاتر» نیز اطلاق می‌گردید.
بعد از مرگ این پادشاه در سال ۱۷۹۲، جانشین او ترجیح داد تا در کاخ سلطنتی اقامت کرده و همین امر سبب فراموشی تئاتر دربار شد. در سال ۱۹۲۲ تاریخ‌شناسی به نام «آگنه بِیِر» (Agne Beijer) تئاتر را با سن بی‌همتای قرن هجدهمی‌اش بازیافت. این فرد نیروی محرک پشت ساخت یک موزه روبه‌روی این ساختمان بود. همچنین وی را برای بازسازی و ترمیم تئاتر که تا به امروز برای اجراهای زنده مورد استفاده قرار می‌گیرد مسئول کردند. سیستم مکانیکی قرن هجدهمی که برای تعویض صحنه، ایجاد رعد و افکت باد ساخته شده بود هنوز هم کاربرد دارد.

باغ‌های دروتنینگهلم
دو باغ با سبک‌های متفاوت در قصر دروتنینگهلم وجود دارند. باغ قدیمی‌تر به سبک باغ‌های باروکی فرانسوی ساخته شده است و مجسمه‌هایی که آن را باشکوه‌تر می‌کنند توسط یک هنرمند رنسانسی خلق و طی فتح شهرهای مختلف توسط ارتش سوئد جمع‌آوری شدند. آب‌نمای هرکول که در اینجا خواهید دید در اصل متعلق به یکی از کاخ‌های دانمارک بوده است. بزرگ‌ترین قسمت باغ با مسیر‌های پیچ در پیچ و یک حوضچه نامنظم، با بخش رسمی باروکی در تضاد می‌باشد. این ناحیه با کپی مجسمه‌های باستانی که شاه گوستاو در سال ۱۷۸۳ از سفرش به رم آورده بود تزئین شده است. نسخه‌های اصلی در موزه عتیقه‌جات شاه گوستاو سوم در قصر سلطنتی نگهداری می‌شوند.

جذاب‌ترین ساختمان داخل باغ‌ها، کاخ چینی است. در سال ۱۷۵۳ ملکه لویزا اولریکا در تولد سی سومین سال زندگی‌اش یک سازه چوبی چینی از همسرش هدیه گرفت. این سازه، پنهانی در استکهلم ساخته شده و قطعه قطعه به دروتنینگهلم منتقل گردید. ۱۰ سال بعد، این سازه شکننده چوبی با چیزی که امروز شاهدش هستید جایگزین شد. در آن زمان خاندان‌های سلطنتی اروپا شیفته فرهنگ چین بوده و تقریباً تمام کاخ‌های تفریحی یک آلاچیق چینی در خود داشتند.

سایر دیدنی‌های دروتنینگهلم
در باغ‌های قصر، سازه‌های متعدد دیگری را هم خواهید یافت که بسیار جالب توجه هستند. گوستاو سوم قبل از مرگش در سال ۱۷۹۲ تصمیم به ساخت تعدادی ساختمان عجیب و خاص در باغ‌های دروتنینگهلم گرفت. بسیاری از آن‌ها اصلاً مفهوم نبوده، اما برخی دیگر تبدیل به بناهای زیبا و منحصر به فردی شدند. یکی از این بنا‌ها یک برج آجری نئو قرون وسطایی است که به برج گوتیک شهرت دارد. این برج در بالای یک تپه در شمال غرب باغ دیده می‌شود. یکی دیگر نیز چادر ترکی، یک سازه چوبی متعلق به سال ۱۷۸۱ بوده که گاردهای سلطنتی را در خود جای می‌داد.

 

 

بلیط اتوبوس     خرید بلیط اتوبوس     قیمت بلیط اتوبوس     رزرو بلیط اتوبوس

 

قصر کاسا روسادا آرژانتین

قصر کاسا روسادا آرژانتین

 

کاسا روسادا یکی از جاذبه‌های گردشگری مسحور‌کننده و تا حدی اسرار‌ آمیز شهر بوینس آیرس در کشور آرژانتین می باشد.

این بنا به عنوان دفتر رسمی ریاست جمهوری مورد استفاده قرار می‌گیرد.علیرغم اینکه توریست‌ها فکر می‌کنند رئیس جمهور آرژانتین در این ساختمان زندگی می‌کند، اما کاسا روسادا فقط محل کار اوست و محل زندگی‌اش در «لوس اولیووس» (Los Olivos) در حومه‌ی شهر است. دلیل اینکه بنای کاسا روسادا را رازآلود می‌دانند این است که از زمان ساخت آن در دهه‌ی ۱۸۰۰ میلادی فقط عده‌ی کمی از افراد عادی اجازه‌ی ورود به این ساختمان را پیدا کرده‌اند. تا امروز عکاسان فقط اجازه‌ی ورود به صحن حیاط مجموعه را دارند. البته تورهای رایگان بازدید یک ساعته از کاسا روسادا وجود دارد اما تمام بخش‌ها ساختمان را پوشش نمی‌دهند. از این نظر می‌توان کاسا روسادا را مشابه با «کاخ کرملین» دانست که در تورهای بازدید اجازه‌‌ی ورود بازدیدکنندگان به تمامی بخش‌ها داده نمی‌شود و فقط اجازه‌ی ورود افراد عادی به بعضی از قسمت‌های نه چندان مهم کاخ ریاست جمهوری را صادر می‌کنند.
البته این موضوع نباید شما از بازدید از این بنای زیبا و رازآلود منصرف کند. در هر صورت کاسا روسادا بی شک یکی از تاریخی‌ترین، نمادین‌ترین و زیباترین ساختمان‌ها در کل شهر است و دیدن آن خالی از لطف نیست.

واژه‌ی کاسا روسادا به معنای «خانه‌ی صورتی» است. گرچه این توصیف مناسب رنگ بنای بزرگ کاسا روسادا است اما ربطی به اهمیت و بعد فرهنگی کاخ ریاست جمهوری در عدالت بوینس آیرس ندارد. وقتی به سمت میدان «پلازا د مایو» (Plaza de Mayo) که مردم بومی آن را به نام «Centro» می‌شناسند می‌روید، به تدریج متوجه اندازه و بزرگی این سازه‌ی به سبک ایتالیایی خواهید شد که الهام‌بخش کارت پستال‌های شهر است؛ در واقع کاسا روسادا در انتهای شرقی پلازا دمایو قرار گرفته است. این میدان بزرگ از زمان شکل‌گیری بوینس آیرس در سال ۱۵۸۰ همواره توسط بسیاری از مهم‌ترین مراکز سیاسی کشور احاطه شده است.

در ضمن یک تراس وجود دارد که «Eva Peron»، همسر دوم رئیس جمهور آرژانتین چندین بار در آن حضور یافته و از همانجا هم آخرین بار با مردمش بدرود گفته است و جمله‌ی معروف «برای من گریه نکن آرژانتین» را ادا کرده است. وقتی همراه با تور به گردش در کاسا روسادا می‌پردازید، می‌توانید از موزه‌ی طبقه پایین ساختمان که اطلاعات خوبی از کاخ ریاست جمهوری در بوینس آیرس، اشیاء به جای مانده از رئیس جمهورهای قبلی و در کل کشور آرژانتین را در خود دارد هم دیدن کنید. در ضمن می‌توانید هر ساعت شاهد مراسم تعویض گارد در مقابل قصر باشید. 

شما پس از بازدید از کاخ، علاوه بر دانستن حقایق جالب و سرگرم کننده‌ای مثل اینکه «مدانا» خواننده‌ی مشهور آمریکایی یکی از تنها کسانی بوده است که اجازه‌ی بازدید از این تراس معروف را داشته و اینکه صحنه‌هایی از فیلم «Evita» بر روی این تراس فیلم‌برداری شده است، از اطلاعات مهمی آگاه می‌شوید که در مورد ویژگی‌های فرهنگی و سیاسی رایج در آرژانیتن صحبت می‌کنند.

یکی از حقایق جالب در مورد کاسا روسادا این است که اصلاً چطور تصمیم بر صورتی کردن این ساختمان گرفته شد. اول از همه اینکه رنگ صورتی آن هیچ ربطی به زن بودن ریاست جمهوری آرژانتین ندارد. یک نظریه بر این روایت استوار است که در سال ۱۸۷۳ که قصر توسط معمار بریتانیایی «ادوارد تایلور» ساخته شد، دو حزب سیاسی مهم وجود داشت که علامت یکی از آنها رنگ قرمز و علامت دیگری رنگ سفید بود. در تلاش برای ایجاد صلح، اتحاد ملی و پیمان غیرنظامی، تصمیم گرفته شد که رنگ این ساختمان عظیم به رنگ صورتی درآید که ترکیبی از رنگ قرمز و سفید است. نظریه‌ی دیگر می‌گوید این رنگ صورتی فقط حاصل ترکیب رنگ سفید با خون گاو است که در اوخر قرن نوزدهم بسیار مرسوم بوده است. 

اگرچه اجازه‌ی بازدید از تمام اتاق‌های کاسا روسادا به تورها داده نمی‌شود اما قطعاً دیدگاه وسیع‌تری نسبت به کشور آرژانتین پیدا خواهید کرد. زیبایی خیره‌کننده‌ی این بنا فقط متعلق به بنای بیرونی آن نیست بلکه داخل ساختمان هم زیبایی‌هایی دارد که چشم هر بیننده‌ای را به خود جلب می‌کند. اگر دوست دارید بیشتر در مورد مردم، سیاست و تاریخ کشور آرژانتین بدانید حتماً باید بازدید از کاسا روسادا را در فهرستی که از جاذبه‌های بوینس آیرس تهیه کرده‌اید، قرار دهید. این ساختمان هنوز هم یکی از تاریخی‌ترین و زیباترین ساختمان‌های کشور است.

 

بلیط اتوبوس     خرید بلیط اتوبوس     قیمت بلیط اتوبوس     رزرو بلیط اتوبوس

 

 

قصر گراند پالاس و پتی پالاس پاریس

 

گراند پالاس و پتی پالاس، از جمله کاخ‌هایی هستند که به مناسبت میزبانی از نمایشگاه جهانی سال 1900 میلادی تأسیس شدند.

امروزه علاوه بر معماری تماشایی خود، آثار هنری متنوعی را به نمایش می‌گذارند. گراند پله (Grand Palais) در نزدیکی خیابان شانزلیزه واقع شده که یکی از معروف ترین خیابان های پاریس به حساب می‌آید. وسعت این کاخ به 77،000 متر مربع می‌رسد و یکی از زیباترین ساختمان‌های شهر پاریس به شمار می‌رود. امروزه بعضی از رویدادهای بزرگ و مهم و نمایشگاه‌های تجاری بین‌المللی در این مکان برگزار می‌شود؛ اما تاریخچه‌ی این بنا به سال 1897 میلادی برمی‌گردد که در آن زمان به آن «کاخ بزرگ هنرهای زیبا» می‌گفتند. نمایشگاه جهانی سال 1900 میلادی در شهر پاریس برگزار شد و گراند پالاس یا همان «کاخ بزرگ» را به مناسبت میزبانی این رویداد تأسیس کردند. این نمایشگاه آنقدر اهمیت داشت که شهر پاریس تصمیم گرفت پروژه‌ی ساخت چندین بنای جدید را کلید بزند و پل الکساندر سوم، گراند پالاس و پتی پالاس (کاخ کوچک) در شمار این پروژه‌ها قرار داشتند.
افراد بسیاری در ساخت کاخ بزرگ دست داشتند
مسابقه‌ای در سال 1896 میلادی برگزار شد و تمامی معماران کشور فرانسه اجازه‌ی شرکت در آن را داشتند تا ایده‌ای برای ساخت یک کاخ بدهند که به نمادی از خلاقیت فرانسوی‌ها تبدیل شود. رقابت میان شرکت‌ کننده‌ها، بسیار سخت بود و پس از بحث و گفتگوی بسیار میان گروه گزینش‌گر (مطبوعات و عموم مردم)، با 4 نفر از شرکت‌ کننده‌ها قرارداد بستند: «هنری دوگلان»، «آلبرت لووه»، «آلبرت توماس» و «شارل گیرول». هر کدام از آن‌ها مسئولیت مخصوص به خود را داشت و در نتیجه، تمامی نقطه‌نظرهای آن‌ها در کنار هم آورده شد تا به عنوان یک تیم با یکدیگر همکاری کنند.
در قسمت سنتوری یا همان آذین بالای درب غربی ساختمان، سنگ نوشته‌ای با این مضمون قابل مشاهده است که این بنای تاریخی «از طرف جمهوری، به شکوه هنر فرانسوی اختصاص داده شده است». بنابراین می‌توان دید که هدف اصلی تأسیس این بنا، میزبانی بزرگ‌ترین رویداد رسمی هنری در پایتخت بوده است.

از رخدادهای تراز اول به رویدادهای پرطرفدار
سالن‌هایی که به هنرهای زیبا اختصاص داده بودند، در طول 30 سال اول تاسیس گراند پالاس به اوج شهرت خود رسیدند. اما به مرور زمان به این چشم به آن‌ها نگاه شد که فاصله و جدایی میان طبقه‌ی بورژوا و عموم مردم را نشان می‌دهند. با آغاز جنگ جهانی اول، مردم پاریس بیشتر به تجارت فناورانه‌ی سودآور روی آوردند و کم‌کم از آوازه و پرستیژ نمایشگاه‌های هنری تراز اول کاسته و تعدادشان هم با افتتاح کاخ اکتشاف (Palais de la Découverte) کمتر شد که آن را در سال 1937 میلادی و به مناسبت «نمایشگاه بین‌المللی هنر و تکنولوژی در زندگی مدرن» تاسیس کردند.
کاخ اکتشاف در جناح غربی گراند پالاس واقع شد و ابتدا قرار بود نمایشگاهی موقت باشد؛ اما چنان مورد توجه قرار گرفت که تصمیم گرفتند آن را پس از برگزاری رویداد، خراب نکرده و به نمایشگاهی دائمی تبدیل کنند. کاخ بزرگ در سال 1947 میلادی، نقش خود را به عنوان کاخ هنرهای زیبا از دست داد اما همچنان سالانه 40 رویداد را برگزار می‌کند و بیش از 2 میلیون بازدیدکننده در سال دارد. گالری اصلی این کاخ امروزه به نمایش هنر معاصر اختصاص داده شده اما گراند پالاس به‌طور کل از 3 بخش تشکیل می‌شود که هر کدام، ورودی مخصوص به خود را دارند. این 3 بخش شامل «کاخ اکتشاف»، «گالری ملی گراند پالاس» و «سالن رویداد گراند پالاس» می‌شود.

معماری و بازسازی گراند پالاس
گراند پالاس بیشتر به خاطر سقف شیشه‌ای بزرگش شناخته می‌شود و با توجه به این ویژگی، به راحتی قابل تشخیص است. طراحی این بنا همان‌طور که قبلا گفتیم، حاصل تلاش‌های چندین معمار بوده اما نظارت کلی آن را معمار معروف فرانسوی، یعنی «شارل گیرول» بر عهده داشته که بعدها برای طراحی پتی پالاس به او اختیار تام داده شد. معماری گراند پالاس، ترکیب زیبایی از نمای سنگی کلاسیک و آهن‌ها و پنجره‌های سبک آرت نوو یا هنر نو است. کاخ بزرگ در حال حاضر توانسته عنوان بزرگ‌ترین سازه‌ی شیشه‌ای و آهنی در دنیا را به خود اختصاص بدهد که زمانی به «کریستال پالاس» یا همان «کاخ بلورین» در لندن تعلق داشت که بعدها در آتش سوخت.
نمای بیرونی این کاخ از سنگ ساخته شده و مجسمه‌های تماشایی و موزاییک‌های رنگی زیبایی را به نمایش می‌گذارد. برجک این کاخ، سبک دوران زیبا (عصر طلایی) را یادآور می‌شود و از 15،000 متر مربع شیشه برای سقف آن استفاده شده است. بعد از اینکه کاشی‌های بخشی از سقف شیشه‌ای آن در سال 1993 میلادی فرو ریخت، این ساختمان به مدت 10 سال بسته بود تا به کارهای بازسازی آن رسیدگی کنند. مرحله‌ی اول این بازسازی در سال 2005 و مرحله‌ی دوم در سال 2007 به پایان رسید و درهای این کاخ دوباره بر روی عموم باز شد. طی این بازسازی، شیشه را جایگزین و چهارچوب فلزی آن را تعمیر کردند. موزاییک‌ها نیز بازسازی و به مجسمه‌ی سواره‌ی واقع در بالای ساختمان نیز رسیدگی شد.

پتی پالاس
شهر پاریس، مقاصد دیدنی بی‌شماری دارد؛ به‌طوری که حتی اگر یک هفته را هم به گشت و گذار در آن بپردازید، همچنان فهرستی از جاذبه‌های گردشگری دیگر روبه‌رویتان خواهد بود. دیدنی‌هایی مانند موزه لوور، برج ایفل، کلیسای نوتردام، محله مونمارتر، قبرستان پرلاشز و سردابه ها در شمار معروف‌ترین جاذبه‌های شهر پاریس قرار دارند و گردشگران بسیاری را از سراسر دنیا به سمت خود می‌کشانند. سایر جاذبه‌ها را می‌توان در لیست دوم جای داد که بعد از بازدید از جاذبه‌های بالا می‌توانید سری به آن‌ها بزنید؛ به خصوص اگر بار اولتان نیست که به پاریس سفر می‌کنید.
پتی پالاس (Petit Palais) به معنی «کاخ کوچک»، در این فهرست قرار می‌گیرد. این کاخ، درست روبه‌روی گراند پالاس قرار گرفته و آن را نیز به مناسبت نمایشگاه جهانی سال 1900 میلادی بنا کردند. پتی پالاس از 4 جناح تشکیل می‌شود و باغی نیم‌دایره را در برمی‌گیرد. طراحی این بنا را «شارل گیرول» برعهده داشت و ساخت آن بیش از 20 سال طول کشید تا به پایان برسد. «کاخ صنعت» در آن زمان طوری ساخته شده بود که جلوی نمای موزه انولید را می‌گرفت و به همین دلیل پیشنهاد داده شده که این بنا را خراب و 2 کاخ دیگر را با آن جایگزین کنند. این پیشنهاد با برنامه‌ی جدیدی که برای توسعه‌ی پاریس داشتند، از هماهنگی بیشتری برخوردار بود و به همین دلیل مسئولان با آن موافقت کردند.

پتی پالاس در سال 1902 به موزه هنری تبدیل شد
مجموعه آثار دائمی این کاخ از دوران باستان تا 1920 میلادی را در برمی‌گیرد. بنابراین در یک اتاق آن ممکن است نقاشی یک بازار غذای معروف پاریسی را ببینید که به قرن 19 تعلق دارد و در اتاقی دیگر، دست‌نوشته‌هایی از قرون وسطی یا سفال‌های دوران یونان باستان را تماشا خواهید کرد. ویژگی مثبت این موزه این است که در شمار موزه های رایگان پاریس قرار دارد و نیازی نیست برای ورودی آن هزینه‌ای بپردازید. همچنین می‌توانید از تمامی آثار آن در چند ساعت بازدید کنید؛ در حالی‌که حتی اگر یک هفته را هم در موزه لوور بگذرانید، باز هم مجموعه آثارش تمامی ندارد.

کاخ کوچک بیشتر به خاطر نقاشی های دیواری اش شهرت دارد
آلبرت بسنارد (Albert Besnard)، طراحی 4 نقاشی دیواری برای سالن ورودی پتی پالاس را برعهده گرفت و از سال 1903 تا 1910 میلادی بر روی آن‌ها کار کرد. یادتان باشد علاوه بر دیوارها، نگاهی هم به سقف کاخ کوچک بیندازید. از سال 1909 تا 1924 میلادی بر روی سقف‌های نقاشی شده‌ی این کاخ کار شده و برای 2 مورد از گالری‌های اصلی این بنا نیز از نقاشی دیواری استفاده شده است. یکی از آن‌ها شهر پاریس را در گذشته و از زمان جنگ لوتیشا (Battle of Lutetia) یا همان «لوتتیا» تا انقلاب فرانسه به تصویر می‌کشد و دیگری، تصویر مدرن‌تری را از آن به نمایش می‌گذارد. حتما از 16 مجسمه‌ی نیم تنه‌ی گچی هم دیدن کنید که بر روی طاقچه‌های این کاخ قرار داده شده‌اند و اثر هنرمندان معروفی همچون اوژن دولاکروا (Eugene Delacroix) هستند.

راه پله های مارپیچ این کاخ به نوبه خود دیدنی هستند
معمار این کاخ یعنی «شارل گیرول»، در خلق گل‌نرده‌های آهنی شهرت دارد و راه پله های پتی پالاس را نیز او طراحی کرده است. پیچ و خم ظریف و زیبای این راه پله، شما را به تعجب وا می‌دارد که چطور خالق آن، نرده‌های آهنی را به شکل یک اثر هنری درآورده است. علاوه بر آن، درب طلایی رنگ ورودی کاخ کوچک نیز از هنرنمایی‌های گیرول به حساب می‌آید.

باغ واقع در حیاط پتی پالاس را فراموش نکنید
با اینکه باغ پتی پالاس (Jardin du Petit Palais) در یکی از معابر اصلی پاریس واقع شده، ممکن است در نگاه اول متوجه آن نشوید. این کافه-باغ، در حیاط مرکزی موزه قرار گرفته و گیاهان سرسبز و ستون‌های آن را پوشانده که با حلقه‌های گل آراسته شده‌اند. برای رفع خستگی یا صرف ناهار می‌توانید به این مکان رفته و گلویی تازه کنید.

 

 

بلیط اتوبوس     خرید بلیط اتوبوس     قیمت بلیط اتوبوس     رزرو بلیط اتوبوس

 

قلعه آیت بن حدو مراکش‬‎

قلعه آیت بن حدو مراکش‬‎

 

در کناره رشته کوه اطلس بزرگ در مراکش، شهر افسانه ای آیت بن حدو قرار دارد.

آیت بن حدو که با نام شهر آجر خشـتی نیـز شناخته می شود، دژی باستانی است که پناهگاهی برای مسافرانی بود که بین صحرای بزرگ آفریقا و شهـــر مراکـش رفـــت و آمد می کردنـــد. آیت بن حدو یکی از شهرهای مستحکم شده در طول مسیر کاروان سابق میان صحرای آفریقا و مراکش است. در داخل دیوارهای گلی بلند ۶ قصبه و تعداد کمی خانه وجود دارد. امروزه بسیاری از مردم شهر در یک روستای مدرن‌تر در سمت دیگر رودخانه زندگی می کنند، اگر چه هنوز هم چند خانواده در دیوارهای شهر زندگی می‌کنند.این قلعه با خشت های طلایی خود که به طور چشمگیری از زمین بیرون زده است، در میان تمام مناظر، نگاه شگفت زده ی تمام بازدید کنندگان را به سمت خود جلب می کند. این جا یک محل افسانه ای است، که به خاطر برج های نارنجی رنگ و زیبایی های سورئال خود، تبدیل به یک مکان عالی و مورد علاقه برای فیلم برداری شده است. آیت بن حدو در چند فیلم از جمله لورنس عربستان و گلادیاتور ظاهر شده است. در بازدید از آیت بن حدو، شما می توانید از ساختمان های خشتی دیدن کنید، انبار غله ای در بالای شهر تپه ای را اکتشاف کنید یا حتی به آرامـگاه بن حدو سر بزنـید.اگر شما قصد رفتن به مناطق داخلی مراکش را دارید، قطعا باید آیت بن حدو را در لیست اماکنی که قصد بازدید دارید، قرار دهید.

 

 

بلیط اتوبوس     خرید بلیط اتوبوس     قیمت بلیط اتوبوس     رزرو بلیط اتوبوس

 

غذاهای لذیذ مکزیک

غذاهای لذیذ مکزیک

 

به نظر شما خوشمزه‌ترین غذاهای کشور مکزیک  کدام اند؟

مکزیک، مقصد مناسبی برای دوستداران طبیعت و کسانی است که در سفر، به دنبال غذاهای خوشمزه و متنوع هستند. کشور مکزیک، کشوری زیبا با جاذبه‌های گردشگری گوناگون است. کارهای زیادی برای انجام دادن و کسب تجربه‌های جدید در این کشور وجود دارد. یکی از این کارها، چشیدن غذاهای منحصر به فرد و خوشمزه‌ی آن است. پیشنهاد می‌کنیم این کشور را بدون امتحان کردن غذاهای زیر ترک نکنید.

1. چیلاکیله
«چیلاکیله» (Chilaquiles)، یکی از غذاهای سنتی معروف مکزیکی است که برای صبحانه آن را صرف می‌کنند. برای درست کردن این غذا، ابتدا نان ذرت تورتیا را سرخ و به تکه‌های کوچک‌تر تقسیم می‌کنند و رویش سس سالسای قرمز یا سبز می‌ریزند. سپس آن را با نیمرو، پره‌هایی از مرغ پخته‌شده، پنیر و خامه می‌پوشانند. معمولاً چیلاکیله را همراه با «لوبیای آب‌پز و کوبیده‌شده» (Refried Beans) سرو می‌کنند که ترکیب آن، صبحانه‌ای مقوی را به وجود می‌آورد.

2. پوزوله
انواع مختلف سوپ «پوزوله» (Pozole) از جمله مرغ، گوشت یا نوع گیاهخواری آن را می‌توانید در رستوران‌های این کشور سفارش دهید. این غذا، از ذرت پوست کنده، ادویه‌ها و سبزیجات مختلفی تهیه می‌شود و می‌گذارند تا چندین ساعت یا کل شب را آرام بپزد. وقتی برای سرو کردن آماده می‌شود، کاهو، تربچه، پیاز و لیموترش را هم به آن اضافه می‌کنند و رویش فلفل تند می‌پاشند.

3. تاکو الپاستور
«تاکوی الپاستور» (Tacos al pastor)، یکی از معروف‌ترین انواع تاکو در مکزیک به شمار می‌رود و در سال 1920 میلادی و از زمان مهاجرت لبانی‌ها و سوری‌ها به این کشور رواج داشته است. نام این غذا، به معنی «به روش چوپان‌ها» می‌باشد و برای پختش، گوشت را باریک تکه می‌کنند و آن را روی نان ذرت تورتیا قرار می‌دهند. تاکوی الپاستور همراه با پیاز، آناناس و برگ گشنیز سرو می‌شود.

4. توستادا
«توستادا» (Tostadas) به معنی «برشته شده»، غذای ساده و خوشمزه‌ای است که برای درست کردن آن، نان تورتیا را در روغن سرخ می‌کنند تا تُرد و طلایی رنگ شود. بعد از سرخ شدن می‌توانید آن را به همان شکل میل کنید یا اینکه داخلش را با موادی مثل گوشت پخته شده، پنیر، غذای دریایی یا لوبیای آب‌پز و کوبیده‌شده پر کنید.

5. چیلی نوگادا
«چیلی نوگادا» (Chiles en nogada)، یکی از میهن‌پرستانه‌ترین غذاهای مکزیک به شمار می‌رود که می‌توانید در مواد تشکیل دهنده‌ی آن، سه رنگ پرچم این کشور را ببینید؛ به این صورت که داخل فلفلِ سبز رنگ «پوبلانو» (Poblano) را با «پیکادیلو» (Picadillo) پر می‌کنند که مخلوطی از گوشت تکه شده، میوه و ادویه‌جات است. سس با طعم گردوی آن، رنگ سفید و دانه‌های انار نیز رنگ قرمز پرچم را به نمایش می‌گذارند.

6. ایلوته
تقریباً در کنج اکثر خیابان‌های مکزیک، «ایلوته» (Elote) می‌فروشند که به معنی ذرت است. روش سنتی تهیه‌ی آن، به این شکل بوده که ابتدا ذرت‌ها را خوب می‎پزند و بعد یک چوب از وسط آن‎ها رد می‌کنند تا مثل بستنی خورده شود. اما نوع دیگر آن، همان ذرت مکزیکی معروف است که دانه‌های ذرت را داخل جایی مثل لیوان انباشته می‌کنند و رویش، مقدار زیادی سس پنیر، نمک، خامه، لیمو، کره و پودر چیلی می‌ریزند.

7. انچیلادا
«اِنچیلادا» (Enchiladas)، به دوره‌ی تمدن «مایا» (Maya) برمی‌گردد که مردم، نان تورتیا را دور ماهی‌های کوچک می‌پیچیدند و نوش جان می‌کردند. امروزه همچنان از نان تورتیلا استفاده می‌شود و داخلش را با گوشت، حبوبات، پنیر، غذای دریایی و سبزیجات پر می‌کنند و روی آن، سس تندی می‌ریزند و برای صبحانه می‌خورند.

8. موله
«موله» (Mole)، نوعی سس معروف مکزیکی است و انواع بی‌شماری دارد که در تهیه‌ی همه‌ی آن‌ها، بیش از 20 ماده را با هم مخلوط می‌کنند. در پخت این سس، از یک یا انواع مختلفی از فلفل استفاده می‌شود و باید آن را برای مدت طولانی، به طور مداوم هم زد تا خراب نشود. معروف‌ترین نوع آن، «موله پوبلانو» (Mole Poblano) است که رنگی قرمز دارد و آن را همراه بوقلمون یا مرغ سرو می‌کنند.

9. گواکاموله
بدون شک «گواکاموله» (Guacamole)، یکی از پرطرفدارترین سس‌های مکزیکی به حساب می‌آید؛ اما کمتر کسی پیدا می‌شود که اطلاع داشته باشد این سس، متعلق به دوره‌ی «آزتک‌ها» (Aztecs) است. این سس از آووکادوی له‌شده، پیاز، گوجه، آبلیمو و فلفل‌های تند درست می‌شود و گاهی هم، یک یا دو حبه سیر به آن اضافه و در کنار غذاهای دیگر سرو می‌کنند. گاهی اوقات نیز گواکاموله را به صورت غذای مجزا، همراه با چیپس تورتیا میل می‌کنند.

10. تاماله
در دوره‌ی تمدن مایا و آزتک‌ها، مردها قبل از رفتن به جنگ، «تاماله» (Tamales) می‌خوردند تا نیروی کافی برای مبارزه داشته باشند. برای تهیه‌ی این غذا، دسته‌های خمیر ذرت را با مواد مختلفی از گوشت و پنیر گرفته تا فلفل، میوه، سبزیجات و موله پر می‌کنند؛ سپس برگ موز یا پوست سفت ذرت را دورشان می‌پیچیند و می‌گذارند تا بخارپز شود. حواستان باشد قبل از خوردن تاماله، حتماً پوست دورش را دربیاورید.

 

 

بلیط اتوبوس     خرید بلیط اتوبوس     قیمت بلیط اتوبوس     رزرو بلیط اتوبوس

 

غذاهای لذیذ هلندی

غذاهای لذیذ هلندی

 

غذاها و خوراکی‌های خوش‌طعم زیادی در هلند وجود دارند که باید برخی از آن‌ها را حداقل یک‌بار امتحان کرد.

در ادامه فهرستی از خوراکی لذیذی که باید از تست کردن آن‌ها در هلند مطمئن شوید را برایتان نام می‌بریم! غذاهایی هلندی شاید به اندازه غذاهای فرانسوی و چینی شناخته شده نباشند اما در میان آن‌ها طعم‌هایی را خواهید یافت که هرگز از یادتان نمی‌رود.

پوفِرچِس | Poffertjes
پوفرچس ها، پن کیک‌های نرم و کوچکی هستند که از خمیر ترش و آرد گندم سیاه تهیه شده و در تابه‌هایی مخصوص با کنگره‌های کم عمق متعدد در کف درست می‌شوند و معمولاً روی آن‌ها کمی پودر قند و کره می‌ریزند. این غذای سنتی هلند، معمولاً در پاییز و زمستان در حالی که مغازه‌های کوچک خیابانی اسنک‌های خوشمزه می‌فروشند بیشتر طرفدار دارد. گاهی روی این پن کیک‌ها با شیره، خامه زده شده و یا توت فرنگی هم پوشیده تزئین می‌شود.

اشتروپ وافل | Stroopwafels
یک شیرینی خشک خوشمزه که اولین بار در شهر خائودا (Gouda) در هلند طی قرن ۱۸ ساخته شد. در واقع تا ۱۸۷۰ این وافل‌ها تنها در این شهر درست می‌شدند و تنها ۱۰۰ شیرینی فروشی در همین شهر از آن‌ها می‌فروختند. این اسنک از دو لایه نازک با شیره چسبناکی در میانشان تهیه می‌شود. علاوه بر فروشنده‌های خیابانی که این خوراکی خوشمزه را به صورت تازه به مردم می‌فروشند، می‌توان آن‌ها را به صورت بسته‌بندی از هر خواروبارفروشی یا شیرینی فروشی‌ای در هلند خرید. همراهی این شیرینی خوشمزه با یک فنجان چای یا قهوه لذت‌بخش خواهد بود.

کافه لاته هلندی | Koffie Verkeerd
هر کافه یا رستورانی در هلند که بروید، حتماً می‌شنوید که کسی یک «کوفی فِکی یِرت» (Koffie Verkeerd) سفارش دهد. این نوشیدنی در واقع نسخه هلندی همان کافه لاته است. به طور سنتی معمولاً از یک فنجان قهوه داغ و مقدار زیادی شیر گرم تهیه می‌شود، اما امروزه به طور معمول، یک اسپرسو با مقداری شیر و فوم کف دار خواهد بود. معنی نام این قهوه، قهوه‌ی اشتباه است، زیر به طور معمول مقدار کمی شیر در قهوه ریخته می‌شود ولی در این نوع، نسبت آن ۵۰-۵۰ است.

شکلات الفبایی | Chocoladeletters
این شکلات، یه نوع شکلات ساخته شده به شکل حروف الفباست و به ویژه در حوالی روزهای کریسمس در هلند طرفداران زیادی پیدا می‌کند. قدمت این شکلات‌ها به زمانی برمی‌گردد که در قرون وسطی برای کودکان نان و شیرینی‌هایی به شکل الفبا طبخ می‌شد. این رسم طی قرون ادامه پیدا کرد تا در قرن ۱۹ در قالب شکلات ظاهر شد. این شکلات‌ها در کریسمس به‌عنوان هدیه خریداری می‌شوند و معمولاً سعی می‌شود تا حروف نام کوچک فرد گیرنده باشند. گفته می‌شود که حرف «M» پرفروش‌ترین حرف است، زیرا اکثر نام‌های هلندی با این حرف آغاز می‌شوند و همچنین کلمه مادر نیز حرف آغازین مشابهی دارد. این نوع شکلات را می‌توان در طعم‌های شیری، شکلات تلخ و سفید تهیه کرد.

دروپ | Drop
دروپ نام هلندی لیکوریس (licorice) است، هلندی‌ها واقعاً عاشق این آب‌نبات تیره‌رنگ هستند و جزو مصرف کنندگان برتر این خوراکی در جهان محسوب می‌شوند. گفته می‌شود هر هلندی به طور متوسط در سال بیش از ۲ کیلو از این آب‌نبات مصرف می‌کند. دروپ طعم‌ها و اندازه‌های مختلف و متنوعی دارد که هم به صورت نرم و هم سخت عرضه می‌شوند.

بیتِرباله | Bitterballen
این گوی‌های خوش‌طعم، در آرد سوخاری غلتانده شده و با مخلوطی چسبنده از گوشت گوساله خرد شده، آب گوشت، آرد، کره، سبزی‌های معطر و ادویه‌جات پر می‌شوند. این کوفته‌های کوچک معمولاً با ظرفی از سس خردل سرو می‌شوند. بیترباله را در هر کافه‌ای در آمستردام می‌توانید سفارش دهید. اگر گیاهخوار هستید، از سفارش نوع گیاهی این غذا در مکان‌هایی مانند هوفتَن لذت ببرید.

سوسیس دودی | Rookworst
این غذا تشکیل شده از گوشت چرخ کرده با ادویه‌جات و نمک بوده و معمولاً به همراه غذاهایی مانند تاس کباب سرو می‌شود. امروزه به ندرت این سوسیس‌ها دودی می‌شوند چون در کارخانه‌ها از اسانس دودی برای این کار استفاده می‌کنند. این محصول به دلیل رایج بودنش در بین غذاهای هلندی، در بسیاری از سوپرمارکت‌ها و قصابی‌ها قابل خرید است.

شاه ماهی تازه هلندی | Hollandse Nieuwe Haring
این غذا یک خوراک بسیار سنتی هلندی است که باید حداقل یک‌بار امتحان شود. شاه ماهی خام که با قطعات پیاز همراه می‌شود و می‌توان با یا بدون نان آن را میل کرد. شاه ماهی تنها در صورتی که بین ماه‌های می تا جولای صید شود به آن شاه ماهی تازه هلندی اطلاق می‌شود. روش خوردن سنتی این ماهی به این شکل است که آن را از دم گرفته و از بالا در دهان فرو می‌کنند، اما اگر این روش به نظر شما زیبا نیست، می‌توانید آن را قطعه قطعه کرده و یا به صورت ساندویچی صرف کنید. شما می‌توانید این غذا را حتی در اغذیه فروشی‌های خیابانی هم در سراسر آمستردام پیدا کنید. فقط به دنبال پرچم هلندی روی آن باشید!

پنیر گودا یا هائودسه کاس | Goudse Kaas
اکثر مردم با این پنیر خامه‌ای خوشمزه آشنا هستند. در واقع سایت «cheese.com» این پنیر را از پرفروش‌ترین پنیر سرتاسر جهان می‌داند! به‌هرحال این پنیر گودا تلفظ نمی‌شود چون G در هلندی حالتی مانند «ه» و «خ» خوانده می‌شود. آیا می‌دانستید که نام این پنیر از شهر خائودا گرفته شده اما در اصل در آنجا ساخته نمی‌شده است؟ این نام به خاطر اینکه مزرعه‌داران پنیرهایشان را برای فروش به این شهر می‌آوردند بروی این پنیرها گذاشته شد و چون نام آن تحت حمایت قانونی نبود امروزه در سرتاسر جهان این پنیر را می‌توان پیدا کرد.

در هلند، این پنیر که از شیر گاو تهیه می‌شود بسیار رایج است. پنیرها بر اساس سنشان دسته‌بندی می‌شوند. پنیرهای کم سن تر که حدود یک ماه مانده‌اند و پنیرهای کهنه‌تر که برای یک سال یا بیشتر نگهداری می‌شوند تا طعم تند کاراملی به خود بگیرند. یکی از مشهورترین برندهای پنیر گودا «Old Amsterdam» است و می‌توان آن را از هرجایی در هلند پیدا کرد.

 

 

بلیط اتوبوس     خرید بلیط اتوبوس     قیمت بلیط اتوبوس     رزرو بلیط اتوبوس

 

غول رودس یونان

غول رودس یونان

 

غول رودس یکی از عجایب دوران باستان بشمار می آید و در جزیره رودس در یونان واقع شده است.

این مجسمه به عنوان نماد هلیوس، یکی از خدایان یونان، در قرن سوم قبل از میلاد ساخته شد. جزیره رودس بر اساس افسانه ها عمدتا به ماشین های جنگی اش شهرت داشت. غول رودس در ورودی بندرگاه جزیره رودس و روی پایه های ۱۵ متری از جنس سنگ مرمر سفید، قرار گرفته بود. در ابتدا مجسمه را از سنگ تراشیدند و بعد برای زیبا جلوه دادن آن رویش را با ورقه های برنزی پوشاندند. باستان شناسان اندازه مجسمه ی را تقریبا با مجسمه ی آزادی نیویورک (۳۳متر) که توسط آگوست بالتولوچی فرانسوی ساخته شده، برابر میدانند. بنا به گفته ی بالتولوچی الگوی اصلی مجسمه ی آزادی، شگفتی های دوران باستان بوده است. بر اساس گفته ها مجسمه به صورت ایستاده با پاهایی که هرکدام روی یک ستون قرار داشت، ساخته شده بود. 

بعد از مرگ اسکندر، سرزمین های امپراطوری اش بین ژنرال ها تقسیم شد و منطقه رودس بهمراه تجارت مدیترانه ی شرقی به “پتولومی” رسید. اما “آنتیگونس” و “دیمیتریوس” دیگر ژنرال های اسکندر با این تصمیم مخالفت کردند و به دنبال آن با سپاهی متشکل از ۴۰۰۰۰ مرد جنگی و با وسایل و تجهیزات بیشمار ( منجنیق و … ) به منطقه رودس حمله کردند. سرانجام پتولومی تنها با کمک ۷۰۰۰ سرباز شجاع توانست آن منطقه را بازپس گیرد. رودسی ها به برکت این پیروزی و برای یادبود، تصمیم به ساخت مجسمه ی خدای خورشید (هلیوس) گرفتند. سرانجام مجسمه ردوس توسط “چارلز لیندز” که طراح مجسمه های غول پیکر بیشماری بود در سال ۲۸۲ قبل از میلاد ساخته شد. بر اثر حادثه ی تلخی که ۵۶ سال بعد و بر اثر زمین لرزه به آن وارد شد ، مجسمه سقوط کرد. پتولومی سوم تصمیم به بازسازی مجسمه گرفته بود اما بر اساس خرافات یونانی ها و ترس از خشونت خدای خورشید، اینکار صورت نگرفت. 

بقایای مجسمه رودس در حدود ۸۰۰ سال پا برجا بود و مردم زیادی در دوره ی باستان از آن دیدن کردند. در سال ۱۹۸۹ اعتقاد باستان شناسان بر این شد که تکه هایی از مجسمه در بستر دریا وجود دارد اما متاسفانه هیچگاه سرمایه و همتی برای کاوش و اثبات این فرضیه فراهم نشد.

 

 

بلیط اتوبوس     خرید بلیط اتوبوس     قیمت بلیط اتوبوس     رزرو بلیط اتوبوس

 

فرش گل بلژیک

فرش گل بلژیک

 

فرش گل بلژیک یکی از جاذبه‌های بروکسل، پایتخت این کشور می باشد.

جشنواره فرش گل بروکسل، پایتخت بلژیک، یک رویداد خاص است که هر دو سال یک بار برگزار می‌شود. در طول این رویداد یک فرش بزرگ از گل در میدان اصلی بروکسل مقابل سالن شهر پهن می‌شود. این جشنواره در بعداز ظهر روز دوازدهم آگوست شروع شده و روز سیزدهم برای نمایش عمومی افتتاح می‌شود و تا پانزدهم آگوست ادامه دارد. تماشای این فرش رایگان است، اما اگر می‌خواهید دید بهتری داشته باشید می‌توانید ۳ یورو پرداخت کنید و به بالای یک ساختمان بروید و نمای بهتری از فرش را داشته باشید. نزدیک به ۷۰۰۰۰۰ گل برای ساخت این فرش استفاده می‌شود.

علاقه مندان به گُل در کشور بلژیک بر گرمای هوا فایق آمدند و میدان مرکزی بروکسل را با 50 هزار شاخه گل فرش کردند. از آنجا که قاره ی اروپا یکی از گرم ترین تابستان های تاریخ را سپری می کند برگزار کنندگان این اتفاق دل انگیز می‌ترسیدند که ارتفاع درجه ی حرارت مانع از باز شدن گل ها شود.

یکی از فروشندگان گل به نام «تروخ پیترز» گفت: کار بسیار سختی بود، ده روز پیش می ترسیدیم که گل کافی نداشته باشیم اما خوشبختانه دو هفته پیش آب و هوا تغییر کرد و گل های جدیدی باز شدند.

هماهنگ کنندگان این اتفاق توانستند فرش گلی به مساحت 1800 متر مربع را در میدان معروف “رنسانس” پهن کنند. نقش و نگار فرش امسال از منطقه ی «گواناخواتو» مکزیک الهام گرفته شده است.

«جودیث دنیلز» یکی از گردشگران که از لس آنجلس آمده می گوید: واقعاً زیباست… از کودکی از اینجا دیدن می کنم و هربار مشاهده ی جزئیات بیش از پیش من را شگفت زده می‌کند.

 

 

بلیط اتوبوس     خرید بلیط اتوبوس     قیمت بلیط اتوبوس     رزرو بلیط اتوبوس

 

فرهنگ مردم عمان

فرهنگ مردم عمان

 

کشور سلطان نشین عمان، در جنوب غربی آسیا قرار دارد.

در سفر به عمان بهتر است قبل از شروع گشت و گذارتان، کمی درمورد فرهنگ ویژه و آداب و رسوم جالب مردم آن اطلاعات به دست بیاورید تا درک بعضی از رفتارهای آن‌ها برایتان آسان‌تر شود.
زبان رسمی کشور عمان، عربی است؛ اما زبان‌های مختلف دیگری از جمله بلوچی و هندی نیز در کشور رواج دارد. با توجه به ارتباط تاریخی بین دو کشور عمان و «زنگبار» (Zanzibar)، بعضی از مردم به زبان «سواحلی» (Swahili) هم صحبت می‌کنند. انگلیسی، زبان دوم این کشور است و تقریباً همه‌ی تابلوهای شهرهای آن، به دو زبان عربی و انگلیسی نوشته می‌شوند. تقریباً مذهب 75درصد از مردم عمان، «اباضیه» (Ibadhism) است که یکی از کهن‌ترین مذاهب اسلامی به شمار می‌رود. از هر دو پیروان شیعه و سنی در این کشور زندگی می‌کنند؛ به همین دلیل مناسبت‌هایی مثل رمضان و روزه گرفتن، جزو روزهای مهم آن به حساب می‌آیند. ‌

پوشش
مردان عمانی، لباسی آستین بلند و معمولاً بدون یقه می‌پوشند که تا مچ پایشان کشیده می‎شود و به آن «دشداشه» (Dishdasha) می‌گویند. قسمت یقه‌ی این لباس، دکمه می‌خورد و یک آویز دارد که آن را غرق در عطرهای خوشبو می‌کنند. علاوه بر آن، نوعی عمامه نیز بر سر می‌گذارند و اگر مایل باشند، عصای چوبی یا فلزی نیز به دست می‌گیرند و در مراسم رسمی، خنجر که نمادی از وقار مردانه است را نیز بر کمرشان می‌بندند. خانم‌ها در عمان، حجاب دارند و لباس‌های زیبای بلندی به تن می‌کنند و بعضی‌ها حتی دست و صورتشان را هم می‌پوشانند؛ اما این کار زیاد مرسوم نیست.

غذا
غذاهای عمانی، از غذاهای هندی و خاورمیانه تأثیر گرفته‌اند. می‌توانید غذاهای چینی، تایوانی، فلافل لبنانی، بریانی هندی و مکبوس را امتحان کنید که یکی از غذاهای خوشمزه و سنتی عمان به حساب می‌آید. بعید می‌دانیم که هیچ‌کدام از این غذاها به مزاجتان خوش نیاید. اما اگر به فرض محال هم این اتفاق افتاد، جای نگرانی نیست؛ چون می‌توانید پیتزا و ماهی تازه را جایگزین آن‌ها کنید. اما پیشنهاد می‌کنیم غذاهای سنتی عمان را حتماً امتحان کنید. همچنین به هیچ وجه حلوا و قهوه‌ی مخصوص این کشور را از دست ندهید که نصف عمرتان بر فنا است!

آداب معاشرت
مردم وقتی همدیگر را جایی می‌بینند، با «السلام علیکم» جمله را شروع می‌کنند که پاسخ مناسبش، «و علیکم السلام» است. حین گفتن این جمله، با هم دست می‌دهند و بینی یا هر دو گونه‌ی طرف مقابل را می‌بوسند. البته معمولاً زود دستشان را پس نمی‌کشند و بین مکالماتشان، وقفه‌هایی می‎افتد که آن را کاملاً طبیعی می‌دانند. اگر بعد از دست دادن، دست راستتان را روی قلب مخاطبتان قرار دهید، نشانه‌ی احترام ویژه‌ای است که برای او قائل هستید. خانم‌ها هم وقتی همدیگر را می‌بینند، به نشانه‌ی صمیمیت با هم دست می‌دهند.مردم عمان، به شدت به فکر آبروی هم‌نوعانشان هستند و ترجیح می‎دهند دیگران را به صورت غیر مستقیم، متوجه اشتباهاتشان کنند. عمانی‌ها هنگام صحبت کردن، کمی از هم فاصله می‌گیرند و این فاصله، بین خانم‌ها و آقایان بیشتر می‌شود. مردم ترجیح می‌دهند هنگام صحبت، مستقیم به آن‌ها نگاه کنید و به عبارتی، ارتباط چشمی با آن‌ها برقرار کنید. دست چپ در عمان، ناپاک شمرده می‌شود؛ بنابراین همیشه با دست راستتان وسیله یا غذایی که به شما تعارف می‎کنند را بگیرید و خودتان نیز با دست راست، تعارف کنید. مهمان‌نوازی، بخش مهمی از آداب معاشرت و فرهنگ مردم عمان است. چه دوست و آشنایشان باشید و چه غریبه، آن‌ها دوست دارند تا شما را به داخل خانه‌هایشان دعوت و با خرما و قهوه‎ی مخصوصشان، از شما پذیرایی کنند. پس اگر این اتفاق برایتان افتاد، جای تعجب ندارد و بهتر است دعوتشان را رد نکنید؛ چون بی‎ادبی به شمار می‎رود.عمان

لنج یا قایق سه دکله
یکی از نمادهای جاودان کشور عمان، «لنج» (Dhow) است که نوعی قایق با بادبان‌های سه گوش می‌باشد. این قایق‌ها، چندین قرن است که عضو جدایی‌ناپذیر فرهنگ این کشور به حساب می‌آیند. نشانه‌هایی وجود دارد که در قرن هشتم، یک لنج عمانی به سمت کشور چین می‌رفته و قدمت این قایق‌ها را ثابت می‌کند. امروزه از این قایق‌ها بیشتر برای ماهی‌گیری، صادرات و صنعت گردشگری استفاده می‌شود. همچنین چندین ناوگان بزرگ در بندرگاه‌های اصلی شهرهایی مثل مسقط و صلاله قرار دارد.

 

 

بلیط اتوبوس     خرید بلیط اتوبوس     قیمت بلیط اتوبوس     رزرو بلیط اتوبوس

 

فرهنگ مردم چین

فرهنگ مردم چین

 

بزرگی و گستردگی کشور چین در حدی که سنت و فرهنگ مردم آن بر اساس منطقه جغرافیایی و قومیت تفاوت دارد.

بیش از 1 میلیارد نفر و 56 گروه اقلیت قومی در کشور چین زندگی می‌کنند که گروه «هان» با حدود 900 میلیون نفر بزرگ‌ترین قوم چینی به شمار می‌رود. به طور کلی چینی‌ها یک جامعه گروه محور هستند که متعهد‌اند نسبت به خانواده، مدرسه، گروه کاری یا کشورشان، ارتباط گروهی داشته باشند. برای حفظ هارمونی، در همه حال رفتار مناسب را رعایت کرده و کاری نمی‌کنند که باعث خجالت کسی شود. آنها حتی حاضرند به خاطر منافع گروه، از احساسات خود بگذرند. اگر در یک جلسه با نظر کسی مخالف باشند سکوت می‌کنند تا آبروی طرف مقابل حفظ شود.
مذهب و هنر مردم چین
طبق نظر شورای روابط خارجی، حزب کمونیست چین که بر این کشور حکومت می‌کند، به خدا اعتقادی ندارد اما طی چند دهه اخیر به تدریج مذاهب دیگر را پذیرفته‌اند. در حال حاضر فقط پنج دین رسمی در این کشور وجود دارد و با اینکه قانون اساسی چین به آزادی مذهب رأی داده اما هر مذهبی غیر از بودایی، تائوئیسم، اسلام، کاتولیک و پروتستان غیرقانونی تلقی می‌شود. حدود یک چهارم مردم پیرو تائوئیسم و کنفوسیوس و دیگر ادیان سنتی هستند. کنفوسیوس بر اساس رفتار و اخلاق انسان‌ها و بر تعهد مردم نسبت به یکدیگر تأکید دارد. خوب است بدانید که اصول اصلی آن بر پایه 5 رابطه مختلف یعنی رابطه بین کارفرما و کارگر، زن و شوهر، والدین و فرزندان، دوست و دوست، و برادر و خواهر بنا شده است. گروه‌های اقلیت پروتستان و کاتولیک از اوایل قرن 19 در این کشور حضور داشته‌اند اما موفقیت چندانی در تغییر مذهب چینی‌ها به دین خود به دست نیاورده‌اند. جمعیت بودایی‌ها، مسلمانان و مسیحیان نیز بسیار کم است.

هنر چین تاثیر زیادی از تاریخ غنی و عرفانی این کشور گرفته است، به طوری که بسیاری از مجسمه‌ها و نقاشی‌ها، تمثیلی از شخصیت‌های روحانی بودایی هستند. بسیاری از سازهای موسیقی نیز به فرهنگ چینی گره خورده‌اند. هنرهای رزمی شرقی در همین منطقه شکل گرفته و «کونگ فو» را هم آن‌ها ابداع کرده‌اند. این تکنیک مبارزه که از روی حرکات حیوانات گرفته شده، در اواسط دهه 1600 به وجود آمده است. نویسندگان و فیلسوفان پرشور و متعصبی در میان چینی‌های باستان مخصوصاً در دوران سلسله مینگ و چینگ زندگی می‌کردند که این موضوع را می‌توان در تاریخ پرمایه عبادت در این کشور دید.

غذاهای چینی
غذاهای چینی مثل سایر جنبه‌های زندگی مردم این کشور به شدت تحت تاثیر جغرافیا و تنوع قومی آن بوده است. یکی از سبک‌های غذا «کانتونیز» (Cantonese) بوده که شامل غذای سرخ شده با حرارت زیاد می‌شود و سبک «سیچوآن» (Szechuan) که متریال اصلی آن بادام زمینی، ارده کنجد و زنجبیل است. برنج به عنوان منبع غذایی اصلی چین بوده و عامل مهمی برای کمک به رشد جامعه به حساب می‌آید. رژیم غذایی مردم شامل جوانه‌ لوبیا، کلم و پیازچه می‌شود و از آنجا که گوشت زیادی مصرف نمی‌کنند، توفو منبع اصلی پروتئین در غذاهای چینی است.
آداب معاشرت و هدیه دادن چینی‌ ها 
احوالپرسی در این کشور رسمی بوده و همیشه با مسن‌ترین فرد شروع می‌کنند. در برخورد با خارجی‌ها معمولاً دست می‌دهند. در جریان باشید که اکثر چینی‌ها در حین احوالپرسی به زمین نگاه می‌کنند. آنها را با نام خانوادگی یا عنوان‌شان صدا کنید تا به شما اجازه دهند از یکی از نام‌های کوچک‌شان استفاده کنید. حس شوخ طبعی زیادی داشته و وقتی با کسی احساس راحتی می‌کنند مثل آب خوردن به خودشان می‌خندند. آماده باشید که اگر شرایط مناسب بود شما نیز به خودتان بخندید.
به طور کلی مردم در سال جدید چینی، عروسی، تولد نوزادها و اخیراً هم سالروز تولد افراد به هم هدیه می‌دهند. چینی‌ها عاشق غذا هستند، پس یک سبد غذا می‌تواند هدیه‌ای عالی برای آنها باشد. به یاد داشته باشید که یکسری وسایل را نباید به عنوان هدیه انتخاب کنید مثلاً ساعت، دستمال یا صندل حصیری به مرگ و تدفین مرتبط بوده و برای هدیه مناسب نیستند. قیچی، چاقو و اشیای تیز نشانه بر هم زدن یک رابطه‌اند. گل نیز در همین لیست قرار می‌گیرد چراکه برای چینی‌ها با مراسم خاکسپاری گره خورده است. هدایای خود را در کاغذهای سفید، سیاه یا آبی کادو نکنید. از آنجا که عدد 4 نشانه بد شانسی ولی عدد 8 نماد خوش شانسی است، پس اگر هدیه‌ای با این تعداد به میزبان بدهید یعنی برای او شانس آورده‌اید. در نهایت هم هدیه خود را دو دستی تقدیم کنید.
آداب مهمانی چینی‌ ها 
چینی‌ها ترجیح می‌دهند مهمانی‌های خود را به جای خانه، در مکان‌های عمومی برگزار کنند؛ به خصوص که مهمان خارجی داشته باشند. پس اگر شما را به خانه خود دعوت کردند بدانید که افتخار بزرگی نصیب‌تان شده است و چنانچه نمی‌توانید دعوت آنها را بپذیرید بهتر است علت آن را توضیح دهید تا بی‌احترامی تلقی نشود. حتماً به موقع خود را به مهمانی برسانید و یک هدیه کوچک برای میزبان ببرید. طبق رسم کفش‌های خود را قبل از ورود به خانه درآورید. موقع خوردن غذا صبر کنید تا به شما بگویند کجا بنشینید، معمولاً صندلی روبه‌روی در را برای مهمان افتخاری در نظر می‌گیرند. میزبان نفر اولی است که غذا را شروع می‌کند. هر غذایی که به شما تعارف کردند باید امتحان کنید اما هیچ وقت تکه آخر ته سینی غذا را بر ندارید. استخوان غذا را در کاسه خود نگذارید، بلکه آنها را روی میز یا در یک کاسه مخصوص قرار دهید. اگر دیگران غذا را هورت کشیدند ناراحت نشوید، آنها با این کار نشان می‌دهند که از غذای خود لذت می‌برند.

 

 

بلیط اتوبوس     خرید بلیط اتوبوس     قیمت بلیط اتوبوس     رزرو بلیط اتوبوس

 

سواحل زیبای و جذاب پرتغال

سواحل زیبای پرتغال

 

پرتغال با ۹۴۸ کیلومتر خط ساحلی در اقیانوس اطلس منبع سواحل زیبا است.

بخش عمده ای از کشور دارای آب و هوای معتدل مدیترانه است و دارای برخی از بهترین سواحل در اروپا است . جالب ترین  سواحل ماسه ای موجود در جنوبی ترین نقاط پرتغال است .

ساحل کامیلو Camilo Beach

ساحل کامیلو یکی از زیباترین سواحل جنوبی پرتغال،در نزدیکی شهر ساحلی و شلوغ لاگوس در غرب الگارو واقع شده که دارای آب و هوای گرم و مطلوب است. این کوه ها  در اثر صخره های ماسه سنگ شکل گرفته، کوه ها به گونه ای هستند که انگار مچاله شده اند.

ساحل فالسیا Falésia Beach

ساحل فالسی به صورت یک ربان طلایی از شن و ماسه تقریبا به طول شش کیلومتر در یکی از محبوب ترین مناطق گردشگری در الجوره قرار دارد. این کوه ها در شرق آلبوفیه توسط یک خط شگفت انگیز با رنگ های خاکستری غنی  آفتابگردان، قرمز زنگ زده و نارنجی شیرینی زنجفیلی متورم خود نمایی می کنند.

ساحل آمدو Amado

ساحل آمدو یکی از مکانهای برتر گشت و گذار در پرتغال است. این ساحل با موج های شگفت انگیز در نیمه های هر ماه مکانی متنوع و دیدنی برای گردشگران محسوب می شود. در حقیقت، این مکان محل برگزاری مسابقات معتبر ملی و بین المللی گشت و گذار است.

ساحل Quinta do Lago Beach

ساحل کوینتا در قلب پارک طبیعی دا ریا فرموز بین المللی، با یک پل طولانی قرار دارد. این ساحل دارای تالابهای مرجانی است که ماهیان زیادی در این تالاب ها زندگی می کنند. همچنین در این ساحل می توانید پرنده های رنگی، فلامینگو  را همراه موجه های زیبا مشاهده نمایید.

ساحل Martinhal Beach

Martinhal Beach ساحلی فوق العاده منحصربه فرد است که برای خانواده ها مورد استفاده قرار میگیرد و در آنجا هتل Family Resort Resort Marthillam Sagres Beach واقع شده است. شن و ماسه زیبا و طلایی به وسیله ظاهر زیبای سنگ های آهک یک خیلیج طبیعی را تشکیل می دهد.

ساحل گینچو Guincho

ساحل گینچو یکی از نقاط فوق العاده اروپا با مسیر کوهنوردی است، Guincho Beach دارای یک مکان دیدنی و جذاب در سواحل لیسبون، شش کیلومتری شمال غربی شهر ساحلی Cascais است. این ساحل با مسیرهای صخره ای، شرایط ایده آلی برای کوهنوردان فراهم کرده است.

ساحل روچا Rocha Beach

یکی از شناخته ترین سواحل در پرتغال ، پریا دا روچا برای اقامت واقع در نزدیکی Portimão ، دومین شهر Algarve است. شن و ماسه شگفت انگیز که توسط سواحل و راههای متعددی به آن دسترسی پیدا می شود، ساحل  Rocha بسیار محبوب نزد مردم محلی و گردشگران است و یک مقصد تعطیلات تابستانی مورد علاقه است.خیابان ساحلی، یک خیابان شلوغ با هتل ها، کافه ها، رستوران ها و سایر امکانات تفریحی است.

ساحل نازار Nazaré Beach

 
بندر ماهیگیری Nazaré دارای خط ساحلی طولانی است که از قدیم شناخته شده است و با یک ساحل فوق العاده  با تابش خورشید  در مرکز پرتغال قرار دارد، ساحلی پرطرفدار است.ماهی گیری و صید ماهی از تفریحات و مشاغل اصلی در بندر است ، به علاوه رستوران هایی که غذای دریایی طبخ می کنند و مراکز خرید و گشت و گذار خوبی در بندر وجود دارد .

 ساحل کمپورتا Comporta Beach

 
ساحل کامپرتا ساحل در سمت جنوب لیسبون واقع شده است و برای رسیدن به این ساحل یک ساعت زمان لازم است، دارای جاده ای جذاب و شیک ساحلی است. Praia da Comporta بی نظیر است، .در اینجا، کلبه های ساحلی در تپه های ماسه ای و رستوران های چوبی وجود دارد که فضا را رنگارنگ کرده اند .

 ساحل Carcavelos


فقط  با ۲۰ دقیقه با قطار از مرکز لیسبون این ساحل که در سمت غرب واقع شده است در دسترس است .، ساحل Carcavelos سفر مهمی برای مردم محلی و مسافران شهری است. ساحل دو کیلومتری دارای ماسه های بی نقص، فرصت های عالی اوقات فراغت و تفریحات آبی مخصوصا گشت و گذار  را فراهم کرده است. ارائه یک زمینه تاریخی، Forte de São Julião da Barra قرن شانزدهم، یک محوطه نظامی قابل تحسین که هنوز در حال استفاده است و در انتهای شرقی Praia de Carcavelos قرار دارد نیز در منطقه وجود دارد .

در تابستان، ساحل شلوغ ترین زمان خود را می بیند، مخصوصا در تعطیلات آخر هفته و تعطیلات رسمی، زمانی که جوانان، گروه های خانوادگی و گردشگران در اینجا همراه می شوند تا از گرمای شهر فرار کنند.

 

 

بلیط اتوبوس     خرید بلیط اتوبوس     قیمت بلیط اتوبوس     رزرو بلیط اتوبوس

 

سواحل زیبای پرتغال

سواحل زیبای پرتغال

 

پرتغال با ۹۴۸ کیلومتر خط ساحلی در اقیانوس اطلس منبع سواحل زیبا است.

 

 بخش عمده ای از کشور دارای آب و هوای معتدل مدیترانه است و دارای برخی از بهترین سواحل در اروپا است . جالب ترین  سواحل ماسه ای موجود در جنوبی ترین نقاط پرتغال است .

ساحل کامیلو Camilo Beach

ساحل کامیلو یکی از زیباترین سواحل جنوبی پرتغال،در نزدیکی شهر ساحلی و شلوغ لاگوس در غرب الگارو واقع شده که دارای آب و هوای گرم و مطلوب است. این کوه ها  در اثر صخره های ماسه سنگ شکل گرفته، کوه ها به گونه ای هستند که انگار مچاله شده اند.

ساحل فالسیا Falésia Beach

ساحل فالسی به صورت یک ربان طلایی از شن و ماسه تقریبا به طول شش کیلومتر در یکی از محبوب ترین مناطق گردشگری در الجوره قرار دارد. این کوه ها در شرق آلبوفیه توسط یک خط شگفت انگیز با رنگ های خاکستری غنی  آفتابگردان، قرمز زنگ زده و نارنجی شیرینی زنجفیلی متورم خود نمایی می کنند.

ساحل آمدو Amado

ساحل آمدو یکی از مکانهای برتر گشت و گذار در پرتغال است. این ساحل با موج های شگفت انگیز در نیمه های هر ماه مکانی متنوع و دیدنی برای گردشگران محسوب می شود. در حقیقت، این مکان محل برگزاری مسابقات معتبر ملی و بین المللی گشت و گذار است.

ساحل Quinta do Lago Beach

ساحل کوینتا در قلب پارک طبیعی دا ریا فرموز بین المللی، با یک پل طولانی قرار دارد. این ساحل دارای تالابهای مرجانی است که ماهیان زیادی در این تالاب ها زندگی می کنند. همچنین در این ساحل می توانید پرنده های رنگی، فلامینگو  را همراه موجه های زیبا مشاهده نمایید.

ساحل Martinhal Beach

Martinhal Beach ساحلی فوق العاده منحصربه فرد است که برای خانواده ها مورد استفاده قرار میگیرد و در آنجا هتل Family Resort Resort Marthillam Sagres Beach واقع شده است. شن و ماسه زیبا و طلایی به وسیله ظاهر زیبای سنگ های آهک یک خیلیج طبیعی را تشکیل می دهد.

ساحل گینچو Guincho

ساحل گینچو یکی از نقاط فوق العاده اروپا با مسیر کوهنوردی است، Guincho Beach دارای یک مکان دیدنی و جذاب در سواحل لیسبون، شش کیلومتری شمال غربی شهر ساحلی Cascais است. این ساحل با مسیرهای صخره ای، شرایط ایده آلی برای کوهنوردان فراهم کرده است.

ساحل روچا Rocha Beach

یکی از شناخته ترین سواحل در پرتغال ، پریا دا روچا برای اقامت واقع در نزدیکی Portimão ، دومین شهر Algarve است. شن و ماسه شگفت انگیز که توسط سواحل و راههای متعددی به آن دسترسی پیدا می شود، ساحل  Rocha بسیار محبوب نزد مردم محلی و گردشگران است و یک مقصد تعطیلات تابستانی مورد علاقه است.خیابان ساحلی، یک خیابان شلوغ با هتل ها، کافه ها، رستوران ها و سایر امکانات تفریحی است.

ساحل نازار Nazaré Beach

 
بندر ماهیگیری Nazaré دارای خط ساحلی طولانی است که از قدیم شناخته شده است و با یک ساحل فوق العاده  با تابش خورشید  در مرکز پرتغال قرار دارد، ساحلی پرطرفدار است.ماهی گیری و صید ماهی از تفریحات و مشاغل اصلی در بندر است ، به علاوه رستوران هایی که غذای دریایی طبخ می کنند و مراکز خرید و گشت و گذار خوبی در بندر وجود دارد .

 ساحل کمپورتا Comporta Beach

 
ساحل کامپرتا ساحل در سمت جنوب لیسبون واقع شده است و برای رسیدن به این ساحل یک ساعت زمان لازم است، دارای جاده ای جذاب و شیک ساحلی است. Praia da Comporta بی نظیر است، .در اینجا، کلبه های ساحلی در تپه های ماسه ای و رستوران های چوبی وجود دارد که فضا را رنگارنگ کرده اند .

 ساحل Carcavelos


فقط  با ۲۰ دقیقه با قطار از مرکز لیسبون این ساحل که در سمت غرب واقع شده است در دسترس است .، ساحل Carcavelos سفر مهمی برای مردم محلی و مسافران شهری است. ساحل دو کیلومتری دارای ماسه های بی نقص، فرصت های عالی اوقات فراغت و تفریحات آبی مخصوصا گشت و گذار  را فراهم کرده است. ارائه یک زمینه تاریخی، Forte de São Julião da Barra قرن شانزدهم، یک محوطه نظامی قابل تحسین که هنوز در حال استفاده است و در انتهای شرقی Praia de Carcavelos قرار دارد نیز در منطقه وجود دارد .

در تابستان، ساحل شلوغ ترین زمان خود را می بیند، مخصوصا در تعطیلات آخر هفته و تعطیلات رسمی، زمانی که جوانان، گروه های خانوادگی و گردشگران در اینجا همراه می شوند تا از گرمای شهر فرار کنند.

 

 

بلیط اتوبوس     خرید بلیط اتوبوس     قیمت بلیط اتوبوس     رزرو بلیط اتوبوس

 

سواحل زیبای اسپانیا

سواحل زیبای اسپانیا

 

اسپانیا سرزمین خورشید و از مهم‌ترین مقصدهای گردشگری درمیان علاقه‌مندان است.

این کشور به سبب معماری خاص و بی‌نظیرش شهرت جهان پیدا کرده و جزو اولین مقصدهای گردشگری است که افراد ترجیح می‌دهند در ایام تعطیلات به آنجا سفر کنند. اسپانیا کشوری در نزدیکی دریا است و بخش‌های مختلفی از آن را سواحل تشکیل می‌دهند. اگر شما نیز علاقه دارید تا سواحل زیبای این کشور را بشناسید، با ما همراه باشید.

 کوستا براوا(Costa Brava)

کوستا براوا نام ساحلی رمانتیک در شمال شرقی کشور اسپانیا است. اطراف این ساحل رویایی به وسیله‌ی کوه‌هایی احاطه شده و فضایی بسیار خاص در آن به‌ وجود آورده است. شن‌های ساحل تقریبا سفیدرنگ هستند و آب دریا در این ناحیه به رنگ آبی زیبایی است. از تفریحات مهم و جذاب ساحل کوستا براوا می‌توان به قایق سواری و ورزش‌های موتوری اشاره کرد. گفتنی است این ساحل در نزدیکی شهر بارسلونا و موزه‌ی سالوادور دالی قرار دارد و اختصاص یک روز کامل به آن، می‌تواند به خاطره‌ای ماندگار تبدیل شود.

ساحل سن سباستین(San Sebastian)

ساحلی فوق‌العاده زیبا و دوست داشتنی که نمونه‌ی آن را در کمتر جایی می‌توانید بیابید. ساحل سن سباستین متعلق به ایالت باسک اسپانیا است و همواره در رتبه‌بندی بهترین و جذاب‌ترین سواحل اروپا قرار داشته است. شنا در آب گرم و حمام آفتاب در ساحلی رویایی، بسیاری از گردشگران را به سن سباستین می‌کشاند. آن‌دسته از گردشگرانی که اهل ماجراجویی نیز هستند، می‌توان به ورزش‌های آبی موتوری بپردازد. در این ساحل، رستوران‌هایی نیز قرار دارند که بهترین غذاهای دریایی و اسپانیایی را به گردشگران ارائه می‌دهند.

پورتو د موگان(Puerto de Mogan)

دهکده‌ای بسیار زیبا در اسپانیا، که مورد علاقه عکاسان و گردشگران علاقمند به عکاسی است. مناظری را در این دهکده مشاهده خواهید کرد که در کمتر نقطه‌ای از جهان وجود دارد. به سبب کانال‌های آبی متعددی که در ساحل وجود دارد، گردشگران لقب "ونیز کوچولو" را به آن داده‌اند. اگر علاقه‌مند به ماهیگیری هستید، توصیه می‌کنیم حتما سری به ساحل پورتو د موگان بزنید. در این دهکده فروشگاه‌های بزرگی نیز وجود دارند که می‌توانید یادگاری‌ها و سوغاتی‌هایی برای دوستان و آشنایان‌تان خریداری کنید.

ماجورکا(Majorca)

یکی‌از محبوب‌ترین جزایر کشور اسپانیا که هزاران گردشگر را هرساله به این کشور می‌کشاند. علاوه‌بر ساحل زیبای جزیره، زندگی که شب‌ها در آن درجریان است، از بخش‌های قابل توجه آن است. این جزیره از قرن نوزدهم میلادی مورد علاقه گردشگران بوده و تجربه‌ی میزبانی از بسیاری از شخصیت‌های هنری و سیاسی جهان را برعهده داشته است. سفر به ماجورکا، سفری رویایی است که می توانید در طول زندگی تجربه کنید.

تنه‌ ریف(Tenerife)

به جرات می‌توان گفت، بیشتر کسانی که برای استراحت و اقامت در سواحل به کشور اسپانیا سفر می‌کنند، ساحل تنه‌ریف گزینه اول آن‌هاست. این ساحل درکنار یک کوه آتشفشانی قرار گرفته و آب دریا در این منطقه بسیار صاف و زلال است. پارک ملی تاید نیز درکنار این ساحل قرار دارد که به‌عنوان یکی‌از میراث‌های جهانی یونسکو ثبت نام شده و منتظر تایید این سازمان است تا ثبت بین‌المللی شود.

 

 

بلیط اتوبوس     خرید بلیط اتوبوس     قیمت بلیط اتوبوس     رزرو بلیط اتوبوس