قلعه نوی شوان اشتاین آلمان

 

قلعه نوی شوان اشتاین (ناشوانشتاین) توسط لودویگ دوم پادشاه باواریا در اواخر قرن 19 میلادی ساخته‌ شد.

یکی از دیدنی‌ترین مناطق باواریا بوده و گردشگران می‌توانند چشم‌اندازهای حیرت‌انگیزی را در این هدیه بگیرند.
بدون تردید قلعه «نوی شوان اشتاین» (Neuschwanstein) را می‌توان پربازدیدترین قلعه در کشور آلمان دانست به طوری که بر اساس آمارهای رسمی، سالانه بیش از 1 میلیون نفر از این قلعه باستانی در جنوب باواریا دیدن می‌کنند. «لودویگ دوم» (Ludwig II) پادشاه باواریا که گاهی با القاب «دیوانه»، «غیرعادی»، «قو» و «افسانه‌ای» نیز از وی یاد می‌شود، کاخ رؤیاهای خود را بر اساس سبک احیای گوتیک و در مسافتی نه‌چندان دور از صخره‌های «هوهن شوانگو» (Hohenschwangau) احداث کرد.
نوع محل قرارگیری قلعه نوی شواین اشتاین کاملاً منطبق با چشم‌انداز خط‌ الراس تنگه «پولات جورج» (Pöllat Gorge) در غرب قرار داشته و همین موضوع سبب شده است تا تصویری افسون آمیز از آن ارائه شود. از هر سمتی که به قلعه نگاه کنید، قطعاً از نوع معماری ویژه و موقعیت مکانی آن هیجان‌زده خواهید شد و شاید به همین دلیل است که نباید از انتخاب این طراحی برای قلعه سیندرلا در دیزنی‌لند چندان متعجب شد.
از منظر لغوی قلعه نوی شوان اشتاین؛ به معنی قلعه جدید ساخته‌شده از سنگ قو (new swan stone) است. در اساطیر باستانی این سرزمین، قو نماد منادی کنت‌های «شوانگائو» (Schwangau) بوده و همچنین در آئین مسیحیت نیز از این جانور به‌عنوان سمبل اصالت و پاک‌دامنی یاد می‌شود. این قلعه که در ابتدا بانام «نوی برگ هوهن شوانگو» شهرت داشت، پس از مرگ شاه لودویگ با عنوان قلعه نوی شوان اشتاین نامیده شد. گفتنی است شاه لودویگ دوم به‌عنوان یک شخصیت مرموز؛ به‌شدت تحت تأثیر اپراهای مشهور ریچارد واگنر بوده و در تزئینات این قصر از داستان‌ها و مفاهیم اپراهای «تریستان و ایزولده» (Tristan and Isolde)، «زیگورد» (Sigurd)، «لوهنگرین، شوالیه قو» (the swan knight Lohengrin)، «پارسیفال» (Parsifal) و «مینه‌زینگر تانهاوسر» (minnesinger Tannhäuser) استفاده‌ شده است. البته این موضوع را نیز باید در نظر داشت که تزئینات و نقوش به‌ کار رفته در دیواره‌های این قلعه، عمدتاً مرتبط با اساطیر و شخصیت‌های حماسی بوده و ریچارد واگنر در اپراهای خود از این نقوش و مفاهیم نیز الهام گرفته است.

تاریخ قلعه نوی شوان اشتاین 
در طول دوره قرون‌وسطی، دو قلعه کوچک در محلی که امروزه قلعه نوی شوان اشتاین بر فراز صخره‌های ناهموار و خشن واقع‌شده است، قرار داشت. لودویگ دوم در دوران کودکی خود از محل خرابه‌های این دو قلعه باخبر بوده و آن‌ها را دوست داشت، علاوه بر این، قلعه هوهن شوانگو به‌عنوان اقامتگاه تابستانی خانواده سلطنتی بوده و گفته می‌شود قلعه «وارتبورگ» (Wartburg) نیز به‌عنوان مدل اولیه برای ساخت قلعه نوی شوان اشتاین مدنظر قرار داشته است. هرچند طراحی و تزئینات نمای بیرونی این قلعه پس از تکمیل نهائی، بیشتر شبیه به قلعه «چاتئو دی پیرفوندز» (Chateau de Pierrefonds) در فرانسه است.

حقایقی درباره قلعه نوی شوان اشتاین
طی دوره موسوم به عصر رمانتیک در اوایل قرن 19 میلادی، بسیاری از قلعه‌های مربوط به قرون‌وسطی در کشور آلمان بازسازی شدند. همان‌طور که پیش‌ از این گفتیم، لودویگ دوم علاقه شدیدی به ریچارد واگنر و آثار او داشته و از دوران کودکی، اوقات خود را با دنیای خیالی و اسرارآمیز اسطوره‌ها و شخصیت‌های رؤیایی آثار واگنر پر می‌کرد. پادشاه جوان در نامه‌ای خطاب به واگنر می‌نویسد: قصد دارم قلعه ویرانه موجود در منطقه هوهن شوانگو در نزدیکی پولات جرج را بر اساس سبک اصیل قلعه‌های متعلق به شوالیه‌های آلمانی بازسازی کنم. باید اعتراف کنم که هدف من این است که در آینده، روزی در این قلعه ساکن شده و در آن زندگی کنم.  

بخشی از ویرانه‌های قلعه هوهن شوانگو در سال 1868 تخریب شد زیرا این بخش‌ها در طرح رؤیایی قلعه لودویگ قرار نداشتند.
در تاریخ 5 سپتامبر سال 1869 میلادی پی‌سنگی قلعه جدید هوهن شوانگو ساخته شد. نام این قلعه و قصر پس از مرگ لودویگ در سال 1886 به نوی شوان اشتاین تغییر پیدا کرد.
در پایان سال 1873 میلادی عملیات احداث بخشی از این قلعه که با آجرهای قرمز ساخته‌شده بود، پایان پذیرفت و به‌این‌ترتیب پادشاه قادر بود طی بازدیدهای خود از منطقه، در این بخش که به دستور وی مبله شده بود سکونت کرده و بر روند پیشرفت ساخت بنا نظارت داشته باشد.
در سال 1884، علی‌رغم اینکه هنوز عملیات ساختمانی در قلعه فوق به پایان نرسیده بود، پادشاه به این محل نقل‌مکان کرده و پس‌ از آن عملیات ساخت و تکمیل تزئینات مجموعه به‌ویژه در بخش خارجی، تقریباً دو سال زمان برد؛ هرچند که بخش تزئینات داخلی هیچ‌گاه تکمیل نشد.
در زمان مرگ لودویگ دوم در تاریخ 13 ژوئن سال 1886 میلادی، عملیات ساختمانی در قلعه نوی شوان اشتاین هنوز تا تکمیل شدن بسیار فاصله داشت.
طنز تلخ مستتر در تاریخ ساخت قلعه نوی شوان اشتاین این است که لودویگ آن را برای سپری کردن زمان خود در آسودگی و به‌ دور از اغیار طراحی کرده بود و قرار بود این قلعه مآمن تنهائی وی باشد درحالی‌که تنها دو هفته پس از مرگ وی، درهای قلعه به روی عموم مردم گشوده شد.

یک کلیسای کوچک 90 متری و تالاری به سبک معماری شمال آفریقا را می‌توان ازجمله بخش‌هایی دانست که ساخت آن‌ها پس از مرگ لودویگ نیمه‌تمام مانده و متوقف شد. هرچند که سایر بخش‌های قلعه نیز پس از مرگ پادشاه، با سبک و سیاقی کاملاً ساده تکمیل شدند.
در سال 1918 میلادی ایالت باواریا تبدیل به یک جمهوری شده و از قلعه نوی شوان اشتاین به‌عنوان یک کاخ اداری استفاده شد.
خوشبختانه در طول جنگ جهانی دوم به دلیل دورافتاده بودن محل این قلعه، آسیبی به آن وارد نشد.
طراحی این قلعه توسط «کریستیان یانک» (Christian Jank) که یک طراح صحنه‌های تئاتر بود، انجام‌شده است. معمار این پروژه نیز «ادوارد ریدل» (Eduard Riedel) نام داشت. البته در زمان لودویگ، وی این طرح را رد کرده و طرحی جدید ارائه می‌کند. به‌ این‌ ترتیب شخص پادشاه کنترل بیشتری در زمینهٔ ساخت قلعه بر عهده‌ گرفته و بر نتیجه نهائی مبتنی بر طرح خود نظارت می‌کند.
مجموعه این قلعه مشتمل بر سازه‌های تزئین شده متعددی هستند که هر یک دارای تزئینات ویژه خود هستند. برج‌ها، مناره‌ها و مجسمه‌های تزئینی فراوانی در این قلعه مورداستفاده قرارگرفته است. قله نوی شوان اشتاین 150 متر در امتداد خط الراس کوهستانی گسترده شده است.
بر اساس نقشه اولیه قلعه، قرار بود در منتهی‌الیه غربی قلعه بیش از 200 اتاق ساخته شود که البته تنها 15 اتاق از این تعداد ساخته و تکمیل شد.
اتاق آوازخوانی را می‌توان بزرگ‌ترین اتاق قلعه محسوب کرد که 27 متر طول و 10 متر عرض دارد. این اتاق، یکی به‌عنوان اتاق محبوب شاه لودویگ شناخته‌شده و در ساخت آن از «سانگرسال» (Sängersaal) در قلعه «وارتبورگ» (Wartburg) الهام گرفته‌ شده است.

اتاق پادشاهی که تخت سلطنت در آن قرار دارد دارای ابعاد 20 متر در 12 متر بوده و دومین اتاق بزرگ قصر محسوب می‌شود.
علی‌رغم این موضوع که در ظاهر قلعه تلاش شده است تا ویژگی‌های قرون‌وسطی مورد استفاده قرار گیرد، لودویگ برای ساخت قلعه مورد علاقه خود از آخرین فناوری‌های زمان خود بهره برد که از آن میان می‌توان به سیستم زنگ الکتریکی، سرویس‌های بهداشتی دارای آب‌شویه، سیستم گرمایش هوای داغ مرکزی و تلفن اشاره کرد.
درصورتی‌که دوست دارید به‌طور مجازی از اتاق‌ها و بخش‌های مختلف این قصر بازدید کنید، می‌توانید به وب‌سایت آن مراجعه کرده و با گوشه و کنار این قلعه اسرارآمیز آشنا شوید.

موقعیت قلعه نو شواین اشتاین
این دژ زیبا بر فراز روستای هوهن شوانگو و در نزدیکی مرز اتریش و آلمان قرار داشته و فاصله کمی با شهر «فوزن» (Füssen) دارد. «ماکسیمیلیان دوم» (Maximilian II) پدر لوودویک، به چشم‌انداز زیبای مناطق اطراف روستای هوهن شوانگو علاقه‌مند بود. وی راه‌ها و چشم‌اندازهای زیبایی در این محل احداث کرد که از آن جمله می‌توان به چشم‌انداز «مارین بروک» (Marienbrücke) بر فراز منطقه «پولات جورج» (Pöllat Gorge) اشاره کرد که وی آن را برای همسرش ماری ساخته بود.نقشه شهر مونیخ
در این منطقه همچنین خرابه‌های دو قلعه متعلق به قرون‌وسطی در خط الراس کوهستان «یونگند» (Jugend) قرار داشت که لودویگ در دوران ولیعهدی خود بارها از آن‌ها دیدن کرده و هنگامی‌که اوقات خود را در مدت‌زمان اقامت در روستای هوهن شوانگو سپری می‌کرد، به این قلعه‌ها سرکشی کرده و علاقه بسیاری به چشم‌انداز این منطقه از کوهستان آلپ به سمت دریاچه داشت. این چشم‌انداز؛ دقیقاً محلی محسوب می‌شود که وی بعدها قلعه رؤیایی خود را در آن بنا کرد.

مراکز اقامتی در هوهن شوانگو
کشف این مسئله که چرا لودویگ دوم تا بدین اندازه مجذوب چشم‌انداز زیبای منطقه مورد نظر در جنوب باواریا شده بود، می‌تواند انگیزه خوبی برای سفر به این منطقه و دیدن زیبایی‌های آن و اقامت در روستای زیبای هوهن شوانگو و دیدن قلعه نوی شوان اشتاین محسوب شود. مراکز اقامتی این منطقه بسیار زیبا و راحت بوده و شما در این منطقه با میهمان‌نوازی خاص مردم بومی روبه‌رو خواهید شد. برای اطلاع از مراکز اقامتی که می‌توانید در طول سفر خود و بازدید از این منطقه در آن‌ها اقامت کنید، کافی است تا فهرست مراکز اقامتی موجود در هوهن شوانگو و فوزن را در اینترنت جستجو کرده و گزینه موردنظر خود را انتخاب کنید.

 

بلیط اتوبوس     خرید بلیط اتوبوس     قیمت بلیط اتوبوس     رزرو بلیط اتوبوس