بوکینگ پرشیا

سایت خرید آنلاین پرواز

جزیره پل دولا سیته

پل دولا سیته، نام جزیره‌ای در وسط رودخانه‌ی سن است.

سالانه گردشگران فراوانی برای تماشای جاذبه‌های تاریخی، معماری و تفریحی راهی این جزیره‌ی کوچک می‌شوند.
ایل دولا سیته (Ile de la Cite) جایی است که پاریس در سال ۵۲ پیش از میلاد از آن‌جا آغاز شد. از زمان پاریسی‌های اصیل یعنی قبیله‌ی پاریسی که از قوم گُل بودند (Gallic Parisii)، این تکه زمین در وسط رود سن در دست قدرت‌های حاکم، از رومی‌ها و شاهان سلسله‌ی کاپِتیان (Capetians) گرفته تا ناپلئون سوم و بارون هاسمن (Haussmann) در قرن نوزدهم میلادی، تغییرات و تحولات گسترده‌ای را به خود دیده است. این جزیره خانه‌ی قدیمی‌ترین بیمارستان شهر، اوتل دیو (Hotel-Dieu) و همچنین قدیمی‌ترین پل پاریس با نامی کنایه‌آمیز است؛ پل جدید. می‌توان برخی از شاخص‌ترین بناهای موجود در پاریس را در این جزیره پیدا کرد. این مقاله به بررسی بهترین جاذبه‌های این جزیره‌ی تاریخی، از زیبایی‌های معماری گرفته تا پارک‌ها و میدان‌های بکر آن، می‌پردازد. به‌علاوه شما را با بهترین کافه‌ها و رستوران‌های جزیره برای کمی استراحت آشنا می‌کند.
مهم‌ ترین جاذبه‌ های گردشگری جزیره پل دولاسیته
می‌توان تمام روز خود را به گشت‌وگذار در خیابان‌های پیچ‌درپیچ پرداخت یا پاهای خود را در تفرجگاه‌های ساحلی جزیره بر فراز آب، بدون ورود به رودخانه، تکان داد و بدون توجه به سه جاذبه‌ی اصلی این جزیره اوقات خوشی را گذراند؛ اما اگر شیفته‌ی تاریخ و درک این مرکز سمبلیک در فرانسه هستید، پس باید از نقاط زیادی دیدن کنید. بدون شک، کلیسای نوتردام پاریس، به‌عنوان یک جواهر ۸۵۳ ساله از معماری گوتیک، دلیل اصلی حضور اکثر گردشگران در ایل دولا سیته است. دیگر شگفتی قرون‌ وسطایی این جزیره، هرچند کمتر شناخته‌ شده‌تر، سنت شپل است. این کلیسای کوچک که به دستور لوئی نهم در قرن سیزدهم ساخته شده، پنجره‌هایی با شیشه‌های رنگیِ مات و با ظرافت فراوان دارد. درست در مجاورت این کلیسا، زندان کونسیرژری دیده می‌شود. این زندان که حالا به موزه تبدیل شده، محل نگهداری ماری آنتوانت، ماکسیمیلیان روبسپیر و ۴۰۰۰۰ قربانی دیگر، پیش از اعدام آن‌ها در میدان جمهوری، بوده است.
کجا غذا بخوریم؟
بهترین رستوران‌های ایل دولا سیته همگی باهم در هر گوشه‌ای از جزیره واقع شده‌اند. در غرب، در اطراف میدان دوفین (Dauphine) و خیابان‌های همان حوالی، رستوران شیک کاوو دو پله (Caveau du Palais) با دکوراسیونی روستایی و دیوارهایی آجری و سقف چوبی، مشغول سرو غذایی فرانسوی به نام سکوانا (Sequana) است. نام این غذا از منبع افسانه‌ای رود سن گرفته شده است. اوژنی و فیلیپ، دو سرآشپز این رستوران، غذاهای خود را با دقت و مهارت بالایی طبخ می‌کنند. رستوران دیگر، رُز فرانسه یا لا رُز دو فرانس (La Rose De France) نام دارد؛ این رستوران با بالکن خود، محلی ایده‌آل برای غرق شدن در فضای منحصر به‌فردِ یکی از سه میدان سلطنتی شهر است. در طرف مقابل جزیره، او بونیا (Au Bougnat) خود را در خیابان‌های پشتی نزدیک کلیسای نوتردام مخفی کرده، اما بوی خوراکی‌های محلی آن از دوردست‌ها به مشام می‌رسد.


کجا استراحت کنیم؟
این جزیره‌ی کوچک مرکزی، علی‌رغم پاریس که فضای سبز کمی دارد، میزبان دو پارک زیبا برای پهن کردن بساط پیک‌نیک است. میدان تماشایی دو ور گلان (du Vert-Galant)، به‌عنوان یک فضای سبز باریک، از دو طرف با رود سن احاطه شده و بهترین مکان برای استراحت در زیر درختان بید و فاصله گرفتن از مرکز شلوغ شهر محسوب می‌شود. میدان ژان سیزدهم، با قرارگیری در پشت کلیسای نوتردام، دیگر مکان آرام برای فرار از جمعیت فراوان است. می‌توان در این محوطه برخی از بهترین نماها از معماری شگفت‌انگیز کلیسا را تماشا کرد.
کجا یک فنجان قهوه بنوشیم؟
در اطراف جزیره کافه‌های فراوانی به چشم می‌خورد، اما یکی از محبوب‌ترین گزینه‌ها از نگاه مردم محلی، کافه‌ی هِنری چهارم (Taverne Henri IV)، است. وکلای شاغل در دادگاه مجاور و برخی از ستارگان دنیای ادبیات و فیلم به خاطر فضای آرام آن عاشق این کافه هستند. اگر به دنبال محلی دنج برای استراحت با یک نوشیدنی گرم هستید، فو دو چا (Fu De Cha) گزینه‌ای ایده‌آل برای لذت بردن از چای‌های چینی و برخی از خوراکی‌های شگفت‌انگیز منطقه‌ی سیچوان (Sichuan) است.
آیا جای دیگری از این جزیره هم ارزش دیدن دارد؟
در میدانی خلوت میان شلوغی کلیسای نوتردام و اطراف کلیسای مقدس، بازار گلِ ملکه الیزابت دوم، قرار دارد. این بازار که در سال ۱۸۳۰ افتتاح شد، در غرفه‌های اختصاصی خود اقدام به فروش گیاهان گلدانی، بذر، کارت‌های بازی، هدایا و همچنین پرندگان خاص و حیوانات کوچک در آخر هفته‌ها می‌کند. نام این بازار به احترام دیدار ملکه‌ی بریتانیا در سال ۲۰۱۴ از این جزیره، انتخاب شده است. درست در گوشه‌ی این بازار، برج ساعت با گاه‌شمار آبی و طلایی‌رنگ آن به چشم می‌خورد. این برج شگفت‌انگیز در سال ۲۰۱۲ مرمت شد و به دوران شکوه خود بازگشت. دیدار از پل جدید یا همان پون نوف (Pont Neuf) هم خالی از لطف نیست. این پل که در سال ۱۹۰۷ به دستور شاه هِنری چهارم ساخته شد، در نقطه‌ی مرکزی خود دارای چندین مجسمه از سوارکارانی است که از آن مراقبت می‌کنند. پل جدید مکانی ایده‌آل برای تماشای موزه‌ی لوور و برج ایفل از روی رودخانه‌ی سن است.


بلیط قطار

خرید بلیط قطار

قیمت بلیط قطار

برای بازدید از سایت بوکینگ پرشیا بر روی کلمه "اینجا" کلیک کنید

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
mohamad raziei

درخت اربول دل توله

اربول دل تول یک درخت سرو مونته زوما است قطور ترین درخت جهان...

            

که در مرکز شهر سانتا ماریا دل توله در کشور مکزیک قرار گرفته است. این درخت تنومندترین تنه را در بین درختان جهان از آن خود نموده است. اگرچه این تنه بیشتر شبیه به دیواری قطور بوده و برای به دست آوردن قطر آن با توجه به ظاهرش مشکلاتی وجود داشت اما در نهایت با روش‌های خاص مشخص شد که قطر تنه این درخت 9.38 متر است. این درخت آنچنان بزرگ است که به نظر می‌آمد از چندین درخت مختلف تشکیل شده اما آزمایشات DNA ثابت کرد که تمام آن از یک درخت بوجود آمده است. تخمین زده می‌شود که سن آن بین 1.200 تا 3.000 سال می‌باشد. نام این درخت در فهرست میراث جهانی یونسکو قید شده است.


بلیط قطار

خرید بلیط قطار

قیمت بلیط قطار

برای بازدید از سایت بوکینگ پرشیا بر روی کلمه "اینجا" کلیک کنید

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
mohamad raziei

ژنرال شرمن

ژنرال شرمن یکی از بزرگ‌ترین درختان گونه سکویا است که در پارک ملی سکویاها در کالیفرنیا قرار دارد.

         

این درختان بزرگ و مشهور عنوان درختان غول را در میان درختان بزرگ جثه جهان به خود اختصاص داده‌اند. در حقیقت 5عدد از 10 درخت بزرگی که روی این سیاره یافت می‌شوند در این پارک قرار گرفته‌اند که ژنرال شرمن بزرگ‌ترین آن‌هاست. بنا بر باور عموم عمر این درخت در حدود 2.300 تا 2.700 سال تخمین زده می‌گردد.


بلیط قطار

خرید بلیط قطار

قیمت بلیط قطار

برای بازدید از سایت بوکینگ پرشیا بر روی کلمه "اینجا" کلیک کنید

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
mohamad raziei

درختان اژدهای سوکوترا

درختان خون اژدها مشهورترین و در عین حال پر بحث‌ترین گونه‌های گیاهی ممتازی هستند

          

که در جزیره سوکوترا (متشکل از 4 جزیره در اقیانوس هند) رشد می‌کنند. این درخت ظاهری عجیب و ویژه داشته و تقریبا شبیه به یک چتر سرو ته شده می‌باشد. این گونه همیشه سبز به دلیل صمغ سرخ رنگش به نام خون اژدها شناخته می‌شود. شکل نامانوس این درخت، آن را قادر ساخته تا در شرایط اقلیمی خشک به شکلی بهینه به حیات خود ادامه دهد. تاج پهن و دسته‌ای این درخت می‌تواند سایه مناسبی جهت کاهش تبخیر آب فراهم نماید.


بلیط قطار

خرید بلیط قطار

قیمت بلیط قطار

برای بازدید از سایت بوکینگ پرشیا بر روی کلمه "اینجا" کلیک کنید

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
mohamad raziei

درختان سدر خدا

سدرهای خدا در حدود 400 درخت سدر لبنانی هستند که به صورت جنگلی کوچک در شمال لبنان قرار گرفته‌اند.

آن‌ها در شمار آخرین بازماندگان جنگل‌های پهناور درختان سدر لبنانی می‌باشند که در دوران باستان در این ناحیه رشد کرده بودند. در انجیل حدود 70 مرتبه به این سدرهای لبنانی اشاره شده است. مصریان باستان از صمغ این درختان در مومیایی کردن مردگان استفاده نموده و گفته می‌شود که شاه سولومون (حضرت سلیمان) از چوب این درختان در ساخت اولین معبد در اورشلیم استفاده کرده است.


بلیط قطار

خرید بلیط قطار

قیمت بلیط قطار

برای بازدید از سایت بوکینگ پرشیا بر روی کلمه "اینجا" کلیک کنید

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
mohamad raziei

دروازه آلکالا مادرید

دروازه آلکالا واقع در خیابانی به همین نام در شهر مادرید است.

یکی از نمادهای این شهر بوده و امروزه در میان یادمان‌های ملی اسپانیا طبقه بندی می‌شود. موزه‌ها، پارک‌ها و مرکز خرید‌های متعددی در طول این خیابان وجود دارند.
خیابان «آلکالا» (Alcala) یکی از خیابان‌های اصلی شهر مادرید به شمار می‌رود. این خیابان از «دروازه خورشید» (puerta del sol)، نقطه تمرکز و یکی از میدان‌های اصلی شهر آغاز شده تا ۶ کیلومتر به سمت شمال شرق امتداد یافته و در نهایت به میدان «استقلال» (Independencia) و «دروازه آلکالا» (Puerta de Alcalá) می‌رسد که در سال ۱۵۹۹ برای خوشامدگویی به «دونیا مارگاریتا» (doña Margarita) همسر شاه فیلیپ سوم ساخته شده و در سال ۱۷۷۸ مورد بازسازی قرار گرفت.
زمانی که کارلوس سوم به اسپانیا آمد، در ۹ دسامبر سال ۱۷۵۹ با شکوه خاصی وارد مادرید شد. وی از دروازه شهر بسیار ناراضی بود و اعتقاد داشت که اصلاً متناسب با حضور مهم یک چهره سلطنتی نیست. او درخواست دروازه‌ای بسیار مجلل‌تر را کرد و از معماران دعوت شد تا طرح‌های پیشنهادی خود را ارائه کنند. علیرغم آن که معماران برجسته زیادی در این رقابت شرکت داشتند اما در نهایت طرح یک معمار ایتالیایی به نام «فرانسیسکو ساباتینی» (Francisco Sabatini) مورد قبول واقع شد. در سال ۱۷۶۴ دروازه آلکالای سابق تخریب شد و کار بر روی دروازه جدید آغاز گشت. دروازه بعدی در سال ۱۷۶۹ به پایان رسید ولی رونمایی رسمی از آن در سال ۱۷۷۸ صورت گرفت.
در این دروازه نئو کلاسیکی ۱۹.۵ متری ساخته شده از جنس گرانیت، سه طاق نیم دایره و دو گذرگاه مستطیلی در کناره‌ها وجود دارد. برای تزئین نمای آن از تندیس‌های هنرمندانی چون «فرانسیسکو گوتیِرز» (Francisco Gutiérrez) و «روبرتو میچل» (Roberto Michel) استفاده شد و در بالای هر طاق نیز سر یک شیر سنگی به چشم می‌خورد. بخش بیرون زده مرکزی دروازه، پلاکی دارد که تاریخ رونمایی رسمی از آن توسط شاه کارلوس سوم را گرامی می‌دارد. چهار کودکی که بالای این دروازه دیده می‌شوند نمادی از عدالت، اعتدال، شهامت و ملاحظه کاری هستند.
خیابان سه باندی و بزرگ آلکالا شامل ادارات دولتی و بانک‌ها بوده و همچنین آکادمی هنر و موسیقی «سن فرناندو» نیز در آن قرار دارد. در انتهای غربی خیابان و به ویژه در حوالی دروازه خورشید، مغازه‌ها و دیپارتمنت استورهای متعددی را پیدا می‌کنید.
نزدیک‌ترین ایستگاه مترو به دروازه آلکالا، ایستگاه «رتیرو» (Retiro) بوده و همچنین پارک «بوئن رتیرو» در فاصله اندکی از آن قرار دارد. ایستگاه «بانکو د اسپانیا» (Banco de España) اندکی دورتر در سمت غربی و درست بعد از آبنمای «سیبلس» (Cibeles) واقع شده است. با توجه به موقعیت مرکزی این خیابان و نزدیک بودنش به موزه‌های بزرگ، پارک‌ها و خیابان‌های اصلی چون «کاستیانا» (Castellana) و «گران ویا» (Gran Via) یکی از مقاصد گردشی مهم شهر مادرید به شمار می‌رود.


بلیط قطار

خرید بلیط قطار

قیمت بلیط قطار

برای بازدید از سایت بوکینگ پرشیا بر روی کلمه "اینجا" کلیک کنید

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
mohamad raziei

خیابانی از درختهای بائوباب‌

این خیابان از تعدادی از درختان مشهور بائوباب‌ تشکیل شده.

        

خیابان‌های زیادی در سراسر دنیا وجود دارد که هرکدام زیبایی خاصی دارند، اما امروز خیابانی را معرفی می‌‌کنیم که شما را به دنیایی خیالی و مقوایی خواهد برد. جایی که بی‌شک یکی از خاص‌ترین خیابان‌های دنیا است. 

ماداگاسکار سرزمینی رنگارنگ، متنوع، همراه با پوشش گیاهی و جانوری است که در کمتر جایی شبیه آن پیدا می‌شود. اما در این سرزمین، منطقه‌ای وجود دارد که آن را "مِنابه" می‌نامند. اگر روزی به منابه سفر کردید حتما از یکی از زیباترین خیابان‌های جهان گذر خواهید کرد. خیابانی خاکی که شبیه خیابان‌های لوکس پاریس نیست، اما زیبایی آن شما را مسحور خواهد کرد. خیابانی کشیده شده در میان درختان غول‌پیکر و شگفت‌انگیز بائوباب یا آدانسونیا که با وجود دست‌انداز‌های فراوان، از گذر کردن در آن لذت زیادی خواهید برد. البته بهتر است رانندگی را به راننده‌ای با تجربه بسپارید.این جاده، یکی از محبوب‌ترین مناطق توریستی ماداگاسکار است که قابل دسترس‌ترین مکان برای دیدن درخت بی‌یوباز هم محسوب می‌شود. بهترین زمان برای سفر به این منطقه، فصل‌های بدون باران، یعنی از ماه می تا اکتبر است.


بلیط قطار

خرید بلیط قطار

قیمت بلیط قطار

برای بازدید از سایت بوکینگ پرشیا بر روی کلمه "اینجا" کلیک کنید

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
mohamad raziei

داستان پرچم کشور اتریش

پرچم اتریش قدمت بسیار زیادی داشته و نوارهای سرخ و سفید آن هم مانند پرچم هر کشوری مفهومی نمادین دارد.


یک پرچم می‌تواند اطلاعاتی درباره هویت و تاریخ کشورش به ما بدهد. برای مثال رنگ‌های پرچم فرانسه نمادی از آزادی، برابری و برادری هستند، در حالی که پنجاه ستاره بنر آمریکا نماینده ایالات آن بوده و نوارهای سفید و قرمز پرچم اتریش هم که همه جای کشور دیده می‌شوند برای خود مفهومی دارند. برای آن که درباره پرچم این کشور بیشتر بدانید این مقاله را گردآوری کرده‌ایم. گفته می‌شود پرچم اتریش جزو قدیمی‌ترین‌های جهان به حساب می‌آید.
اتریش در طول تاریخش چند واریاسیون محدود از پرچم را تجربه کرده و اکنون دو سبک مختلف از آن‌ را مورد استفاده قرار می‌دهد که امروزه می‌توانید در نقاط مختلف وین ببینید. طرحی که بیشتر به چشم می‌خورد و اغلب برای نمایندگی اتریش مورد استفاده قرار می‌گیرد، سه نوار سرخ و سفید افقی است که از سال ۱۹۴۵ به طور رسمی به عنوان پرچم ملی کشور انتخاب شد.
گزینه دیگر که به «تریباند» (triband) هم شناخته می‌شود، در خاندان «بابنبرگ» (Babenberg) ریشه داشته و شامل یک عقاب هم می‌شود که برخی اعتقاد دارند نمادی از رودخانه دانوب و یکی از نشان‌های رسمی خاندان سلطنتی بوده و اشاره‌ای به گذشته کشور است. بعد از پایان جنگ جهانی دوم برای آن که نمادی از حزب نازی بسازند، در سال ۱۹۴۵ یک زنجیر پاره شده هم به پاهای عقاب اضافه شد.


درباره اصالت و ریشه این پرچم داستان‌های مختلفی وجود دارد اما معروف‌ترینِ آن‌ها اغلب درباره خون و جنگ است. گفته می‌شود که در سال ۱۲۶۰ که «دوک لئوپولد پنجم» (Duke Leopold V) در محاصره «ایکر» (Acre) می‌جنگید، از زخم‌های دردناکی رنج می‌برد و به شدت خونریزی داشت که در نهایت کل لباسش را به رنگ سرخ در آورد. هر چند وقتی کمربندش را باز کرد، نواری سفید و تمیز از لباسش باقی مانده بود که نوارهای دو رنگ سرخ و سفید امروزی پرچم را از آن گرفتند. البته پرچم پادشاهی هاپسبورگ که در بالای بسیاری نقاط اروپا در قلمرو امپراطوری به اهتزاز در می‌آمد، طراحی متفاوتی دارد؛ ترکیبی شجاعانه از یک نوار سیاه و زرد که به پرچم آلمان هم بی شباهت نیست.


بلیط قطار

خرید بلیط قطار

قیمت بلیط قطار

برای بازدید از سایت بوکینگ پرشیا بر روی کلمه "اینجا" کلیک کنید

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
mohamad raziei

داک لندز

داک لندز جدیدترین محوطه ملبورن استرالیا است.

این دهکده حومه‌ای کنار آب، با بالاترین تمرکز در ساختمان‌هایی با رتبه‌بندی ستاره سبز در نیمکره جنوبی، پر از کافه، رستوران و پارک است. منظره بالای چرخ و فلک غول‌آسای ملبورن، بسیار تماشایی است. این منطقه همچنین جایگاه استادیوم اتحاد و آیس هاوس، یک محل ورزش‌های یخی با سطح بین‌المللی نیز هست. یکشنبه‌ها در این منطقه در کنار آب، بازاری از محصولات هنری و اجناس قدیمی برپا می‌شود.


بلیط قطار

خرید بلیط قطار

قیمت بلیط قطار

برای بازدید از سایت بوکینگ پرشیا بر روی کلمه "اینجا" کلیک کنید

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
mohamad raziei

دانشگاه آکسفورد

دانشگاه آکسفورد، در شمار 10 دانشگاه برتر جهان قرار دارد.

فارغ التحصیلان سرشناسی همچون استیون هاوکینگ و اسکار وایلد داشته است. بیشتر ساختمان‌های مرتبط با این دانشگاه نیز جزو جاذبه‌های دیدنی شهر آکسفورد به حساب می‌آیند.
«دانشگاه آکسفورد»، دانشگاه کالجیِ معتبر و معروفی است که در شهر آکسفورد واقع شده و رئیس کنونی آن «کریس پاتن» (Chris Patten) نام دارد. اطلاعات دقیقی از تاریخ تأسیس این دانشگاه در دسترس نیست؛ اما شواهدی را می‎توان یافت که سابقه‌ی تدریس در سال 1096 میلادی در آن را به اثبات می‌رساند. همین موضوع، آکسفورد را به قدیمی‌ترین دانشگاه در کشورهای انگلیسی ‌زبان تبدیل کرده و همچنین دومین دانشگاه قدیمی جهان محسوب می‌شود که از زمان تأسیسش همچنان در حال فعالیت است. آکسفورد را می‌توان از این نظر یک دانشگاه دولتی در نظر گرفت که بودجه‌ی خاصی از دولت دریافت می‌کند و از این لحاظ یک دانشگاه خصوصی است که کاملاً به صورت مستقل اداره می‌شود. بنابراین هر زمان که تصمیم بگیرد بودجه‌ی دولتی‌اش را قطع کند، به دانشگاهی کاملاً خصوصی تبدیل خواهد شد.
رادکلیف کمرا در آکسفورد
رشد سریع دانشگاه آکسفورد از سال 1167 میلادی و زمانی شروع شد که پادشاه انگلستان یعنی «هنری دوم»، دانشجویان انگلیسی را از حضور در «دانشگاه پاریس» (University of Paris) منع کرد. بعد از بحث و مجادله‌ی دانشجویان با اعضای آکسفورد، بعضی از استادان و دانشجویان این دانشگاه در سال 1209 به شهر کمبریج رفتند و دانشگاه دیگری را تأسیس کردند که امروزه با نام «دانشگاه کمبریج» شناخته می‌شود. گاهی برای اشاره به این دو دانشگاه معتبر و قدیمی، نام آن‌ها را با هم ادغام می‌کنند و «آکسبریج» (Oxbridge) صدا می‌زنند. اما جالب است بدانید که دانشجویان متقاضی نمی‌توانند برای تحصیل، در یک سال هم برای آکسفورد و هم کمبریج به طور همزمان اپلای کنند. در مجموع، تاریخچه و تأثیری که دانشگاه آکسفورد بر اطراف خود داشته، آن را به یکی از مشهورترین دانشگاه‌های دنیا تبدیل کرده است و حتی از طرف «سیستم رتبه‌بندی تایمز» نیز در سال 2016، به عنوان برترین دانشگاه جهان انتخاب شد.


کلیسا سنت ماری در آکسفورد
دانشگاه آکسفورد از 38 کالج تشکیل می‌شود که هر کدام به صورت مستقل راجع به فعالیت‌ها و برنامه‌ی خود تصمیم می‌گیرند. به همین دلیل آکسفورد، یک «دانشگاه شهری» به شمار می‌رود؛ به این معنی که تجهیزات و ساختمان‌های آن در یک پردیس متمرکز نیستند، بلکه در سرتاسر شهر پراکنده شده‌اند. «پارک‌های دانشگاه آکسفورد» (University Parks) نیز در نزدیکی «کیبل کالج» (Keble College) قرار دارند و در طول روز بر روی عموم باز هستند. این پارک‌ها علاوه بر داشتن باغ‌ها و گیاهان کم‌نظیر، زمین‌های ورزشی متعددی را هم دربرمی‌گیرد که مسابقات رسمی و غیر رسمی در آن‌ها برگزار می‌شود. از بناهای مرتبط با این دانشگاه می‌توان به «رادکلیف کمرا» و «کلیسای سنت ماری» اشاره کرد که از مورد آخر تا قبل از تأسیس «سالن نمایش شلدون»، برای برگزاری مراسم‌های دانشگاه استفاده می‌شد.


کتابخانه بادلین آکسفورد
در سال 1333 میلادی، گروهی از دانشجویان قصد داشتند تا دانشگاه جدیدی را در شهر «استمفورد» (Stamford) تأسیس کنند. اما دو دانشگاه آکسفورد و کمبریج از پادشاه «ادوارد سوم» خواستند تا با این اقدام آن‌ها مخالفت شود و همین اتفاق هم افتاد. بنابراین هیچکس تا سال 1820 حق تأسیس دانشگاه جدیدی را در انگلیس نداشت و آکسفورد و کمبریج به نوعی انحصار دوگانه را در دست گرفته بودند که این موضوع در کشورهای اروپایی بزرگ، امری غیرعادی به حساب می‌آمد. دانشجویان خانم دانشگاه آکسفورد نیز در ابتدا وضعیت چندان خوبی نداشتند و مدرک خود را از «دانشگاه دوبلین» در ایرلند می‌گرفتند. اما بعدها 4 دانشگاه جدید صرفاً برای خانم‌ها تأسیس کردند که به مرور زمان مختلط شد و دانشجویان پسر را هم ثبت‌ نام می‌کردند. اما درنهایت از سال 1974 میلادی به بعد بود که خانم‌ها جایگاه بهتری یافتند و دانشگاه‌های پسرانه نیز کم کم شروع به پذیرش دانشجویان دختر کردند.


باغ گیاه شناسی دانشگاه آکسفورد
«باغ گیاهشناسی دانشگاه آکسفورد» (University of Oxford Botanic Garden) واقع در «های استریت»، قدیمی‌ترین باغ گیاهشناسی کشور انگلستان به حساب می‌آید که بیش از 8,000 گونه‌ی مختلف گیاهی را دربرمی‌گیرد. همچنین دانشگاه آکسفورد، مدیریت یکی از قدیمی‌ترین کتابخانه‌های اروپا، یعنی «کتابخانه‌ی بادلین» و موزه‌های متعددی همچون اشمولین، «موزه‌ی تاریخ طبیعی» و «تاریخ علوم» را هم برعهده دارد که در شمار موزه های معروف آکسفورد قرار دارند. افراد سرشناس بسیاری از دانشگاه آکسفورد فارغ التحصیل شده‌اند که در این میان می‌توان نخست‌وزیر سابق بریتانیا «دیوید کامرون»، «استیون هاوکینگ»، «جان لاک»، «اسکار وایلد»، «ساموئل جانسون» و شاعران معروفی همچون «تی.اس. الیوت»، «پرسی شلی» و «جان دان» را نام برد. از میان بازیگران نیز «هیو گرانت» و «روآن اتکینسون» یا همان مستر بین در این دانشگاه درس خوانده‌اند و اینشتین هم مدت کوتاهی را در این مکان گذرانده بود.


بلیط قطار

خرید بلیط قطار

قیمت بلیط قطار

برای بازدید از سایت بوکینگ پرشیا بر روی کلمه "اینجا" کلیک کنید

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
mohamad raziei

دانشگاه کمبریج انگلیس

دانشگاه کمبریج انگلیس ،‌ دانشگاهی عمومی و تحقیقاتی واقع در کمبریج انگلستان است.

که در حدود ۸۰۵ سال پیش تاسیس شده و دومین دانشگاه قدیمی در جهان انگلیسی زبان به‌شمار می‌رود.

اسم پیشین این دانشگاه Cantab بوده‌ است، شکل مخفف Cantabrigiensis که برگرفته از نام Cantabrigia، شکل لاتینی شده نام کمبریج بوده‌ است.

تاریخ رسمی تاسیس دانشگاه کمبریج براساس اسناد موجود به سال 1231 باز می‌گردد، زمانی که مجوز تاسیس این دانشگاه توسط پادشاه هنری سوم صادر شد. پاپ گریگوری نهم نیز در سال 1233 مجوزی را برای کمبریج صادر کرد که به فارغ‌التحصیلان این دانشگاه اجازه می‌داد در هر مکانی از قلمرو مسیحیت به تدریس بپردازند.

قدیمی‌ترین ناشر جهان و دومین انتشارات دانشگاهی بزرگ جهان به این دانشگاه اختصاص دارد. بزرگترین کتابخانه این دانشگاه نیز بیش از هشت میلیون نسخه کتاب در اختیار دارد و مجموعه کتابخانه‌های کمبریج نیز بیش از 15 میلیون نسخه کتاب در اختیار دانشجویان قرار می‌دهند. 

بسیاری از مهم‌ترین رویداد‌های علمی جهان با مشارکت و همکاری اعضا و دانشجویان دانشگاه کمبریج رخ داده‌اند که از آن جمله می‌توان به افرادی مانند فرانسیس بیکن، ایزاک نیوتن، هنری کاوندیش، چارلز داروین، آلن تورین، استفان هاوکینگ،‌فرانسیس کرک و جیمز دی واتسون اشاره کرد.

فرایند آموزش در کمبریج در طول جنگ جهانی اول به شدت مختل شد، زیرا 14 هزار نفر از اعضای این دانشگاه در جنگ حضور یافتند و دو هزار و 470 نفر از آنها جان خود را از دست دادند. اما در طول جنگ جهانی دوم کمبریج باافزایش شدید تعداد دانشجویان مواجه شد که ناشی از شهرت و موفقیت‌های دانشمندان کمبریج بود.

کمبریج یکی از هشت دانشگاه بریتانیایی بود که در مجلس بریتانیا جایگاه داشت که این حق در سال 1950 به واسطه تصویب قانون نمایندگی مردم در سال 1948 منتفی اعلام شد.

در ابتدا تنها مردان حق تحصیل در کمبریج را داشتند اما در سال 1869 اولین دانشکده زنان با نام گیرتن تاسیس شد و پس از آن دانشکده نیونهام در سال 1872، دانشکده هاگز هال در سال 1885؛‌ نیوهال در سال 1954 و دانشکده لوسی کاوندیش در سال 1965 ویژه زنان تاسیس شدند. تلاش برای تبدیل کردن زنان به اعضای دائمی کمبریج تا سال 1948 موفقیت آمیز نبود.

از سال 1921 به دانشجویان زن مدرک دیپلم اعطا شد و از آنجایی که دانشجویان زن برای تحصیل در دوره لیسانس پذیرفته نمی‌شدند، سهمی از مدیریت امور دانشکده‌ها نداشتند، زیرا در کمبریج هر دانشکده مستقل بوده و از دارایی و درآمد مخصوص به‌خود برخوردار است. از سال 1972 تا 1988 دانشکده‌های مردانه کمبریج پذیرش دانشجویان زن را آغاز کردند و در سال 1979 اولین دانشکده زنان کمبریج نیز آغاز به پذیرش دانشجویان مرد کرد. اما کمبریج همچنان تنها دانشگاهی در بریتانیا است که در آن دانشکده‌هایی وجود دارند که تحصیل مردان در آنها ممنوع است.

کمبریج دارای 114 کتابخانه است که اصلی‌ترین آنها کتابخانه دانشگاه کمبریج است که هشت میلیون نسخه کتاب در آن وجود دارد. هر دانشکده دارای کتابخانه مخصوص به خود است، برای مثال دانشکده تاریخ از کتابخانه‌ای به‌نام سیلی برخوردار است که بیش از 100 هزار نسخه کتاب تخصصی در آن یافت می‌شود. دانشکده‌های‌های قدیمی‌تر بیش از یک کتابخانه در اختیار دارند. برای مثال کتابخانه ورن کالج ترینیتی 200 هزار نسخه کتاب موجود است که پیش از سال 1800 چاپ شده‌اند. این دانشگاه همچنین دارای هشت موزه هنری، فرهنگی، علمی و باغ‌های گیاه‌شناسی است.

کمبریج ثروتمند‌ترین دانشگاه‌ بریتانیا و کل اروپا است که دارایی آن در سال 2011 درحدود 4.3 میلیارد پوند تخمین زده شده‌است. بخش بزرگی از این درآمد از طریق دریافت کمک‌هزینه‌های تحصیلی و تحقیقاتی تامین می‌شود به شکلی که یک سوم درآمد این دانشگاه در سال 2006-2007 از این منبع بوده‌است.

در سال 2000 بیل گیتس مبلغی برابر 210 میلیون دلار را از طریق بنیاد بیل و میراندا گیتس برای ایجاد بورسیه‌ای به‌نام بورسیه گیتس به کمبریج اهدا کرد تا دانشجویان خارج از بریتانیا که قصد ادامه تحصیل در این دانشگاه را دارند بتوانند از آن استفاده کنند.


بلیط قطار

خرید بلیط قطار

قیمت بلیط قطار

برای بازدید از سایت بوکینگ پرشیا بر روی کلمه "اینجا" کلیک کنید

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
mohamad raziei

خیابان مانِرهیم هلسینکی

هلسینکی پایتخت فنلاند و بزرگ‌ترین شهر این کشور است.

فضای فوق‌العاده هلسینکی طیف وسیعی از جاذبه‌های تاریخی، فرهنگی و گردش در فضای آزاد را برای گردشگران فراهم می‌کند.
بیشتر قسمت شهر هلسینکی بر روی یک شبه جزیره گرانیتی در ساحل شمالی خلیج فنلاند رو به دریای بالتیک قرار دارد. این شبه جزیره، تعداد زیادی جزیره کوچک و بزرگ دور از ساحل و خلیج کوچک هم دارد. هرچند هلسینکی تقریباً یک شهر مسطح به حساب می‌آید، اما تپه‌های پراکنده‌ای نیز در میان آن به چشم می‌خورند که نماهای حیرت انگیزی از دریا را می‌توان از بالای آن‌ها تماشا کرد. یکی از روش‌های جذاب کاوش در این شهر، پیاده‌روی و یا گردش با دوچرخه است. پادشاه سوئدی، «گوستاووس واسا» هلسینکی را در سال ۱۵۵۰ در شمال شرق مرکز شهر فعلی در دهانه رودخانه «وانتان یوکی» به عنوان رقیبی برای شهر تجاری «تالین» بنا کرد.
بعد از آتش‌سوزی بزرگ در سال ۱۸۰۸ که یک سوم شهر نابود شد، «کارل لودویگ اِنگل» در سال ۱۸۱۶ مأمور ساخت مجدد آن بر اساس نقشه‌ای از «یوهان آلبرشت ایرِنشتروم» (Johan Albrecht Ehrenström) گردید. شهر نوسازی شده به سبک نئوکلاسیک ساخته شد و مرکز شهر با خیابان‌های عریض زیبا و بلوارها و پارک‌های متعدد خودنمایی می‌کرد. بعد از فروپاشی امپراطوری روسیه در ۶ دسامبر سال ۱۹۱۷ در هلسینکی یک جمهوری شکل گرفت. بازی‌های المپیک تابستانی سال ۱۹۵۲ نیز در این شهر برگزار شد.
از انتهای گردشگاه هلسینکی، خیابان مانرهیم (Mannerheimintie) شروع شده و به سمت شمال غرب امتداد یافته و از ایستگاه راه‌آهن مرکزی و اداره مرکزی پست نیز عبور می‌کند. ایستگاه راه‌آهن مرکزی در سال ۱۹۱۹ ساخته شده و بنای زیبای آن که اثر معمار معروف «الیل سارینِن» (Eliel Saarinen) است با برج ساعت ۴۸ متری‌اش بسیار دیدنی خواهد بود. رستوران‌های اطراف، همگی از کیفیت بالایی برخوردارند و اندکی گران هستند. در کنار اداره پست، مجسمه اسب‌سوار «مارشال مانرهیم» قرار دارد که شاید بتوان گفت مهم‌ترین فرد در تاریخ فنلاند است. درست در پشت این ساختمان می‌توانید موزه هنر‌های معاصر خیره کننده «کیاسما» (Kiasma) را پیدا کنید. با قدم زدن در طی خیابان مانرهیم از کنار بسیاری از محوطه‌های اصلی فرهنگی که در ادامه آن‌ها را معرفی می‌کنیم عبور خواهید کرد. جاذبه‌هایی مانند ساختمان پارلمان، مغازه‌های متعدد و برخی از بهترین رستوران‌های شهر. در این خیابان به تمام ترامواها و اتوبوس‌هایی که شما را به هر جای شهر یا هر قسمت دیگر فنلاند می‌برند دسترسی خواهید داشت.


بلیط قطار

خرید بلیط قطار

قیمت بلیط قطار

برای بازدید از سایت بوکینگ پرشیا بر روی کلمه "اینجا" کلیک کنید


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
mohamad raziei

خیابان های معروف هاوانا

اگر دوست دارید در سفر به کوبا، تجربه‌ای متفاوت از سایر گردشگران داشته باشید، به سراغ خیابان‌های معروف هاوانا بروید.

یکی از جذابیت‌های اصلی هاوانا خیابان‌های آن هستند. نه تنها آن‌ها با مغازه‌های گوناگون و شگفتی‌های معماری شما را به هیجان می‌آورند، بلکه نمایشی از زندگی و فرهنگ کوبا هم به شمار می‌آیند. این خیابان‌ها در تمام ساعات روز پر از مردمی در حال رفت و آمد هستند. در این راهنما شما را با معروف‌ترین خیابان‌های شهر آشنا خواهیم کرد تا بتوانید تجربه گردشگری خود را بیش از پیش غنی کنید.

مالکون
هیچ کس درباره اینکه «مالکون» (Malecón) یکی از معروف‌ترین خیابان‌های جهان است بحثی ندارد. این خیابان ۷ کیلومتری از دهانه بندر تا تونل زیر «ریو آلمندارس» (Rio Almendares) امتداد داشته و با در آغوش گرفتن دریا، گذرگاهی عالی برای پیاده‌روی به حساب می‌آید. در قسمت شمالی آن خیابانی ماشین رو و تنوع معماری زیبایی را خواهید یافت که از کلاسیک تا آردکو متغیر هستند. سفارت آمریکا هم در همین خیابان قرار دارد و همچنین مردم برای دورهمی‌هایشان به سراغش می‌آیند. از خانواده‌ گرفته تا گردشگران و عشاق و همه جور آدمی را می‌توانید در این خیابان ببینید.

پسئو دل پرادو
«پسئو دل پرادو» (Paseo del Prado) بیش از همه به خاطر بلوار زیبای پر درختی شهرت دارد که محله قدیمی هاوانا را با مرکز شهر پیوند داده و از مالکون تا پارک مرکزی، میدان بزرگ قدیمی امتداد دارد. اینجا برای پیاده روی‌های خانوادگی ایده‌آل بوده و اگر دنبال نمایش‌های هنری باشید می‌توانید رویش حساب کنید. در قسمت جنوبی خیابان هم برخی از نقاط معروف هاوانا مانند هتل‌های تاریخی و «تلگرافو» (Telégrafo) و «اینگلاترا» (Inglaterra) را خواهید دید و گران تئاتر هاوانا هم کمی بعد از «ال کاپیتولیو» (El Capitolio) قرار دارد.

اوبیسپو
«اوبیسپو» (Obispo) درست از میان محله قدیمی عبور کرده و از بندر به پارک مرکزی می‌رود. اینجا خیابان اصلی خرید و کافه‌های شهر به شمار رفته و عاری از ترافیک ماشین است. اوبیسپوی رنگارنگ و پر سر و صدا در نهایت به «سن رافائل» (San Rafael) تغییر نام داده و به عنوان خیابان خرید اصلی مرکز شهر با سر درهایی که زمانی مراکز خرید و فروشگاه‌های مد شلوغ بودند ادامه می‌یابد.

رامپا
«رامپا» (Rampa) یکی از شلوغ‌ترین خیابان‌های اصلی «ودادو» (Vedado) به حساب می‌آید. این خیابان با «هتل ناسیونال» (Hotel Nacional)، «هاوانا لیبره» (Havana Libre)، «هتل کاپری» (Hotel Capri) و بسیاری ساختمان‌های دیگر احاطه شده است. در قسمتی از این خیابان می‌توانید کلوب‌های موسیقی متعددی را پیدا کنید. از میان بهترین‌ جاذبه‌های اینجا باید به «سینه یارا» (Cine Yara) و بستنی فروشی «کوپلیا» ( Coppelia) اشاره کرد.

کینتا اونیدا میرامار
«کینتا اونیدا میرامار» (Quinta Avenida Miramar) خیابانی پر درخت و یکی از شاهراه‌های اصلی شهر با ترافیک سرعت بالا است که از کنار عمارت‌های باشکوه، کلیساها و سایر جاذبه‌های گردشگری عبور می‌کند. نقشه این خیابان در اوایل قرن بیستم کشیده شد و در دهه ۱۹۲۰ آن را ساختند. بسیاری از سفارت‌های پایتخت در اینجا قرار دارند. این خیابان که به مالکون و غرب پیوند می‌خورد، در نهایت شما را به حومه لوکس هاوانا خواهد برد.

اونیدا دلوس پرزیدنتس
«اونیدا دلوس پرزیدنتس» (Avenida de los Presidentes) که به «کاله ژ» (Calle G) هم شناخته می‌شود، به دو دلیل از خیابان‌های بی‌همتای هاوانا محسوب می‌شود. به طور رسمی این خیابان یک بلوار شگفت‌انگیز است که بخشی از طراحی فرانسوی منطقه ودادو به شمار می‌آید. مجسمه‌های معروفی هم در این خیابان به چشم می‌خورند. دلیل دوم جذابیت آن به نبش خیابان ۲۳ y G بازمی‌گردد که عصرها میزبان گروه‌های جوان شده و هویت خاصی به خود می‌گیرد. اگر دنبال جایی راحت، پر جنب و جوش و ایده‌آل برای لذت بردن از موسیقی بودید، می‌توانید روی اینجا حساب کنید.


بلیط قطار

خرید بلیط قطار

قیمت بلیط قطار

برای بازدید از سایت بوکینگ پرشیا بر روی کلمه "اینجا" کلیک کنید


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
mohamad raziei

خیابانهای معروف تورنتو

زیباترین خیابان‌های تورنتو مجموعه‌ای از معماری‌های خیره کننده، هویت‌های منحصر به فرد و زمینه‌های طبیعی هستند.

اگر به کانادا سفر می‌کنید و عازم تورنتو هستید، پیشنهاد می‌کنیم از خیابان‌های معروف این شهر اطلاعاتی داشته باشید تا سفری جذاب را رقم بزنید.
تمام خیابان‌هایی که در این راهنما معرفی می‌کنیم برای پیاده‌روی، دوچرخه سواری یا رانندگی آزاد هستند و می‌توانید در آن‌ها با زیبایی واقعی تورنتو آشنا شوید.
رزدیل ولی رود
«رزدیل ولی رود» (Rosedale Valley Road) که در پاییز با درختان درخشان و خیره کننده‌اش به اوج زیبایی می‌رسد، در جنوب شرق شهر قرار داشته و برای رانندگی یا دوچرخه سواری ایده‌آل است. البته اگر بخواهید آن را در جهت سربالایی بگردید شاید رکاب زدن کمی سخت باشد! همین مناظر زیبای پر درخت و نمای برج‌ها این خیابان را از محله «یورک ویل» (Yorkville) در مرکز شهر تورنتو متمایز می‌کند.
بلوار پالمرستن
«بلوار پالمرستن» (Palmerston) یکی از خیابان‌های مسکونی تورنتو است که بین «کریا تاون» (Koreatown) و «ایتالیای کوچک» قرار دارد. در امتداد آن می‌توانید چراغ‌های فلزی، دروازه‌های سنگی و آهنی یا سایبان درختان افرای نقره‌ای را تماشا کنید. پالمرستن یکی از زیباترین خیابان‌های مسکونی این شهر به شمار می‌رود. نام این خیابان در اوایل قرن بیستم به اسم کنونی تغییر یافت که از نخست وزیر بریتانیا گرفته شده است. اکثر خانه‌های اینجا بین سال ۱۹۰۳ تا ۱۹۱۰ ساخته شده‌اند و بزرگ‌ترینشان در شماره ۴۶۹ واقع شده که عمارت «جرج وستون» (George Weston) نام دارد.
بریملی رود
«بریملی رود» (Brimley Road) خیابانی شمالی-جنوبی در تورنتو است و کاملاً داخل «اسکاربرو» (Scarborough) قرار دارد. این خیابان از «اسکار برو بلافس» (Scarborough Bluffs) در کنار دریاچه اونتاریو آغاز شده و از میان این منطقه عبور می‌کند. بیشتر قسمت‌های آن مسکونی است اما مراکز خرید منطقه‌ای را هم می‌توانید در آن ببینید. از میان نقاط معروف امتداد این خیابان می‌توانیم به «پارک بریملی وود» (Brimley Woods Park)، «پلازای چارتول» (Chartwell)، «پارک بلافرز» (Bluffer’s Park) و «اورینتال سنتر» (Oriental Centre) اشاره کنیم.


کینگ استریت
«کینگ استریت» (King Street) یکی از شاهراه‌های تجاری شرقی-غربی بزرگ تورنتو است. اینجا یکی از اولین‌ خیابان‌هایی بود که در سال ۱۷۹۳ برای شهرک یورک ساختند که بعدها در سال ۱۸۳۴ به تورنتو تبدیل شد. بعد از ساخت «میدان بازار» (Market Sq.) در سال ۱۸۰۳ در خیابان‌های کینگ و «جارویس» (Jarvis)، برای جا دادن اولین بازار کشاورزی «سنت لارنس» (St. Lawrance) این خیابان به اولین خیابان تجاری تورنتو بدل شد. هسته اولیه آن در آتش سوزی بزرگ سال ۱۸۴۹ از بین رفت اما دوباره آن را بازسازی کردند.
کوئین استریت وست
«کوئین استریت وست» (Queen Street West) قسمت غربی خیابانی به این نام بوده و از شاهراه‌های بزرگ شرقی-غربی تورنتو به شمار می‌رود که مجموعه‌ای از محله‌ها یا مناطق تجاری آن را احاطه می‌کنند. این خیابان در غرب «خیابان یونگ» (Yonge) در مرکز شهر واقع شده است. در قسمت غربی، این خیابان از تقاطع خیابان کینگ استریت آغاز می‌شود. این خیابان پایه نقشه‌ای سایر خیابان‌های شرقی-غربی تورنتو و یورک کانتی به شمار می‌رود. انتهای غربی کوئین بیشتر به عنوان مرکز خبرگزاری کانادا، موسیقی، مد، اجرا و هنرهای تجسمی شهرت دارد. طی ۲۵ سال اخیر کوئین وست تبدیل به یک مرکز هنری بین‌المللی و از جاذبه‌های اصلی گردشگری تورنتو شده است.


بلیط قطار

خرید بلیط قطار

قیمت بلیط قطار

برای بازدید از سایت بوکینگ پرشیا بر روی کلمه "اینجا" کلیک کنید


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
mohamad raziei

خیابانهای معروف مسکو

اگر در سفر به روسیه بخواهید تجربه‌ای بسیار متفاوت را رقم بزنید، باید حتماً با پای پیاده در خیابان‌های معروف شهرهایش گردش کنید

برای آنکه دنیای افسونگر و جادویی گذشته مسکو را در کنار قسمت‌های پیشرفته‌اش تجربه کنید، باید با چشم خود و با پیاد‌ه‌روی در خیابان‌های معروفش با روح حاکم بر آن آشنا شوید. پیشنهاد می‌کنیم از خیابان‌های حوالی جاذبه‌های معروف مرکز شهر شروع کنید و خاطراتی تکرار نشدنی را برای خود بسازید. برای آشنایی با خیابان‌های معروف مسکو با ما همراه باشید.


خیابان تورسکایا
«توِرسکایا» (Tverskaya Street) که بین سال‌های ۱۹۳۵ تا ۱۹۹۰ به خیابان «گورکی» (Gorky) شناخته می‌شد، خیابان اصلی کمربندی مسکو به شمار می‌رود. این خیابان از «میدان مانژ» (Mange Sq.) به سمت شمال غرب و جهت سنت پترزبورگ امتداد می‌یابد تا در نهایت به «گاردن رینگ» (Garden Ring) برسد. به گردشگران توضیح داده می‌شود که تورسکایا از قرن دوازدهم وجود داشته و اهمیت آن در دوران قرون وسطی بسیار بالا بوده است. این خیابان گران‌ترین خیابان خرید مسکو به شمار می‌رود. امروزه بر اساس کرایه‌های تجاری، آن را در سومین جایگاه از فهرست گران‌ترین خیابان‌های جهان قرار داده‌اند. تورسکایا مرکز زندگی شبانه و تفریحی شهر است.


خیابان آربات
«خیابان آربات» (Arbat street) خیابانی پیاده‌رو به طول یک کیلومتر است که در مرکز تاریخی مسکو قرار دارد. این خیابان از قرن پانزدهم در شهر وجود داشته و یکی از قدیمی‌ترین خیابان‌های سالم مانده در پایتخت روسیه محسوب می‌شود. می‌توان آن را قلب منطقه آربات نامید. در قرن هجدهم نجیب زادگان روسی به اینجا نقل مکان کردند و خیلی زود آربات به عنوان یکی از معتبرترین نقاط مسکونی مسکو شهرت پیدا کرد. در قرن نوزدهم و اوایل بیستم اینجا به عنوان سکونتگاه ثروتمندان، هنرمندان و اساتید دانشگاهی معروف شد. اکنون هم آربات یکی از محبوب‌ترین مناطق مسکونی شهر بوده و به خاطر ساختمان‌های تاریخی متعددش از جاذبه‌های مهم گردشگری به شمار می‌رود.


خیابان لنینسکی
«خیابان لنینسکی» (Leninsky Avenue) یکی از خیابان‌های اصلی مسکو بوده که از ناحیه جنوب غربی به سمت «میدان گاگارین» (Gagarin) و «جاده کمربندی مسکو» می‌رود. این خیابان مسکو را به کیِف پیوند می‌دهد و بعد از «خیابان لنینگرادسکی» (Leningradsky) دومین خیابان عریض شهر است که بین ۱۰۸ تا ۱۲۰ متر عرض دارد.


خیابان پتروفکا
«خیابان پتروفکا» (Petrovka Street) خیابانی است که به سمت شمال امتداد می‌یابد. این خیابان نام خود را از صومعه‌ پیتر مقدس گرفته است که در بالای تپه در تقاطع خیابان و «بلوار کمربندی» قرار دارد. این خیابان پر از مغازه‌های لوکس، اداره‌ها، کلوب‌های شبانه و جاذبه‌های دیگر است. شاید معروف‌ترین ساختمان آن اداره پلیس جنایی مسکو باشد. «تئاتر پتروفکا» هم که در سال ۱۷۸۰ ساخته شده به «تئاتر بولشوی» (Bolshoi) نیز شهرت دارد.


خیابان نیکولسکایا
«خیابان نیکولسکایا» (Nikolskaya street) خیابانی پیاده‌رو در مسکو است که میدان سرخ و «میدان لوبیانکا» (Lubyanka) را بهم پیوند می‌دهد. در قسمت شمالی آن ردیفی از ساختمان‌های تاریخی مانند «کلیسای جامع کازان» و «کلیسای عیسی منجی» به چشم می‌خورد و در قسمت جنوبی هم مرکز خرید بزرگ «گوم» (GUM) و یکی دیگر از کلیساهای دیدنی شهر را خواهید یافت. این خیابان هم مرکز خریدهای لوکس مسکو بوده و در سال ۲۰۱۳ به عابران پیاده اختصاص یافت.
کوزنیتسکی موست
«کوزنیتسکی موست» (Kuznetsky Most) خیابانی در مرکز مسکو است که به سمت خیابان لوبیانکا امتداد می‌یابد. نام آن به پلی قرن هجدهمی روی رودخانه «نگلینایا» (Neglinnaya) اشاره دارد که امروزه از میان تونلی زیرزمینی عبور می‌کند. از اواسط قرن هجدهم این خیابان هم به خاطر مد و محصولات لوکس شهرت پیدا کرد. البته به خاطر حضور دو کتابخانه دولتی بزرگ، یک سالن نمایشگاهی و یک تئاتر، جنبه فرهنگی کورنیتسکی موست هم قابل توجه است.

خیابان سادوونیچسکایا
«خیابان سادوونیچسکایا» (Sadovnicheskaya Street) خیابانی در منطقه تاریخی «زاموسکوریچی» (Zamoskvorechye) مسکو است که در جزیره‌ای باریک بین رودخانه مسکوا و به موازات بستر قدیمی رودخانه قرار دارد. این خیابان به سمت جنوب شرق و گاردن رینگ ادامه می‌یابد. ساختمان‌های تاریخی این خیابان به نسبت دست نخورده‌تر از نواحی دیگر باقی مانده‌اند.


بلیط قطار

خرید بلیط قطار

قیمت بلیط قطار

برای بازدید از سایت بوکینگ پرشیا بر روی کلمه "اینجا" کلیک کنید


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
mohamad raziei

خیابانهای معروف ملبورن

برای بازدید حرفه‌ای از یک شهر باید حتماً پیاده خیابان‌های معروفش را بگردید. ملبورن هم از این قاعده مستثنی نخواهد بود.

اگر دوست دارید در سفرتان به استرالیا، شهر ملبورن را به خوبی بگردید، پیشنهاد می‌کنیم حتماً به سراغ خیابان‌های معروف آن رفته و با زیر و بم شهر از نزدیک آشنا شوید. در این راهنما شما را با این خیابان‌ها آشنا خواهیم کرد تا سفری بسیار متفاوت از گردشگران معمولی را برای خود رقم بزنید.

خیابان الیزابت
«خیابان الیزابت» (Elizabeth Street) یکی از خیابان‌های اصلی در منطقه تجاری مرکزی ملبورن بوده و در سال ۱۸۳۷ ساخته شده است. گفته می‌شود که نام آن را به احترام همسر حکمران سابق شهر انتخاب کردند. این خیابان به خاطر خرید معروف بوده و به ویژه برای خریدن دوربین یا موتورسیکلت زیاد به آن سر می‌زنند. همچنین با مراکز خرید برجسته و بزرگی مانند «بورک استریت مال» (Bourke Street Mall)، «کوئین ویکتوریا مارکت» (Queen Victoria Market) یا «ملبورن جی پی او» (Melbourne’s GPO) نیز پیوند می‌خورد که به همین علت گردشگران زیادی را در حوالی‌اش خواهید دید.

خیابان سنت کیلدا
«خیابان سنت کیلدا» (Saint Kilda Road) یکی از شاهراه‌های اصلی ملبورن به شما می‌رود. این خیابان از منطقه تجاری مرکزی شهر عبور کرده و با «پل پرینسس» (Princes) تقاطع دارد. پایه‌های اولیه اینجا در سال ۱۸۴۲ بنا نهاده شد و در طی چند سال ساکنینی ثروتمند به آن نقل مکان کردند. امروزه این خیابان به عنوان یکی از خیابان‌های اصلی شهر جان سالم به در برده و برج‌های تجاری، اداری و مسکونی دو طرف آن را احاطه کرده‌اند. یکی از شهرت‌های اینجا به خاطر پهنا و سبزی درختانش بوده و لاین مخصوص دوچرخه هم در کنارش وجود دارد.

خیابان فلیندرز
«خیابان فلیندرز» (Flinders St) یکی از خیابان‌های قابل توجه ملبورن بوده و به موازات رودخانه یارا امتداد دارد. این خیابان حدود ۱.۶ کیلومتر طول و ۳۰ متر عرض دارد. نام آن را از کاشفی به نام «متیو فلیندرز» (Matthew Flinders) گرفتند که به خاطر اکتشاف «پورت فیلیپ» (Port Phillip) شهرت یافت. با توجه به اینکه این خیابان نزدیک‌ترین به رودخانه به شمار می‌رود، در گذشته از آن به عنوان بندر رودخانه‌ای ملبورن هم استفاده می‌کردند. می‌توانید «موزه مهاجرت» را هم در آن پیدا کنید.

کالینز استریت
«کالینز استریت» (Collins St) خیابانی بزرگ در مرکز ملبورن است. اینجا را هم در سال ۱۸۳۷ ساختند و خیلی زود به یکی از محبوب‌ترین نقاط شهر تبدیل شد. کالینز را به افتخار یکی از حکمرانان شهر نامگذاری کردند که در سال ۱۸۰۳ گروهی از مهاجران را رهبری می‌کرد. در انتهای شرقی اینجا ساختمان‌هایی قدیمی، درختان خیابانی پیر، بوتیک‌های خرید لوکس و کافه‌های جذابی را خواهید یافت. در قسمت غربی هم در حوالی خیابان کوئین استریت، قلب مالی ملبورن در قرن نوزدهم می‌تپد. بسیاری از شرکت‌های بیمه و بانک‌ها در این قسمت از شهر مستقر هستند.

اسمیت استریت
«اسمیت استریت» (Smith Street) پلی بین حومه «کالینگ وود»‌ (Collingwood) و «فیتزروی» (Fitzroy) است و یکی از اولین خیابان‌های خرید ملبورن به شمار می‌رود. این منطقه به عنوان یکی از جدید‌ترین قطب‌های فرهنگی شهر شهرت یافته و فکتوری اوتلت، کافه و رستوران‌های زیادی دارد. می‌توانید غذاهای خاورمیانه، غذاهای یونانی، فرانسوی یا تاپاس‌های لذیذ را در یکی از آن‌ها امتحان کنید. این ناحیه بوهمی و بسیار بی‌همتا است.

سیدنی رود
«سیدنی رود» (Sydney Road) خیابان اصلی منطقه «برونزویک» (Brunswick) است. رستوران‌های این خیابان تنوعی بی‌همتا از غذاهای فرهنگ‌های گوناگون را به مشتریان پیشنهاد می‌کنند. می‌توانید غذاهایی از فرهنگ‌های افغانی گرفته تا تایلندی، لبنانی، نپالی، ویتنامی، ژاپنی و آفریقایی را هم در آن‌ها امتحان کنید. در دهه ۱۸۵۰ در دوران جستجوی طلا، تجارت در این خیابان اوج گرفت و کالاهای مورد نیاز معدنچیان را به مخاطبان عرضه می‌کرد. به طور کل می‌توانید ترکیبی از فرهنگ‌های مختلف را در سیدنی رود تجربه کنید.

لایگون استریت
«لایگون استریت» (Lygon Street) در ملبورن شمالی قرار داشته و می‌توانید بهترین رستوران‌های ایتالیایی را در آن پیدا کنید. این خیابان بین خیابان‌های ویکتوریا و «الجین» (Elgin) امتداد یافته و شهرت خود را به مهاجران ایتالیایی مدیون است. لایگون استریت اولین خیابان غذایی ملبورن نامیده می‌شود زیرا گزینه‌های پیش رویتان برای انتخاب رستوران بی‌شمار هستند. همچنین می‌توانید جِلاتو شاپ‌هایی عالی با بستنی‌های اصیل ایتالیایی را هم در آن پیدا کنید. اگر با بودجه اقتصادی سفر می‌کنید لازم نیست نگران باشید زیرا برای هر طبقه‌ای رستورانی مناسب خواهید یافت.

برونزویک استریت
«برونزویک استریت» (Brunswick) در امتداد حومه ملبورن شمالی داخلی کشیده شده و هویتی بسیار منحصر به فرد دارد. در این خیابان هر چیزی را ممکن است پیدا کنید. از بازنشسته تا جوانانی با پوشش پانکی به اینجا رفت و آمد دارند و اگر مشتاق هنر باشید چیزهای جذابی انتظار شما را هم می‌کشد. تنوعی از فروشگاه‌ها و کافه‌ها در این خیابان به چشم می‌خورد و از کتاب فروشی گرفته تا عطر فروشی، لباس فروشی یا فروشگاه‌های موسیقی را می‌توانید در آن پیدا کنید. با توجه به فعالیت کافه و رستوران‌های گیاهی، اگر رژیم غذایی خاصی هم داشته باشید می‌توانید با خیال راحت روی این خیابان حساب کنید. رستوران‌هایی با غذاهای خاورمیانه‌ای، آفریقای شمالی و حتی افغانستان در اینجا به چشم می‌خورند.

آکلند استریت
«آکلند استریت» (Acland Street) در حومه خیابان سنت کیلدا واقع شده و بیشتر به خاطر کیک فروشی‌ها و نانوایی‌هایش شهرت دارد. اولین بار یهودیان در دهه ۱۹۳۰ تا ۱۹۴۰ این مغازه‌ها را به اینجا آوردند. این ناحیه از «لونا پارک» (Luna Park) فاصله بسیار کمی داشته پیاده روهای عریضی دارد که برای پیاده‌روی عالی هستند. امروزه در اینجا ترکیبی از آشپزی و کافه‌های گوناگون را خواهید دید که از فرهنگ‌های مختلف ریشه گرفته‌اند.

چاپل استریت
«چاپل استریت» (Chapel Street) با گزینه‌های بی‌شمار خرید، رستوران و سرگرمی، یکی از جذاب‌ترین نقاط ملبورن به شمار می‌رود. این خیابان بیش از ۹۸۰ مغازه، رستوران، کافه و کلوب را در خود جا داده و از رودخانه یارا در شمال تا خیابان «برایتون» (Brighton) امتداد دارد. «جم فکتوری» (Jam Factory) از همه بیشتر در این خیابان خودنمایی می‌کند. این مرکز خرید مدرن با یک سینما و بوتیک‌های لباسش محبوبیت زیادی دارد. می‌توانید در این حوالی مغازه‌هایی را می‌بینید که به طور تخصصی روغن زیتون، شیرینی‌های فرانسوی یا دسر می‌فروشند. غذاهای ارگانیک و محصولات تازه برخی از چیزهایی هستند که می‌توانید انتظارشان را داشته باشید.


بلیط قطار

خرید بلیط قطار

قیمت بلیط قطار

برای بازدید از سایت بوکینگ پرشیا بر روی کلمه "اینجا" کلیک کنید


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
mohamad raziei

خیابان آندراس

بلوار 4.2 کیلومتری «آندرسی اوت»، شلوغ‌ترین خیابان شهر بوداپست مجارستان برای عبور و مرور و وسایل نقلیه است.

خیابان آندراس (آندراشی) که به عنوان یکی از مجموعه‌های میراث جهانی ثبت شده یونسکو در کشور مجارستان به گردشگران معرفی می‌شود، در واقع برای ارتباط مرکز شهر با پارک شهر (Városliget) احداث شد.

ساخت و ساز خیابان آندراسی از سال 1872 آغاز شد و در سال 1885 شکل واقعی خیابان را به خود گرفت. کاخ‌ها و خانه‌های سبک «نئو رنسانس» توسط معماران به نام و شناخته شده‌ی آن عصر، در طول این خیابان خودنمایی می‌کنند. بلافاصله پس از ساخت و ساز، اشراف، بانک‌داران، زمین‌داران و نجیب زادگان به این خیابان نقل مکان کردند. نام خیابان نیز از نام نخست وزیر «آندراس» (Gyula Andrássy) از اصلی‌ترین حامیان ساخت چنین خیابانی گرفته شده است.

این خیابان از همان زمان تکمیل شدن در سال 1885، به عنوان شاهکاری از طراحی شهری و حتی طراحی حمل ونقل شهری شناخته می‌شد. خیلی زود ایده ساخت قطار شهری نیز در امتداد این خیابان مطرح گردید و راه آهن زیرزمینی «میلنیوم» (Millennium)، به عنوان نخستین خط مترو در اروپا در این خیابان، در سال 1896 احداث شد. این خط، مردم را از مرکز شهر به مکان اصلی برگزاری جشن‌های هزاره می‌رساند.

از هنگام مراسم افتتاحیه تاکنون، این خیابان نام‌های گوناگونی داشته است. «آندراس» از سال 1885، یعنی از زمان ساخت، «استالین» پس از جنگ جهانی دوم، «جوان مجارستانی» در سال 1956، «جمهوری مردم» از سال 1956 تا 1989 و «آندراسی» از 1989 تاکنون، نام هایی است که این خیابان برخود دیده است. مهم نیست نام این خیابان به طور رسمی چه باشد! اهالی بوداپست همیشه خیابان مورد علاقه‌شان را به همین نام می‌خواندند. در سال‌های اخیر، خیابان آندراس بسیار شیک شده که جذابیت آن به خاطر وجود آثار طراحان به نام و مشهور دنیاست. 

این خیابان مناسب پیاده‌روی‌های عصرگاهی است. نیاز به یادآوری نیست که تعداد بسیار زیادی کافه و رستوران در امتداد خیابان قرار دارند که می‌توانند خاطرات تکرار نشدنی‌ را برایتان رقم بزنند.. هرجا که احساس خستگی کردید می‌توانید سوار مترو شوید. «خانه اپرای دولت» نیز از جمله مکان‌هایی است که در این خیابان خواهید یافت. بوتیک‌های مجللی که در امتداد خیابان قرار دارند نیز، فرصتی مناسب برای خرید را پیش روی شما می‌گذارند.


بلیط قطار

خرید بلیط قطار

قیمت بلیط قطار

برای بازدید از سایت بوکینگ پرشیا بر روی کلمه "اینجا" کلیک کنید


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
mohamad raziei

خیابان بانهوف سوئیس

خیابان بانهوف در شهر زوریخ، یکی از گران‌ترین و منحصر به فردترین خیابان مختص خرید در سوئیس و اروپا به شمار می‌رود

در آن برندهای بسیار لوکسی مانند رولکس، شانل و بِربِری را خواهید دید.
بازدید از زوریخ حتماً شامل گشت و گذاری در خیابان بانهوف نیز می‌شود. چه برای تماشای ویترین مغازه‌ها یا برای خرید به اینجا بیایید، به هر حال تماشای این بهشتِ عاشقان خریدهای لوکس، شما را شگفت زده خواهد کرد. اگر وارد هیچ مغازه‌ای نشده و فقط به قدم زدن بپردازید طی کردن سر تا ته خیابان ۲۰ دقیقه طول خواهد کشید. قطعاً اگر مشغول خرید بشوید این زمان چند برابر طولانی‌تر می‌شود. در طول این خیابان از رستوران‌ها گرفته‌ تا مغازه‌های مد و سوغاتی فروشی را می‌توانید پیدا کنید. همچنین برخی از بهترین خوردنی‌های سوئیسی مانند شکلا‌ت‌های معروفش را می‌توانید بیابید. دیپارتمنت استورهای بسیار معروفی مانند COOP، «مانور» (Manor) و همچنین دیپارتمنت استور لوکس «گلوبوس» (Globus) در اینجا حضور دارند. این فهرست با مغازه‌های طراحی لباس، عطر فروشی، جواهر فروشی و تعداد زیادی ساعت فروشی ادامه پیدا خواهد کرد.
خیابان بانهوف امروزی که ۱/۲ کیلومتر طول دارد حدود ۱۵۰ سال قبل ساخته شد. این خیابان ساحل دریاچه زوریخ را به ایستگاه قطار اصلی پیوند می‌دهد. اینجا با حضور برندهای بسیار بزرگ، مغازه‌های ساعت فروشی و همچنین یکی از اندک کسب و کارهای خانوادگی باقیمانده در سوئیس به نام «برونوس» (Brunos)، یکی از بزرگ‌ترین و معروف‌ترین خیابان‌های خرید این کشور به حساب می‌آید. تماشای دنیا از پشت ویترین این مغازه با کلاه‌های کلاسیک و پاپیون‌هایش یک چیز بسیار نادر در این خیابان به شمار می‌رود.

در گذشته رقابت زیادی بین مغازه‌ها وجود داشت اما متأسفانه بسیاری از آن‌ها ناپدید شدند و تنها فروشگاه‌هایی با محصولات بسیار لوکس مانند شانل، بِربِری و برونوس باقی مانده‌اند. در طی یک ارزیابی سالیانه از بخش خرده فروشی، فهرستی از گران‌ترین خیابان‌های خرید کل دنیا منتشر شد که در سال ۲۰۱۶ خیابان بانهوف در رده نهم قرار داشت.
قدیمی‌ترین کسب و کار این خیابان معروف، شیرینی پزی و کافه «اشپرونگلی» (Sprüngli) بوده که جزو اندک مغازه‌هایی به شمار می‌رود که مالک زمین خود در خیابان بانهوف است. اکثر املاک این خیابان تحت مالکیت بانک‌ها و در مواردی نادر افراد و خانواده‌ها بوده و مواردی از این دست که شامل برونوس و شرکت‌های بیمه می‌شود انگشت شمارند. هیچ کس نمی‌داند در آینده چه پیش می‌آید؛ شاید قیمت اجاره‌ها آنقدر بالا برود که دیگر بسیاری از فروشگاه‌ها نتوانند آن را پرداخت کنند. چیزی که قبل‌تر نیز در این خیابان اتفاق افتاده است.
یکی از معروف‌ترین دیپارتمنت استورهای خیابان بانهوف، شعبه زوریخ «مانور» (Manor)، یکی از چهار دیپارتمنت استور این خیابان است که در میان بقیه مقاصد خرید به نظر اقتصادی‌تر می‌نماید. مانور در ساختمان «اسکار وبر» (Oscar Weber) قرار دارد.

البته این فروشگاه بزرگ به علت افزایش نامتعارف اجاره که پیش‌تر گفتیم در معرض بسته شدن است. توصیه می‌کنیم فقط روی خیابان بانهوف تمرکز نکنید زیرا در برخی از خیابان‌های فرعی نیز چیزهای ارزشمندی پیدا می‌شود. یکی از این خیابان‌ها «اوگوستینر» (Augustiner) خواهد بود که متعلق به دوران قرون وسطایی است و خانه‌هایش ورودی‌های زیبایی دارند. خیابان بانهوف در نزدیکی تفرجگاه دریاچه به پایان می‌رسد. در این ناحیه می‌توانید از کروزهای روی دریاچه لذت ببرید و خستگی چند ساعت خرید را از تن به در کنید.


بلیط قطار

خرید بلیط قطار

قیمت بلیط قطار

برای بازدید از سایت بوکینگ پرشیا بر روی کلمه "اینجا" کلیک کنید


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
mohamad raziei

خیابان تربیت تبریز

خیابان تربیت تبریز یکی از خیابان قدیمی و مشهور شهر تبریز است که در ناحیه مرکزی شهر قرار دارد.

این خیابان در دو بخش تربیت غربی و شرقی به سمت خیابان‌های امام خمینی، فردوسی و محوطه بازار بزرگ تبریز به صورت شمالی و جنوبی امتداد یافته است. در ابتدای سده چهاردهم هجری شمسی، شهر تبریز همگام با سایر شهرهای کشور دستخوش تحول شد و تعییراتی اساسی برای تبدیل آن از شهری سنتی به شهری امروزی انجام گرفت. یکی از این اقدامات احداث خیابان‌های عریض و مستقیم، جهت تردد خودرو بود که به مثابه نماد پیشرفت بسیار موردقبول و پسند مردم در آن دوران واقع شد. در این راستا، در فاصله سال‌های ۱۳۰۰ تا ۱۳۰۵ نخستین خیابان تبریز به دستور عبدالله‌خان طهماسبی، فرمانده لشکر آذربایجان، احداث شد که امروزه به خیابان امام خمینی شهرت دارد. پس از آن در سال ۱۳۰۶، به منظور گسترش خیابان‌ مذکور، پروژه احداث خیابان‌های منتهی به آن تکمیل شد که به خیابان‌های فردوسی، منجم، خاقانی و منصور شهرت یافتند. در همین دوران حد‌فاصل دروازه نوبر و دیک‌باشی نیز تعریض شد و آن را به نام شهردار وقت «محمدعلی تربیت» نامگذاری کردند. این گذر به دلیل قرار گرفتن در مسیر جاده ابریشم (ایپک یولی) از اهمیت خاصی برخوردار بوده است.


بلیط قطار

خرید بلیط قطار

قیمت بلیط قطار

بلیط اتوبوس

برای بازدید از سایت بوکینگ پرشیا بر روی کلمه "اینجا" کلیک کنید


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
mohamad raziei

خیابان تهران در سئول

کره‌ی جنوبی و ایران سال‌ها است روابط خوبی با یکدیگر دارند.

خیابان‌های تهران و سئول در پایتخت دو کشور به منظور ارتقای دوستی بین دو کشور نام‌گذاری شدند.
خیابان تهران در جنوب سئول و خیابان سئول در تهران پایتخت کشورمان، نماد دوستی دو کشور ایران و کره‌ی جنوبی است که می‌تواند نشان دهنده‌ی آینده‌ای روشن برای هر دو باشد. در ادامه درباره‌ی این خیابان معروف بیشتر خواهید خواند.
خیابان تهران که ۴ کیلومتر طول دارد، خیابانی است که در منطقه‌ی گانگنام (Gangnam) در شهر سئول قرار دارد و یکی از مناطق اعیان‌نشین کره‌ جنوبی به‌شمار می‌رود. آسمان‌خراش‌هایی که در این خیابان وجود دارد، به همراه خودروها و عابرین پیاده که هر روز به خیابان تهران می‌آیند، جلوه‌ای خاص به آن بخشیده‌اند. چهل سال گذشته این خیابان تنها یک محوطه‌ی خالی با جاده‌های پر از سنگ و زمین‌های کشاورزی بود.
در سال ۱۹۷۷، شهردار وقت، «غلامرضا نیک‌پی» پس از سفر به سئول، به همتای کره‌ای خود کو جا چون (Koo Ja choon) پیشنهاد داد خیابان‌هایی در دو پایتخت، به جهت افزایش همکاری میان دو کشور به نام‌های تهران و سئول نام‌گذاری شوند. ایران و کره‌ی جنوبی از سال ۱۹۶۲ روابط دیپلماتیک بسیار خوبی با یکدیگر داشته‌اند. در دوران بحران نفتی سال ۱۹۷۳، ایران تنها کشور نفت‌خیزی بود که منابع نفتی کره‌ی جنوبی را تامین کرد. در دهه‌ی ۱۹۷۰ بیش از ۲۰۰,۰۰۰ کارگر از کره‌ی جنوبی برای کار در بخش‌های ساخت‌وساز کشور به ایران آمده و حقوق دریافت می‌کردند.
در دهه‌ی ۱۹۸۰ ساکنین محله‌ی گانگنام از دولت درخواست کردند نام این خیابان را تغییر دهد زیرا آن‌ها ایران را کشوری منزوی و به‌دور از جامعه‌ی بین‌المللی تصور می‌کردند. اما علی‌رغم خواسته‌ی آن‌ها نام این خیابان تا امروز تهران باقی ماند و یکی از مراکز اصلی تجارت در کره‌ی جنوبی است که سرمایه‌گذارانی از سراسر دنیا را به خود جذب می‌کند.
کمپانی های واقع شده در خیابان تهران
از دهه‌ی ۱۹۹۰ که کمپانی‌های (IT) شروع به فعالیت در این ناحیه کردند،‌ خیابان تهران به قلب صنعت فناوری اطلاعات تبدیل شد. در همین زمان بود که این منطقه با دنیایی از تکنولوژی‌های جدید آشنا شد. آزمایشگاه تحقیقاتی آن چئول سو (Ahn Cheol Soo)، کارآفرینی که بعدها به یک سیاستمدار تبدیل شد، دفتر مرکزی ترونت (Thrunet) که یکی از پر سرعت‌ترین سرویس‌های اینترنتی را در اختیار دارد و پرتال سابق کره‌ی جنوبی به نام نتیان (Netian)، همگی در خیابان تهران قرار دارند. تمرکز این کمپانی‌ها در خیابان تهران باعث شده این خیابان لقب سیلیکون وَلی (Silicon Valley) را دریافت کند. آپارتمان‌های این منطقه به گرانی شهرت دارند.
برج تجارت جهانی کره‌ی جنوبی، فروشگاه هیوندای و مرکز همایش‌های کره‌ی جنوبی (COEX) در این محله قرار گرفته‌اند و همین باعث شده خیابان تهران به یکی از شلوغ‌ترین و ثروتمندترین محله‌های کره‌ی جنوبی تبدیل شود. دفتر مرکزی غول فولاد کره‌ی جنوبی یعنی (POSCO) هم در این منطقه قرار گرفته است. این منطقه در سال ۲۰۰۰ دچار بحران گردید و میزان خرید و فروش و اجاره‌ی خانه‌ها تا حد زیادی کاهش پیدا کرد. البته با وجود کمپانی‌هایی مانند سامسونگ در غرب و شرکت‌‌هایی زیر نظر «هیوندای موتور» در شرق و استارت‌ آپ‌هایی که به‌تدریج در حال گسترش هستند، خرید و فروش ملک تا ۱۰ درصد افزایش پیدا کرد. پیش‌بینی می‌شود خیابان تهران با وجود کمپانی‌های بزرگ پیشرفت زیادی داشته باشد.
اجاره‌ی املاک تجاری در این منطقه حدود ۲۱,۷۰۰ وون یعنی حدود ۱۸ دلار در هر متر مربع است که محله‌های میونگ‌ دونگ و گانگنام پس از خیابان تهران در لیست محله‌های گرا‌ن‌قیمت قرار می‌گیرند. موزه‌ی هنر پوسکو (Posco)، که مجسمه‌ای به شکل گل فرانک استلا (Frank Stella) به نام آمابل (Amabel) و چندین اثر از دیگر هنرمندان کره‌ای و آمریکایی در آن قرار گرفته است. مرکز هنری ال جی (LG) هم از دیگر جاذبه‌های گردشگری این منطقه هستند.
خیابان سئول در تهران
خیابان تهران و خیابان سئول به عنوان نماد دوستی دو کشور در کره‌ی جنوبی و سئول نام‌گذاری شده‌اند. در تهران، خیابانی به وسعت ۳ کیلومتر به نام سئول نام‌گذاری شده است. در سال ۲۰۰۳، پارک سئول در پایتخت کشورمان افتتاح شد تا محبوبیت فرهنگ کشور کره‌ی جنوبی را در ایران افزایش دهد.
شهردار تهران، «محمدحسن ملک‌مدنی» مدیریت این پروژه را به مناسبت چهلمین سالگرد روابط دو کشور به عهده گرفت. پارک سئول با درختان زیادی پر شده است و افراد زیادی هر روز برای پیاده‌روی و پیک‌نیک به این پارک می‌آیند. سارا ۳۰ ساله که در تهران زندگی می‌کند و خانه‌دار است می‌گوید که به همراه کودکانش برای بازی به این پارک می‌آیند. او می‌گوید: «من همیشه به این پارک می‌آیم. بازدید رئیس‌جمهور کره‌ی جنوبی از ایران باعث شد من بیشتر به معنای این پارک فکر کنم».
رئیس‌ جمهور کره‌ی جنوبی، پارک گون-هه (Park Geun Hye)، سفری به ایران داشت که اولین سفر روسای جمهور کره پس از روابط دیپلماتیک دو کشور در سال ۱۹۶۲ بود.


بلیط قطار

خرید بلیط قطار

قیمت بلیط قطار

بلیط اتوبوس

برای بازدید از سایت بوکینگ پرشیا بر روی کلمه "اینجا" کلیک کنید


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
mohamad raziei