سعدیه شیراز
آرامگاه سعدی شیرازی شاعر نامی ایران در شهر شیراز قرار دارد.
سعدی، شاعر پارسیگوی در سال ۶۰۶ هجری قمری در شیراز متولد شد. بدون شک سعدی تاثیر عمیقی بر روی زبان فارسی گذاشت و لقب سلطان ملک سخن به درستی به این هنرمند داده شده است. سعدی در سال ۶۹۰ هجری قمری در شیراز درگذشت و مقبره وی در شیراز قرار دارد.
لقبهای زیادی به این شاعر گرانقدر داده شده است؛ استاد سخن، پادشاه سخن، شیخ اجل و استاد مطلق سخن فارسی تنها بخشی از لقبهای سعدی است. سعدی در نظامیه بغداد تحصیل کرد و پس از اتمام تصحیل به عنوان خطیب به شام و حجاز سفر کرد. پس از بازگشت از این سفرها، سعدی تا آخر عمر در شیراز ماند. آرامگاه سعدی در شیراز قرار دارد که به سعدیه هم معروف است.
اما سعدیه، این بنای باشکوه هنر فکر و طراحی محسن فروغی است. محسن فروغی معمار ایرانی و استاد معماری و رئیس دانشکده هنرهای زیبای تهران بود. او فرزند محمدعلی فروغی، ادیب و سیاستمدار بود. وی در سال ۱۳۶۲ درگذشت و آرامگاه او در گورستان ابنبابویه در شهرری است.
اثر معماری فروغی، مقبره سعدی در انتهای خیابان بوستان در کنار باغ دلگشا در شیراز قرار دارد.
این مکان در ابتدا خانقاه سعدی بوده که وی اواخر عمرش را در آنجا میگذرانده و سپس در همانجا دفن شده است. برای اولین بار در قرن هفتم توسط شمسالدین محمد صاحب دیوانی وزیر معروف اباقاخان، مقبرهای بر فراز قبر سعدی ساخته شد.
بنا به گزارش ابن بطوطه، مردم بازدیدکننده از آرامگاه سعدی، جامه خود را در حوضچه هایی مرمرین میشستند. به باور مردم شیراز، شستشو در این آب، شفابخش بوده است.
در سال ۹۹۸ به حکم یعقوب ذوالقدر، حکمران فارس، خانقاه شیخ ویران گردید و اثری از آن باقی نماند. در سال ۱۱۸۷ ه.ق. به دستور کریمخان زند، بنایی معروف به عمارتی ملوکانه از گچ و آجر بر بالای آرامگاه سعدی بنا گردید. طبقهٔ پایین دارای راهرویی بود که پلکان طبقه دوم از آنجا شروع میشد. در دو طرف راهرو دو اتاق کرسی دار ساخته شده بود. در اتاقی که سمت شرق راهرو بود، قبر سعدی قرار داشت و معجری چوبی آن را احاطه کرده بود. قسمت غربی راهرو نیز موازی قسمت شرقی، شامل دو اتاق میشد، که بعدها شوریده شیرازی (فصیح الملک) شاعر نابینای شیرازی در اتاق غربی این قسمت دفن شد. طبقهٔ بالای ساختمان نیز مانند طبقه زیرین بود، با این تفاوت که بر روی اتاق شرقی که آرامگاه سعدی در آنجا بود، به احترام شیخ اتاقی ساخته نشده بود و سقف آن به اندازهٔ دو طبقه ارتفاع داشت.
بر اساس روایت محمدتقی بهروزی در اوایل دوران قاجار، یکی از علمای شیراز به دلیل انتساب سعدی به مذهب اهل تسنن، دستور تخریب و شکستن سنگ آرامگاه او را میدهد و این سبب میشود که مدتی بعد علیاکبرخان قوامالملک شیرازی نسبت به تهیه و نصب سنگ کنونی اقدام کند، و بخشی از اشعار سعدی برگرفته از بوستان را که در ستایش پیامبر اسلام سروده شده اند، با اندکی تغییر روی آن حک کند. این سنگ در بنای ساخته شده توسط کریمخان زند تا زمان آغاز ساخت آرامگاه کنونی وجود داشت.
بلیط اتوبوس خرید بلیط اتوبوس قیمت بلیط اتوبوس رزرو بلیط اتوبوس