ساختمان اپرای پاریس

اگر کتاب شبح اپرا را خوانده‌اید یا اجرای موزیکال و فیلمی بر اساس آن دیده‌اید، پیشاپیش با شکوه و عظمت اپرای پاریس آشنا هستید.

ساختمان اپرای پاریس (گارنیه) در سال ۱۸۷۵ تکمیل شد، مجموعه‌ای که داستان ساختش همانند تزئینات داخلی و خارجی‌اش زیباست. این ساختمان 200 ساله، هنوز هم یکی از زیباترین نمونه‌های معماری قرن نوزدهمی پاریس محسوب می‌شود. در ادوار اخیر، همان‌طور که همه ساختمان‌های قدیمی دچار فرسودگی می‌شوند، اپرای پاریس نیز نیاز به بازسازی‌هایی داشت. اولین نوسازی در زمینه برق در سال ۱۹۶۹ انجام شد اما نوسازی اصلی در سال ۱۹۹۴ صورت گرفت و در سال ۲۰۰۷ به اتمام رسید. نمای خارجی که به خاطر آلودگی‌ها طی سالیان کثیف شده بود به حالت اول برگشت و در نهایت سیستم برق دوباره به روز رسانی و پی ساختمان تقویت شد.

شکوه و عظمت اپرای گارنیه
فرانسه تاریخی طویل و پرفراز و نشیب داشته است. انقلاب‌ها، گردن زدن‌ها و جنگ‌ها در تاریخ این کشور بسیار پررنگ هستند. هر کسی که به قدرت می‌رسید به نحوی سعی می‌کرد نشانی بر چهره کشور بر جای بگذارد. در سال ۱۸۵۸، بیرون ورودی اپرا، ناپلئون سوم از سو قصدی که ناسیونالیست‌های ایتالیایی به جانش کردند جان سالم به در برد. این اتفاق باعث شد وی به فکر ساخت اپرایی با ورودی امن‌تر بیفتد که نامش آکادمی امپراتوری موسیقی و رقص بود. قبل از آن‌ که اپرای جدید ساخته شود، باید زمینی که امپراطور انتخاب کرده بود پاک‌سازی و صاف می‌شد. در دسامبر سال ۱۸۶۰، امپراطور اعلام کرد مسابقه‌ای برای طراحی اپرای جدید برگزار می‌کند. از ۱۷۱ معمار شرکت‌کننده از سرتاسر جهان، تنها یک نفر انتخاب شد. نام او شارل گارنیه بود، یک معمار ناشناس ۳۲ ساله. طراحی او به خوبی راه حلی برای جا دادن تعداد زیاد مخاطبین ارائه می‌کرد.ساختمان اپرای پاریس

ساخت و تخریب اپرای گارنیه
ساخت اپرای پاریس سال‌های زیادی به طول انجامید؛ پروژه‌ای که در سال ۱۸۶۲ شروع شد. 12 هزار مترمربعی که ناپلئون سوم دستور آماده‌سازی آن را داده بود، زمینی باتلاقی بر روی یک سفره زیرزمینی بود. پی‌ریزی بنا حدود هشت ماه طول کشید زیرا سیل‌های پی در پی سبب آب‌گرفتگی می‌شدند. البته سیل‌ تنها عامل عقب انداختن ساخت اپرا نبود. در سال ۱۸۶۹ رای‌گیری‌ها به ناپلئون سوم نشان داد که طبقه متوسط و کارگر با نحوه گرداندن حکومت و امور کشوری موافق و راضی نیستند.
وضعیت اقتصاد بحرانی بود و فرانسه به زودی وارد جنگی با پروسی‌ها می‌شد. ناپلئون سوم بعد از دستگیری، عزل شده و در سال ۱۸۷۳ درگذشت. پروژه اپرا متوقف شد، اما گارنیه هنوز علیرغم مشکلات اقتصادی و مقاومت عموم مردم، بروی آن کار می‌کرد. اپرا هاوس پاریس در نهایت در پنجم ژانویه سال ۱۸۷۵ بازگشایی شد و پاریس بالاخره خانه تازه‌ای برای اجراهای اپرا و باله پیدا کرد.

فضای داخلی اپرای گارنیه
پی اپرای پاریس از بتن ساخته شده است. زمانی که پروژه دوباره ادامه پیدا کرد گارنیه بار دیگر آغاز به کار کرد تا آن را به اتمام برساند. وی توانست مشکل پی‌ریزی را با طراحی سیستمی که آب زیرزمینی را به داخل آب انبار می‌کشید حل کند. او تلاش کرد برای ساخت بنا از مصالح مدرنی چون آهن استفاده کند. به جای استفاده از ورقه‌های طلا برای تزئین که هم گران و هم زمان‌بر بودند او از آهن استفاده کرد و آن آهن‌ها را با رنگ زرد نقاشی کرد و تنها در قسمت‌هایی که تحت تابش نور بودند از ورقه‌های طلا استفاده کرد، به طوری که به نظر برسد کل ساختمان به همین شیوه تزئین شده است.

علاوه بر این، در نمای داخلی از سنگ مرمر هم بهره گرفته شده که می‌توان آن را در مجسمه‌های بزرگ، نقش برجسته‌ها و ستون‌ها مشاهده کرد. نقاشی دیواری‌های زیادی حتی روی سقف به چشم می‌خورند. آینه‌هایی که در ورودی قرار گرفته‌اند این حس را به بازدیدکنندگان می‌دهند که بخشی از منظره هستند. پلکان بزرگ یکی از شاخصه‌های باشکوه نمای داخلی به شمار می‌رود. این پلکان به سمت آمفی‌تئاتر با گنجایش ۱۹۷۹ نفر می‌رود. سرسرای اپرا جایی است که مردم می‌توانند قبل از شروع اجرا به گپ و گفت بپردازند. سقف این قسمت نقاشی شده و با لوسترهای بزرگی نورپردازی می‌شود. همچنین یک لوستر بزرگ دیگر نیز در آمفی‌تئاتر قرار دارد. این لوستر حدود ۷ تن وزن داشته و از برنز و کریستال ساخته شده است.

نمای خارجی اپرای گارنیه
نمای بیرونی ساختمان به اندازه داخلش دارای تزئینات زیبایی از مجسمه‌هاست. این بنا به سبک بوزار طراحی شد که بر تقارن و تزئینات تأکید می‌کرد. برای این امر از مجسمه‌های زیادی شامل نیم‌تنه مرمری آهنگسازان و تجسم‌هایی از هماهنگی و شاعرانگی استفاده شد. در طراحی این بنا دو ورودی، یکی برای امپراتور و دیگری برای مردم در نظر گرفته شده بود.

بلیط اتوبوس     خرید بلیط اتوبوس    قیمت بلیط اتوبوس    رزرو بلیط اتوبوس