دهکده المپیک، محله‌ای در منطقه «سن مارتی» بارسلون اسپانیا است
که در اواخر دهه ۱۹۸۰ و اوایل ۱۹۹۰ ساخته شد. اینجا پیش از این یک منطقه صنعتی بود.
همان‌طور که از اسم دهکده المپیک آشکار است، این منطقه برای اسکان دادن ورزشکاران شرکت کننده در بازی‌های المپیک سال ۱۹۹۲ ساخته شده بود. دهکده المپیک را معمارانی مشهور، به نام‌های «بوئیگاس» (Bohigas)، «مک کی» (Mackay) و «پوئیگ دومنک» (Puigdomènech) با هدف استفاده مسکونی بعد از اتمام بازی‌های المپیک طراحی کردند.
قبل از شروع پروژه، منطقه توسط کارخانه‌های قدیمی و انبارهایی که از نیمه دوم قرن بیستم متروک مانده بودند اشغال شده بود. نام «ایکاریا» (Icària) که برای یکی از خیابان‌های اصلی و ساحل اینجا استفاده شده، به یک گروه سوسیالیست آرمان‌گرا در آمریکا برمی‌گردد که توسط گروهی بارسلونی ایدئالیست در قرن ۱۹ شکل گرفت. این گروه یک فاجعه بود و تا اندکی پس از پایان بازی‌های المپیک به نظر می‌رسید که دهکده المپیکی که میزبان بازی‌ها شده نیز به همین مسیر کشیده شود. هر چند با تأسیس مغازه‌ها، بیزنس‌ها و فعالیت‌های گوناگون در دهه آخر، امروزه این منطقه یک محله سر زنده و پر انرژی در بارسلون به حساب می‌آید.
دهکده المپیک بین پارک «سیوتادیا» (Ciutadella) و محله شیک و رو به رشد «اِل پوبلنوئو» (El Poblenou) قرار دارد. خیابان‌های عریض و ساختمان‌های مدرن این منطقه، آن را تبدیل به جایی جذاب و دوست داشتنی برای زندگی می‌کنند. در این قسمت فضاهای سبز زیادی وجود دارند که پارک «لا نُوا ایکاریا» یکی از آن‌ها است. همچنین کمپ اصلی دانشگاه «پومپئو فابرا» (Pompeu Fabra)، سومین دانشگاه بزرگ بارسلون نیز در دهکده المپیک قرار دارد. واضح است که به واسطه حضور دانشگاه افراد جوان زیادی در این منطقه رفت و آمد داشته و حال و هوای آن را پویا و سر زنده می‌کنند.
یکی از جالب توجه‌ترین ساختمان‌های محله، کتابخانه UPF واقع در «دیپوزیت دلس آیگس» (Dipòsit de les Aigües) است که در گذشته به عنوان مخزن آبی برای فواره اصلی پارک سیوتادیا مورد استفاده قرار می‌گرفت. از دیدگاه یک فرد خارجی، اصلی‌ترین دلیل برای پیاده شدن از مترو در اینجا، تماشای خط ساحلی از دو برج «هتل آرتس» (Hotel Arts) با ۱۴۴ متر ارتفاع و «توره مافره» (Torre Mapfre) و مجسمه ماهی بسیار مشهور «فرانک گری» خواهد بود.
بندر المپیک محوطه‌ای برای رویدادهای قایقرانی در زمان بازی‌های المپیک بوده و امروزه به عنوان لنگرگاهی برای کشتی‌های کوچکی از سرتاسر مدیترانه مورد استفاده قرار می‌گیرد. بازدیدکنندگان می‌توانند در اینجا کشتی‌های چارتری کرایه کرده و مدرسه‌های کشتیرانی خوبی در این بندر پیدا کنند.
یکی دیگر از جاذبه‌های بندر المپیک رستوران‌های فوق‌العاده به همراه کافه‌هایی خواهد بود که اغلب در تابستان اجرای زنده موسیقی دارند. در انتهایی‌ترین قسمت بندر یکی از خانوادگی‌ترین سواحل بارسلون یعنی پلاژ نوا ایکاریا را پیدا می‌کنید. این ساحل عالی و مجهز، بیش از ۴۰۰ متر ماسه طلایی داشته و اندکی رو به دریا شیب دارد. معمولاً این ساحل کمی خلوت‌تر از «بارسلونتا» در طرف دیگر بندر است، اما رستوران‌های متعدد و ورزش‌های آبی فوق‌العاده‌ای که برای مردم تعبیه شده آن را تبدیل به یک گزینه عالی می‌کند. برای دسترسی به این منطقه می‌توانید از خط ۴ متروی بارسلون و یا ترامواها استفاده کنید.
برای بازدید از سایت بوکینگ پرشیا بر روی کلمه "اینجا" کلیک کنید
