خانه بوتیمار یکی از خانه‌های خوشه سار بوم گردی است.
اما قصه این خانه از کجا شروع شد؟ سال 88 یک بوتیمار (پرنده‌ای از گونه بلندپایان و زیر گونه خانواده حواصیل‌ها) گذرش به روستای قهی – اصفهان از مناطق کویر مرکزی ایران افتاد و شاید از فرط خستگی در خانه‌ای که بعدها نامش را از همین پرنده گرفت، فرود آمد.
روستای قهی یکی از قدیمی‌ترین روستاهای بخش جلگه‌ای اصفهان است که در حاشیه کویر قرار دارد. این روستا در ۸۵ کیلومتری مرکز شهر اصفهان و ۷۵ کیلومتری مرکز شهر نائین قرار دارد. انگیزه اولیه ایجاد این خانه احیای خانه پدری، زندگی در محیطی آرام و به دور از دغدغه‌های شهرنشینی برای یک خانواده بوده که به مرور زمان مورد اسقبال دوستان و بعدها گردشگرانی که در پی آرامش هستند، قرار گرفته است. مرمت خانه پدری قدم اول در ایجاد خانه بوتیمار بود، که به طور تخصصی و با وسواس زیاد انجام شده است. بر اساس شواهد تاریخی، در زمان‌های بسیار دور شغل مردم روستای قهی شترداری (پرورش شتر‌های باربر) بوده است. بر همین اساس مالک خانه بوتیمار با هدف استفاده از این ظرفیت تاریخی روستا، ۱۲ نفر شتر با ویژگی‌هایی که قابلیت زندگی در منطقه را داشته باشند، تهیه کرد و ۲ سال نیز به این کار ادامه داد، اما متاسفانه با عدم تحقق پیش‌بینی‌های صورت گرفته، شترها نیز از روستا خارج شدند و فقط خاطراتی شیرین از خود برای صاحب شان باقی گذاشتند و امروز یکی از بخش‌های جذاب برای میهمانان خانه بوتیمار، شنیدن همین خاطرات است. خانه بوتیمار، جایی برای آرامش کسب و حفظ آرامش برای ساکنان و میهمانان خانه بوتیمار مهم‌ترین دغدغه صاحبان آن است که احترام به فرهنگ و سنن روستا ضامن آن به حساب می‌آید.
تاکید بر این موضوع از آن رو است که روستاییان که مردمانی آرام با شرایط زندگی خاص خود هستند، فرهنگ و گاهی دیدگاه‌های متفاوتی با گردشگران دارند. شاید تصویر یک گردشگر برای بومیان منطقه، فردی است که بدون توجه به شرایط فرهنگی، اعتقادی و بومی یک روستا به آنجا رفته با دوربین خود به دنبال موضوعات جذاب و زیبا است. تاثیر فرهنگ ورودی بر جوانان روستا، یکی از دغدغه‌های مهم روستاییان در مواجهه با ورود گردشگر به منطقه است. بر همین اساس صاحبان خانه بوتیمار، طی این سال‌ها تمام سعی خود را بر این موضوع معطوف کرده‌اند که هرگونه فعالیت در این خانه همراه با احترام به فرهنگ بومی منطقه و با استفاده از ظرفیت‌های مردم روستا باشد. خوشبختانه در حال حاضر این موضوع تاحد زیادی محقق شده است و مردم بومی روستای قهی با توسعه گردشگری منطقه همگام شده و افرادی در بخش‌های حمل‌ونقل، تهیه غذا و مایحتاج گردشگران مشغول به کار شده‌اند. یکی دیگر از دغدغه‌های صاحبان خانه بوتیمار، سلامت غذاهای میهمانان این خانه است. بر همین اساس گردشگران در این خانه ضمن امکان اقامت می‌‌توانند با غذاهای محلی از جمله «آبگوشت لاخولی»(آبگوشتی پخته شده در ظروف سفالی و ۲۴ ساعت قرار گرفتن در تنور) و غذاهای سالم و ساده مانند کوکو سبزی، کشک بادمجان، میرزا قاسمی و… پذیرایی می‌‌شوند.
جای بسی خوشحالی است که مطلع شدیم با توسعه رونق گردشگری در روستای قهی، برای نخستین بار این روستا صاحب پایگاه میراث فرهنگی شد و با همت این پایگاه مراکز تاریخی و فرهنگی روستا از غربت خارج شدند، تا هم مردم محلی و هم تمام ایرانیان بیش از گذشته به داشتن آنها مفتخر باشند.
برای بازدید از سایت بوکینگ پرشیا بر روی کلمه "اینجا" کلیک کنید
