میلان شهری با جاذبه‌های فراوان در شمال ایتالیا است.
سالانه میلیون‌ها گردشگر از میلان بازدید می‌کنند، اما کمتر به سراغ جاذبه‌های پنهان این شهر می‌روند.
میلان در ایتالیا اغلب به عنوان پایتخت کسب‌وکار و مد کشور شناخته می‌شود. با این‌حال، بیشتر زیبایی این شهر پنهان است. این زیبایی‌ها کمتر به چشم گردشگران آمده و زیر سایه‌ی جاذبه‌های اصلی شهر قرار گرفته‌اند. این مقاله به بررسی برترین جاذبه‌های پنهان میلان پرداخته و شما را با آن‌ها آشنا می‌کند.
سن ویتوره آل کورپو
درست در مجاورت موزه‌ی ملی علوم و فناوری میلان که اکثر ابتکارات لئوناردو داوینچی در آن نگهداری می‌شود، کلیسای سن ویتوره آل کورپو (San Vittore al Corpo) با خاستگاهی نامعلوم به چشم می‌خورد. این کلیسا دارای یک طاق حیرت‌انگیز با رواق اصلی همراه با تصاویری از پیروان مسیح است. گنبد شگفت‌انگیز کلیسا با تزئینات طلایی‌رنگ خود، یکی دیگر از جاذبه‌های سن ویتوره آل کورپو به شمار می‌آید. می‌توان از برج ناقوس کلیسا بالا رفت و شهر را از نمایی حیرت‌انگیز تماشا کرد.
تاکستان لئوناردو
تاکستان لئوناردو در قلب میلان واقع شده و یک موزه‌ی تازه تأسیس برای نمایش زندگی لئوناردو داوینچی است. این موزه در مقابل خیابانی قرار دارد که کلیسای سانتا ماریا دله گرتزیه، محل نگهداری تابلوی شام آخر، در آن واقع شده است. تاکستان لئوناردو پناهگاهی ایده‌آل برای فرار از گرمای هوا در فصل تابستان و لذت بردن از یکی از دیگر از رازهای منطقه‌ی لومباردی محسوب می‌شود. ورود به این تاکستان نیازمند رزرو قبلی است.
باغ ویا تراجو
این جاذبه‌ی پنهان برای مدت ۷۰ سال بسته بود و درنهایت در سال ۲۰۱۰ بازگشایی شد. اینجا یک باغ عمومی در وسط خانه‌ای اختصاصی در منطقه‌ای بی‌تکلف و ساده در میلان است. هیچ علامتی در مقابل دروازه‌ی باغ وجود ندارد، بنابراین یافتن این پارک بی‌آلایش می‌تواند برای شما کمی دشوار باشد. استراحت در یک روز آفتابی و شارژ شدن پس از مبارزه با گرمای هوا، از لذت‌های بودن در ویا تراجو (Via Terraggio) است.
پالاتزو لومباردیا
ساختمان‌های پالاتزو لومباردیا (Palazzo Lombardia) به دست معماران مشهور شرکت ایتالیایی پی کوب فرید (Pei Cobb Freed) ساخته شد و هم‌اکنون میزبان شورای منطقه‌ای لومباردی هستند. این مجموعه درست شبیه به یک آسمان‌خراش است که هرکسی می‌تواند آن را از مسافت‌های دور شناسایی کند؛ اما راز این مجموعه در روزهای یکشنبه از ساعت ۱۰ صبح تا ۶ عصر با نماهای خارق‌العاده و ابدی فاش می‌شود. پالاتزو لومباردیا از ۳۹ طبقه تشکیل شده و محلی ایده‌آل برای تماشای آسمان میلان از پشت پنجره‌های شیشه‌ای است.
تماکینیو
تماکینیو (Temakinho) یک رستوران مشهور ژاپنی-برزیلی با دو شعبه در میلان، دو شعبه در رم و یک شعبه در ایبیزا است. اینجا احتمالاً محبوب‌ترین مقصد برای جوان‌ترهای ایتالیایی به منظور لذت بردن از طعم‌های غیرمعمول و متفاوت پیتزا و پاستا باشد. تماکینیو المان‌های خوراکی برزیلی را با سوشی و غذاهای دریایی خام ترکیب کرده است.
گلوله توپ در کورسو دی پورتا رومانا
این شهر در سال ۱۸۴۸ دوره‌ای موسوم به «۵ روز میلان» را تجربه کرد. در آن ایام، مردم میلان علیه سلطه‌ی امپراتوری اتریش شورش کردند و همین امر سبب نزاعی خونین میان دو طرف شد. امروز همچنان یک گلوله‌ی توپ بر روی دیوار یک ساختمان در خیابان کورسو دی پورتا رومانا (Corso di Porta Romana) دیده می‌شود. این گلوله یادگاری از نبردهای آن دوران بوده و دارای یک پلاک شناسایی با ذکر تاریخ شلیک در ۲۰ مارس ۱۸۴۸ است.
پالاتزو دل ورمه
پالاتزو دل ورمه (Palazzo Dal Verme) که نام خود را از سالن نمایشی در همین نزدیکی گرفته است، جواهری پنهان از عصر رنسانس در میان ساختمان‌های مدرن اطراف به شمار می‌آید. حیاط داخلی ساختمان، با یک معماری متوازن که کمتر در بناهای امروزی دیده می‌شود، جایی است که همه از آن لذت می‌برند. این ساختمان از بمباران میلان در خلال جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۴۳ در امان مانده است. همین امر پالاتزو دل ورمه را به تکه‌ای نایاب از تاریخ در میان خیابان‌های شهر تبدیل می‌کند.
ویا لینکولن
ویا لینکولن (Via Lincoln) احتمالاً سالم‌ترین راز برجای‌مانده در میلان باشد. ویا لینکولن خیابانی است که در آن خانه‌های رنگارنگِ بالکن‌دار یافت شده و در این شهر صنعتی و تجاری کاملاً متمایز به نظر می‌رسد. این خیابان در اواخر قرن نوزدهم طراحی و افتتاح شد و خانه‌های آن با قیمت‌های معقولی در اختیار کارگران کارخانه‌های اطراف قرار گرفت. لازم به گفتن نیست که این خانه‌ها امروزه بسیار گران هستند. قدم زدن در این خیابان هزینه‌ای برای شما ندارد و می‌تواند محل مناسبی برای گشت زدن و بازدید عاشقان معماری از این خیابان باشد.
کارلو کراکو
کارلو کراکو (Carlo Cracco) به عنوان یکی از بهترین سرآشپزهای ایتالیا شناخته شده و رستوران آن در میلان هم یکی از بهترین‌ها است. کراکو با برنده شدن چندین ستاره میشلن در دوران فعالیت حرفه‌ای خود، در سال ۲۰۰۷ اقدام به تأسیس این رستوران با نام خود کرد. رستوران او غذاهایی باکیفیت و خدماتی در کلاس جهانی را ارائه کرده و دارای دو ستاره‌ی میشلن است. منوی ۱۰ بخشی این رستوران مشتریان را به یک ماجراجویی فراموش‌نشدنی از طعم‌ها و عطرها می‌برد. رستوران کراکو می‌تواند خاطره‌ای ماندگار از سفر هر توریستی به میلان باشد.
ویلا اینورنیتزی
ویلا اینوِرنیتزی (Villa Invernizzi) یک کاخ باشکوه به سبک معماری آزاد و مشرف به خیابان کورسو ونیزیا در مرکز میلان است؛ خیابانی که در قرن‌های هجدهم و نوزدهم محلی برای تردد زنان با درشکه بود. امروزه از این محوطه به عنوان یکی از زیباترین باغ‌های شهر با فلامینگوهای صورتی‌رنگ، طاووس‌ها و اردک‌های موجود در آن یاد می‌شود. اگر به دنبال جایگزینی برای سِمپیونه (Sempione)، پارک مشهور میلان، هستید، ویلا اینورنیتزی بهترین گزینه برای شماست.
برای بازدید از سایت بوکینگ پرشیا بر روی کلمه "اینجا" کلیک کنید
