مسکو

مسکو پایتخت کشور روسیه است. این شهر بزرگ‌ترین و مهم‌ترین شهر روسیه و یکی از بزرگ‌ترین کلان‌شهرهای قارهٔ اروپا می‌باشد. مسکو مرکز سیاسی، اقتصادی، مذهبی، تاریخی، مالی، آموزشی و حمل و نقل فدراسیون روسیه‌است.


مسکو در کنار رودخانه مسکو و در ناحیه فدرال روسیه که جزء روسیه اروپایی محسوب می‌شود، واقع شده‌است.

در زمان‌های گذشته مسکو مرکز کشاورزی اتحاد جماهیر شوروی و سرزمین باشکوه مسکو بود. کاخ کرملین، قبل از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی به عنوان اقامتگاه تشریفاتی رئیس جمهور شوروی، مورد استفاده قرار می‌گرفت. این شهر امروزه یکی از مراکز اقتصادی مهم و بزرگ در جهان است و از نظر گرانی در سال ۲۰۰۷ به عنوان دومین شهر گران در جهان محسوب می‌شود و در این سال برای دومین بار در «کتاب رکوردهای گینس» نامش ثبت شد.

کلان‌شهر مسکو از نظر دارا بودن مؤسسات علمی، ورزشی و آموزشی از رتبه خوبی در سطح جهان برخوردار است، به طوری که بیش‌ترین امکانات ورزشی را در کل جهان به خود اختصاص داده‌است. این شهر دارای یک مجتمع حمل و نقل بین‌المللی به نام متروی مسکو است که بزرگ‌ترین شرکت تولید واگن‌های مترو در جهان است.

جمعیت و مردم روسیه

مسکو با جمعیتی بالغ بر 12.19 میلیون نفر ششمین شهر بزرگ جهان و پرجمعیت ترین شهر روسیه به شمار می آید.

تراکم جمعیت این شهر 85.372 نفر در هر کیلومتر مربع است. همچنین 91.6 درصد روس، 1.42 درصد اوکراینی، 1.38 درصد تاتار، 0.98 درصد ارمنی، 0.5 درصد آذری، 0.49 درصد یهودی، 0.4 درصد بلاروس، 0.3 درصد ازبک، 0.2 درصد تاجیک، 0.2 درصد مولداویایی، 0.2 درصد ارزیا، 0.1 درصد چچن، 0.1 درصد چوواشی، 0.1 درصد آسی و 1.6 درصد اقوام دیگر در این شهر زندگی می کنند.

آب و هوای مسکو

مسکو پایتخت روسیه دارای آب و هوای مرطوب قاره ای، همراه با تابستان هایی معتدل و زمستان هایی سرد و طولانی است. زمستان های این شهر معمولاً از اواسط ماه نوامبر شروع می شود و تا اواخر ماه مارس ادامه دارد. میانگن دما هوا در زمستان منفی 5 تا منفی 25 درجه سانتی گراد اندازه گیری شده و در روزهای تابستان دمای هوا در رنج 10 تا 35 درجه سانتی گراد قرار دارد. در طی ماه های گرم ژوئن، ژوئیه و اوت معمولاً دمای هوا این شهر بین 20 تا 26 درجه سانتی گراد می باشد، اما در فواصل بین ماه های مه تا سپتامبر گرما به اوج خود می رسد و دمای هوا برای یک تا دو هفته از 30 درجه سانتی گراد هم بیشتر می شود.

میانگین دمای مسکو در فصل زمستان منفی 10 درجه اعلام شده، البته در بعضی روزها هوا کمی گرم تر بوده و به بالای صفر نیز می رسد و برای یک بازه زمانی کوتاه مثلاً یک یا دو هفته دمای هوا در شب ها تا منفی 30 درجه نیز سقوط می کند.

بیشترین دمای ثبت شده مسکو تاکنون 38.2 سانتی گراد در ایستگاه آب و هوایی (VVC) و 39 درجه در مرکز مسکو و فرودگاه بین الملی دوموده دوو در تاریخ بیست و نهم ژوئیه سال 2010 و کمترین دمای ثبت شده منفی 42.2 درجه سانتی گراد در ژانویه 1940 بوده است.

معمولاً مسکو 5 ماه از سال شاهد بارش برف می باشد، بارش هایی که معمولاً از اواسط ماه اکتبر شروع می شود و تا ماه نوامبر سراسر این شهر زیبا برف پوش است. برف ها معمولاً از اواسط ماه آوریل شروع به ذوب شدن می کنند.

به طور متوسط مسکو در طول سال تنها 1731 ساعت آفتابی است که کمتر از 8 درصد این ساعات در ماه دسامبر و 52 درصد آن در ماه های مه تا اوت اتفاق می افتد.

نام مسکو برگرفته از نام رود موسکوا است.

گرچه شواهد باستانی نشان می دهد که این نقطه از کره زمین در دوران نوسنگی به وجود آمده، اما در تاریخچه روسی به این شهر کهن برای اولین بار در سال 1147 اشاره شد. مساحت مسکو در ابتدا خیلی کم بود و اولین دیوار چوبی آن یعنی کرملین به دستور شاهزاده یوری دالکگاروکی ساخته شد، دیواری که دور تا دور این شهر تازه بنا شده را فرا می گرفت و آن را محصور می ساخت. در طی سال های 1237 تا 1238 با حمله مغول ها به این شهر سراسر این سرزمین با خاک یکسان شد و سیل وسیعی از مردم آن کشته شدند اما دیری نپایید که این شهر بار دیگر بازسازی گشت و در سال 1327 پایتخت امیرنشین مستقل ولادیمیر- سوزدال گردید. مسکو رفته رفته پیشرفت کرد تا جاییکه به یک امیر نشین با ثبات به نام دوک نشین بزرگ مسکو تبدیل شد و از سیل وسیعی از پناهندگان روسی میزبانی کرد.

در قرن پانزدهم مسکو به پایتخت ملی کشور روسیه تبدیل شد و در سال 1547 به دوک بزرگ مسکو ایوان کبیر (Grand Duke Ivan IV) لقب اولین امپراطور یا تزار روسی را دادند. اولین کلیسای ارتودوکس در قرن چهارم میلادی در مسکو متولد شد و از این شهر در دوران قرون وسطی به عنوان یک مرکز تجاری مهم محل تولد هنرهای دستی بی شماری یاد می شد.

در سال 1571 بار دیگر مسکو هدف حمله تاتارها قرار گرفت، حمله ای نابودگر که در طی آن تمام قسمت های شهر به جز کرملین سوزانده شد. در طول این دوران نابه سامان زمام شهر به دست لهستان افتاد و آنها مسکو را اشغال کردند.

در سال 1611 اهالی مسکو با فرماندهی کوزما مینین (Kuzma Minin) و شاهزاده دیمیتری پوژارسکی (Dmitri Pozharski) به ارتش لهستان حمله کردند و در سال 1612 نیروهای باقیمانده لهستان را از خاک مسکو خارج ساختند.

با توجه به رشد چشمگیر تولیدات و پیشرفت مسکو در قرن هفدهم پتر اول تصمیم به ساخت سن پترزبورگ بر روی دریای بالتیک گرفت و در سال 1712 پایتخت را از مسکو به سن پترزبورگ منتقل نمود. اما پیشرفت های مسکو در عرصه های فرهنگی و اجتماعی کماکان ادامه داشت و از این شهر به عنوان پایتخت مذهبی روسیه یاد می شد.

در قرن نوزدهم بیشتر قسمت های مسکو از چوب ساخته شده بود، به همین دلیل این شهر قربانی آتش سوزی های متعددی می شد که از قابل توجه ترین آنها می توان به حمله ناپلئون اول برای اشغال این شهر در سال 1812 اشاره کرد.

در طول قرن نوزدهم و بیستم مسکو کم کم از یک شهر تجاری به شهری صنعتی تبدیل شد و کارخانه های منسوجات بی نظیری در آن راه اندازی شد. در سال 1918 دولت شوروی پایتخت را از سن پترزبورگ به مسکو تغییر داد، در اثر این انتقال مسکو از لحاظ اقتصادی شاهد پیشرفتی بسیار چشمگیر بود تا جاییکه جمعیتش در فواصل بین سال های 1926 تا 1939 دو برابر شد. در سال های 1939 تا 1992 بازهم مسکو شاهد افزایش جمعیت بود و این رشد جمعیت دوبرابری کماکان ادامه داشت.

در جریان جنگ جهانی دوم مسکو به عنوان یک هدف دو جانبه مورد حمله آلمان ها قرار گرفت اما سرمایه سخت و قدرت زیاد این شهر ارتش آلمان ها را در فاصله 32 تا 40 کیلومتری شهر متوقف نمود و مسکو تقریباً هیچ گونه آسیب نظامی را متحمل نشد. در سال 1980 مسکو از بازی های المپیک میزبانی کرد.

در سال 1991 پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی دولت مسکو با کمبود بودجه روبرو شد و زیر ساخت های این شهر دچار مشکل گردید. همچنین افزایش تعداد خودروها باعث ایجاد ترافیک های شدید و بروز آلودگی در این شهر شد. با این حال دولت مسکو شروع به جذب سرمایه های خارجی و گسترش فرهنگ غربی نمود. در دهه 1990 یوری لوژکف (Yuri Luzhkov) شهردار پرانرژی مسکو پروژه های بازسازی بی نظیری را راه اندازی کرد و با تلاش های بی وقفه وی شهر تا پایان دهه یک رونق واقعی در زمینه املاک را تجربه نمود.

بعد از منحل شدن اتحاد جماهیر شوروی مسکو پایتخت جمهوری شوروی فدراتیو سوسیالیستی روسیه ((SFSR باقی ماند تا اینکه در تاریخ 25 دسامبر سال 1991 این کشور اعلام استقلال کرده و به فدراسیون روسیه تغییر نام داد که تا امروز به همین نام باقی مانده است. از آن زمان به بعد یک اقتصاد نو در بازار مسکو ظهور کرد و شیوه زندگی و فرهنگ، خدمات و معماری غربی در آن بسیار متداول شد و گسترش یافت. این شهر در سال های 1990 تا 2000 به رشد خود ادامه داد و جمعیتش از 9 میلیون به 10 میلیون نفر افزایش یافت.

در سال های 1995 تا 1997 لاین های جاده دوار مسکو از 4 خط به 10 خط افزایش یافت، در دسامبر سال 2002 پروژه ساخت اولین متروی مسکو در امتداد شاهراه حلقوی راه اندازی شد و ساخت سومین جاده دایره ای در سال 2004 به اتمام رسید.

در این دوران بناهای قدیمی و کلیساهایی مانند مسبح ناجی که در دوران استالین تخریب شد، بار دیگر مورد بازسازی قرار گرفت.